آموزش کمک های اولیه

S i s i l

عضو جدید
کاربر ممتاز
مسموميت‌ غذايي‌

اين‌ نوع‌ مسمويت‌ معمولاً در اثر مصرف‌ غذا يا نوشيدني‌ آلوده‌ به‌ باكتري‌ها يا ويروس‌ها ايجاد مي‌شود. برخي‌ از مسموميت‌هاي‌ غذايي‌، ناشي‌ از سموم‌ حاصل‌ از باكتري‌هاي‌ موجود در غذا است‌. سالمندان‌ يا باكتري‌هاي‌ گروه‌ اشرشيا كولي‌ كه‌ عمدتاً در گوشت‌ يافت‌ مي‌شوند، علل‌ شايع‌ مسموميت‌ غذايي‌ به‌ شمار مي‌روند. علايم‌ ممكن‌ است‌ به‌ سرعت‌ (ظرف‌ چند ساعت‌) ايجاد شود يا حتي‌ تا يك‌ يا چند روز پس‌ از خوردن‌ غذاي‌ آلوده‌ ايجاد شود.
مسموميت‌ با غذاي‌ سمي‌ غالباً در اثر سموم‌ توليد شده‌ به‌ وسيله‌ باكتري‌هاي‌ گروه‌ استافيلوكوك‌ ايجاد مي‌شود. علايم‌ معمولاً سريع‌ ايجاد مي‌شود و ممكن‌ است‌ در عرض‌ 6-2 ساعت‌ پس‌ از خوردن‌ غذاي‌ آلوده‌ ظاهر شود.
يكي‌ از خطرات‌ مسموميت‌ غذايي‌، از دست‌ داد مايعات‌ بدن‌ است‌. كاهش‌ آب‌ بدن‌ در اثر از دست‌ دادن‌ اين‌ مايعات‌، در صورتي‌ كه‌ به‌ سرعت‌ و به‌ قدر كافي‌ جايگزين‌ نشود، مي‌تواند خطرناك‌ باشد. كم‌ آبي‌ به‌ ويژه‌ در افراد بسيار خردسال‌ يا بسيار سالمند خطرناك‌ است‌ و در برخي‌ موارد، ممكن‌ است‌ نياز به‌ درمان‌ در بيمارستان‌ وجود داشته‌ باشد.
تشخيص
ممكن است موارد زير وجود داشته باشد:
- تهوع، استفراغ
- دردهاي شكم به صورت گرفتگي عضلاني
- اسهال (امكان وجود رگه‌هاي خوني)
- سردرد يا تب
- نشانه‌هاي شوك
- اختلال هوشياري
مباحث‌ زير را هم‌ ببينيد:
شوك‌ ، استفراغ‌ و اسهال.‌

اهداف‌
1) فرد مسموم‌ را تشويق‌ كنيد تا استراحت‌ كند
2)به‌ فرد مسموم‌ مايعات‌ رقيق‌ فراوان‌ بدهيد تا بنوشد.
3) در صورت‌ لزوم‌ كمك‌ طبي‌ رافراهم‌ كنيد.
4) به‌ فرد مسموم‌ توصيه‌ كنيد تا دراز بكشد و استراحت‌ كند.
5) به او يك‌ كاسه‌ نيز بدهيد تا درصورت‌ استفراغ‌ كردن‌ از آن‌ استفاده‌ كند.
هشدار!
اگر وضعيت‌ فردمسموم‌ بدتر شد، با مركز اورژانس‌ تماس‌ بگيريد و آمبولانس‌ درخواست‌ كنيد.
 

S i s i l

عضو جدید
کاربر ممتاز
مسموميت‌ با الكل‌
الكل‌ (نام‌ شيميايي‌، اتانول‌) دارويي‌ است‌ كه‌ فعاليت‌ دستگاه‌ عصبي‌ مركزي‌ (به‌ويژه‌ مغز) را كاهش‌ مي‌دهد. مصرف‌ طولاني‌ يا بيش‌ از حد آن‌ مي‌تواند باعث‌ اختلال‌ كليه‌ كاركردهاي‌ فيزيكي‌ و ذهني‌ شود و شخص‌ ممكن‌ است‌ در كاهش‌ هوشياري‌ عميقي‌ فرو رود. خطرات‌ زيادي‌ براي‌ فرد دچار مسموميت‌ با الكل‌ وجود دارد:
فرد مسموم‌ بدون‌ هوشياري‌ در خطر استنشاق‌ و خفگي‌ ناشي‌ از موارد استفراغ‌ شده‌ قرار دارد.
الكل‌، رگ‌هاي‌ خوني‌ را گشاد و متسع‌ مي‌كند. اين‌ بدان‌ معني‌ است‌ كه‌ بدن‌ گرما را از دست‌ مي‌دهد و ممكن‌ است‌ افت‌ درجه‌ حرارت‌ ايجاد شود.
ممكن‌ است‌ براي‌ فرد مسمومي‌ كه‌ بوي‌ الكل‌ مي‌دهد، تشخيص‌ غلط‌ گذاشته‌ شود و براي‌ علت‌ زمينه‌اي‌ عدم‌ هوشياري‌ مثل‌ آسيب‌ به‌ سر، سكته‌ مغزي‌ يا حمله‌ قلبي‌، درمان‌ مناسب‌ دريافت‌ نكند.
تشخيص‌
ممكن‌ است‌ موارد زير وجود داشته‌ باشد:
بوي‌ شديد الكل‌
بطري‌ها يا قوطي‌هاي‌ خالي‌
اختلال‌ هوشياري‌، ممكن‌ است‌ فرد مسموم‌ به‌ تحريك‌ جواب‌ بدهد ولي‌ به‌ سرعت‌ بر خواهد گشت‌.
صورت‌ برافروخته‌ و مرطوب‌
تنفس‌ عميق‌ و صدادار
نبض‌ پر و جست‌ زننده‌
كاهش‌ هوشياري‌ در مراحل‌ بعدي‌ عدم‌ هوشياري‌:
ظاهر خشك‌ و پف‌ كرده‌ صورت‌
تنفس‌ سطحي‌
نبض‌ ضعيف‌ و سريع‌
مردمك‌هاي‌ گشاد كه‌ در مقابل‌ نور واكنش‌ ضعيفي‌ نشان‌ مي‌دهند.
مباحث‌ زير را هم‌ ببينيد:
افت‌ درجه‌ حرارت‌ بدن‌ ، اقدامات‌ نجات‌دهنده‌ حيات .

اهداف‌
باز نگه‌ داشتن‌ راه‌ هوايي‌
ارزيابي‌ براي‌ بيماري‌هاي‌ ديگر
درصورت‌ لزوم‌، درخواست‌ كمك‌ پزشكي‌
هشدار!
درصورت‌ هوشيار نبودن‌ فرد مسموم‌، راه‌ هوايي‌ را باز و تنفس‌ را كنترل‌ كنيد؛ آماده‌ باشيد تا در صورت‌ لزوم‌، احياي‌ تنفسي‌ و ماساژ قلبي‌ را اجرا كنيد (مبحث‌ « اقدامات‌ نجات‌دهنده‌ حيات‌ » را ببينيد). در صورت‌ داشتن‌ تنفس‌، فرد مسموم‌ را در وضعيت‌ بهبود قرار دهيد. با مركز اورژانس‌ تماس‌ بگيريد و آمبولانس‌ درخواست‌ كنيد.
فرد مسموم‌ را تحريك‌ به‌ استفراغ‌ نكنيد.
1) فرد مسموم‌ را بايك‌ كت‌ يا پتو بپوشانيد تا در برابر سرما محافظت‌ شود.
2) فرد مسموم‌ را براي‌ آسيب‌ها به‌ ويژه‌ آسيب‌ به‌ سر يا ساير بيماري‌هاي‌ طبي‌ ارزيابي‌ كنيد.
3) علايم‌ حياتي‌ (سطح‌ پاسخ‌، نبض‌ و تنفس‌) را كنترل‌ و ثبت‌ كنيد تا فرد مسموم‌ بهبود پيدا كند يا تحت‌ مراقبت‌ يك‌ فرد مسؤول‌ قرار گيرد.
 

S i s i l

عضو جدید
کاربر ممتاز
مسموميت‌ دارويي‌



مسموميت‌ دارويي‌ مي‌تواند به‌خاطر مصرف‌ بيش‌ از حد داروهاي‌ تجويزشده‌ يا داروهايي‌ كه‌ نياز به‌ تجويز پزشك‌ ندارند ايجاد شود. همچنين‌ مي‌تواند در اثر سوءاستفاده‌ از داروها (اعتياد) يا تداخل‌ عمل‌ دارويي‌ ايجاد شود. بسته‌ به‌ نوع‌ و چگونگي‌ مصرف‌ دارو، اثرات‌ متفاوت‌ است. وقتي‌ با اورژانس‌ تماس‌ مي‌گيريد، تا حد امكان‌ اطلاعات‌ بدهيد. تا رسيدن‌ كمك‌، به‌ دنبال‌ ظروفي‌ بگرديد كه‌ ممكن‌ است‌ در شناسايي‌ دارو به‌ شما كمك‌ كنند.
اين‌ مبحث‌ را هم‌ ببينيد:
اقدامات‌ نجات‌دهنده‌ حيات‌ .
تشخيص‌
دسته ‌ - دارو - اثرات‌ مسموميت‌
مسكن‌ها - آسپيرين‌ (بلع‌):
درد قسمت‌ بالايي‌ شكم‌ تهوع‌ و استفراغ‌ سوت‌ كشيدن‌ گوش‌ «آه‌ كشيدن‌» در هنگام‌ تنفس‌ منگي‌ و حالت‌ خواب‌آلودگي‌ گيجي‌
استامينوفن‌ (بلع‌):
در ابتدا اثر كمي‌ دارد ولي‌ درد شكم‌، تهوع‌ و استفراغ‌ ممكن‌ است‌ ايجاد شود ممكن‌ است‌ در عرض‌ 3 روز آسيب‌ غيرقابل‌ برگشت‌ كبد ايجاد شود (سوءتغذيه‌ و الكل‌ خطر آن‌ را افزايش‌ مي‌دهند)
داروهاي‌ كاهش‌دهنده‌ فعاليت‌ دستگاه‌ عصبي‌ و روان‌گردان‌ها - باربيتورات‌ها و بنزوديازپين‌ها (بلع‌) :
خستگي‌ و خواب‌آلودگي‌ كه‌ منجر به‌ كاهش‌ هوشياري‌ مي‌شود تنفس‌ سطحي نبض‌ ضعيف‌، نامنظم‌ يا به‌طور غيرطبيعي‌ كند يا تند
محرك‌ها و توهم‌زاها - آمفتامين‌ها (شامل‌ اكستازي‌) و ال‌.اس‌.دي‌ (بلع‌)، كوكائين‌ (استنشاق‌):
رفتار تحريك‌پذير و بيش‌فعالانه‌، بي‌قراري‌ و آشفتگي‌، عرق‌ كردن‌، لرزش‌ دست‌ها، توهم‌ كه‌ طي‌ آن‌ ممكن‌ است‌ فرد آسيب‌ ديده‌ ادعا كند «صداهايي‌ مي‌شنود» يا «چيزهايي‌ مي‌بيند»
مخدرها - مورفين‌، هروئين‌ (به‌طور شايع‌ تزريق‌) :
مردمك‌هاي‌ تنگ‌، كندي‌ و منگي‌ كه‌ ممكن‌ است‌ منجر به‌ كاهش‌ هوشياري‌ شود، تنفس‌ آهسته‌ و سطحي‌ كه‌ ممكن‌ است‌ كاملاً متوقف‌ شود، اثر سوزن‌ كه‌ ممكن‌ است‌ عفوني‌ باشد.
حلال‌ها - چسب‌، سوخت‌ فندك‌ (استنشاق‌):
تهوع‌ و استفراغ‌، سردرد، توهمات‌، امكان‌ عدم‌ هوشياري‌، به‌ ندرت‌ ايست‌ قلبي‌

اهداف‌
برقراري‌ تنفس‌ و گردش‌ خون‌
فراهم‌ كردن‌ شرايط‌ انتقال‌ به‌ بيمارستان‌
هشدار!
اگر فرد مسموم‌، هوشيار نباشد، راه‌ هوايي‌ را باز و تنفس‌ را كنترل‌ كنيد؟ آماده‌ باشيد تا در صورت‌ لزوم‌ احياي‌ تنفسي‌ و ماساژ قلبي‌ را آغاز كنيد (مبحث‌ « اقدامات‌ نجات‌دهنده‌ حيات‌ » را ببينيد).
در صورت‌ داشتن‌ تنفس‌، وي‌ را در وضعيت‌ بهبود قرار دهيد. با مركز اورژانس‌ تماس‌ بگيريد و آمبولانس‌ درخواست‌ كنيد.
وي‌ را تحريك‌ به‌ استفراغ‌ نكنيد.
1) اگر فرد مسموم‌ هوشيار باشد، به‌ وي‌ كمك‌ كنيد تا در يك‌ وضعيت‌ راحت‌ قرار بگيرد و از او بپرسيد چه‌ مصرف‌ كرده‌ است‌. در حين‌ صحبت‌ كردن‌ با او به‌ وي‌ اطمينان‌ ببخشيد.
2) با مركز اورژانس‌ تماس‌ بگيريد و آمبولانس‌ درخواست‌ كنيد. كنترل‌ علايم‌ حياتي‌ (سطح‌ پاسخ‌، نبض‌ و تنفس‌ ) را ثبت‌ كنيد تا كمك‌ پزشكي‌ برسد.
3) نمونه‌هايي‌ از مواد استفراغ‌ شده‌ را نگه‌ داريد. به‌ دنبال‌ شواهدي‌ مثل‌ ظروف‌ خالي‌ بگرديد كه‌ ممكن‌ است‌ به‌ شما در تشخيص‌ دارو كمك‌ كنند. اين‌ نمونه‌ها و ظروف‌ را در اختيار كاركنان‌ خبره‌ اورژانس‌ و آمبولانس‌ قرار دهيد.
 

S i s i l

عضو جدید
کاربر ممتاز
سوختگي‌هاي‌ شديد و سوختگي‌ با آب‌ جوش‌

در درمان‌ سوختگي‌هايي‌ كه‌ عميق‌ يا وسيع‌ هستند، مراقبت‌ كافي‌ به‌ عمل‌ آوريد. هرچه‌ طول‌ مدت‌ سوختگي‌ بيشتر باشد، شدت‌ آسيب‌ هم‌ بيشتر خواهد بود. اگر مصدوم‌ در جريان‌ آتش‌سوزي‌ دچار سوختگي‌ شده‌ است‌، بايد فرض‌ كنيد كه‌ دود يا هواي‌ داغ‌ به‌ دستگاه‌ تنفسي‌ نيز آسيب‌ رسانده‌ است‌ (مبحث‌ « سوختگي‌هاي‌ راه‌ تنفسي‌ » را ببينيد). اولويت‌ها عبارتند از: شروع‌ سريع‌ خنك‌سازي‌ سوختگي‌ و بررسي‌ تنفس‌. مصدومي‌ كه‌ دچار سوختگي‌ شديد يا سوختگي‌ با آب‌ جوش‌ شده‌ است‌، به‌ احتمال‌ يقين‌ دچار شوك‌ خواهد شد و بايد تحت‌ مراقبت‌ بيمارستاني‌ قرار بگيرد. صرف‌ نظر از سن‌ مصدوم‌، امكان‌ آسيب‌ غيرتصادفي‌ بايد هميشه‌ مدنظر قرار بگيرد. جزييات‌ را به‌ دقت‌ ثبت‌ كنيد. لباس‌هايي‌ را كه‌ از تن‌ مصدوم‌ خارج‌ كرده‌ايد، براي‌ تحقيقات‌ آتي‌ حفظ‌ كنيد.
تشخيص‌
ممكن‌ است‌ موارد زير وجود داشته‌ باشند:
درد
اشكال‌ در تنفس‌
نشانه‌هاي‌ شوك‌
مباحث‌ زير را هم‌ ببينيد:
سوختگي‌هاي‌ راه‌ تنفسي‌ ، آتش‌سوزي‌ ، اقدامات‌ نجات‌دهنده‌ حيات‌ ، شوك‌ .

