¸¸▂▃▅▆█زنگ تفریح - کپ خودمونی █▆▅▃▂¸¸

elissa_astro

عضو جدید
سلام بر مدیریت
ممنون از مطالب خواندنی تون.... سوالمو از جایی دیگه شروع کنم... علت این که ماه به دور زمین می چرخه چیه؟؟ چرا نزدیک تر یا دورتر نمیشه؟ چه چیزی ب
ممنون از مطالب خواندنی تون.... سوالمو از جایی دیگه شروع کنم... علت این که ماه به دور زمین می چرخه چیه؟؟ چرا نزدیک تر یا دورتر نمیشه؟ چه چیزی باعث میشه که این فاصله بهم بخوره و یه روزی ماه به زمین برخورد کنه یا ازش خیلی فاصله بگیره؟؟




تمامی صحبت شما متین... سوالمو یه جور دیگه هم بیان می کنم... تا کنون مشاهده شده است که دو جرم آسمانی به هم برخورد کنند؟؟ منظورم شهاب یا بلعیده شدن توسط سیاه چال نیست... یعنی دو سیاره کامل تعادلشون به هم بخوره و برخورد داشته باشند؟؟؟ (هرچند اگر دیده شده باشه مربوط به گذشته هاست و مسائل سال نوری و غیره)
"قانون نیوتن که هر دو جسم به همدیگه نیرویی وارد می کنند که با حاصلضرب جرمشون نسبت مستقیم و با مجذور فاصله نسبت عکس دارد" چقدر در تعادل و نظم کنونی منظومه شمسی موثره؟؟

هرچی دوست دارید بنویسید خوشحال میشم از ذهنیات شما هم بدونم.

اول از همه ببخشید که نقل قول نگرفتم.خوب.قسمت دوم سوالتون بزرگوار.من اطلاع دارم که بارها این اتفاق افتاده.برخورد سیارات در فضا یک امر نادر نیست و زیاد اتفاق میفته خیلی ها مثلا همین ماه رو حاصل برخورد یک سیاره ی بزرگ با زمین میدونن.اطراف مشتری کمربندی از سیارک ها رو داریم که در یک مدار(صفحه)دور مشتری میچرخن.خوب این همه سنگ که قطرشون از 1km گاهی به جندین کیلومتر میرسه مسلما ناشی از یه برخورد هستن برخورد سیاره ای که شاید بین مریخ و مشتری وجود داشته و الان ما فقط شاهد بقایای اون هستیم.منتها چون اسم دقیق برخوردها خاطرم نیست براتون یه نمونه رو مثال میزنمو منبع رو هم ذکر میکنم تا هم اطلاعات دقیقتری داشته باشیم هم با ذکر منبع حق کسی رو ضایع نکنیم.مطلبی که براتون میذارم از وب سایت رسمی گروه نجوم تیتان هست.تلسکوپ فضايی اسپيتزر، که در سال 2003 پرتاب شد، گرد و غبار پراکنده در اطراف ستاره ای به نام "ويگا" (Vega يا 'نسر واقع') را که يکی از درخشان ترين ستاره های آسمان شب است آشکار کرده است.

ويگا برای اخترشناسان به مثابه بوته آزمايشی برای محک زدن ايده های مختلف درباره ماهيت منظومه شمسی در 5/4 ميليارد سال قبل است، يعنی زمانی که فرآيند تشکيل سيارات تازه آغاز شده بود.

دانشمندان معتقدند که در آن زمان صفحه ای مدور از ذرات گرد و غبار در اطراف خورشيد جوان شکل گرفته بود که به تدريج با تراکم گرد و غبار در توده های کوچک، ابتدا سيارک هايی به اندازه ماه و سپس سيارات امروزی تشکيل شدند.

ويگا نيز دارای صفحه مدوری از گرد و غبار است و براساس رصدهای تازه، اين صفحه حاوی اجرامی به قطر 1000 کيلومتر است که به يکديگر برخورد می کنند.

برخوردهايی که ستاره شناسان به تازگی آن را گزارش داده اند بايد بی نهايت شديد و ويرانگر باشد زيرا 20 ميليارد ميليارد تن سنگريزه را با شدت راهی فضا کرده است.

اسپيتزر حاصل اين برخورد و پخش شدن سنگريزه ها در فضا را به صورت يک لکه روشن می بيند.

اخترشناسان که هيچ راهی برای عقب کشيدن زمان و مشاهده برخورد و شکل گيری سيارات در منظومه شمسی ندارند، حداکثر اطلاعات را از آنچه امروز در ويگا می گذرد جمع آوری خواهند کرداعث میشه که این فاصله بهم بخوره و یه روزی ماه به زمین برخورد کنه یا ازش خیلی فاصله بگیره؟؟
 

jimmi

عضو جدید
وای که چقد تکرار کردید پاسختونو الیسا خانوم. از همتون ممنونم بچه ها...
راجع به فاصله زمین و ماه فکرنمیکنم ربطی به انبساط کیهانی داشته باشه! :cool:مخالف؟...نبووود؟؟

سؤالای استادم که مزه ی چوب معلم میده!! ینی انگار میخواد درس بده بهمون! اما باز میجوابم:
جواب سوال اولتونو که خودتون دادید: مدتها قبل در منظومه خودمون که هنوز شکل نگرفته بوده، گوله هایی شبیه سیاره بودن که احتمالاً برخوردایی که شما دوست دارید رو داشتن.
الانم که باید بری هزاران سال نوری اونورتر تا یه ستاره ی سیاره دار پیدا کنی، بعدم از شواهد و قرائنی بگی احتمالاً سیاره هاش جوونن و دارن باهم برخوردایی میکنن(مث این وگا که دوستمون گفت)
برای برخورد دوسیاره لازم نیست کسی ازمسیرش بطرز خارق العاده ای منحرف بشه، کافیه مدارهاشون همدیگه رو قطع کنه. مثل برخورد سیارکه با مشتری، که البته اون، شما رو ارضا نمیکنه ظاهراً!

قوانین نیوتن هم در ابعاد منظومه ما کاملاً تعیین کننده ست و مدار سیارات دقیقن بر همین مبنا ست.

حالا بگو هدفت از این سؤالای مشکوکت چی بود؟!;)

یاقوت جان پستت واقعاً منو دیوونه میکنه! خیلی عاشق این بحثام، اما عکسات دیده نمیشه. چطور ببنیمشون؟:(
 
آخرین ویرایش:

arsenal1400

عضو جدید
کاربر ممتاز
وای که چقد تکرار کردید پاسختونو الیسا خانوم. از همتون ممنونم بچه ها...
راجع به فاصله زمین و ماه فکرنمیکنم ربطی به انبساط کیهانی داشته باشه! :cool:مخالف؟...نبووود؟؟

سؤالای استادم که مزه ی چوب معلم میده!! ینی انگار میخواد درس بده بهمون! اما باز میجوابم:
جواب سوال اولتونو که خودتون دادید: مدتها قبل در منظومه خودمون که هنوز شکل نگرفته بوده، گوله هایی شبیه سیاره بودن که احتمالاً برخوردایی که شما دوست دارید رو داشتن.
الانم که باید بری هزاران سال نوری اونورتر تا یه ستاره ی سیاره دار پیدا کنی، بعدم از شواهد و قرائنی بگی احتمالاً سیاره هاش جوونن و دارن باهم برخوردایی میکنن(مث این وگا که دوستمون گفت)
برای برخورد دوسیاره لازم نیست کسی ازمسیرش بطرز خارق العاده ای منحرف بشه، کافیه مدارهاشون همدیگه رو قطع کنه. مثل برخورد سیارکه با مشتری، که البته اون، شما رو ارضا نمیکنه ظاهراً!