اهداف‌
متوقف‌ كردن‌ سوختگي‌ و تسكين‌ درد
باز نگه‌ داشتن‌ راه‌ تنفسي‌
درمان‌ آسيب‌هاي‌ همراه‌
به‌ حداقل‌ رساندن‌ خطر عفونت‌
فراهم‌ كردن‌ شرايط‌ انتقال‌ فوري‌ به‌ بيمارستان‌ و جمع‌آوري‌ اطلاعات‌ براي‌ نيروهاي‌ خدمات‌ اورژانس‌
هشدار!
به‌دنبال‌ نشانه‌هاي‌ اشكال‌ در تنفس‌ بگرديد؛ آماده‌ باشيد تا در صورت‌ لزوم‌، احياي‌ تنفسي‌ و ماساژ قفسه‌ سينه‌ را آغاز كنيد (مبحث‌ « اقدامات‌ نجات‌دهنده‌ حيات‌ » را ببينيد).
1) به‌ مصدوم‌ كمك‌ كنيد تا دراز بكشد. در صورت‌ امكان‌، سعي‌ كنيد از تماس‌ ناحيه‌ دچار سوختگي‌ با زمين‌، ممانعت‌ به‌عمل‌ آوريد.
2) حداقل‌ به‌ مدت‌ 10 دقيقه‌، (محل‌ سوختگي‌ را با مقدار زيادي‌ از يك‌ مايع‌ خنك‌، خيس‌ كنيد اما انتقال‌ مصدوم‌ به‌ بيمارستان‌ را به‌ تأخير نيندازيد. با مركز اورژانس‌ تماس‌ بگيريد و آمبولانس‌ درخواست‌ كنيد.
3) خنك‌سازي‌ محل‌ سوختگي‌ را تا زمان‌ تسكين‌ درد، ادامه‌ دهيد.
4) در صورت‌ امكان‌، دستكش‌ يكبار مصرف‌ بپوشيد. قبل‌ از آنكه‌ بافت‌ها شروع‌ به‌ تورم‌ كنند، به‌ آرامي‌ وسايلي‌ مثل‌ حلقه‌، ساعت‌، كمربند، كفش‌ يا لباس‌هاي‌ در حال‌ سوختن‌ را خارج‌ كنيد. با دقت‌ لباس‌هاي‌ سوخته‌ شده‌ را از تن‌ خارج‌ كنيد (مگر آنكه‌ اين‌ لباس‌ها به‌ محل‌ سوختگي‌ چسبيده‌ باشند).
5) روي‌ محل‌ آسيب‌ ديده‌ را با يك‌ پانسمان‌ استريل‌ بپوشانيد تا در برابر عفونت‌ محافظت‌ شود. اگر پانسمان‌ استريل‌ در دسترس‌ نيست‌، از يك‌ باند مثلثي‌ تا شده‌، قسمتي‌ از يك‌ ملحفه‌ يا پلاستيك‌ نازك‌ آشپزخانه‌ (دو دور اول‌ لوله‌ را كنار بگذاريد و بقيه‌ را به‌طور طولي‌ روي‌ محل‌ سوختگي‌ قرار دهيد) استفاده‌ كنيد. مي‌توان‌ از كيسه‌ پلاستيكي‌ تميز براي‌ پوشاندن‌ دست‌ يا پا استفاده‌ كرد؛ اين‌ كيسه‌ را به‌ كمك‌ باند يا چسب‌ نواري‌ كه‌ روي‌ خود پلاستيك‌ مي‌بنديد (نه‌ روي‌ پوست‌)، محكم‌ كنيد.
6) جزييات‌ آسيب‌هاي‌ مصدوم‌ را جمع‌آوري‌ و ثبت‌ كنيد. علايم‌ حياتي‌ (سطح‌ پاسخ‌دهي‌، نبض‌ و تنفس‌) را به‌طور مرتب‌ كنترل‌ و ثبت‌ كنيد .
احتياط‌!
بدن‌ مصدوم‌ را بيش‌ از حد خنك‌ نكنيد چون‌ ممكن‌ است‌ درجه‌ حرارت‌ بدن‌ را تا سطح‌ خطرناكي‌ پايين‌ بياوريد. اين‌ خطر، به‌ ويژه‌ شيرخواران‌ و سالمندان‌ را تهديد مي‌كند.
لباس‌هايي‌ را كه‌ به‌ محل‌ سوختگي‌ چسبيده‌اند، خارج‌ نكنيد؛ (با اين‌ كار) امكان‌ دارد صدمات‌ بيشتري‌ وارد كنيد و راه‌ ورود عفونت‌ را به‌ محل‌ سوختگي‌ باز كنيد.
به‌ محل‌ سوختگي‌ به‌ هيچ‌ صورت‌ دست‌ نزنيد.
هيچ‌ تاولي‌ را نتركانيد.
از به‌ كار بردن‌ موادي‌ مثل‌ لوسيون‌، پماد، روغن‌ يا نوارچسب‌ (زخم‌بندي‌) روي‌ محل‌ سوختگي‌، خودداري‌ كنيد.
مورد خاص‌
سوختگي‌ صورت‌
اگر مصدوم‌ دچار سوختگي‌ صورت‌ شده‌ است‌، روي‌ موضع‌ آسيب‌ را نپوشانيد؛ اين‌ كار مي‌تواند موجب‌ رنج‌ مصدوم‌ و انسداد راه‌ تنفسي‌ شود. تا زمان‌ رسيدن‌ نيروي‌ امدادي‌، با استفاده‌ از آب‌، موضع‌ را خنك‌ كنيد تا درد تخفيف‌ پيدا كند.
7) در زماني‌ كه‌ منتظر رسيدن‌ نيروهاي‌ امدادي‌ هستيد، به‌ مصدوم‌ اطمينان‌ خاطر بدهيد و در صورت‌ بروز شوك‌ ، به‌ درمان‌ آن‌ بپردازيد.
 

S i s i l

عضو جدید
کاربر ممتاز
سوختگي‌هاي‌ خفيف‌
سوختگي‌هاي‌ خفيف‌ سطحي‌ اغلب‌ ناشي‌ از حوادث‌ خانگي‌ (مثلاً دست‌ زدن‌ به‌ يك‌ اتوي‌ داغ‌ يا ريزش‌ آب‌ جوش‌ روي‌ پوست‌) هستند. بسياري‌ از سوختگي‌هاي‌ سطحي‌ را مي‌توان‌ با ارايه‌ كمك‌هاي‌ اوليه‌ به‌ صورتي‌ موفقيت‌آميز درمان‌ كرد؛ اين‌ سوختگي‌ها به‌طور طبيعي‌ بهبود خواهند يافت‌. با اين‌ حال‌، اگر در مورد شدت‌ آسيب‌ نگران‌ هستيد، به‌ مصدوم‌ توصيه‌ كنيد كه‌ به‌ يك‌ پزشك‌ مراجعه‌ كند (مبحث‌ « ارزيابي‌ سوختگي‌ » را ببينيد). تاول‌ها ممكن‌ است‌ مدتي‌ پس‌ از سوختگي‌ تشكيل‌ شوند. اين‌ «حباب‌هاي‌» ظريف‌، در اثر نشت‌ مايع‌ بافتي‌ (سرم‌) به‌ داخل‌ محل‌ سوختگي‌ (درست‌ زير سطح‌ پوست‌) ايجاد مي‌شوند. هرگز نبايد تاولي‌ را بتركانيد چون‌ (با اين‌ كار،) عفونت‌ را وارد زخم‌ مي‌كنيد.
تشخيص
قرمز شدن پوست
درد درموضع سوختگي مورد زير ممكن است ديرتر ظاهر شود:
بروز تاول روي پوست دچار سوختگي
اين‌ مبحث‌ را نيز ببينيد:
ارزيابي‌ سوختگي‌ .

اهداف‌
توقف‌ سوختگي‌
تخفيف‌ دادن‌ درد و تورم‌
به‌ حداقل‌ رساندن‌ خطر عفونت‌
احتياط‌!
از تركاندن‌ تاول‌ها يا هرگونه‌ دست‌ زدن‌ به‌ موضع‌ آسيب‌ديده‌ خودداري‌ كنيد.
از قرار دادن‌ پانسمان‌ چسبدار (چسب‌ زخم‌) يا نوارچسب‌ روي‌ پوست‌ خودداري‌ كنيد؛ وسعت‌ سوختگي‌ ممكن‌ است‌ گسترده‌تر از آن‌ چيزي‌ باشد كه‌ در ابتدا به‌نظر مي‌رسد.
از پماد يا روغن‌ استفاده‌ نكنيد؛ اين‌ وسايل‌ ممكن‌ است‌ به‌ بافت‌ها صدمه‌ بزنند و خطر عفونت‌ را افزايش‌ دهند.
1) به‌ مدت‌ حداقل‌ 10 دقيقه‌، منطقه‌ آسيب‌ديده‌ را با آب‌ سرد بشوييد تا سوختگي‌ متوقف‌ شود و درد تسكين‌ پيدا كند. اين‌ عمل‌، اثربخش‌تر از استفاده‌ از اسپري‌ها است‌. در صورتي‌ كه‌ آب‌ در دسترس‌ نباشد، مي‌توان‌ از هر مايع‌ سرد و بي‌ضرر (مثل‌ شير يا نوشيدني‌هاي‌ كنسرو شده‌) استفاده‌ كرد.
2) در صورت‌ امكان‌، دستكش‌ يكبار مصرف‌ بپوشيد. قبل‌ از آنكه‌ موضع‌ آسيب‌ديده‌ شروع‌ به‌ تورم‌ كند، هرگونه‌ وسايل‌ زينتي‌، ساعت‌، كمربند يا لباس‌هاي‌ تنگ‌ را به‌ آرامي‌ خارج‌ كنيد.
3) موضع‌ را با يك‌ پانسمان‌ استريل‌ يا يك‌ تكه‌ پارچه‌ تميز بدون‌ كرك‌ بپوشانيد و آن‌ را به‌ كمك‌ باند در محل‌ نگه‌ داريد. يك‌ كيسه‌ پلاستيكي‌ يا سلفون‌ آشپزخانه‌ را مي‌توان‌ به‌عنوان‌ پوشش‌ موقت‌ مناسب‌ به‌كار برد. سلفون‌ آشپزخانه‌ را به‌ صورت‌ طولي‌ قرار دهيد تا در صورت‌ تورم‌ بافت‌، روي‌ موضع‌ فشار وارد نكند.
مورد خاص‌
تاول‌ تاول‌ را معمولاً بايد درمان‌ كرد. با اين‌ حال‌، اگر تاول‌ها شكافته‌ شوند يا در شرف‌ تركيدن‌ بودند، يك‌ پانسمان‌ غيرچسبي‌ كه‌ اندازه‌ آن‌ وسيع‌تر از حدود تاول‌ است‌، روي‌ آن‌ قرار دهيد. پانسمان‌ را تا زمان‌ فروكش‌ كردن‌ تاول‌، در محل‌ باقي‌ بگذاريد.
 

S i s i l

عضو جدید
کاربر ممتاز
سوختگي‌هاي‌ راه‌ تنفسي‌
سوختگي‌هاي‌ صورت‌ و سوختگي‌هاي‌ داخل‌ دهان‌ و حلق‌، بسيار جدي‌ هستند چون‌ راه‌ هوايي‌ در اين‌ سوختگي‌ها به‌ سرعت‌ دچار تورم‌ مي‌شود. معمولاً نشانه‌هاي‌ سوختگي‌ آشكار هستند. با اين‌ حال‌، در مواردي‌ كه‌ سوختگي‌ در يك‌ فضاي‌ بسته‌ روي‌ داده‌ است‌، به‌ دليل‌ آنكه‌ امكان‌ دارد مصدوم‌ گاز يا هواي‌ داغ‌ را استنشاق‌ كرده‌ باشد، بايد هميشه‌ به‌ آسيب‌ راه‌ تنفسي‌ مشكوك‌ شويد. در موارد شديد، هيچ‌ درمان‌ خاصي‌ از عهده‌ ارايه‌كننده‌ كمك‌هاي‌ اوليه‌ برنمي‌آيد؛ تورم‌ مي‌تواند به‌ سرعت‌ راه‌ تنفسي‌ را مسدود كند و خطر خفگي‌ وجود دارد. كمك‌هاي‌ طبي‌ فوري‌ و تخصصي‌ ضروري‌ هستند.
تشخيص‌
ممكن‌ است‌ موارد زير وجود داشته‌ باشند:
دوده‌ در اطراف‌ دهان‌ و بيني‌
سوختگي‌ موهاي‌ بيني‌
قرمزي‌، تورم‌ يا حتي‌ سوختگي‌ زبان‌
آسيب‌ به‌ پوست‌ اطراف‌ دهان‌
خشن‌ شدن‌ صدا
مشكلات‌ تنفسي‌
مباحث‌ زيرا را هم‌ ببينيد:
اقدامات‌ نجات‌دهنده‌ حيات‌ ، شوك‌

اهداف‌
باز نگه‌ داشتن‌ راه‌ تنفسي‌
فراهم‌ كردن‌ شرايط‌ انتقال‌ فوري‌ به‌ بيمارستان‌
هشدار!
اگر مصدوم‌ بي‌هوش‌ شد، راه‌ تنفسي‌ را باز و تنفس‌ را كنترل‌ كنيد؛ آماده‌ باشيد تا در صورت‌ لزوم‌، احياي‌ تنفسي‌ و ماساژ قفسه‌ سينه‌ را آغاز كنيد (مبحث‌ « اقدامات‌ نجات‌دهنده‌ حيات‌ » را ببينيد). اگر مصدوم‌ نفس‌ مي‌كشد، او را در وضعيت‌ بهبود قرار دهيد.
1) با مركز اورژانس‌ تماس‌ بگيريد و آمبولانس‌ درخواست‌ كنيد. به‌ افسر مسؤول‌ بگوييد كه‌ مشكوك‌ به‌ سوختگي‌ راه‌ تنفسي‌ هستيد.
2) گام‌هاي‌ ممكن‌ براي‌ بهبود جريان‌ هواي‌ مصدوم‌ (مثل‌ شل‌ كردن‌ لباس‌هاي‌ اطراف‌ گردن‌) را طي‌ كنيد.
3) از يخ‌ يا مقادير كم‌ آب‌ سرد براي‌ كاهش‌ تورم‌ و يا درد استفاده‌ كنيد.
4) به‌ مصدوم‌ اطمينان‌ خاطر بدهيد. تا رسيدن‌ نيروهاي‌ امدادي‌، علايم‌ حياتي‌ (سطح‌ پاسخ‌دهي‌، نبض‌ و تنفس‌) را كنترل‌ و ثبت‌ كنيد .
 

S i s i l

عضو جدید
کاربر ممتاز
سوختگي‌ الكتريكي‌
با عبور الكتريسيته‌ از داخل‌ بدن‌، ممكن‌ است‌ سوختگي‌ رخ‌ دهد. بيشترين‌ آسيب‌ قابل‌ مشاهده‌ در نقاط‌ ورود و خروج‌ جريان‌ برق‌ ظاهر مي‌شود. با اين‌ حال‌، امكان‌ دارد ردّي‌ از آسيب‌ داخلي‌ هم‌ وجود داشته‌ باشد. محل‌ و جهت‌ جراحات‌ ورودي‌ و خروجي‌، در مورد مكان‌ احتمالي‌ و وسعت‌ آسيب‌ پنهان‌ و نيز درجه‌ شوك‌ (كه‌ احتمالاً مصدوم‌ دچار آن‌ شده‌ است‌) اطلاعاتي‌ به‌ شما مي‌دهند. سوختگي‌ الكتريكي‌ ممكن‌ است‌ در اثر صاعقه‌ و يا جريان‌هاي‌ الكتريكي‌ ولتاژ پايين‌ يا ولتاژ بالا ايجاد شود. همچنين‌ شوك‌ الكتريكي‌ مي‌تواند سبب‌ ايست‌ قلبي‌ شود. اگر مصدوم‌ بي‌هوش‌ است‌، اولويت‌ فوري‌ شما پس‌ از اطمينان‌ از بي‌خطر بودن‌ محل‌، باز كردن‌ راه‌ تنفسي‌ و كنترل‌ تنفس‌ و گردش‌ خون‌ است‌.
تشخيص‌
ممكن‌ است‌ موارد زير وجود داشته‌ باشند:
بي‌هوشي‌
سوختگي‌هاي‌ تمام‌ ضخيم‌ همراه‌ با تورم‌، دوده‌زدگي‌ و زغالي‌ شدن‌ محل‌هاي‌ ورود و خروج‌ جريان‌ برق‌
نشانه‌هاي‌ شوك‌
اگر مصدوم‌ قرباني‌ «قوس‌ الكتريكي‌» ولتاژ بالا باشد، يك‌ ته‌مانده‌ قهوه‌اي‌ مسي‌ روي‌ پوست‌ باقي‌ مي‌ماند (اين‌ ته‌مانده‌ را با آسيب‌ اشتباه‌ نگيريد).
مباحث‌ زير را هم‌ ببينيد:
آسيب‌هاي‌ الكتريكي‌ ، اقدامات‌ نجات‌دهنده‌ حيات‌ ، سوختگي‌هاي‌ شديد ، شوك‌ .

اهداف‌
درمان‌ سوختگي‌ها و شوك‌
فراهم‌ كردن‌ شرايط‌ انتقال‌ فوري‌ به‌ بيمارستان‌
1) قبل‌ از دست‌ زدن‌ به‌ مصدوم‌، بايد مطمئن‌ شويد كه‌ تماس‌ با منبع‌ الكتريكي‌ قطع‌ شده‌ است.
2) به‌منظور خنك‌ كردن‌ سوختگي‌ها، موضع‌ آسيب‌ (در نقاط‌ ورود و خروج‌ جريان‌ برق‌) را با مقدار زيادي‌ آب‌ سرد بشوييد.
3) در صورت‌ امكان‌ دستكش‌ يكبار مصرف‌ بپوشيد. به‌ منظور محافظت‌ از سوختگي‌ها در برابر عفونت‌هاي‌ منتقل‌ شونده‌ از راه‌ هوا، روي‌ آنها را با پانسمان‌ استريل‌، باند مثلثي‌ تا شده‌ يا يك‌ قطعه‌ پارچه‌ تميز بدون‌ كرك‌ بپوشانيد. با مركز اورژانس‌ تماس‌ بگيريد و آمبولانس‌ درخواست‌ كنيد.
4) به‌ مصدوم‌ اطمينان‌ بدهيد و در صورت‌ بروز شوك، به‌ درمان‌ آن‌ بپردازيد.
احتياط‌!
تا زماني‌ كه‌ رسماً به‌ شما اطلاع‌ داده‌ شود كه‌ جريان‌ قطع‌ و مصدوم‌ از برق‌ جدا شده‌ است‌، به‌ مصدوم‌ ناشي‌ از الكتريسيته‌ ولتاژ بالا نزديك‌ نشويد.
هشدار!
اگر مصدوم‌ بي‌هوش‌ است‌، راه‌ تنفسي‌ را باز و تنفس‌ را كنترل‌ كنيد؛ آماده‌ باشيد تا در صورت‌ لزوم‌، احياي‌ تنفسي‌ و ماساژ قفسه‌ سينه‌ را آغاز كنيد (مبحث‌ « اقدامات‌ نجات‌دهنده‌ حيات‌ » را ببينيد).
 

S i s i l

عضو جدید
کاربر ممتاز

سوختگي‌ شيميايي‌

برخي‌ مواد شيميايي‌ مي‌توانند سبب‌ آزردگي‌، سوختگي‌ يا سوراخ‌ شدن‌ پوست‌ شوند و از اين‌ طريق‌، صدمات‌ گسترده‌ و گاه‌ كشنده‌ ايجاد كنند. نشانه‌هاي‌ سوختگي‌ شيميايي‌ بر خلاف‌ سوختگي‌ ناشي‌ از حرارت‌، به‌ آرامي‌ بروز مي‌كنند اما (نحوه‌ ارايه‌) كمك‌هاي‌ اوليه‌ مشابه‌ است‌. بسياري‌ از مواد شيميايي‌ قوي‌ و خورنده‌ در صنعت‌ يافت‌ مي‌شوند اما سوختگي‌هاي‌ شيميايي‌ در منازل‌ هم‌ مي‌توانند روي‌ دهند به‌ويژه‌ در اثر موادي‌ مثل‌ محصولات‌ ظرف‌شويي‌ (شايع‌ترين‌ علت‌ سوختگي‌ قليايي‌ در كودكان‌)، پاك‌كننده‌هاي‌ فر و رنگ‌برها. سوختگي‌هاي‌ شيميايي‌ هميشه‌ جدي‌ هستند و ممكن‌ است‌ مصدوم‌ به‌ درمان‌ بيمارستاني‌ فوري‌ نياز داشته‌ باشد. درصورت‌امكان‌، نام‌ و علامت‌ تجاري‌ ماده‌ سوزاننده‌ را يادداشت‌ كنيد. قبل‌ از پرداختن‌ به‌ درمان‌ مصدوم‌، مطمئن‌ شويد كه‌ محل‌ براي‌ شما و سايرين‌ بي‌خطر است‌ زيرا از برخي‌ مواد شيميايي‌، گازهاي‌ سمي‌ متصاعد مي‌شود.
تشخيص‌
ممكن‌ است‌ موارد زير وجود داشته‌ باشند:
شواهدي‌ از مواد شيميايي‌ در محل‌
درد شديد سوزش‌آور
در ادامه‌، تغييررنگ‌، تاول‌ زدن‌، پوسته‌ريزي‌ و تورم‌ محل‌ آسيب‌ديده‌
مباحث‌ زير را هم‌ ببينيد:
ريزش‌ مواد شيميايي‌ روي‌ پوست‌ ، استنشاق‌ گاز .

اهداف‌
بي‌خطر كردن‌ محل‌ واطلاع‌ دادن‌ به‌ مسؤولان‌ مربوط‌
زدودن‌ و از بين‌ بردن‌ ماده‌ شيميايي‌ زيان‌بار
فراهم‌ كردن‌ شرايط‌ انتقال‌ به‌ بيمارستان‌
احتياط‌!
هرگز در جهت‌ خنثي‌ كردن‌ اسيد يا الكل‌ تلاش‌ نكنيد مگر آن‌ كه‌ براي‌ اين‌ كار آموزش‌ ديده‌ باشيد.
شروع‌ درمان‌ را به‌ دليل‌ جستجو به‌ دنبال‌ يك‌ پادزهر، به‌ تأخير نيندازيد.
1) مطمئن‌ شويد كه‌ محلي‌ كه‌ مصدوم‌ در آن‌ به‌سر مي‌برد، بي‌خطر است‌. با تهويه‌ محل‌، گازها را پراكنده‌ كنيد و در صورت‌ امكان‌، سر ظرف‌ (محتوي‌) ماده‌ شيميايي‌ را محكم‌ ببنديد. در صورت‌ لزوم‌، مصدوم‌ را از محل‌ خارج‌ كنيد.
2) حداقل‌ به‌ مدت‌ 20 دقيقه‌، محل‌ سوختگي‌ را بشوييد تا ماده‌ شيميايي‌ پخش‌ و سوختگي‌ متوقف‌ شود. اگر مصدومي‌ را روي‌ زمين‌ درمان‌ مي‌كنيد، دقت‌ كنيد كه‌ آب‌ در زير او جمع‌ نشود.
3) هنگام‌ شستن‌ محل‌ آسيب‌، لباس‌هاي‌ آلوده‌ را به‌ آرامي‌ خارج‌ كنيد.
4) شرايط‌ انتقال‌ مصدوم‌ به‌ بيمارستان‌ را فراهم‌ كنيد. اطمينان‌ حاصل‌ كنيد كه‌ راه‌ تنفسي‌ باز است‌. علايم‌ حياتي‌ (سطح‌ پاسخ‌دهي‌، نبض‌ و تنفس‌) را كنترل‌ و ثبت‌ كنيد . جزييات‌ ماده‌ شيميايي‌ را به‌ اعضاي‌ گروه‌ پزشكي‌ منتقل‌ كنيد. در صورتي‌ كه‌ آسيب‌ در محل‌ كار رخ‌ داده‌ است‌، به‌ مأمور ايمني‌ و يا گروه‌ خدمات‌ اروژانس‌ اطلاع‌ دهيد.
 

S i s i l

عضو جدید
کاربر ممتاز
سوختگي‌ شيميايي‌ چشم‌
پاشيدن‌ مواد شيميايي‌ به‌ درون‌ چشم‌، در صورتي‌ كه‌ سريعاً درمان‌ نشود، مي‌تواند آسيب‌ جدي‌ ايجاد كند. اين‌ مواد مي‌توانند سطح‌ چشم‌ را تخريب‌ كنند و منجر به‌ تشكيل‌ بافت‌ جوشگاهي‌ و حتي‌ كوري‌ شوند. اولويت‌ ارايه‌كننده‌ كمك‌هاي‌ اوليه‌، عبارت‌ است‌ از شستن‌ چشم‌ به‌ منظور رقيق‌سازي‌ و پخش‌ كردن‌ ماده‌ شيميايي‌. هنگام‌ شستشوي‌ چشم‌، دقت‌ كنيد كه‌ آب‌ آلوده‌ روي‌ شما يا مصدوم‌ پاشيده‌ نشود. قبل‌ از شروع‌ درمان‌ مصدوم‌، در صورت‌ امكان‌ دستكش‌ محافظ‌ بپوشيد.
تشخيص‌
ممكن‌ است‌ موارد زير وجود داشته‌ باشند:
درد شديد در چشم‌
ناتواني‌ در باز كردن‌ چشم‌ آسيب‌ديده‌
تورم‌ و قرمزي‌ در اطراف‌ چشم‌
اشك‌ ريزش‌ شديد
شواهدي‌ از ماده‌ شيميايي‌ يا ظرف‌ محتوي‌ آن‌ در محيط‌ اطراف‌

اهداف‌
زدودن‌ ماده‌ شيميايي‌ زيان‌بار
فراهم‌ كردن‌ شرايط‌ انتقال‌ به‌ بيمارستان‌
احتياط‌!
مصدوم‌ را از دست‌ زدن‌ به‌ چشم‌ آسيب‌ديده‌ يا خارج‌ كردن‌ لنز تماسي‌ با زور، منع‌ كنيد.
1) در صورت‌ امكان‌، دستكش‌ يكبار مصرف‌ بپوشيد. حداقل‌ به‌ مدت‌ 10 دقيقه‌، چشم‌ آسيب‌ديده‌ را زير جريان‌ آب‌ سرد ملايم‌ بگيريد. دقت‌ كنيد كه‌ تمام‌ قسمت‌هاي‌ پلك‌ (داخل‌ و خارج‌ آن‌) كاملاً شسته‌ شود. ممكن‌ است‌ استفاده‌ از يك‌ شستشودهنده‌ چشم‌ يا ليوان‌ براي‌ ريختن‌ آب‌ روي‌ چشم‌، ساده‌تر باشد.
2) اگر چشم‌ در اثر اسپاسم‌ ناشي‌ از درد بسته‌ شده‌ است‌، پلك‌ها را با ملايمت‌ اما محكم‌ بكشيد تا از هم‌ باز شوند. دقت‌ كنيد كه‌ آب‌ آلوده‌ روي‌ چشم‌ سالم‌ پاشيده‌ نشود.
3) از مصدوم‌ بخواهيد كه‌ يك‌ پانسمان‌ چشمي‌ استريل‌ يا يك‌ تكه‌ پارچه‌ تميز بدون‌ كرك‌ روي‌ چشم‌ آسيب‌ ديده‌ قرار بدهد. اگر مدتي‌ طول‌ مي‌كشد تا مصدوم‌ تحت‌ مراقبت‌ طبي‌ قرار گيرد، با استفاده‌ از باند اين‌ لايه‌ پوششي‌ را به‌ صورت‌ شل‌ در محل‌ خود ببنديد.
4) در صورت‌ امكان‌، ماده‌ شيميايي‌ را شناسايي‌ كنيد. سپس‌، شرايط‌ انتقال‌ مصدوم‌ به‌ بيمارستان‌ را مهيا كنيد.
 

S i s i l

عضو جدید
کاربر ممتاز
آسيب‌ ناشي‌ از گاز اشك‌آور
پليس‌ اين‌ گاز محلول‌ را براي‌ كنترل‌ اغتشاشات‌ و دفاع‌ از خود به‌ كار مي‌برد؛ گاهي‌ افراد اين‌ وسيله‌ را به‌طور غيرمجاز وبه‌عنوان‌يك‌اسلحه‌در عمليات‌ تهاجمي‌ مورد استفاده‌ قرار مي‌دهند. اين‌ ماده‌، سبب‌ آزردگي‌ چشم‌ها و راه‌ تنفسي‌ مي‌شود و مي‌تواند منجر به‌ استفراغ‌ شود. اين‌ آثار معمولاً ظرف‌ 15 دقيقه‌ از بين‌ مي‌روند، گرچه‌ ممكن‌است‌چشم‌هاتامدت‌بيشتري‌ دردناك‌ باقي‌ بمانند. به‌ كار بردن‌ گاز اشك‌آور روي‌ فردي‌ كه‌ مبتلا به‌ آسم‌ است‌، مي‌تواند موجب‌ حمله‌ آسم‌ شود.
تشخيص‌
ممكن‌ است‌ موارد زير وجود داشته‌ باشند:
اشك‌ ريزش‌ از چشم‌ها
سرفه‌ و عطسه‌ غيرقابل‌ مهار
احساس‌ سوختگي‌ در پوست‌ و گلو
سفت‌ شدن‌ قفسه‌ سينه‌ و اشكال‌ در تنفس‌
اين‌ مبحث‌ را هم‌ ببينيد:
آسم‌ .