قوانین نیوتن هم در ابعاد منظومه ما کاملاً تعیین کننده ست و مدار سیارات دقیقن بر همین مبنا ست.

حالا بگو هدفت از این سؤالای مشکوکت چی بود؟!;)

یاقوت جان پستت واقعاً منو دیوونه میکنه! خیلی عاشق این بحثام، اما عکسات دیده نمیشه. چطور ببنیمشون؟:(


سلام عزیزکم
در اولین فرصت هدفمو با نتایج بحثها را واستون میگم ... منتظر باشید... ممنون از بحثتون
 

elissa_astro

عضو جدید
وای که چقد تکرار کردید پاسختونو الیسا خانوم. از همتون ممنونم بچه ها...
راجع به فاصله زمین و ماه فکرنمیکنم ربطی به انبساط کیهانی داشته باشه! :cool:مخالف؟...نبووود؟؟

سؤالای استادم که مزه ی چوب معلم میده!! ینی انگار میخواد درس بده بهمون! اما باز میجوابم:
جواب سوال اولتونو که خودتون دادید: مدتها قبل در منظومه خودمون که هنوز شکل نگرفته بوده، گوله هایی شبیه سیاره بودن که احتمالاً برخوردایی که شما دوست دارید رو داشتن.
الانم که باید بری هزاران سال نوری اونورتر تا یه ستاره ی سیاره دار پیدا کنی، بعدم از شواهد و قرائنی بگی احتمالاً سیاره هاش جوونن و دارن باهم برخوردایی میکنن(مث این وگا که دوستمون گفت)
برای برخورد دوسیاره لازم نیست کسی ازمسیرش بطرز خارق العاده ای منحرف بشه، کافیه مدارهاشون همدیگه رو قطع کنه. مثل برخورد سیارکه با مشتری، که البته اون، شما رو ارضا نمیکنه ظاهراً!

قوانین نیوتن هم در ابعاد منظومه ما کاملاً تعیین کننده ست و مدار سیارات دقیقن بر همین مبنا ست.

حالا بگو هدفت از این سؤالای مشکوکت چی بود؟!;)

یاقوت جان پستت واقعاً منو دیوونه میکنه! خیلی عاشق این بحثام، اما عکسات دیده نمیشه. چطور ببنیمشون؟:(
سلام چرا میزنی خو؟به جون خودم سیستم اینجوری زد من یه بار ارسال کردم که.:cry:راجع به فاصله ی ماه و زمین مسلما هیچ ربطی به انبساط کیهانی نداره چون پیدایش ماه خودش یه داستان جداست.یه ایده هست تو ذهن من البته که میگه انبساط کیهانی شامل 1 اجزای مستقل کیهان میشه نه ماه ها و سیارک ها و منظومه ها.این انبساط و برخورد شامل ستاره ها.کهکشانها و سیاره های شناور در فضا میشه.به قول دوستمون مخالف داشت تا اینجا؟؟؟فاصله ی ماه نه تنها ماه زمین بلکه هر قمر دیگه تو منظومه ی ما از فوبوس و دیموس مریخ گرفته تا تریتتون و قمرهای مشتری یک فاصله ی ثابته.
 

arsenal1400

عضو جدید
کاربر ممتاز
سلام دوست جون.یه وسیله ی تزیینی هست که بعضی ها روی میطشون میدارن معمولا این وسیله معمولا دوتا مغناطیس توش هست که از قطبهای نا همنام به هم نزدیک میشن و همدیگه رو دفع میکنن این رانش باعث حرکت جسمی میشه که آهن ربای با قطب مخالف آهن ربای ثابت بهش وصل یا توش تعبیه شده.نمیدونم تا بحال همچین وسیله ای رو دیدین یا نه.این نیروی رانش باعث میشه تا بینهایت اون جسم متحرک که آهن ربا بهش وصله بتونه حرکت کنه.حالا ارتباط این موضوع به سوال شما چیه؟ارتباطش اینه که دوتا نظر راجع به این موضوع که فرمودین وجود داره یکیش اینه که چون زمین مدارهای مغناطیسی داره اطرافش و ماه هم مدارهای مغناطیسی داره همو دفع میکنن و دایم ماه دور زمین میچرخه که به نظرم زیاد علمی نیست این گفته و در حد تئوری فقط میشه طرحش کرد.در حد یه حدس نه بیشتر.اونم یه حدس ناشیانه.اما نظریه ی دوم به خاطر اعمال همزمان نیروی جاذبه ماه بعد از برخورد تیکه سنگ بزرگی به زمین از زمین جدا شده ولی نتونسته از مدار جاذبه ی زمین فرار کنه و گرفتار جاذبه شده.اعمال همزمان نیروی گریز از مرکز +جاذبه ماه رو توی مدار نگه داشته و تا زمانی که یه عامل خارجی روی این چرخه تاثیر نذاره این سیستم به حیات خودش ادامه میده.

با سلام. ممنون از گفته های جالبتون...اون وسیله رو ندیدم اما با توضیحات شما متوجه شدم کارکردش چطوری باید باشد...
در مورد نظریه اولی که بیان کردید باید بگم من هم قبول ندارم چون این یک دلیل کلی واسه تعمیم دادن به تمام نظم آسمان شب و کهکشان ها و منظومه های اون نیست...باید دلیل محکم تری وجود داشته باشد که تمام این اجرام بر اون اساس نظم یافته اند...در واقع به گفته خودتون یه حدس ناشیانست. اما یه سوال: دلایل شما واسه ناشیانه بودن این حدس چیه؟
نظریه دوم هم قبول ندارم چون ماه جاذبه چندانی ندارد و در مداری که ماه قرار دارد جاذبه زمین هم به صفر میل می کند و از طرفی اگر علت این نظم را جاذبه بدانیم و قرارگیری زمین در مدار اطراف خورشید به خاطر این جذب باشد ماه هم باید تحت تاثیر خورشید قرار می گرفت و یک سیاره مجزا می شد ولی نیروی گریز از مرکز یک نیروی قابل تفکر است.

اول از همه ببخشید که نقل قول نگرفتم.خوب.قسمت دوم سوالتون بزرگوار.من اطلاع دارم که بارها این اتفاق افتاده.برخورد سیارات در فضا یک امر نادر نیست و زیاد اتفاق میفته خیلی ها مثلا همین ماه رو حاصل برخورد یک سیاره ی بزرگ با زمین میدونن.اطراف مشتری کمربندی از سیارک ها رو داریم که در یک مدار(صفحه)دور مشتری میچرخن.خوب این همه سنگ که قطرشون از 1km گاهی به جندین کیلومتر میرسه مسلما ناشی از یه برخورد هستن برخورد سیاره ای که شاید بین مریخ و مشتری وجود داشته و الان ما فقط شاهد بقایای اون هستیم.منتها چون اسم دقیق برخوردها خاطرم نیست براتون یه نمونه رو مثال میزنمو منبع رو هم ذکر میکنم تا هم اطلاعات دقیقتری داشته باشیم هم با ذکر منبع حق کسی رو ضایع نکنیم.مطلبی که براتون میذارم از وب سایت رسمی گروه نجوم تیتان هست.تلسکوپ فضايی اسپيتزر، که در سال 2003 پرتاب شد، گرد و غبار پراکنده در اطراف ستاره ای به نام "ويگا" (Vega يا 'نسر واقع') را که يکی از درخشان ترين ستاره های آسمان شب است آشکار کرده است.ويگا برای اخترشناسان به مثابه بوته آزمايشی برای محک زدن ايده های مختلف درباره ماهيت منظومه شمسی در 5/4 ميليارد سال قبل است، يعنی زمانی که فرآيند تشکيل سيارات تازه آغاز شده بود.دانشمندان معتقدند که در آن زمان صفحه ای مدور از ذرات گرد و غبار در اطراف خورشيد جوان شکل گرفته بود که به تدريج با تراکم گرد و غبار در توده های کوچک، ابتدا سيارک هايی به اندازه ماه و سپس سيارات امروزی تشکيل شدند.ويگا نيز دارای صفحه مدوری از گرد و غبار است و براساس رصدهای تازه، اين صفحه حاوی اجرامی به قطر 1000 کيلومتر است که به يکديگر برخورد می کنند.برخوردهايی که ستاره شناسان به تازگی آن را گزارش داده اند بايد بی نهايت شديد و ويرانگر باشد زيرا 20 ميليارد ميليارد تن سنگريزه را با شدت راهی فضا کرده است. اسپيتزر حاصل اين برخورد و پخش شدن سنگريزه ها در فضا را به صورت يک لکه روشن می بيند.اخترشناسان که هيچ راهی برای عقب کشيدن زمان و مشاهده برخورد و شکل گيری سيارات در منظومه شمسی ندارند، حداکثر اطلاعات را از آنچه امروز در ويگا می گذرد جمع آوری خواهند کرد