اهداف‌
رساندن‌ مصدوم‌ به‌ هواي‌ آزاد
احتياط‌!
شستن‌ چشم‌ها معمولاً ضروري‌ نيست‌ و مي‌تواند زمان‌ آزردگي‌ چشم‌ را طولاني‌ كند.
مناطقي‌ را كه‌ توسط‌ اين‌ گاز دچار آسيب‌ شده‌اند، مالش‌ ندهيد.
1) مصدوم‌ را به‌ يك‌ محل‌ داراي‌ تهويه‌ مناسب‌ منتقل‌ كنيد و به‌ وي‌ اطمينان‌ بدهيد كه‌ علايم‌ خيلي‌ زود برطرف‌ خواهند شد (ممكن‌ است‌ مصدوم‌ خيلي‌ بي‌قرار باشد). سعي‌ كنيد مصدوم‌ را از مالاندن‌ چشم‌هايش‌ منع‌ كنيد.
2) اگر چشم‌هاي‌ مصدوم‌ دردناك‌ هستند، آنها را باد بزنيد تا سرعت‌ تبخير باقيمانده‌ گاز اشك‌آور افزايش‌ پيدا كند.
3) اگر مقدار زيادي‌ از ماده‌ شيميايي‌ در يك‌ مكان‌ خفه‌ و بسته‌ استنشاق‌ شده‌ است‌، شرايط‌ انتقال‌ مصدوم‌ به‌ بيمارستان‌ را فراهم‌ كنيد.


http://www.iranhealers.com
 

S i s i l

عضو جدید
کاربر ممتاز
آفتاب‌ سوختگي‌
اين‌ نوع‌ سوختگي‌ در اثر مواجهه‌ بيش‌ از حد با آفتاب‌ يا لامپ‌ حمام‌ آفتاب‌ روي‌ مي‌دهد. در ارتفاعات‌ بالا، اين‌ حالت‌، حتي‌ ممكن‌ است‌ در يك‌ روز نيمه‌آفتابي‌ هم‌ روي‌ دهد. بعضي‌ از داروها سبب‌ حساسيت‌ شديد به‌ نور آفتاب‌ مي‌شوند. آفتاب‌ سوختگي‌ ممكن‌ است‌ به‌ ندرت‌ در اثر مواجهه‌ با مواد راديواكتيو روي‌ دهد. اكثر آفتاب‌ سوختگي‌ها سطحي‌ هستند؛ در موارد شديد، پوست‌ به‌رنگ‌ قرمز خرچنگي‌ درمي‌آيد و تاول‌دار مي‌شود و ممكن‌ است‌ مصدوم‌ دچار گرمازدگي‌ شود.
تشخيص‌
پوست‌ قرمز شده‌
درد در موضع‌ سوختگي‌ مورد زير ممكن‌ است‌ ديرتر بروز كند:
تاول‌ زدن‌ پوست‌ آسيب‌ديده‌
اين‌ مبحث‌ را هم‌ ببينيد:
شوك‌ ناشي‌ از گرما .

اهداف‌
دور كردن‌ مصدوم‌ از نور (مستقيم‌) آفتاب‌
تسكين‌ ناراحتي‌ و درد
هشدار!
در صورتي‌ كه‌ تعداد تاول‌ها بسيار زياد است‌ و يا آسيب‌هاي‌ پوستي‌ ديگري‌ وجود دارند، با يك‌ پزشك‌ تماس‌ بگيريد.
1) پوست‌ مصدوم‌ را با يك‌ لباس‌ سبك‌ يا حوله‌ بپوشانيد. به‌ وي‌ كمك‌ كنيد كه‌ به‌ سايه‌ يا ترجيحاً داخل‌ ساختمان‌ برود.
2) به‌ مدت‌ 10 دقيقه‌، پوست‌ را با آب‌ سرد خيس‌ كنيد يا منطقه‌ آسيب‌ ديده‌ را در يك‌ ظرف‌ آب‌ سرد فرو ببريد.
3) مصدوم‌ را تشويق‌ كنيد تا چندين‌ جرعه‌ آب‌ سرد بنوشد.
4) اگر سوختگي‌ جزيي‌ است‌، با كالامين‌ يا يك‌ تركيب‌ ضدآفتاب‌ مي‌توان‌ آن‌ را تسكين‌ داد. در موارد شديد، كمك‌ پزشكي‌ درخواست‌ كنيد.
 

S i s i l

عضو جدید
کاربر ممتاز
گرمازدگي‌
اين‌ اختلال‌ به‌ دليل‌ از دست‌ رفتن‌ آب‌ و نمك‌ بدن‌ از طريق‌ عرق‌ كردن‌ بيش‌ از حد روي‌ مي‌دهد. اين‌ حالت‌ معمولاً به‌ صورت‌ تدريجي‌ ظاهر مي‌شود. گرمازدگي‌ معمولاً افرادي‌ را گرفتار مي‌كند كه‌ به‌ آب‌ و هواي‌ گرم‌ و مرطوب‌ عادت‌ ندارند. افرادي‌ كه‌ حال‌ عمومي‌ مناسبي‌ ندارند (به‌ ويژه‌ آنهايي‌ كه‌ به‌ بيماري‌هاي‌ اسهال‌زا و استفراغ‌زا مبتلا هستند) نسبت‌ به‌ سايرين‌، بيشتر در معرض‌ گرمازدگي‌ هستند. يك‌ علت‌ شايع‌ و خطرناك‌ گرمازدگي‌، افزايش‌ بيش‌ از حد درجه‌ حرارت‌ بدن‌ و ساير تغييرات‌ فيزيكي‌ ناشي‌ از مصرف‌ مواد خاص‌ براي‌ دستيابي‌ به‌ سرخوشي‌ (مثلاً اكستازي‌) است‌. مصرف‌ اين‌ مواد به‌ دليل‌ ايجاد بيش‌فعالي‌ طولاني‌مدت‌، سبب‌ عرق‌ كردن‌ شديد و سپس‌ كاهش‌ آب‌ بدن‌ مي‌شوند كه‌ به‌ گرمازدگي‌ ختم‌ مي‌شود. اين‌ آثار همراه‌ با اثر اين‌ مواد روي‌ مركز تنظيم‌ درجه‌ حرارت‌ در مغز، مي‌توانند منجر به‌ شوك‌ ناشي‌ از گرما و حتي‌ مرگ‌ شوند.
تشخيص‌
با پيشرفت‌ وضعيت‌، ممكن‌ است‌ موارد زير وجود داشته‌ باشند:
سردرد، گيجي‌ و منگي‌
از دست‌ دادن‌ اشتها و تهوع‌
عرق‌ كردن‌ همراه‌ با پوست‌ رنگ‌پريده‌ و سرد
گرفتگي‌ عضلاني‌ در دست‌، پا يا ديواره‌ شكم‌
نبض‌ و تنفس‌ تند و ضعيف‌
مباحث‌ زير را هم‌ ببينيد:
شوك‌ ناشي‌ از گرما ، اقدامات‌ نجات‌دهنده‌ حيات‌ .

اهداف‌
جايگزين‌ كردن‌ مايعات‌ و نمك‌ از دست‌ رفته‌ از بدن‌
در صورت‌ لزوم‌، خنك‌ كردن‌ بيمار
در صورت‌ لزوم‌، درخواست‌ كمك‌ پزشكي‌
1) بيمار را به‌ يك‌ محل‌ خنك‌ منتقل‌ كنيد. وي‌ را به‌ حالت‌ درازكش‌ (به‌طوري‌ كه‌ پاها بالاتر قرار بگيرند) درآوريد.
2) مقدار زيادي‌ آب‌ به‌ بيمار بدهيد؛ در صورت‌ امكان‌، به‌ دنبال‌ آن‌ يك‌ محلول‌ نمكي‌ ضعيف‌ (يك‌ قاشق‌ چايخوري‌ نمك‌ در يك‌ ليتر آب‌) هم‌ بدهيد.
3) حتي‌ اگر بيمار به‌ سرعت‌ بهبود يافت‌، اطمينان‌ حاصل‌ كنيد كه‌ به‌ پزشك‌ مراجعه‌ خواهد كرد. اگر پاسخ‌دهي‌ بيمار رو به‌ وخامت‌ رفت‌، وي‌ را در وضعيت‌ بهبود قرار دهيد. با مركز اورژانس‌ تماس‌ بگيريد و آمبولانس‌ درخواست‌ كنيد.
4) علايم‌ حياتي‌ (سطح‌ پاسخ‌دهي‌، نبض‌ و تنفس‌) را كنترل‌ و ثبت‌ كنيد. آماده‌ باشيد تا در صورت‌ لزوم‌، احياي‌ تنفسي‌ و ماساژ قفسه‌ سينه‌ را آغاز كنيد (مبحث‌ « اقدامات‌ نجات‌دهنده‌ حيات‌ » را ببينيد).



 

S i s i l

عضو جدید
کاربر ممتاز
شوك‌ ناشي‌ از گرما
اين‌ وضعيت‌ در اثر از كار افتادن‌ «ترموستات‌» مغز كه‌ تنظيم‌ درجه‌ حرارت‌ بدن‌ را بر عهده‌ دارد، روي‌ مي‌دهد. بدن‌ به‌طور خطرناكي‌ گرم‌ مي‌شود كه‌ معمولاً ناشي‌ از تب‌ بالا يا مواجهه‌ طولاني‌مدت‌ با گرما است‌. شوك‌ ناشي‌ از گرما ممكن‌ است‌ در اثر مصرف‌ مواد (مثلاً اكستازي‌) هم‌ روي‌ دهد. در برخي‌ موارد گرمازدگي‌، به‌دنبال‌ توقف‌ عرق‌ كردن‌ و ناتواني‌ بدن‌ در خنك‌سازي‌ خود به‌ كمك‌ تبخير عرق‌، رخ‌ مي‌دهد. شوك‌ ناشي‌ از گرما ممكن‌ است‌ دوره‌ هشداردهنده‌ كوتاهي‌ داشته‌ باشد به‌طوري‌ كه‌ بيمار ظرف‌ چند دقيقه‌ پس‌ از احساس‌ ناخوشي‌، بي‌هوش‌ شود.
تشخيص‌
ممكن‌ است‌ موارد زير وجود داشته‌ باشند:
سردرد، گيجي‌ و احساس‌ ناراحتي‌
بي‌قراري‌ و منگي‌
پوست‌ داغ‌، برافروخته‌ و خشك‌
وخيم‌ شدن‌ سريع‌ سطح‌ پاسخ‌دهي‌
نبض‌ ضربه‌زننده‌ و پر
دماي‌ بدن‌ بالاتر از 40 درجه‌ سانتيگراد.
مباحث‌ زير را هم‌ ببينيد:
مسموميت‌ دارويي‌ ، اقدامات‌ نجات‌دهنده‌ حيات‌ ، اندازه‌گيري‌ درجه‌ حرارت‌ .

اهداف‌
پايين‌ آوردن‌ درجه‌ حرارت‌ بدن‌ بيمار در اسرع‌ وقت‌
فراهم‌ كردن‌ شرايط‌ انتقال‌ فوري‌ به‌ بيمارستان‌
1) بيمار را سريعاً به‌ يك‌ مكان‌ خنك‌ منتقل‌ كنيد. لباس‌هاي‌ روي‌ او را تا حدي‌ كه‌ مي‌توانيد، خارج‌ كنيد. با مركز اورژانس‌ تماس‌ بگيريد و آمبولانس‌ درخواست‌ كنيد.
2) يك‌ ملحفه‌ مرطوب‌ سرد را به‌ دور بيمار بپيچيد و تا زماني‌ كه‌ درجه‌ حرارت‌ بدن‌ او به‌ 38 درجه‌ سانتيگراد در حفره‌ زير بغل‌ برسد، ملحفه‌ را مرطوب‌ نگه‌ داريد. اگر ملحفه‌اي‌ در دسترس‌ نيست‌، بيمار را باد بزنيد يا با آب‌ سرد، او را خيس‌ كنيد.
3) پس‌ از آنكه‌ دماي‌ بدن‌ بيمار به‌ حد طبيعي‌ بازگشت‌، ملحفه‌ مرطوب‌ را برداريد و يك‌ ملحفه‌ خشك‌ جايگزين‌ آن‌ كنيد.
4) علايم‌ حياتي‌ (سطح‌ پاسخ‌دهي‌، نبض‌ و تنفس‌) را تا زمان‌ ورود نيروهاي‌ امدادي‌، كنترل‌ و ثبت‌ كنيد. اگر دماي‌ بدن‌ بيمار مجدداً بالا رفت‌، مراحل‌ خنك‌سازي‌ را تكرار كنيد.
هشدار!
اگر بيمار بي‌هوش‌ شد، راه‌ تنفسي‌ را باز و تنفس‌ را كنترل‌ كنيد؛ آماده‌ باشيد تا در صورت‌ لزوم‌، احياي‌ تنفسي‌ و ماساژ قفسه‌ سينه‌ را آغاز كنيد (مبحث‌ « اقدامات‌ نجات‌دهنده‌ حيات‌ » را ببينيد). اگر بيمار نفس‌ مي‌كشد، وي‌ را در وضعيت‌ بهبود قرار دهيد.



 

S i s i l

عضو جدید
کاربر ممتاز
يخ‌ زدگي‌
در اين‌ وضعيت‌، بافت‌هاي‌ اندام‌ها (معمولاً انگشتان‌ دست‌ و پا) به‌ دليل‌ درجه‌ حرارت‌ پايين‌ دچار يخ‌زدگي‌ مي‌شوند. در موارد شديد، اين‌ يخ‌زدگي‌ مي‌تواند منجر به‌ از دست‌ دادن‌ پايدار حس‌ و نهايتاً پس‌ از تخريب‌ پايدار رگ‌هاي‌ خوني‌، سبب‌ گانگرن‌ (مرگ‌ بافت‌ و سياه‌ شدن‌) شود. يخ‌ زدگي‌ معمولاً در شرايط‌ يخبندان‌ يا هواي‌ سرد و وزش‌ شديد باد رخ‌ مي‌دهد. به‌خصوص‌ افرادي‌ كه‌ نمي‌توانند حركت‌ كنند، مستعد اين‌ وضعيت‌ هستند. در بسياري‌ از موارد، يخ‌زدگي‌ با كاهش‌ درجه‌ حرارت‌ بدن،‌ همراهي‌ دارد و اين‌ حالت‌ را بايد مطابق‌ دستورالعمل‌ آن‌ درمان‌ كرد.
تشخيص‌
ممكن‌ است‌ موارد زير وجود داشته‌ باشند:
در ابتدا، احساس‌ «سوزن‌ سوزن‌ شدن‌»
رنگ‌پريدگي‌ و به‌ دنبال‌ آن‌، كرختي‌
سخت‌ و خشك‌ شدن‌ پوست‌
تغيير رنگ‌ پوست‌ در موضع‌ آسيب‌: ابتدا سفيد، سپس‌ منقوط‌ و آبي‌. در زمان‌ بهبود، پوست‌ مي‌تواند قرمز، داغ‌، دردناك‌ و تاولي‌ شود. هرجايي‌ كه‌ گانگرن‌ روي‌ دهد، بافت‌ به‌ دليل‌ فقدان‌ جريان‌ خون‌ ممكن‌ است‌ سياه‌ شود.
اين‌ مبحث‌ را هم‌ ببينيد:
كاهش‌ درجه‌ حرارت‌ بدن‌ .