منظور من نظریات دانشمندان در مورد تشکیل ماه یا کمربندهای اطراف مشتری یا زحل نیست و مشاهده ی عینی برخورد دو سیاره است که با مطلبی که نقل کردید تقریبا منظورم برآورده شده است. ممکنه بفرمایید ویگا در چه فاصله ای از ما قرار دارد تا متوجه زمان این برخوردها بشویم؟؟؟ اکنون که چنین برخوردهایی مشاهده شده است کسی به علت این برخوردها اشاره ای نکرده است؟؟

وای که چقد تکرار کردید پاسختونو الیسا خانوم. از همتون ممنونم بچه ها...
راجع به فاصله زمین و ماه فکرنمیکنم ربطی به انبساط کیهانی داشته باشه! :cool:مخالف؟...نبووود؟؟

سؤالای استادم که مزه ی چوب معلم میده!! ینی انگار میخواد درس بده بهمون! اما باز میجوابم:
جواب سوال اولتونو که خودتون دادید: مدتها قبل در منظومه خودمون که هنوز شکل نگرفته بوده، گوله هایی شبیه سیاره بودن که احتمالاً برخوردایی که شما دوست دارید رو داشتن.
الانم که باید بری هزاران سال نوری اونورتر تا یه ستاره ی سیاره دار پیدا کنی، بعدم از شواهد و قرائنی بگی احتمالاً سیاره هاش جوونن و دارن باهم برخوردایی میکنن(مث این وگا که دوستمون گفت)
برای برخورد دوسیاره لازم نیست کسی ازمسیرش بطرز خارق العاده ای منحرف بشه، کافیه مدارهاشون همدیگه رو قطع کنه. مثل برخورد سیارکه با مشتری، که البته اون، شما رو ارضا نمیکنه ظاهراً!

قوانین نیوتن هم در ابعاد منظومه ما کاملاً تعیین کننده ست و مدار سیارات دقیقن بر همین مبنا ست.

حالا بگو هدفت از این سؤالای مشکوکت چی بود؟!;)

یاقوت جان پستت واقعاً منو دیوونه میکنه! خیلی عاشق این بحثام، اما عکسات دیده نمیشه. چطور ببنیمشون؟:(

سلام بر دوست قدیمی
من بشم مخالف خوبه؟؟ چرا به انبساط کیهانی ربط ندارد؟

چرا "کافیه مدارهاشون همدیگه رو قطع کنه"؟ تصور کنید که دو سیاره مدارهاشون همدیگرو قطع کند اما در زمانهای متفاوت به نقطه تلاقی برسند چطور برخورد بوجود خواهد آمد در حالیکه ممکنه یک سیاره چند ماه یا سال زمینی بعدتر از سیاره دیگر به نقطه تلاقی برسد؟

هدف من از این سوالات بررسی چالش های ذهنی خودمه... چون هرچی فکر می کنم فاصله زمین و ماه با گذشت زمان چه تغییری می کند به نتیجه ثابتی نمیرسم...

حالا بنظر شما تمام هستی که در حال حاضر و در شرایط و موقعیت کنونی قرار دارد از این زمان به بعد برخورد دو سیاره را تجربه خواهد کرد؟؟ بنظر من خیلی بعیده....نظر دیگر دوستان چیه؟؟


سلام چرا میزنی خو؟به جون خودم سیستم اینجوری زد من یه بار ارسال کردم که.:cry:راجع به فاصله ی ماه و زمین مسلما هیچ ربطی به انبساط کیهانی نداره چون پیدایش ماه خودش یه داستان جداست.یه ایده هست تو ذهن من البته که میگه انبساط کیهانی شامل 1 اجزای مستقل کیهان میشه نه ماه ها و سیارک ها و منظومه ها.این انبساط و برخورد شامل ستاره ها.کهکشانها و سیاره های شناور در فضا میشه.به قول دوستمون مخالف داشت تا اینجا؟؟؟فاصله ی ماه نه تنها ماه زمین بلکه هر قمر دیگه تو منظومه ی ما از فوبوس و دیموس مریخ گرفته تا تریتتون و قمرهای مشتری یک فاصله ی ثابته.

چه جالب...ممکنه اون ایده ذهنتیون رو بشکافید و بهتر و با دلیل و مدرک توضیح بدید...اگر اینجور باشه چالش های ذهن منم رفع میشه
 

elissa_astro

عضو جدید
سلام.سلام.اول لز همه ببخشید استاد که نقل قول نمیگیرم ببخشید دوستای گلم.خوب راجع به وگا=کرکس نشسته، وَنَنْد، نَسر واقع یا آلفا شلیاق (α Lyr) سومین ستاره پرنور آسمان است. این ستاره زمانی ستارهٔ قطبی زمین بود و در ۱۲۰۰۰ سال دیگر نیز ستارهٔ قطبی خواهد شد. این ستاره در پیکر آسمانی دیگ‌پایه (شلیاق) قرار گرفته است و به همراه دو ستاره دیگر تشکیل مثلث تابستانی را می‌دهند. ونند را در ایران باستان نگهبان دروازه‌ها و گذرگاه‌های رشته‌کوه البرز می‌دانستند.

در سال ۱۹۸۳ توسط ماهواره اخترشناختی فروسرخ (IRAS) کشف شد که این ستاره را هاله‌ای از گرد و غبار فراگرفته که شاید در آینده از آن غبار، سیاره‌هایی تشکیل شوندDebris_Disk_Around_Vega.jpg
 

elissa_astro

عضو جدید
با سلام. ممنون از گفته های جالبتون...اون وسیله رو ندیدم اما با توضیحات شما متوجه شدم کارکردش چطوری باید باشد...
در مورد نظریه اولی که بیان کردید باید بگم من هم قبول ندارم چون این یک دلیل کلی واسه تعمیم دادن به تمام نظم آسمان شب و کهکشان ها و منظومه های اون نیست...باید دلیل محکم تری وجود داشته باشد که تمام این اجرام بر اون اساس نظم یافته اند...در واقع به گفته خودتون یه حدس ناشیانست. اما یه سوال: دلایل شما واسه ناشیانه بودن این حدس چیه؟
نظریه دوم هم قبول ندارم چون ماه جاذبه چندانی ندارد و در مداری که ماه قرار دارد جاذبه زمین هم به صفر میل می کند و از طرفی اگر علت این نظم را جاذبه بدانیم و قرارگیری زمین در مدار اطراف خورشید به خاطر این جذب باشد ماه هم باید تحت تاثیر خورشید قرار می گرفت و یک سیاره مجزا می شد ولی نیروی گریز از مرکز یک نیروی قابل تفکر است.



منظور من نظریات دانشمندان در مورد تشکیل ماه یا کمربندهای اطراف مشتری یا زحل نیست و مشاهده ی عینی برخورد دو سیاره است که با مطلبی که نقل کردید تقریبا منظورم برآورده شده است. ممکنه بفرمایید ویگا در چه فاصله ای از ما قرار دارد تا متوجه زمان این برخوردها بشویم
چه جالب...ممکنه اون ایده ذهنتیون رو بشکافید و بهتر و با دلیل و مدرک توضیح بدید...اگر اینجور باشه چالش های ذهن منم رفع میشه
دلیل من برای ناشیانه بودن نظریه ی میدان مغناطیسی البته اگه بشه اسمش رو نظریه گذاشت=میدان مغناطیسی مثل میدان گرانشی نیست.گرانش حتی میتونه اساس نظم یک منظومه مثل منظومه ی خودمون باشه.مثلا تا بحال این سوال برای کسی پیش اومده چرا بعضی سیاره های منظومه ی ما اینقدر بزرگن مثل مشتری که هزاران سیاره اندازه ی زمین ما توش جا میشه؟خوب باید بگم ازونجا که صفت خدای متعال حکیم هست و حکیم کار بی حکمت نمیکنه اندازه ی تمام سیارات یک الگوی ریاضی میشه که طبق این الگو مثلا وزن زیاد مشتری صفحه ی منظومه ی شمسی رو در تعادل نگه میداره البته این فقط مربوط به مشتری نیست یه جورایی استنباط من اینه که مثل یه ترازو عمل میکنه صفحه ی منظومه ی شمسی ترازویی که قیاس اون جرم سیارات هست.نیروی گرانش سیارات رو در مدارهاشون نگه میداره و اینطور نیست که بگیم خورشید نیروی گرانشی روی آخرین سیاره ی منظومه ی ما اعمال نمیکنه.اما میدان مغناطیسی حوزه ی اعتبار مشخصی داره.راجع به ماه بله ماه میدان گرانشی که داره در مقایسه با زمین خیلی کمتره اما صفر نیست ولی در اثر میدان گرانشی زمین در مدار خودش به دور زمین مونده.ماه وقتی اسیر مدار زمین هست نیروی خورشید اونقدرها نمیتونه روش تاثیر بذاره.چون ماه جسم کوچیکی هست و نیروی گرانشی زمین به اندازه ی کافی ماه رو درگیر کرده.راجع به مدرک هم تا جایی که ممکنه حرفم رو با منبع و ماخذ عرض میکنم اما جایی که راجع به ذهنیات خودم صحبت میکنم مبعم دانش خودم هست که خوب ممکنه یه جاهایی کامل و خیلی جاها ناقص باشه ممنون میشم دوستان اشکالاتش رو مطرح کنن.اینجوری هم بحث بهتر میشه هم مطالب بیشتری یادمیگیریم.
 

elissa_astro

عضو جدید
راجع به فاصله ی ویگا 0.55پارسیک.منبع ویکی پدیا.آسمون به نظر من کلا شبیه ماشین زمانه.یعنی زمانی که با آسمون نگاه میکنیم گاها چیزایی رو میبینیم که مربوط به صدها سال پیش میشه.
 

eghbali66

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
سلام. خوبین دوستان؟
من دنبال یه ذره بین هستم با فاصله کانونی 10 سانتیمتر و ابعاد مشخص. به نظر شما تو تهران جایی هست، برای فروش این جور وسایل؟
ممنون
 

eghbali66

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
سلام

سلام

سلام. خوبین دوستان؟
من دنبال یه ذره بین هستم با فاصله کانونی 10 سانتیمتر و ابعاد مشخص. به نظر شما تو تهران جایی هست، برای فروش این جور وسایل؟
ممنون
 

elissa_astro

عضو جدید
سلام. خوبین دوستان؟
من دنبال یه ذره بین هستم با فاصله کانونی 10 سانتیمتر و ابعاد مشخص. به نظر شما تو تهران جایی هست، برای فروش این جور وسایل؟
ممنون
سلام دوست جون .خوبی؟برای ذره بین که فرمودین و هر عدسی دیگه میتونین با شرکت صا ایران تماس بگیرید و بهشون سفارش بدین یا یه راه آسونتر مشهدی دیگه.برو چهارراه گلستان پاسا÷ گلستان طبقه پایینش تو کار عینکن من یه بار میخواستم تلسک.پ بسازم رفتم اونجا همه جور عدسی دارن اونجا.سفارش بده بهشون.یا خیابان جهان بانی(مشهد رو عرض میکنم)بورس تجهیزات پزشکی ازین چیزا هم میفروشن.چون تو مشخصات فرموده بودین مشهد هستین من اینا رو تو مشهد میشناسم.طهران هم که دیگه خود شرکت صا ایران هست.ازین تجهیزات داره که بشه سفارش بدین.کلا وسایل اپتیکی رو این شرکت تو ایران ساپورت میکنه.امیدوارم موفق بشید.
 

elissa_astro

عضو جدید
ایده ی من درمورد انبساط کیهانی

ایده ی من درمورد انبساط کیهانی

این انبساط شامل تمام اجزاء عالم میشه. همه ی اجزاء جهان در حال دور شدن از هم هستند.اما این دور شدن از لحاظ نظم و سرعت متفاوت هست.مثلا یه الکترون آزاد تحت کنترل هسته نیست اما بقیه ی الکترونهای اتم در مددارهایی معین دور هسته میچرخن.و بار موثر هسته(نیرویی که هسته به هر کدوم ازین الکترونها اعمال میکنه اونها رو تو مدار نگه میداره مثل یه نیروی گرانش یا ربایش اما البته این الکترون ها بخاطر دافعه ی بین خودشون هیچوقت به هم برخورد نمیکنن بلکه در مناسب ترین فاصله از هم در مدارهای مجزای خودشون در حرکت که اون بحثش جداست)راجع به کیهان هم همینطور هست.من میگم مثلا یه کهکشان مثل همین اندرومدای خودمون رو در نطر بگیرید(آندرومدا=کهکشان زن به زنجیر کشیده شده که نزدیکترین کهکشان به راه شیری هست) یا اصلا چرا راه دور بریم همین سیاره ها و ستاره هایی که تو کهکشان خودمون هستن و کاملا شناور و آزادن.من میگم انبساط کیهانی روی اینها بیشتر تاثیر میذاره چون مثل زمین یا مریخ نیستن که در گیر جاذبه ی خورشید باشن.یا مثل یه ماه نیستن که در اسارت میدان گرانش سیاره ی خودش باشه.پس این دور شدن برای اونها راحت تره.راجع به برخورد سیارات یه جورایی مثل بیلیارد میمونه توپی که پرت میشه به توپهایی که در مسیرش هستن میخوره و اونا رو پخش میکنه و این پخش و پرتاب شدن بدون نظم خاصی هست.راجع به ماه هم ما نظریه های مشخص و معروفی راجع به پیدایش ماه داریم که میگه ماه تیکه ای از زمین هزاران سال پیش در اثر برخورد یه سیارک بزرگ با زمین از زمین جدا شد و در فضا شناور و بلا تکلیف بود تا اینکه میدان گرانش زمین تکلیف این شناور بودن رو مشخص کرد و ماه تا ابد اسیر میدان گرانشی زمین شد.شاید برخورد اون سیارک به دلیل همون انبساط کیهانی باشه.اما فاصله ی بین ماه و زمین بطور مستقیم میشه گفت متاثر از انبساط کیهانی نیست.هیچ کس تا بحال نشنیده که یک ماه به سیاره ی خودش برخورد کنه.همونطور که هیچوقت یه الکترون به هسته ی اتمی که دورش میچرخه برخورد نمیکنه.برخورد ماه به زمین یا دور شدنش ازون تنها و تنها در یک صورت ممکنه.برخورد سنگی به بزرگی خود ماه به ماه چیزی که بتونه اونو ازین مدار بکنه.اگه راجع به فاصله ی ماه از زمین به عدد ثابتی نمیرسی واسه اینه که مدار چرخش ماه کاملا گرد نیست.امیدوارم گیجتون نکرده باشم و منظورم رو رسونده باشم اگه جایی از توضیحاتم گنگ بود لطفا بهم بگین که بیشتر شرحش بدم.
 

jimmi

عضو جدید
در پاسخ به فرمایشات استاد آرسنال

من بشم مخالف خوبه؟؟ چرا به انبساط کیهانی ربط ندارد؟
: جواب "چرا ربط ندارد" را ظاهراً در پاسخ خواهرمان الیسا گرفتید. اگر باز هم میخواهید، بگویید باز جواب بدهم. (خودمانیم، یعنی خیلی بیشتر از اینها در چنته دارم! نه ندارم!)