اهداف‌
گرم‌ كردن‌ آهسته‌ محل‌ مبتلا به‌ منظور پيشگيري‌ از آسيب‌ بافتي‌ بيشتر
فراهم‌ كردن‌ شرايط‌ انتقال‌ به‌ بيمارستان‌
1) در صورت‌ امكان‌، قبل‌ از آب‌ كردن‌ يخ‌ قسمت‌ مبتلا، بيمار را به‌ يك‌ محل‌ گرم‌ منتقل‌ كنيد (مبحث‌ « جابه‌جا كردن‌ بيماران‌ » را ببينيد).
2) دستكش‌، حلقه‌ يا هر شي‌ء فشارنده‌ ديگر (مثل‌ چكمه‌) را با ملايمت‌ خارج‌ كنيد. قسمت‌ مبتلا را به‌ كمك‌ دستان‌ يا گوشه‌ لباس‌ خود و يا در حفره‌ زير بغل‌ مصدوم‌ گرم‌ كنيد. از مالش‌ دادن‌ قسمت‌ مبتلا خودداري‌ كنيد چون‌ اين‌ كار منجر به‌ تخريب‌ پوست‌ و بافت‌هاي‌ ديگر مي‌شود.
3) قسمت‌ مبتلا را در آب‌ گرم‌ حدوداً 40 درجه‌ سانتيگراد قرار دهيد. پس‌ از خشك‌ كردن‌ قسمت‌ مبتلا، يك‌ پانسمان‌ سبك‌ از جنس‌ باند گازدار خشك‌ روي‌ آن‌ قرار دهيد.
4) اندام‌ مبتلا را بالا ببريد و نگه‌ داريد تا تورم‌ كاهش‌ پيدا كند. در صورت‌ وجود درد شديد در يك‌ بزرگسال‌، مي‌توانيد دو عدد قرص‌ استامينوفن‌ به‌ بيمار بدهيد. بيمار را به‌ بيمارستان‌ منتقل‌ كنيد.
احتياط‌!
قسمت‌ مبتلا را در مجاورت‌ گرماي‌ مستقيم‌ قرار ندهيد.
اگر خطر يخ‌زدگي‌ مجدد وجود دارد، از آب‌ كردن‌ يخ‌ قسمت‌ مبتلا خودداري‌ كنيد.
بيمار را از سيگار كشيدن‌ منع‌ كنيد.
 

S i s i l

عضو جدید
کاربر ممتاز
كاهش‌ درجه‌ حرارت‌ بدن‌
اين‌ حالت‌ وقتي‌ رخ‌ مي‌دهد كه‌ درجه‌ حرارت‌ بدن‌ به‌ زير 35 درجه‌ سانتيگراد سقوط‌ كند. آثار اين‌ وضعيت‌، بسته‌ به‌ سرعت‌ شروع‌ آن‌ و سطحي‌ كه‌ درجه‌ حرارت‌ بدن‌ تا آن‌ حد سقوط‌ مي‌كند، متغير است‌. كاهش‌ متوسط‌ درجه‌ حرارت‌ معمولاً به‌طور كامل‌ بهبود پيدا مي‌كند. كاهش‌ شديد درجه‌ حرارت‌ (وقتي‌ حرارت‌ مركزي‌ بدن‌ به‌ زير 30 درجه‌ سانتيگراد سقوط‌ كند) اغلب‌ (البته‌ نه‌ هميشه‌) كشنده‌ است‌. با اين‌ حال‌، صرف‌نظر از مقدار كاهش‌ درجه‌ حرارت‌، شروع‌ و تداوم‌ اقدامات‌ نجات‌دهنده‌ حيات‌ تا زماني‌ كه‌ يك‌ پزشك‌ براي‌ ارزيابي‌ بيمار برسد، هميشه‌ ارزشمند است‌.
عوامل‌ ايجادكننده‌ كاهش‌ درجه‌ حرارت‌
كاهش‌ درجه‌ حرارت‌ در منازلي‌ كه‌ خوب‌ گرم‌ نمي‌شوند، مي‌تواند طي‌ چند روز بروز كند. شيرخواران‌، افراد بي‌خانمان‌، سالمندان‌ و افراد لاغر و نحيف‌، مشخصاً آسيب‌پذير هستند. كمبود فعاليت‌ (بدني‌)، بيماري‌ مزمن‌ و خستگي‌، همگي‌ ميزان‌ خطر را افزايش‌ مي‌دهند؛ الكل‌ و مواد مخدر مي‌توانند وضعيت‌ را تشديد كنند. همچنين‌ ممكن‌ است‌ كاهش‌ درجه‌ حرارت‌ در اثر مواجهه‌ طولاني‌مدت‌ با سرماي‌ خارج‌ از ساختمان‌ رخ‌ دهد . هواي‌ وزنده‌ اثر سرمايشي‌ بيشتري‌ نسبت‌ به‌ هواي‌ راكد دارد. بنابراين‌، «عامل‌ باد ـ سرما»ي‌ زياد مي‌تواند به‌ مقدار زيادي‌ خطر بروز كاهش‌ درجه‌ حرارت‌ را در فرد افزايش‌ دهد. مرگ‌ ناشي‌ از فرو رفتن‌ در آب‌ سرد مي‌تواند به‌ دليل‌ كاهش‌ درجه‌ حرارت‌ باشد نه‌ غرق‌ شدگي‌. وجود آب‌ سرد در اطراف‌ بدن‌ 30 بار سريع‌تر از هواي‌ سرد، بدن‌ را سرد مي‌كند و دماي‌ بدن‌ با سرعت‌ بيشتري‌ سقوط‌ مي‌كند.
تشخيص‌
با پيشرفت‌ اين‌ وضعيت‌ ممكن‌ است‌ موارد زير ظاهر شوند:
- لرزيدن‌ و پوست‌ خشك‌، رنگ‌ پريده‌ و سرد
- بي‌تفاوتي‌، عدم‌ آگاهي‌ نسبت‌ به‌ زمان‌ و مكان‌ يا رفتار غيرمنطقي‌؛ گاهي‌، پرخاشگري‌
- بي‌حالي‌ يا اختلال‌ هوشياري‌
- تنفس‌ كند و كم‌عمق‌
- نبض‌ كند و ضعيف‌. در موارد شديد، ممكن‌ است‌ قلب‌ از ضربان‌ بايستد.
مباحث‌ زير را هم‌ ببينيد:
غرق‌ شدگي‌ ، اقدامات‌ نجات‌دهنده‌ حيات‌ .

اهداف‌
پيشگيري‌ از اتلاف‌ گرماي‌ بيشتر از بدن‌
گرم‌ كردن‌ بيمار به‌ طور آهسته‌
در صورت‌ لزوم‌، فراخواني‌ كمك‌هاي‌ پزشكي‌
درمان در شرايط داخل ساختمان
1) در مورد بيماري‌ كه‌ از خارج‌ ساختمان‌ به‌ داخل‌ آورده‌ شده‌ است‌، به‌ سرعت‌ لباس‌هاي‌ مرطوب‌ را با لباس‌هاي‌ گرم‌ و خشك‌ تعويض‌ كنيد.
2) در صورتي‌ كه‌ بيمار جوان‌ و خوش‌ بنيه‌ است‌ و مي‌تواند بدون‌ كمك‌ وارد وان‌ حمام‌ شود، مي‌توان‌ براي‌ گرم‌ كردن‌ مجدد او از حمام‌ استفاده‌ كرد. آب‌ بايد گرم‌ باشد نه‌ خيلي‌ داغ‌ (تقريباً 40 درجه‌ سانتيگراد).
3) بيمار را در بستر قرار دهيد و مطمئن‌ شويد كه‌ او كاملاً پوشيده‌ شده‌ است‌. به‌ بيمار نوشيدني‌هاي‌ گرم‌، سوپ‌ يا غذاهاي‌ پرانرژي‌ مثل‌ شكلات‌ بدهيد تا به‌ گرم‌ شدن‌ مجدد او كمك‌ كنيد.
مورد خاص‌
كاهش‌ درجه‌ حرارت‌ در سالمندان‌
سالمندان‌ ممكن‌ است‌ با سرعت‌ كمتر و طي‌ چندين‌ روز دچار كاهش‌ درجه‌ حرارت‌ شوند. افراد سالمند اغلب‌ از تغذيه‌ و گرمايش‌ كافي‌ برخوردار نيستند و احتمالاً بيشتر دچار بيماري‌هاي‌ مزمني‌ مي‌شوند كه‌ تحرك‌ آنها را مختل‌ مي‌كند.
هنگام‌ درمان‌ يك‌ سالمند مبتلا به‌ كاهش‌ درجه‌ حرارت‌، مراقب‌ باشيد كه‌ وي‌ را به‌طور آهسته‌ گرم‌ كنيد. بيمار را در اتاقي‌ كه‌ درجه‌ حرارت‌ آن‌ تقريباً 25 درجه‌ سانتيگراد است‌، با پتو بپوشانيد. اگر بيمار را خيلي‌ سريع‌ گرم‌ كنيد، ممكن‌ است‌ خون‌ به‌طور ناگهاني‌ از قلب‌ و مغز به‌ سطح‌ بدن‌ منتقل‌ شود.
هميشه‌ با يك‌ پزشك‌ تماس‌ بگيريد زيرا كاهش‌ درجه‌ حرارت‌ مي‌تواند علايم‌ سكته‌ مغزي‌، حمله‌ قلبي‌ يا كم‌كاري‌ غده‌ تيروييد را بپوشاند يا آنكه‌ همراه‌ با آنها بروز كند.
احتياط‌!
به‌ بيمار سالمند اجازه‌ ندهيد كه‌ براي‌ گرم‌ كردن‌ بدن‌ خود از حمام‌ استفاده‌ كند (گرم‌ شدن‌ ناگهاني‌ مي‌تواند سبب‌ انحراف‌ ناگهاني‌ خون‌ از قلب‌ و مغز به‌ سطح‌ بدن‌ شود).
- هيچ‌ منبع‌ گرمايي‌ (مثل‌ بطري‌ آب‌ داغ‌ يا بخاري‌) را در مجاورت‌ بيمار قرار ندهيد چون‌ اين‌ كار مي‌تواند خون‌ را خيلي‌ سريع‌ جابه‌جا كند. به‌علاوه‌، اين‌ وسايل‌ ممكن‌ است‌ منجر به‌ سوختگي‌ در بيمار شود.
- الكل‌ منجر به‌ بدتر شدن‌ كاهش‌ درجه‌ حرارت‌ مي‌شود.
-- با ملايمت‌ به‌ بيمار رسيدگي‌ كنيد زيرا در موارد شديد، جابه‌جايي‌ يا درمان‌ شتاب‌زده‌ مي‌تواند قلب‌ را از ضربان‌ باز نگه‌ دارد.
4) علايم‌ حياتي‌ بيمار (سطح‌ پاسخ‌دهي‌، تنفس‌، نبض‌ و درجه‌ حرارت‌) را به‌طور مرتب‌ كنترل‌ و ثبت‌ كنيد.
5) اگر ذره‌اي‌ در مورد وضعيت‌ بيمار مشكوك‌ هستيد، تماس‌ با يك‌ پزشك‌ بسيار حايز اهميت‌ است‌. اگر كاهش‌ درجه‌ حرارت‌ در يك‌ فرد سالمند يا شيرخوار روي‌ داده‌ است‌، هميشه‌ بايد كمك‌ پزشكي‌ درخواست‌ كنيد.
مورد خاص‌
كاهش‌ درجه‌ حرارت‌ در شيرخواران‌
روش‌هاي‌ تنظيم‌ دماي‌ بدن‌ در شيرخواران‌ تكامل‌ نيافته‌ است‌، به‌ همين‌ جهت‌ يك‌ شيرخوار ممكن‌ است‌ در يك‌ اتاق‌ سرد دچار كاهش‌ درجه‌ حرارت‌ شود. پوست‌ شيرخوار ممكن‌ است‌ سالم‌ به‌نظر برسد اما در لمس‌، سرد است‌؛ وي‌ ممكن‌ است‌ شل‌ و بي‌حال‌ بوده‌، به‌طور غيرمعمول‌ ساكت‌ باشد و از خوردن‌ شير امتناع‌ كند. با پوشاندن‌ شيرخوار در پتو و گرم‌ كردن‌ اتاق‌، وي‌ را به‌ تدريج‌ گرم‌ كنيد. در صورتي‌ كه‌ مشكوك‌ هستيد كه‌ شيرخواري‌ دچار كاهش‌ درجه‌ حرارت‌ هست‌ يا خير، هميشه‌ بايد با يك‌ پزشك‌ تماس‌ بگيريد.

اهداف‌
پيشگيري‌ از اتلاف‌ گرماي‌ بيشتر از بدن‌
گرم‌ كردن‌ بيمار
فراخواني‌ نيروهاي‌ امدادي‌
درمان در شرايط خارج از ساختمان
1) در اسرع‌ وقت‌، بيمار را به‌ يك‌ مكان‌ سرپوشيده‌ منتقل‌ كنيد.
2) لباس‌هاي‌ مرطوب‌ را خارج‌ كنيد. بيمار را در برابر باد محافظت‌ كنيد. با استفاده‌ از چند پتو و لباس‌ اضافه‌، بيمار را بپوشانيد؛ سر بيمار را هم‌ بپوشانيد. از دادن‌ لباس‌هاي‌ خودتان‌ به‌ بيمار خودداري‌ كنيد.
3) بيمار را در برابر (سرماي‌) زمين‌ و محيط‌ اطراف‌ محافظت‌ كنيد. بيمار را در يك‌ كيسه‌ خواب‌ خشك‌ قرار دهيد و با چند پتو يا روزنامه‌ بپوشانيد. در صورت‌ امكان‌، يك‌ كيسه‌ نجات‌ پلاستيكي‌ يا از جنس‌ كاغذ آلومينيوم‌ را به‌ دور او بپيچيد.
4) فردي‌ را براي‌ درخواست‌ كمك‌ روانه‌ كنيد. در حالت‌ مطلوب‌، 2 نفر بايد براي‌ درخواست‌ كمك‌ روانه‌ شوند. با اين‌ حال‌، ترك‌ نكردن‌ بيمار بسيار حايز اهميت‌ است‌؛ يك‌ نفر بايد در تمام‌ لحظات‌ در كنار بيمار بماند.
5) در صورتي‌ كه‌ به‌ نوشيدني‌ گرم‌ يا غذاهاي‌ پرانرژي‌ (مثل‌ شكلات‌) دسترسي‌ داريد، اين‌ مواد غذايي‌ را به‌ منظور سريع‌تر گرم‌ شدن‌، به‌ او بدهيد تا بخورد.
احتياط‌!
الكل‌ با گشاد كردن‌ عروق‌ سطحي‌، امكان‌ اتلاف‌ گرما را فراهم‌ مي‌كند و كاهش‌ درجه‌ حرارت‌ را شديدتر مي‌كند.
هشدار!
اگر بيمار بي‌هوش‌ شد، راه‌ تنفسي‌ را باز و تنفس‌ را كنترل‌ كنيد؛ آماده‌ باشيد تا در صورت‌ لزوم‌، احياي‌ تنفسي‌ و ماساژ قفسه‌ سينه‌ را آغاز كنيد (مبحث‌ « اقدامات‌ نجات‌دهنده‌ حيات‌ » را ببينيد).
6) با رسيدن‌ نيروهاي‌ امدادي‌، بيمار بايد توسط‌ آنها به‌ بيمارستان‌ منتقل‌ شود.
مورد خاص‌
مواردي‌ كه‌ به‌ نيروهاي‌ امدادي‌ دسترسي‌ نداريد
اگر در كنار بيمار تنها هستيد، سعي‌ كنيد با سوت‌ زدن‌، برافروختن‌ مشعل‌ يا روشن‌ كردن‌ آتش‌، جلب‌ توجه‌ كنيد.
 