چرا "کافیه مدارهاشون همدیگه رو قطع کنه"؟
: بله ایرادتان وارد است، البته منظور بنده نیز چیزی بوده است در همین مایع ها!

هدف من از این سوالات بررسی چالش های ذهنی خودمه... چون هرچی فکر می کنم فاصله زمین و ماه با گذشت زمان چه تغییری می کند به نتیجه ثابتی نمیرسم...
: شما کلاً یک دکتر برو استاد! (ببخشیند هاا محض مزاح عرض فرمودیم) اما ما هرچه در عقلمان گشتیم هیچگونه ربط عقلی بین برخورد دو سیاره و فاصله زمین و ماه نیافتیم. سقوط ماه بر زمین همچون سقوط سیاره در ستاره اش است، نه برخورد دوسیاره.
ببخشید چالش ذهنی تان را با گل پر کردیم، بعداً می آییم رویش را آسفالت میکنیم.

از این زمان به بعد برخورد دو سیاره را تجربه خواهد کرد؟؟
: خواهد کرد، خواهد کرد. البته گذشته ست آن زمانها که پدر مادرها ده تا یازده تا بچه می آوردند، این روزا با... یعنی منظورم اینه که میگم در جوانی های دنیا که دوره ی زاد و ولد کهکشانها و ستاره ها و سیاره ها بود، احتمال این برخوردها در سطح دنیا بیشتر بود، اما این روزها با این زمین سرد، و منظومه های شکل گرفته باید با ذره بین (توتلسکوپ) دنبال ستاره های جوان بگردید که حلقه ای داشته باشند و سیاره های درحال شکل گیری داشته باشند و سیاره هایشان درحال برخورد باشند و اینها. مثل همینکه دوستمان گفت. ویگا.

ماه جاذبه چندانی ندارد و در مداری که ماه قرار دارد جاذبه زمین هم به صفر میل می کند
: !!!! یعنی استاد شانس آوردید این جمله را بعداً یک جورهایی اصلاح فرمودید وگرنه که... ... ندارد؟!! صفر؟!! جهت تنویر افکار عمومی؛ نیروی جاذبه ای که زمین به ماه وارد میکند با نیروی جاذبه ای که ماه به زمین وارد میکند، برابر است و در جهت عکس. مقدار آن هم نه به صفر میل میکند نه به عدد دیگری، بلکه برابر است با نیروی (بقول دوستمان) گریز از مرکزی که ماه با این سرعت دوران و فاصله اش دارد.

و اما الیساااا
در پست بعد
 

jimmi

عضو جدید
و اما الیساااا
اولاً: واقعاً ذهن افسار گسیخته ای داریدهااا به تعداد فوتونهای نور که از خورشید خارج میشود نظریه می پراکنید در ثانیه!

گرانش حتی میتونه اساس نظم یک منظومه مثل منظومه ی خودمون باشه.
: میتونه؟! مگه نیست؟!!

مشتری، و ترازو، و...
: یاد مغازه افتادمJ جالب بود، اما... باز هم مثل همیشه بنظر می آید باید نظریه هایتان را از ب بسم الله در کتابی بنگارید تا خلق الله نیز فهمی کنند ان شاءالله.

ماه وقتی اسیر مدار زمین هست نیروی خورشید اونقدرها نمیتونه روش تاثیر بذاره.
: ببخشید پس ماه با زمین دور چه کسی دارد میگردد؟! بنده؟!! درواقع ماه و زمین هردو بدور مرکز جرم دوتایی شان میگردند و هردو باهم یعنی مرکز جرمشان حول خورشید خانم. (البته بخواهید گیر بدهید حول یک مرکز جرمی از کل منظومه شمسی، شاید!)

راجع به فاصله ی ویگا 0.55پارسیک
: واا چه نزدیک است! یعنی موتور موشکمان را آتش کنیم، دوسال نشده میرسد به ویگا نورش؟!! چخوب!

آسمون به نظر من کلا شبیه ماشین زمانه.
: بالآخره یک نظریه تان را فهمیدم! هرچند، چه فایده؟ آخر در این هم بحث ها ست در نظر خودم...

همین سیاره ها و ستاره هایی که تو کهکشان خودمون هستن و کاملا شناور و آزادن.
: فکرمیکنم همین که اسم کهکشان را بر این مجموعه می نهیم، یعنی کاملاً هم شناور و آزاد نیستند! ادامه صحبتتان را قبول دارم که ستارگان نسبتاً آزادتر از سیارات هستند. به دیگر بیان، نظم حاکم بر ماه و زمین ، تقریباً، مستقل از نظم حاکم بر خورشید، یا نظم حاکم بر روابط بین کهکشانی است. که از اینها فقط این آخری محکوم انبساط است. اما برعکس که بیایید پایین، همین زمین و ماه هم همراه با منظومه و کهکشان تابع این انبساط اند.

و این پخش و پرتاب شدن بدون نظم خاصی هست.
: هییچ چیز بدون نظم خاصی نیست. مسلماً شما خوشتان نمی آید اگر بگویم الکترونها بدور هسته میچرخند و این چرخیدن بدون نظم خاصی هست!

ماه تیکه ای از زمین هزاران سال پیش در اثر برخورد یه سیارک بزرگ با زمین از زمین جدا شد و در فضا شناور و بلا تکلیف بود تا اینکه میدان گرانش زمین تکلیف این شناور بودن رو مشخص کرد و ماه تا ابد اسیر میدان گرانشی زمین شد.
: جمله بندی تان خیلی مناسب نیست. گمان میکنم بخاطر همان طرزفکر "بدون نظم خاصی بودن" تون هست.

شاید برخورد اون سیارک به دلیل همون انبساط کیهانی باشه.
: نه به هیچ وجه!

همونطور که هیچوقت یه الکترون به هسته ی اتمی که دورش میچرخه برخورد نمیکنه.
: خواهش میکنم مباحث ریز ذرات را با کهکشانها یکی نکنید لطفاً. هرچند، از حق نگذریم، مربوط هم بود.

اگه جایی از توضیحاتم گنگ بود لطفا بهم بگین که بیشتر شرحش بدم.
:همش گنگ بود، لطفاً بیشتر شرحش بدهید!!(شوخی)

بچچه ها ببخشید ، فقط گیردادم به حرفاتون، ادبیاتمم از استاد آرسنال قرض گرفته بودم! آخه نوشته هاش رسمی شده بود، مام زدیم تو خط رسمی! البته با اجازتون استاد.