S i s i l

عضو جدید
کاربر ممتاز
آسيب‌ سر
تمام‌ آسيب‌هاي‌ سر، جدي‌ هستند و نياز به‌ ارزيابي‌ مناسب‌ دارند چون‌ ممكن‌ است‌ به‌ اختلال‌ هوشياري‌ منجر شوند. آسيب‌هاي‌ سر مي‌توانند با آسيب‌ به‌ بافت‌ مغز يا رگ‌هاي‌ خوني‌ داخل‌ جمجمه‌ و يا شكستگي‌ جمجمه‌ همراه‌ باشند. آسيب‌ سر مي‌تواند سبب‌ تكان‌ مغزي‌ شود كه‌ عبارت‌ است‌ از يك‌ دوره‌ كوتاه‌ بي‌هوشي‌ و سپس‌ به‌ دنبال‌ آن‌، بهبود كامل‌. بعضي‌ از آسيب‌هاي‌ سر منجر به‌ فشردگي‌ مغز مي‌شوند كه‌ تهديدكننده‌ حيات‌ است‌. بنابراين‌، توانايي‌ شناخت‌ نشانه‌هاي‌ احتمالي‌ فشردگي‌ مغز و به‌ ويژه‌، سطح‌ پاسخ‌دهي‌ بدترشونده‌، بسيار حايز اهميت‌ است‌. يك‌ جراحت‌ سر بايد توجه‌ شما را نسبت‌ به‌ يك‌ صدمه‌ زمينه‌اي‌ عمقي‌تر (مثل‌ شكستگي‌ جمجمه‌) كه‌ مي‌تواند جدي‌ باشد، جلب‌ كند. همچنين‌ امكان‌ دارد خونريزي‌ در داخل‌ جمجمه‌ رخ‌ دهد و منجر به‌ فشردگي‌ مغز شود. نشت‌ مايع‌ زلال‌ يا خونابه‌ از گوش‌ يا بيني‌، نشانه‌اي‌ از يك‌ آسيب‌ جدي‌ است‌. در مورد تمام‌ مصدوماني‌ كه‌ دچار آسيب‌ به‌ سر شده‌اند، بايد فرض‌ كرد كه‌ آسيب‌ گردني‌ (نخاعي‌) هم‌ وجود دارد و به‌ درمان‌ آن‌ پرداخت‌ (مبحث‌ « آسيب‌ ستون‌ فقرات‌ » را ببينيد).
هشدار!
سر مصدوم‌ را به‌ دليل‌ خطر آسب‌ گردني‌ (نخاعي‌)، بسيار با دقت‌ حركت‌ دهيد. راه‌ تنفسي‌ را به‌ روش‌ «بالا راندن‌ فك‌» باز كنيد و تنفس‌ را كنترل‌ كنيد. اگر وضعيتي‌ كه‌ مصدوم‌ را در آن‌ حالت‌ يافتيد، مانع‌ از باز كردن‌ راه‌ تنفسي‌ مي‌شود و يا شما نمي‌توانيد راه‌ تنفسي‌ را به‌ روش‌ «بالا راندن‌ فك‌» باز كنيد، مصدوم‌ را در وضعيت‌ بهبود قرار دهيد. اگر به‌ نيروهاي‌ كمكي‌ دسترسي‌ داريد، از روش‌ «چرخاندن‌ مثل‌ الوار» استفاده‌ كنيد.
مباحث‌ زير را هم‌ ببينيد:
فشردگي‌ سر ، تكان‌ مغزي‌ ، اقدامات‌ نجات‌دهنده‌ حيات‌ ، جراحت‌ سر و پوست‌ سر ، شكستگي‌ جمجمه‌ ، آسيب‌ ستون‌ فقرات‌ .
تشخيص‌
 

S i s i l

عضو جدید
کاربر ممتاز
تكان‌ مغزي‌
مغزي‌ مي‌تواند آزادانه‌ حركت‌ مختصري‌ در داخل‌ جمجمه‌ داشته‌ باشد و بنابراين‌ در اثر ضربه‌ به‌ سر، مغز ممكن‌ است‌ «تكان‌ بخورد». اين‌ حالت‌ را تكان‌ مغزي‌ مي‌نامند. حوادث‌ رانندگي‌، آسيب‌هاي‌ ورزشي‌، سقوط‌ و ضرباتي‌ كه‌ در زد و خورد به‌ فرد اصابت‌ مي‌كنند، از شايع‌ترين‌ علل‌ تكان‌ مغزي‌ هستند. تكان‌ مغز سبب‌ بروز اختلال‌ منتشر اما موقت‌ در فعاليت‌ طبيعي‌ مغز مي‌شود. با اين‌ حال‌، تكان‌ مغزي‌ معمولاً با هيچ‌ صدمه‌ پايدار مغزي‌ همراهي‌ ندارد. مصدوم‌ ممكن‌ است‌ دچار اختلال‌ هوشياري‌ شود اما اين‌ حالت‌ فقط‌ مدت‌ كوتاهي‌ (معمولاً فقط‌ چند دقيقه‌) طول‌ مي‌كشد و به‌ دنبال‌ آن‌، بهبود كامل‌ وجود دارد. بر اساس‌ تعريف‌، تشخيص‌ تكان‌ مغزي‌ تنها زماني‌ مسجل‌ مي‌شود كه‌ مصدوم‌ به‌طور كامل‌ بهبود يافته‌ باشد. اگر علايمي‌ مثل‌ سردرد يا تاري‌ ديد در مصدومي‌ كه‌ دچار تكان‌ مغزي‌ شده‌ است‌، بعداً ظاهر شوند، بايد وي‌ را تحت‌ كنترل‌ قرار داد و به‌ او توصيه‌ كرد كه‌ به‌ پزشك‌ مراجعه‌ كند.
مباحث‌ زير را هم‌ ببينيد:
فشردگي‌ مغز ، اقدامات‌ نجات‌دهنده‌ حيات‌ ، آسيب‌ ستون‌ فقرات‌ .
تشخيص‌
دوره‌ كوتاهي‌ از اختلال‌ هوشياري‌ به‌ دنبال‌ وارد آمدن‌ يك‌ ضربه‌ به‌ سر. ممكن‌ است‌ موارد زير نيز وجود داشته‌ باشند:
گيجي‌ يا تهوع‌ در زمان‌ به‌ هوش‌ آمدن‌.
از دست‌ دادن‌ حافظ‌ نسبت‌ به‌ تمام‌ حوادثي‌ كه‌ در زمان‌ حادثه‌ يا بلافاصله‌ پيش‌ از آسيب‌ رخ‌ داده‌اند.
سردرد خفيف‌ و منتشر.
نحوه‌ ايجاد تكان‌ مغزي‌
تكان‌ مغزي‌ معمولاً در اثر وارد آمدن‌ يك‌ ضربه‌ به‌ سر روي‌ مي‌دهد. اين‌ ضربه‌ سبب‌ «تكان‌ خوردن‌» مغز در داخل‌ جمجمه‌ مي‌شود كه‌ به‌ اختلال‌ موقت‌ كاركرد مغز منجر مي‌شود.

اهداف‌
اطمينان‌ حاصل‌ كردن‌ از به‌ هوش‌ آمدن‌ كامل‌ و بي‌خطر مصدوم‌
واگذاري‌ مسؤوليت‌ مراقبت‌ از مصدوم‌ به‌ يك‌ فرد مسؤول‌
در صورت‌ لزوم‌، درخواست‌ كمك‌ پزشكي‌
هشدار!
اگر مصدوم‌ به‌طور كامل‌ به‌ هوش‌ نيامد و يا پس‌ از بهبود اوليه‌، سطح‌ پاسخ‌دهي‌ وي‌ رو به‌ وخامت‌ بود: با مركز اورژانس‌ تماس‌ بگيريد و آمبولانس‌ درخواست‌ كنيد.
احتياط‌!
تمام‌ مصدوماني‌ كه‌ دچار آسيب‌ سر شده‌اند، بايد از جهت‌ آسيب‌ گردني‌ هم‌ تحت‌ مداوا قرار بگيرند (مبحث‌ « آسيب‌ ستون‌ فقرات‌ » را ببينيد).
1) از اقدامات‌ درماني‌ مربوط‌ به‌ اختلال‌ هوشياري‌ پيروي‌ كنيد.
2) علايم‌ حياتي‌ (سطح‌ پاسخ‌دهي‌، نبض‌ و تنفس‌) را كنترل‌ و ثبت‌ كنيد. حتي‌ اگر به‌نظر مي‌رسد كه‌ مصدوم‌ بطور كامل‌ به‌هوش‌ آمده‌ است‌، وي‌ را از نظر بدتر شدن‌ سطح‌ پاسخ‌دهي‌، تحت‌ نظر بگيريد.
3) پس‌ از به‌ هوش‌ آمدن‌ مصدوم‌، مسؤوليت‌ مراقبت‌ از او را به‌ يك‌ فرد مسؤول‌ بسپاريد. اگر مصدوم‌ در ميادين‌ ورزشي‌ دچار آسيب‌ شده‌ است‌، هرگز به‌ او اجازه‌ ندهيد كه‌ قبل‌ از مراجعه‌ به‌ پزشك‌، بازي‌ را از سر بگيرد.
4) اگر مدتي‌ پس‌ از وارد شدن‌ ضربه‌ به‌ سر، مصدوم‌ دچار سردرد، تهوع‌، استفراغ‌ يا خواب‌آلودگي‌ بيش‌ از حد شده‌ است‌، به‌ او توصيه‌ كنيد كه‌ به‌ بيمارستان‌ مراجعه‌ كند.


 

S i s i l

عضو جدید
کاربر ممتاز
شكستگي‌ جمجمه‌
اگر مصدومي‌ دچار جراحت‌ سر شده‌ است‌، دقت‌ كنيد كه‌ ممكن‌ است‌ شكستگي‌ جمجمه‌ وجود داشته‌ باشد. مصدوم‌ مبتلا به‌ شكستگي‌ جمجمه‌ ممكن‌ است‌ اختلال‌ هوشياري‌ داشته‌ باشد. شكستگي‌ جمجمه‌ يك‌ آسيب‌ جدي‌ است‌ چون‌ خطر صدمه‌ به‌ بافت‌ مغز، چه‌ مستقيماً به‌ خاطر قطعات‌ استخواني‌ شكسته‌ شده‌ از جمجمه‌ و چه‌ در اثر خونريزي‌ داخل‌ جمجمه‌، وجود دارد. نشت‌ مايع‌ زلال‌ (مايع‌ مغزي‌ ـ نخاعي‌) يا خونابه‌ از گوش‌ يا بيني‌، نشانه‌ يك‌ آسيب‌ جدي‌ است‌. در هر مصدومي‌ كه‌ دچار آسيب‌ به‌ سر و در نتيجه‌ آن‌، اختلال‌ هوشياري‌ شده‌ است‌، به‌ شكستگي‌ جمجمه‌ مشكوك‌ شويد. به‌ خاطر داشته‌ باشيد كه‌ مصدومي‌ كه‌ دچار شكستگي‌ احتمالي‌ جمجمه‌ است‌، مي‌تواند آسيب‌ گردني‌ (نخاعي‌) هم‌ داشته‌ باشد و لذا بر اساس‌ اقدامات‌ درماني‌ مربوط‌ به‌ آسيب‌ گردني‌، تحت‌ مداوا قرار بگيرد (مبحث‌ « آسيب‌ ستون‌ فقرات‌ » را ببينيد).
تشخيص‌
جراحت‌ يا كبودي‌ روي‌ سر
ناحيه‌ نرم‌ يا فرو رفته‌ در پوست‌ سر
كبودي‌ تا تورم‌ در پشت‌ يك‌ گوش‌
كبودي‌ در اطراف‌ يك‌ يا هر دو چشم‌
از دست‌ رفتن‌ مايع‌ زلال‌ يا خونابه‌ از بيني‌ يا يكي‌ از گوش‌ها
وجود خون‌ در سفيدي‌ چشم‌
انحراف‌ شكل‌ سر يا صورت‌ يا از دست‌ رفتن‌ تقارن‌ آنها
بدتر شدن‌ سطح‌ هوشياري‌ (ممكن‌ است‌ تا بي‌هوشي‌ پيشرفت‌ كند).
مباحث‌ زير را هم‌ ببينيد:
اقدامات‌ نجات‌دهنده‌ حيات‌ ، جراحات‌ سر و پوست‌ سر ، آسيب‌ ستون‌ فقرات‌ .

اهداف‌
باز نگه‌ داشتن‌ راه‌ تنفسي‌
فراهم‌ كردن‌ شرايط‌ انتقال‌ فوري‌ مصدوم‌ به‌ بيمارستان‌
1) اگر مصدوم‌ هوشيار است‌، به‌ او كمك‌ كنيد تا دراز بكشد. در صورتي‌ كه‌ آسيب‌ گردني‌ وجود دارد، از چرخاندن‌ سر خودداري‌ كنيد.
2) با وارد كردن‌ فشار روي‌ محل‌ جراحت‌، خونريزي‌ پوست‌ سر را مهار كنيد. به‌ دنبال‌ آسيب‌هاي‌ ديگر بگرديد و آنها را درمان‌ كنيد. با مركز اورژانس‌ تماس‌ بگيريد و آمبولانس‌ درخواست‌ كنيد.
3) اگر از يك‌ گوش‌ ترشح‌ خارج‌ مي‌شود، با يك‌ پانسمان‌ استريل‌ يا لايه‌ پوششي‌ تميز، روي‌ گوش‌ را بپوشانيد و با ملايمت‌ به‌ كمك‌ باند محكم‌ كنيد (مبحث‌ « خونريزي‌ از گوش‌ » را ببينيد). (خروجي‌) گوش‌ را مسدود نكنيد.
4) تا رسيدن‌ نيروهاي‌ امداد پزشكي‌، علايم‌ حياتي‌ (سطح‌ پاسخ‌دهي‌، نبض‌ و تنفس‌) را كنترل‌ و ثبت‌ كنيد.
هشدار!
اگر مصدوم‌ بي‌هوش‌ است‌، با استفاده‌ از روش‌ «بالا راندن‌ فك‌» راه‌ تنفسي‌ را باز كنيد و تنفس‌ را كنترل‌ كنيد؛ آماده‌ باشيد تا در صورت‌ لزوم‌، احياي‌ تنفسي‌ و ماساژ قفسه‌ سينه‌ را آغاز كنيد (مبحث‌ « اقدامات‌ نجات‌دهنده‌ حيات‌ » را در ببينيد). با مركز اورژانس‌ تماس‌ بگيريد و آمبولانس‌ درخواست‌ كنيد. اگر وضعيتي‌ كه‌ مصدوم‌ را در آن‌ حالت‌ يافتيد، مانع‌ از باز كردن‌ راه‌ تنفسي‌ مي‌شود و يا شما نمي‌توانيد راه‌ تنفسي‌ را به‌ روش‌ «بالا راندن‌ فك‌» باز كنيد، مصدوم‌ را در وضعيت‌ بهبود ، قرار دهيد. اگر به‌ نيروهاي‌ كمكي‌ دسترسي‌ داريد، از روش‌ «چرخاندن‌ مثل‌ الوار» استفاده‌ كنيد.
 