فهلاً
 

elissa_astro

عضو جدید
و اما الیساااا
اولاً: واقعاً ذهن افسار گسیخته ای داریدهااا به تعداد فوتونهای نور که از خورشید خارج میشود نظریه می پراکنید در ثانیه!

گرانش حتی میتونه اساس نظم یک منظومه مثل منظومه ی خودمون باشه.
: میتونه؟! مگه نیست؟!!

مشتری، و ترازو، و...
: یاد مغازه افتادمJ جالب بود، اما... باز هم مثل همیشه بنظر می آید باید نظریه هایتان را از ب بسم الله در کتابی بنگارید تا خلق الله نیز فهمی کنند ان شاءالله.

ماه وقتی اسیر مدار زمین هست نیروی خورشید اونقدرها نمیتونه روش تاثیر بذاره.
: ببخشید پس ماه با زمین دور چه کسی دارد میگردد؟! بنده؟!! درواقع ماه و زمین هردو بدور مرکز جرم دوتایی شان میگردند و هردو باهم یعنی مرکز جرمشان حول خورشید خانم. (البته بخواهید گیر بدهید حول یک مرکز جرمی از کل منظومه شمسی، شاید!)

راجع به فاصله ی ویگا 0.55پارسیک
: واا چه نزدیک است! یعنی موتور موشکمان را آتش کنیم، دوسال نشده میرسد به ویگا نورش؟!! چخوب!

آسمون به نظر من کلا شبیه ماشین زمانه.
: بالآخره یک نظریه تان را فهمیدم! هرچند، چه فایده؟ آخر در این هم بحث ها ست در نظر خودم...

همین سیاره ها و ستاره هایی که تو کهکشان خودمون هستن و کاملا شناور و آزادن.
: فکرمیکنم همین که اسم کهکشان را بر این مجموعه می نهیم، یعنی کاملاً هم شناور و آزاد نیستند! ادامه صحبتتان را قبول دارم که ستارگان نسبتاً آزادتر از سیارات هستند. به دیگر بیان، نظم حاکم بر ماه و زمین ، تقریباً، مستقل از نظم حاکم بر خورشید، یا نظم حاکم بر روابط بین کهکشانی است. که از اینها فقط این آخری محکوم انبساط است. اما برعکس که بیایید پایین، همین زمین و ماه هم همراه با منظومه و کهکشان تابع این انبساط اند.

و این پخش و پرتاب شدن بدون نظم خاصی هست.
: هییچ چیز بدون نظم خاصی نیست. مسلماً شما خوشتان نمی آید اگر بگویم الکترونها بدور هسته میچرخند و این چرخیدن بدون نظم خاصی هست!

ماه تیکه ای از زمین هزاران سال پیش در اثر برخورد یه سیارک بزرگ با زمین از زمین جدا شد و در فضا شناور و بلا تکلیف بود تا اینکه میدان گرانش زمین تکلیف این شناور بودن رو مشخص کرد و ماه تا ابد اسیر میدان گرانشی زمین شد.
: جمله بندی تان خیلی مناسب نیست. گمان میکنم بخاطر همان طرزفکر "بدون نظم خاصی بودن" تون هست.

شاید برخورد اون سیارک به دلیل همون انبساط کیهانی باشه.
: نه به هیچ وجه!

همونطور که هیچوقت یه الکترون به هسته ی اتمی که دورش میچرخه برخورد نمیکنه.
: خواهش میکنم مباحث ریز ذرات را با کهکشانها یکی نکنید لطفاً. هرچند، از حق نگذریم، مربوط هم بود.

اگه جایی از توضیحاتم گنگ بود لطفا بهم بگین که بیشتر شرحش بدم.
:همش گنگ بود، لطفاً بیشتر شرحش بدهید!!(شوخی)

بچچه ها ببخشید ، فقط گیردادم به حرفاتون، ادبیاتمم از استاد آرسنال قرض گرفته بودم! آخه نوشته هاش رسمی شده بود، مام زدیم تو خط رسمی! البته با اجازتون استاد.

فهلاً
بابا شما که اومدی کمپلت با غلتک از روی ما رد شدی رفتی که:w22:زنده بمانم در پیام بعدی به حول و قوه ی الهی جوابتان را خواهم داد.نخطه.:w29:
 

elissa_astro

عضو جدید
به نام خدا.شما چرا به دهن ما گیر داده ای.ذهن افسار گسیخته که البته اصطلاح افسار گسیختش زیادم چنگی به دل نمیزنه .ذهن چالشگر مخصوص آدمهایی هست که میخوان در آفرینش تامل و تفکر کنن که از 70سال عبادت بهتره.اگخ دهن چالشگر نباشه و نظریه نده و اگه همین حدسای ناشیانه ای که زدم نباشند بحثی هم پیش نمییاد و معلوماتی به هیچ کدوم از ما ضافه نمیشه.اصلا به مدد همین حدسیات ناشیانه بود که اتم کشف شد و تلسکوپ اختراع.و اینکه هر لحظه نظریه ای میدم بخاطر این بود که داشتم ج دوستمون رو میدادم و خیلی جاها صحبتهای تخخصصیم کاملا مستند بود مثل همون 0.55 پارسیک که منبع ویکی پدیا بود چون من فاصله ی وگا از زمین رو حفظ نکردم.گرانش اساس نظم منظومه ی ما هست اون میتونه رو از لحاظ حدس نگفتم داشتم فکرم رو توضیح میدادم.اون قسمت هم که شما یاد مغازه افتادین مثالها رو بخاطر توضیح بیشتر آوردم و جالبه دوستان بدونن سیاراتی مثل زحل و مشتریواقعا نقش یه وزنه رو در صفحه ی منظومه ی شمسی بازی میکنند.و خیلی جاها به این موضوع اشاره شده.بله بعد از کپرنیک و نظریه ی زمین مرکزی گالیله و نظریه ی خورشید مرکزی و حالا جیمی نظریه یی (بخواهید گیر بدهید حول یک مرکز جرمی از کلمنظومه شمسی، شاید!)اتفاقا میخواهم گیر بدهم.این نظریه را کی و چرا وچگونه اختراعکردی.ماشین زمان بودن آسمون یه چیزثابت شدست نشون به اون نشون که خودتون در جاستادمون گفتین باید نگاه کنید به سیارات و ستاره های جوان و این برخورد ها هزارانسال پیش اتفاق افتاده.نور هم که نظریه های من رو به فوتون هاش تشبیه کردین مدتزمان مشخصی طول میکشه تا از خورشید به زمین برسه.
 

elissa_astro

عضو جدید
من اون قسمت رو که گفتم جاذبه ی خورشید روی ماه اونقدرها تاثیر نمیذاره منظورم فرمایش شما و برداشت شما نبود خان داداش اینو در ج استاد عرض کردم که فرمودن پس جاذبه ی خورشید باید روی ماه تاثیر میداشت و ماه خودش یه سیاره میشد.اینو در ج ایشون عرض کردم که ماه در اسارت میدان گرانش زمینه و مسلما هر دو به دور خورشید میچرخن پس جاذبه ی خورشید یه جورایی غیر مستقیم روش تاثیر داره.من از توضیح مسایل بدیهی صرف نظر کردم چون فکر میکردم اینها دیگه بدیهی هستن.مشخصه که ماه چون اسیر زمینه با هم دور حورشید میچرخن.اما راجع به سیاره ها و ستاره هایی که آزادند.باید بگم در مقایسه با اجزای منظومه ی شمسی که کاملا منطم و قانونمند هستند اونها نظم خاصی ندارند.(این یعنی نظم کمتری دارند و حرکتشون قانون خودش رو داره اما همه جا در فضا پخشن)بذار یه طور دیگه مثال بزنم انبساط جهانی رو.یه بادکنک که نوز بادش نکردی رو با ما÷یک روشو پر نقطه نقطه کن.حالا بادش کن.این انبساط هم یه چیز تو همین مایه هاست.مسلما یه نضمی داره اگه جلد اون بادکنک رو یه صفحه فرض کنی هیچوقت هیچ برخوردی صورت نمیگیره چون همه ی اجزا با هم در حال دور شدن هستن اما اگه همون صفحه ی بادکنک رو یه جور فضای چند بعدی در نظر بگیری اونوقت مشخصه با این انبساط خیلی از نقطه هایی که روی بادکنک زدی(ستاره ها)با هم برخورد میکنن.
 