S i s i l

عضو جدید
کاربر ممتاز
مننژيت‌
مننژيت‌ اختلالي‌ است‌ كه‌ در آن‌، پوشش‌هاي‌ اطراف‌ مغز و نخاع‌ (مننژها) دچار التهاب‌ مي‌شوند. اين‌ حالت‌ ممكن‌ است‌ توسط‌ انواع‌ متفاوتي‌ از باكتري‌ها و ويروس‌ها ايجاد شود و مي‌تواند در هر سني‌ روي‌ دهد. مننژيت‌ يك‌ بيماري‌ بسيار جدي‌ است‌ و ممكن‌ است‌ وضعيت‌ بيمار، خيلي‌ سريع‌ رو به‌ وخامت‌ برود. درمان‌ فوري‌ با داروهاي‌ ضدميكروبي‌ در بيمارستان‌ بسيار حياتي‌ است‌. بدون‌ درمان‌ فوري‌، مننژيت‌ مي‌تواند ناتواني‌ پايدار (مثلاً كري‌ يا صدمه‌ مغزي‌) ايجاد كند و يا حتي‌ كشنده‌ باشد. به‌ دلايل‌ فوق‌، توانايي‌ شما در تشخيص‌ علايم‌ مننژيت‌ (كه‌ شامل‌ تب‌ بالا، سردرد شديد و بثورات‌ پوستي‌ مشخص‌ است‌)، بسيار حايز اهميت‌ است‌. با تشخيص‌ به‌ موقع‌ و درمان‌ زودهنگام‌، اكثر افراد به‌طور كامل‌ بهبود پيدا مي‌كنند.
آزمون‌ تشخيص‌ مننژيت‌
يك‌ ليوان‌ را روي‌ بثور پوستي‌ فشار دهيد. اگر رنگ‌ بثور در زير ليوان‌ محو نشد، به‌ مننژيت‌ مشكوك‌ شويد.
تشخيص‌
علايم‌ و نشانه‌ به‌ شرح‌ زير هستند (اما معمولاً همه‌ آنها در يك‌ زمان‌ بروز نمي‌كنند):
- درجه‌ حرارت‌ بالا يا تب‌
- استفراغ‌ (اغلب‌ شديد است‌) يا از دست‌ دادن‌ اشتها
- سردرد شديد
- سفتي‌ گردن‌ (بيمار نمي‌تواند چانه‌ خود را به‌ قفسه‌ سينه‌ برساند).
- دردهاي‌ عضلاني‌ يا مفصلي‌
- خواب‌آلودگي‌
- منگي‌ يا عدم‌ آگاهي‌ نسبت‌ به‌ زمان‌ و مكان‌
- عدم‌ تحمل‌ نور درخشان‌
- تشنج‌
- بثورات‌ پوستي‌ به‌ صورت‌ لكه‌هاي‌ كوچك‌ قرمز ـ ارغواني‌ «خراش‌ سوزن‌» كه‌ ممكن‌ است‌ گسترش‌ يابد و شبيه‌ به‌ كبودشدگي‌ تازه‌ شود (ديدن‌ اين‌ بثورات‌ روي‌ پوست‌هاي‌ تيره‌، مشكل‌تر است‌). با فشردن‌ كناره‌ ليوان‌ روي‌ اين‌ بثورات‌، رنگ‌ آن‌ محو نمي‌شود.
در شيرخواران‌ و كودكان‌ خردسال‌، ممكن‌ است‌ موارد زير هم‌ وجود داشته‌ باشند:
- خواب‌آلودگي‌ يا بي‌قراري‌ و گريه‌ با صداي‌ زير
- عدم‌ تمايل‌ نسبت‌ به‌ غذا خوردن‌
- حساسيت‌ در لمس‌ و تورم‌ قسمت‌هاي‌ نرم‌ جمجمه‌ در شيرخواران‌

اهداف‌
درخواست‌ كمك‌ پزشكي‌ به‌ صورت‌ فوري‌
هشدار!
اگر نمي‌توانيد با يك‌ پزشك‌ تماس‌ بگيريد و يا رسيدن‌ پزشك‌ با تأخير همراه‌ است‌: با مركز اورژانس‌ تماس‌ بگيريد و آمبولانس‌ درخواست‌ كنيد. اگر بيمار بدحال‌ و وضعيت‌ او رو به‌ وخامت‌ است‌، حتي‌ اگر وي‌ قبلاً به‌ پزشك‌ مراجعه‌ كرده‌ است‌، فوراً با پزشك‌ تماس‌ بگيريد.
1) اگر نگران‌ هستيد كه‌ شايد فردي‌ دچار مننژيت‌ شده‌ باشد، فوراً با پزشك‌ تماس‌ بگيريد. صبر نكنيد تا تمام‌ نشانه‌ها و علايمي‌ كه‌ در بالاي‌ صفحه‌ فهرست‌ شده‌اند، ظاهر شوند چون‌ همه‌ اين‌ موارد ممكن‌ است‌ هميشه‌ در بيماران‌ مبتلا به‌ مننژيت‌ بروز نكنند.
2) پس‌ از تماس‌ با پزشك‌ يا مركز آمبولانس‌، علايم‌ را توصيف‌ كنيد و ذكر كنيد كه‌ شما نگران‌ هستيد كه‌ شايد اين‌ علايم‌ مربوط‌ به‌ مننژيت‌ باشند. ممكن‌ است‌ لازم‌ باشد براي‌ درخواست‌ پزشك‌ اصرار كنيد.
3) در زماني‌ كه‌ منتظر رسيدن‌ پزشك‌ يا آمبولانس‌ هستيد، به‌ بيمار اطمينان‌ خاطر بدهيد و بدن‌ او را خنك‌ نگه‌ داريد.
 

S i s i l

عضو جدید
کاربر ممتاز
سردرد
سردرد مي‌تواند همراه‌ با هر بيماري‌، به‌ ويژه‌ يك‌ كسالت‌ تب‌دار مثل‌ سرماخوردگي‌ تظاهر كند. سردرد مي‌تواند بدون‌ هيچ‌ علتي‌ رخ‌ دهد اما اغلب‌ مي‌توان‌ آن‌ را با خستگي‌، فشار عصبي‌، استرس‌ و يا گرما يا سرماي‌ مفرط‌ مرتبط‌ دانست‌. مسموميت‌ خفيف‌ كه‌ در اثر يك‌ فضاي‌ خفه‌ يا پر از گاز و يا در اثر سوءمصرف‌ الكل‌ يا ساير داروها ايجاد مي‌شود هم‌ مي‌تواند منجر به‌ سردرد شود با اين‌ همه‌، سردرد مي‌تواند بارزترين‌ علامت‌ مننژيت‌ يا سكته‌ مغزي‌ باشد.
مباحث‌ زير را هم‌ ببينيد:
مننژيت‌ ، سكته‌ مغزي‌ .

اهداف‌
تسكين‌ درد
در صورت‌ لزوم‌، درخواست‌ كمك‌ پزشكي‌
1) به‌ بيمار كمك‌ كنيد تا در يك‌ مكان‌ ساكت‌، بنشيند يا دراز بكشد. يك‌ كمپرس‌ سرد روي‌ سر قرار دهيد .
احتياط‌!
در صورتي‌ كه‌ درد هريك‌ از شرايط‌ زير را داشت‌، فوراً با پزشك‌ تماس‌ بگيريد:
- بسيار ناگهاني‌ ايجاد شده‌ است‌.
- شديد و ناتوان‌كننده‌ است‌.
- با تب‌ يا استفراغ‌ همراهي‌ دارد.
- عود مي‌كند يا ثابت‌ است‌.
- با از دست‌ دادن‌ قدرت‌ (حركتي‌) يا حس‌ و يا اختلال‌ هوشياري‌ همراه‌ است‌.
- با سفتي‌ گردن‌ همراه‌ است‌.
- به‌ دنبال‌ آسيب‌ سر شروع‌ شده‌ است‌.
2) يك‌ بزرگسال‌ مي‌تواند 2 عدد قرص‌ استامينوفن‌ و يك‌ كودك‌ مي‌تواند دوز توصيه‌ شده‌ از شربت‌ استامينوفن‌ را مصرف‌ كند. به‌ كودكان‌ آسپيرين‌ ندهيد.


 

S i s i l

عضو جدید
کاربر ممتاز
شكستگي‌ها
شكستگي‌ در واقع‌ وجود شكستگي‌ يا ترك‌ در استخوان‌ است‌. عموماً براي‌ شكسته‌ شدن‌ استخوان‌، نيروي‌ زيادي‌ لازم‌ است‌ مگر آنكه‌ استخوان‌ دچار بيماري‌ شده‌ يا پير شده‌ باشد. با اين‌ حال‌، استخوان‌هاي‌ در حال‌ رشد، انعطاف‌پذير هستند و ممكن‌ است‌ دچار شكافت‌، خمش‌ يا ترك‌ شوند (اصطلاح‌ «شكستگي‌ تركه‌اي‌» از همين‌ اصل‌ سرچشمه‌ مي‌گيرد). هم‌ نيروي‌ مستقيم‌ و هم‌ نيروي‌ غيرمستقيم‌ مي‌تواند سبب‌ شكستگي‌ استخوان‌ شود. امكان‌ دارد استخوان‌ در محل‌ وارد آمدن‌ يك‌ ضربه‌ سنگين‌ (مثلاً در اثر تصادف‌ با ماشين‌ [ نيروي‌ مستقيم‌ ] ) دچار شكستگي‌ شود. همچنين‌ ممكن‌ است‌ شكستگي‌ در اثر پيچ‌ خوردن‌ يا ضرب‌ ديدن‌ بروز كند (نيروي‌ غيرمستقيم‌).
شكستگي‌هاي‌ پايدار و ناپايدار
شكستگي‌ مي‌تواند پايدار يا ناپايدار باشد. در شكستگي‌ پايدار، دو انتهاي‌ استخوان‌ شكسته‌ شده‌ حركت‌ نمي‌كنند كه‌ علت‌ اين‌ موضوع‌ يا شكستگي‌ ناكامل‌ است‌ يا در هم‌ فشردگي‌ دو انتها. اين‌ شكستگي‌ها در مچ‌ دست‌، شانه‌، مچ‌ پا و لگن‌ خاصره‌ شايع‌ هستند. معمولاً مي‌توان‌ بدون‌ ايجاد صدمه‌ بيشتر، اين‌ شكستگي‌ها را به‌ آرامي‌ جابه‌جا كرد. در آسيب‌هاي‌ ناپايدار، دو انتهاي‌ استخواني‌ مي‌توانند به‌ راحتي‌ جابه‌جا شوند. در نتيجه‌، خطر صدمه‌ ديدن‌ رگ‌هاي‌ خوني‌، اعصاب‌ و اعضاي‌ بدن‌ وجود دارد. آسيب‌هاي‌ ناپايدار وقتي‌ رخ‌ مي‌دهند كه‌ شكستگي‌ استخوان‌ كامل‌ باشد يا رباط‌ها دچار پارگي‌ شوند. دستكاري‌ اين‌ آسيب‌ها بايد با دقت‌ صورت‌ گيرد. تا از صدمات‌ بيشتري‌ پيشگيري‌ شود.
تشخيص‌
ممكن‌ است‌ موارد زير وجود داشته‌ باشند:
تغيير شكل‌، تورم‌ و كبود شدگي‌ در محل‌ شكستگي‌
درد و سختي‌ در حركت‌ دادن‌ محل‌
كوتاه‌ شدن‌، تا شدن‌ يا پيچ‌ خوردن‌ اندام‌
لمس‌ يا سمع‌ غژغژ خشن‌ (كريپتاسيون‌) مربوط‌ به‌ دو انتهاي‌ استخواني‌ (اما نبايد به‌ دنبال‌ آن‌ گشت‌)
نشانه‌هاي‌ شوك‌ به‌خصوص‌ اگر شكستگي‌ در استخوان‌ ران‌ يا لگن‌ روي‌ داده‌ باشد.
اشكال‌ در حركت‌ طبيعي‌ اندام‌ يا اصلاً حركت‌ نكردن‌ اندام‌ (مثلاً ناتواني‌ در راه‌ رفتن‌)
جراحتي‌ كه‌ ممكن‌ است‌ همراه‌ با بيرون‌ زدگي‌ انتهاهاي‌ استخواني‌ باشد.
شكستگي‌هاي‌ باز و بسته‌
در شكستگي‌ باز، يكي‌ از دو انتهاي‌ استخوان‌ شكسته‌ شده‌، سطح‌ پوست‌ را سوراخ‌ كرده‌ است‌ يا امكان‌ دارد جراحتي‌ در محل‌ شكستگي‌ وجود داشته‌ باشد. شكستگي‌ باز با خطر بالاي‌ عفونت‌ همراه‌ است‌. در شكستگي‌ بسته‌، پوست‌ روي‌ محل‌ شكستگي‌ سالم‌ است‌. با اين‌ حال‌، امكان‌ جابه‌جا شدن‌ استخوان‌ها (شكستگي‌ ناپايدار) و صدمه‌ ديدن‌ ساير بافت‌هاي‌ داخلي‌ محل‌، وجود دارد. در صورتي‌ كه‌ انتهاهاي‌ استخواني‌ منجر به‌ سوراخ‌ شدن‌ اعضا يا رگ‌هاي‌ خوني‌ بزرگ‌ شوند، ممكن‌ است‌ مصدوم‌ دچار خونريزي‌ داخلي‌ و شوك شوند.