elissa_astro

عضو جدید
چرخیدن اکترونها به دور هسته مثل چرخیدن اجزای منظومه ی شمسی به دور خورشیده کی گفته بی نظمه.من سیاره ها و ستاره های آزاد رو گفتم.نه اونایی که توی یک منظومه هستن.جمله بندی من مناسب هست اتفاقا چون میخوام توضیح بدم یه موضوع رو برای ساده تر شدن تجسمش باید مثال بزنم.مثال رو مورد بحث قرار دادن فایده ای نداره اصل موضوع رو باید به چالش بگیری.مثلا کجای جمله بندی من غلط بود که فرمودین جمله بندی مناسب نیست.نظریه که راجع به تشکیل ماه گفتم توی کتابها و مستندهای زیادی اومده(مستند ادیسه کیهانی.مستند دنیای ما(منظومه ی شمسی) کتاب نجوم به زبان ساده).طرز فکر من هم (بدون نظم خاصی بودن)نیست چون معتقدم خدا حکیم هست و حکیم کار بی حکمت نداره بی نظم بودن هستی این اعتقادم رو زیر سوال میبره.اون اصطلاح رو برای توضیح گفتم و گفتم که چرا ازش استفاده کردم.برخورد سیارک یا سیاره ای که منجر به تشکیل یا جدا شدن ماه از زمین شده گفتم شاید به دلیل انبساط کیهانی باشه.شاید.کسی دراین مورد چیزی نمیدونه.شما الان به چه دلیل گفتی به هیچ وجه؟؟؟؟؟؟؟در ضمن اتفاقا اگه حتی نماهنگ منظومه ی شمسی کانال 4رو هم ببینید برای توضیح دنیا از همون هسته و الکترون شروع میشه.کی میگه شبیه نیست داداش من خیلی هم شبیهه.یه لحظه بهش فکر کن.
 

elissa_astro

عضو جدید
در پاسخ به فرمایشات استاد آرسنال

من بشم مخالف خوبه؟؟ چرا به انبساط کیهانی ربط ندارد؟
: جواب "چرا ربط ندارد" را ظاهراً در پاسخ خواهرمان الیسا گرفتید. اگر باز هم میخواهید، بگویید باز جواب بدهم. (خودمانیم، یعنی خیلی بیشتر از اینها در چنته دارم! نه ندارم!)

چرا "کافیه مدارهاشون همدیگه رو قطع کنه"؟
: بله ایرادتان وارد است، البته منظور بنده نیز چیزی بوده است در همین مایع ها!

هدف من از این سوالات بررسی چالش های ذهنی خودمه... چون هرچی فکر می کنم فاصله زمین و ماه با گذشت زمان چه تغییری می کند به نتیجه ثابتی نمیرسم...
: شما کلاً یک دکتر برو استاد! (ببخشیند هاا محض مزاح عرض فرمودیم) اما ما هرچه در عقلمان گشتیم هیچگونه ربط عقلی بین برخورد دو سیاره و فاصله زمین و ماه نیافتیم. سقوط ماه بر زمین همچون سقوط سیاره در ستاره اش است، نه برخورد دوسیاره.
ببخشید چالش ذهنی تان را با گل پر کردیم، بعداً می آییم رویش را آسفالت میکنیم.

از این زمان به بعد برخورد دو سیاره را تجربه خواهد کرد؟؟
: خواهد کرد، خواهد کرد. البته گذشته ست آن زمانها که پدر مادرها ده تا یازده تا بچه می آوردند، این روزا با... یعنی منظورم اینه که میگم در جوانی های دنیا که دوره ی زاد و ولد کهکشانها و ستاره ها و سیاره ها بود، احتمال این برخوردها در سطح دنیا بیشتر بود، اما این روزها با این زمین سرد، و منظومه های شکل گرفته باید با ذره بین (توتلسکوپ) دنبال ستاره های جوان بگردید که حلقه ای داشته باشند و سیاره های درحال شکل گیری داشته باشند و سیاره هایشان درحال برخورد باشند و اینها. مثل همینکه دوستمان گفت. ویگا.

ماه جاذبه چندانی ندارد و در مداری که ماه قرار دارد جاذبه زمین هم به صفر میل می کند
: !!!! یعنی استاد شانس آوردید این جمله را بعداً یک جورهایی اصلاح فرمودید وگرنه که... ... ندارد؟!! صفر؟!! جهت تنویر افکار عمومی؛ نیروی جاذبه ای که زمین به ماه وارد میکند با نیروی جاذبه ای که ماه به زمین وارد میکند، برابر است و در جهت عکس. مقدار آن هم نه به صفر میل میکند نه به عدد دیگری، بلکه برابر است با نیروی (بقول دوستمان) گریز از مرکزی که ماه با این سرعت دوران و فاصله اش دارد.

و اما الیساااا
در پست بعد
در این تیکه از جوابهات کلا ایرادی وارد نیستوبیشترش رو باهات موافقم.البته باید بگم چالشهای ذهن استاد ج خیلی از سوالهای ذهن منم بود.اون قسمت سقوط ماه به زمین مثل سقوط سیاره روی ستاره ش هست رو خیلی قبول دارم.قسمت جاذبه ی ماه و زمین هم همینطور
 

jimmi

عضو جدید
آقا ما کلاً تسلیم! بهیچوجه قصد اسائه ادب نداشتم! خواستم طنز باشه، تلخ شد ظاهراً!
همینکه دریافتم در برابر دوستان شاگرد کوچکی بیش نیستم جای بسی خوشحالیست.
هدف این بود که اگر شخص سومی ما را میخواند، از نظریاتمان سوءبرداشت نکند، وگرنه دوستان که استادند.(هرچند استادهم جایزالخطاست)

از اینکه خط بخط جوابیدید(و درواقع دندانهایمان را دانه دانه ریختید درون دهانمان) ممنونیم!
فرصت شد جواب کوتاهی خواهم داد.
:gol:
 

fantastic girl

عضو جدید
سلام به همه دوستان قدیمی:
شرمنده ساعت دقیقا2:23 دقیقه شبه .عه شد2:24!شرمنده بدجور خوابم میاد فقط خواستم یه عرض سلامی داشته باشم پس فردا نگید 1بار قدیما اومد زنگ در کافی شب و زد و در رفت!!!
راستش فصل امتحاناس ایشالا به خوبی بگذره خودم میام 1تنه اینجارو تاپیک بارون میکنم.
فعلا ما بریم خودمونو رو زمین نگه داریم اوضامون درس شد میایم تو اسمونا و کهکشونا پیشتون:)
 

jimmi

عضو جدید
پاسخ به پاسخهای الیسا:

ذهن چالشگرتون قابل تقدیره.
فقط چون گفته بودم زمین و ماه هردو بدور مرکز جرم دوتاییشون میگردن، گفتم شاید انتظار داشته باشید سیارات منظومه شمسی هم کلاً با خورشید بدور مرکز جرم منظومه بگردند. نظریه خاصی نیست، همون نوسانات جزئی هر ستاره هست که بخاطر گردش سیاراتشه. و اصولاً یک راه برای یافتن سیارات ستاره های دور هم هست.
ماشین زمان رو گفتم قبول دارم، اما سؤالاتی دربارش دارم که بارها اینجا مطرح کردم و جواب واضحی نگرفتم.(ر.ک. تاپیک سؤالات نجومی) یجورایی به فواصل و زمانهای دور مربوط میشه و سرعت انبساط که یاقوتی یجایی گفته بود بیش از سرعت نوره!!!
فرمایش جاذبه خورشید تون قبول، بنده هم فقط توضیح واضحات دادم.
البته جمله نظم خاصی نداره تون درباره ی پرتاب ماه از زمین بعد از برخورده بود. اجرام پخش در فضا هم بهرحال آزادند، اما تابع نظم گرانش و... من فکرمیکنم باداشتن اطلاعات کامل از جرم و موقعیت همه ی اجرام آسمانی، میشه حرکت همه اونا رو شبیه سازی و با دقت بالا پیش بینی کرد. و البته برای اینکار باید درباره همه اجرام و انرژی ها همه چیز را دانست و خب همه چیز را همگان دانند و همگان هنوز از مادر زاده نشده اند!! بادکنک رو هم نمیفهمم، ینی نمیتونم قبول کنم!!
جمله بندی بد، منظورم این بود "در فضا شناور و بلا تکلیف بود" در فیزیک، هیچ چیز هیچ وقت بلاتکلیف نیست، اینو که میدونم قبول دارید. نظریه تشکیل ماه رو کاری نداشتم. اطلاعاتتون هم خوب کامله راجع به مستندها.
به هیچ وجه، چون اگر بدلیل انبساط کیهانی باشه، باید بگید اون سیارک از کهکشان دیگه ای اومده، باشه، قبول، خیلی بعیده!! حله؟
منم که گفتم الکترون و سیارات یه شباهتایی دارن، اما این دو مقیاس تفاوتهای مبنایی باهم دارند. (منکه سواتشو ندارم، اما میگن اینجوریاست دیگه!)
ضمناً به نماهنگ هم استدلال نکنید، آخرعاقبت خوبی نداره، تجربشو دارم که میگم!
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
سلام شرمنده!
خیلی خوب کاری کردی سرزدی. هروقت از زمین دل کندی تو آسمونا منتظرتیم، قدمت رو چشممون، نه، رو شیشه کلاه لباس فضاییمون!:)

به به استاد گرامی جیمی عزیز خوبی که
تشکر مخصوص از حضور خوب و مفیدت شاد باشی ...
 

jimmi

عضو جدید
به به استاد گرامی جیمی عزیز خوبی که
تشکر مخصوص از حضور خوب و مفیدت شاد باشی ...
خواهش میشه رییس، کوچیکتونیم، قربااانت، شما خوبی؟ کم پیدایی!؟ سرگرم امتحاناتید؟
میگم یه پست زده بودی راجع به انبساط و اینا ، چندتا عکس و ایناش دیده نمیشد، میتونی منبع یا عکسا رو دوباره بذاری؟
ممنون:gol:
 

ZEUS83

عضو جدید
کاربر ممتاز
سلام به همه عاشقان اسمان


دلم برا همه تنگ شده بود

روز مرگی ها که کم کم داشتن روز ، مرگی می شدن بدجور گرفتارم کرده بود .

امیدوارم بتونم بیشتر پیشتون بیام

 

arsenal1400

عضو جدید
کاربر ممتاز
سلام دوستان
به به ببین چه خبره!! چرا دعوا می کنید!! اینجا محفل دوستانه است...اصلا جای تلخی و ترشی نیستااااااا :دی
شوخی کردم
تمام حرف ها و نظراتتون رو خوندم و موافق و مخالف هستم اما خیلی بحث پراکنده شد
بگذارید بحث منسجم بشه
مشتری چطور نقش یک وزنه تعادل در منظومه شمسی رو ایفا می کنه؟ توضیح دهید. 5 نمره :دی
اگه مشتری از صفحه روزگار محو بشه (مثل بعضی کشورا :دی) چه اتفاقاتی در منظومه شمسی و بالطبع در کهکشان راه شیری پیش میاد؟
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
خواهش میشه رییس، کوچیکتونیم، قربااانت، شما خوبی؟ کم پیدایی!؟ سرگرم امتحاناتید؟
میگم یه پست زده بودی راجع به انبساط و اینا ، چندتا عکس و ایناش دیده نمیشد، میتونی منبع یا عکسا رو دوباره بذاری؟
ممنون:gol:

سلام خوبی جیمی عزیز
ممنون گلم
نه ما که سالهاست درس و دانشگاه رو سپری کردیم به علت مشغله های کاری توفیق حضور نیست ..
:gol:

انبساط جهان به معنی افزایش فاصلهٔ متریک بین اجسام جهان با گذشت زمان است. این انبساط درونی است، یعنی به فاصلهٔ نسبی بین اجزای جهان برمی‌گردد، و به معنی حرکت اجسام به سمت فضای بیرون نیست. انبساط جهان از ویژگی‌های مهم کیهان‌شناسی مهبانگ است و ریاضیات آن با متریک FLRW توصیف می‌شود.
بخشی از این انبساط به خاطر اثر ماند (اینرسی) است (یعنی انبساط کنونی به خاطر این است که جهان در گذشته منبسط می‌شده‌است). بخش دیگر به خاطر نیروی رانش ناشناخته‌ای است که شاید از یک ثابت کیهان‌شناسی آمده باشد. بخش نخست در جهان آغازین اثر مهم‌تری بوده است، و مدل لامبدا-سی‌دی‌ام پیش‌بینی می‌کند که در آینده ثابت کیهان‌شناسی اثر مهم‌تری باشد. هم‌اینک هر دو عامل اثر کم‌وبیش برابری دارند.
انبساط جهان به سرعت‌های بالاتر از سرعت نور می‌انجامد که برای تازه ‌واردان و گاهی فیزیک‌پیشگان حرفه‌ای گمراه‌ کننده است ولی سرعت‌های بیشتر از c در انبساط جهان با نظریه نسبیت خاص ناسازگاری‌ای ندارد.

این مطلب هم از سایت ویکی پدیا بود ...
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
سلام به همه عاشقان اسمان


دلم برا همه تنگ شده بود

روز مرگی ها که کم کم داشتن روز ، مرگی می شدن بدجور گرفتارم کرده بود .

امیدوارم بتونم بیشتر پیشتون بیام


به به احوالات شما خوبید
حوش اومدین
منتظر حضور خوب و مفیدتون بوده و هستیم
 

ZEUS83

عضو جدید
کاربر ممتاز
سلام دوستان
به به ببین چه خبره!! چرا دعوا می کنید!! اینجا محفل دوستانه است...اصلا جای تلخی و ترشی نیستااااااا :دی
شوخی کردم
تمام حرف ها و نظراتتون رو خوندم و موافق و مخالف هستم اما خیلی بحث پراکنده شد
بگذارید بحث منسجم بشه
مشتری چطور نقش یک وزنه تعادل در منظومه شمسی رو ایفا می کنه؟ توضیح دهید. 5 نمره :دی
اگه مشتری از صفحه روزگار محو بشه (مثل بعضی کشورا :دی) چه اتفاقاتی در منظومه شمسی و بالطبع در کهکشان راه شیری پیش میاد؟




همش 5 نمره !!!! نخواستیم اقا برگه سفید می دیم


به به احوالات شما خوبید
حوش اومدین
منتظر حضور خوب و مفیدتون بوده و هستیم

شکر خدا خوبم جناب مدیر

چشم . دیروز یه نمه گردگیری کردم از این به بعد هم یه اب و جارویی می کنیم دوستان میان تالارمون بهشون خوش بگذره
 
بالا