اهداف‌
ممانعت‌ از جابه‌جايي‌ محل‌ آسيب‌ديده‌
فراهم‌ كردن‌ شرايط‌ انتقال‌ به‌ بيمارستان‌ به‌ طوري‌ كه‌ طي‌ انتقال‌، اندام‌ آسيب‌ديده‌، با حفظ‌ راحتي‌ مصدوم‌، ثابت‌ نگه‌ داشته‌ شود.
شكستگي بسته
1) به‌ مصدوم‌ توصيه‌ كنيد كه‌ بي‌حركت‌ بماند. با استفاده‌ از دو دست‌ خود، بخش‌ آسيب‌ديده‌ را تا زمان‌ بي‌حركت‌ شدن‌، ثابت‌ نگه‌ داريد؛ مي‌توانيد از يك‌ امدادگر بخواهيد كه‌ اين‌ كار را انجام‌ دهد.
2) به‌ منظور استحكام‌ بيشتر، قسمت‌ آسيب‌ديده‌ را با استفاده‌ از باند به‌ يك‌ قسمت‌ سالم‌ ببنديد. دقت‌ كنيد كه‌ گره‌ باند روي‌ سمت‌ سالم‌ بسته‌ شود. در شكستگي‌هاي‌ اندام‌ بالايي‌، اين‌ قسمت‌ را به‌ تنه‌ ثابت‌ كنيد . در مورد شكستگي‌هاي‌ اندام‌ پاييني‌، اگر انتقال‌ به‌ بيمارستان‌ با تأخير صورت‌ مي‌گيرد، اندام‌ آسيب‌ديده‌ را با استفاده‌ از باند به‌ اندام‌ سالم‌ ببنديد.
3) در صورت‌ لزوم‌، شرايط‌ انتقال‌ مصدوم‌ به‌ بيمارستان‌ را فراهم‌ كنيد. در صورت‌ بروز شوك، با بالا بردن‌ پاها به‌ درمان‌ آن‌ بپردازيد. البته‌ در صورتي‌ كه‌ بالا بردن‌ اندام‌ آسيب‌ديده‌، درد مصدوم‌ را تشديد مي‌كند، از انجام‌ اين‌ كار خودداري‌ كنيد.
4) هر 10 دقيقه‌، گردش‌ خون‌ را در نواحي‌ پايين‌تر از محل‌ باندپيچي‌ كنترل‌ كنيد. اگر گردش‌ خون‌ مختل‌ شده‌ است‌، باند را شل‌ كنيد.
احتياط‌!
قبل‌ از محكم‌ شدن‌ و ثابت‌ كردن‌ بخش‌ آسيب‌ديده‌، از حركت‌ دادن‌ مصدوم‌ خودداري‌ كنيد؛ در غير اين‌ صورت‌، مصدوم‌ در معرض‌ خطر خواهد بود.
مصدوم‌ را از خوردن‌، نوشيدن‌ يا سيگار كشيدن‌ منع‌ كنيد چون‌ ممكن‌ است‌ نياز به‌ بيهوشي‌ عمومي‌ داشته‌ باشد.
مورد خاص‌
كشش‌ اندام‌
اگر يك‌ اندام‌ تا يا زاويه‌دار شده‌ باشد به‌ طوري‌ كه‌ نتوان‌ آن‌ را بي‌حركت‌ كرد، ممكن‌ است‌ براي‌ برگرداندن‌ اندام‌ به‌ حالت‌ مستقيم‌، كشش‌ ملايم‌ ضرورت‌ داشته‌ باشد. اين‌ عمل‌ بر كشش‌ عضلات‌ غلبه‌ مي‌كند و به‌ كاهش‌ درد و خونريزي‌ در محل‌ شكستگي‌ كمك‌ مي‌كند. براي‌ كشش‌ وارد كردن‌، اندام‌ را به‌طور يكنواخت‌ در امتداد استخوان‌ بكشيد تا به‌ حالت‌ مستقيم‌ درآيد. اندام‌ را فقط‌ در راستاي‌ مستقيم‌ بكشيد و تا زمان‌ بي‌حركت‌ شدن‌، آن‌ را نگه‌ داريد. در صورتي‌ كه‌ اعمال‌ كشش‌، درد غيرقابل‌ تحملي‌ ايجاد مي‌كند، براي‌ انجام‌ آن‌ اصرار نكنيد.
مباحث‌ زير را هم‌ ببينيد:
آسيب‌ له‌شدگي‌ خونريزي‌ داخلي‌ شوك‌ .

اهداف‌
پيشگيري‌ از خونريزي‌، جابه‌جايي‌ و ايجاد عفونت‌ در موضع‌ آسيب‌
فراهم‌ كردن‌ شرايط‌ انتقال‌ به‌ بيمارستان‌ به‌ طوري‌ كه‌ طي‌ انتقال‌، اندام‌ آسيب‌ديده‌، با حفظ‌ راحتي‌ مصدوم‌، ثابت‌ نگه‌ داشته‌ شود.
شكستگي باز
1) در صورت‌ امكان‌، دستكش‌ يكبار مصرف‌ بپوشيد. يك‌ پانسمان‌ استريل‌ يا يك‌ قطعه‌ پارچه‌ تميز بدون‌ كرك‌ را به‌صورت‌ شل‌ روي‌ محل‌ جراحت‌ بگذاريد. براي‌ مهار خونريزي‌، فشار وارد كنيد، ولي‌ روي‌ استخوان‌ بيرون‌ زده‌ فشار نياوريد.
2) يك‌ لايه‌ پوششي‌ تميز را با دقت‌ روي‌ پانسمان‌ قرار دهيد.
مورد خاص‌
بيرون‌ زدن‌ استخوان‌
اگر استخوان‌ بيرون‌ زده‌ است‌، در اطراف‌ استخوان‌ بالشتك‌هايي‌ از پارچه‌ نرم‌ و تميز و بدون‌ كرك‌ بسازيد تا بتوانيد باندپيچي‌ را روي‌ اين‌ بالشتك‌ها و بدون‌ فشار آوردن‌ روي‌ آن‌ انجام‌ دهيد.
3) پانسمان‌ و لايه‌ پوششي‌ را با يك‌ باند محكم‌ كنيد. باند را محكم‌ ببنديد ولي‌ دقت‌ كنيد كه‌ گردش‌ خون‌ را مختل‌ نكند.
4) قسمت‌ آسيب‌ديده‌ را مثل‌ شكستگي‌ بسته‌ بي‌حركت‌ كنيد و شرايط‌ انتقال‌ مصدوم‌ به‌ بيمارستان‌ را فراهم‌ كنيد.
5) در صورت‌ بروز شوك، به‌ درمان‌ آن‌ بپردازيد. علايم‌ حياتي‌ (سطح‌ پاسخ‌دهي‌، نبض‌ و تنفس‌) را كنترل‌ و ثبت‌ كنيد. هر 10 دقيقه‌، گردش‌ خون‌ را در نواحي‌ پايين‌تر از محل‌ باندپيچي‌ كنترل‌ كنيد.
احتياط‌!
قبل‌ از محكم‌ شدن‌ و ثابت‌ كردن‌ بخش‌ آسيب‌ديده‌، از حركت‌ دادن‌ مصدوم‌ خودداري‌ كنيد؛ در غير اين‌ صورت‌، مصدوم‌ در معرض‌ خطر خواهد بود.
مصدوم‌ را از خوردن‌، نوشيدن‌ يا سيگار كشيدن‌ منع‌ كنيد، چون‌ ممكن‌ است‌ نياز به‌ بيهوشي‌ عمومي‌ داشته‌ باشد.
مستقيماً روي‌ انتهاي‌ بيرون‌ زده‌ استخوان‌، فشار وارد نكنيد.
 

S i s i l

عضو جدید
کاربر ممتاز
دررفتگي‌ مفصل‌
در اين‌ نوع‌ آسيب‌هاي‌ مفصلي‌، استخوان‌ها به‌طور كامل‌ يا نسبي‌ از محل‌ خود خارج‌ مي‌شوند. دررفتگي‌ مفصل‌ در اثر نيروي‌ شديدي‌ كه‌ استخوان‌ را به‌ يك‌ وضعيت‌ غيرطبيعي‌ منحرف‌ مي‌كند يا در اثر انقباض‌ شديد عضلات‌ روي‌ مي‌دهد. اين‌ آسيب‌ كه‌ شديداً دردناك‌ است‌، اغلب‌ شانه‌، فك‌ يا مفاصل‌ انگشتان‌ يا شست‌ را گرفتار مي‌كند. دررفتگي‌ ممكن‌ است‌ با پارگي‌ رباط‌ها (مبحث‌ « رگ‌ به‌ رگ‌شدگي‌ها و پيچ‌خوردگي‌ها » را ببينيد) يا صدمه‌ به‌ غشاهاي‌ سينوويالي‌ (كه‌ سطح‌ داخلي‌ كپسول‌ مفصلي‌ را مي‌پوشانند همراه‌ باشد. در برخي‌ موارد، دررفتگي‌ مفصل‌ مي‌تواند عواقب‌ جدي‌ به‌ دنبال‌ داشته‌ باشد. اگر مهره‌هاي‌ ستون‌ فقرات‌ دچار دررفتگي‌ شوند، ممكن‌ است‌ نخاع‌ آسيب‌ ببيند. دررفتگي‌ مفاصل‌ شانه‌ يا لگن‌ خاصره‌ مي‌تواند به‌ اعصاب‌ اصلي‌ اندام‌ها صدمه‌ برساند و منجر به‌ فلج‌ شود. دررفتگي‌ شديد هر مفصلي‌ ممكن‌ است‌ به‌ شكستگي‌ استخوان‌هاي‌ آن‌ مفصل‌ نيز منتهي‌ شود. در بسياري‌ از موارد، افتراق‌ دررفتگي‌ از شكستگي‌ بسته‌ ممكن‌ است‌ مشكل‌ باشد. اگر ذره‌اي‌ شك‌ داشتيد، آسيب‌ را با فرض‌ شكستگي‌ درمان‌ كنيد.
تشخيص‌
ممكن‌ است‌ موارد زير وجود داشته‌ باشند:
درد شديد «ناخوش‌كننده‌» و اشكال‌ در حركت‌ دادن‌ محل‌ آسيب‌ديده‌
تورم‌ و كبودي‌ در اطراف‌ مفصل‌
كوتاه‌ شدن‌، تا شدن‌ يا پيچ‌ خوردن‌ محل‌ آسيب‌ديده‌
مباحث‌ زير را هم‌ ببينيد:
شكستگي‌ها ، شوك‌ ، كشيدگي‌ها و پيچ‌خوردگي‌ها .

اهداف‌
ممانعت‌ از جابه‌جايي‌ محل‌ آسيب‌ديده‌
فراهم‌ كردن‌ شرايط‌ انتقال‌ به‌ بيمارستان‌ به‌طوري‌ كه‌ طي‌ انتقال‌، اندام‌ آسيب‌ديده‌، با حفظ‌ راحتي‌ مصدوم‌، ثابت‌ نگه‌ دشته‌ شود.
احتياط‌!
سعي‌ نكنيد استخوان‌ دررفته‌ را به‌ حفره‌ خود برگردانيد چون‌ اين‌ كار ممكن‌ است‌ شدت‌ آسيب‌ را افزايش‌ دهد.
قبل‌ از محكم‌ شدن‌ و ثابت‌ كردن‌ بخش‌ آسيب‌ديده‌، از حركت‌ دادن‌ مصدوم‌ خودداري‌ كنيد؛ در غير اين‌ صورت‌، مصدوم‌ در معرض‌ خطر خواهد بود.
مصدوم‌ را از خوردن‌، نوشيدن‌ يا سيگار كشيدن‌ منع‌ كنيد، چون‌ ممكن‌ است‌ نياز به‌ بي‌هوشي‌ عمومي‌ داشته‌ باشد.
1) به‌ مصدوم‌ توصيه‌ كنيد كه‌ بي‌حركت‌ بماند. قبل‌ از بي‌حركت‌ كردن‌ بخش‌ آسيب‌ديده‌، آن‌ را در وضعيتي‌ كه‌ كاملاً براي‌ مصدوم‌ راحت‌ باشد، ثابت‌ نگه‌ داريد.
2) بخش‌ آسيب‌ديده‌ را به‌ كمك‌ يك‌ لايه‌ پوششي‌، باند و آويز بي‌حركت‌ كنيد. به‌منظور استحكام‌ بيشتر، با استفاده‌ از باند، قسمت‌ آسيب‌ديده‌ را به‌ يك‌ قسمت‌ سالم‌ از بدن‌ ببنديد.
3) شرايط‌ انتقال‌ مصدوم‌ به‌ بيمارستان‌ را مهيا كنيد. در صورت‌ بروز شوك‌، به‌ درمان‌ آن‌ بپردازيد. علايم‌ حياتي‌ (سطح‌ پاسخ‌دهي‌، نبض‌ و تنفس‌) را كنترل‌ و ثبت‌ كنيد.
4) هر 10 دقيقه‌، گردش‌ خون‌ را در نواحي‌ پايين‌تر از محل‌ باندپيچي‌ كنترل‌ كنيد . در صورتي‌ كه‌ گردش‌ خون‌ مختل‌ شده‌ است‌، باند را شل‌ كنيد.
 

S i s i l

عضو جدید
کاربر ممتاز
رگ‌ به‌ رگ‌شدگي‌ها و پيچ‌خوردگي‌ها
ساختارهاي‌ نرم‌ اطراف‌ استخوان‌ها و مفاصل‌ (رباط‌ها، عضلات‌ و تاندون‌ها) ممكن‌ است‌ به‌ طرق‌ مختلف‌ دچار آسيب‌ شوند. آسيب‌هاي‌ اين‌ بافت‌هاي‌ نرم‌ را معمولاً «پيچ‌خوردگي‌ و رگ‌ به‌ رگ‌شدگي‌» مي‌نامند. اين‌ آسيب‌ها وقتي‌ رخ‌ مي‌دهند كه‌ در اثر حركات‌ ناگهاني‌ يا شديد، اين‌ بافت‌ها بيش‌ از حد كشيده‌ شود و دچار پارگي‌ ناكامل‌ يا كامل‌ شوند. به‌ همين‌ دليل‌، پيچ‌خوردگي‌ها و رگ‌ به‌ رگ‌ شدگي‌ها، اغلب‌ با فعاليت‌هاي‌ ورزشي‌ همراه‌ هستند.
آسيب‌ عضله‌ و تاندون‌
عضلات‌ و تاندون‌ها مي‌توانند دچار رگ‌ به‌ رگ‌ شدگي‌، پارگي‌ يا كوفتگي‌ (كبودي‌) شوند. وقتي‌ عضله‌ بيش‌ از حد كشيده‌ شود و احتمالاً دچار پارگي‌ ناكامل‌ شود، رگ‌ به‌ رگ‌ شدگي‌ روي‌ داده‌ است‌. اين‌ اتفاق‌ اغلب‌ در محل‌ اتصال‌ عضله‌ به‌ تاندون‌ (كه‌ عضله‌ را به‌ استخوان‌ وصل‌ مي‌كند) روي‌ مي‌دهد.
پارگي‌ تاندون‌ انگشت‌ تاندون‌ها، عضلات‌ را به‌ استخوان‌ موجود در مفصل‌ متصل‌ مي‌كنند. اگر يك‌ جسم‌ سخت‌ به‌ انتهاي‌ انگشت‌ برخورد كند، تا شدن‌ ناگهاني‌ انگشت‌ مي‌تواند سبب‌ پارگي‌ تاندون‌ بازكننده‌ (كه‌ از بالاي‌ مفصل‌ انگشت‌ عبور مي‌كند) از محل‌ اتصال‌ آن‌ شود.
پارگي‌ وقتي‌ روي‌ مي‌دهد كه‌ عضله‌ يا زردپي‌ كاملاً پاره‌ شوند؛ اين‌ حالت‌ مي‌تواند در تنه‌ اصلي‌ عضله‌ يا در محل‌ تاندون‌ رخ‌ دهد.
پارگي‌ عضله‌ حركات‌ شديد مي‌توانند به‌ پارگي‌ رشته‌هاي‌ عضلاني‌ منجر شوند. پارگي‌ عضله‌، تورم‌ و درد شديد ايجاد مي‌كند.
تشخيص‌
ممكن‌ است‌ موارد زير وجود داشته‌ باشند:
درد و حساسيت‌ در لمس‌
اشكال‌ در حركت‌ دادن‌ بخش‌ آسيب‌ديده‌ (خصوصاً اگر مفصل‌ باشد).
تورم‌ و كبودي‌ موضع‌
كوفتگي‌ ممكن‌ است‌ در قسمت‌هايي‌ از بدن‌ كه‌ حجم‌ عضلات‌ بالا است‌، به‌طور گسترده‌ روي‌ دهد. آسيب‌هاي‌ اين‌ مناطق‌ معمولاً با خونريزي‌ به‌ داخل‌ بافت‌هاي‌ اطراف‌ همراه‌ هستند كه‌ اين‌ موضوع‌ مي‌تواند منجر به‌ درد، تورم‌ و كبودي‌ شود. براي‌ درمان‌ ابتدايي‌ كشيدگي‌ها و پيچ‌خوردگي‌، بايد اقدامات‌ زير را به‌ كار ببريد: 1) بخش‌ آسيب‌ديده‌ را بي‌حركت‌ كنيد. 2) از يخ‌ يا كمپرس‌ سرد استفاده‌ كنيد. 3) محل‌ آسيب‌ را فشار دهيد. 4) بخش‌ آسيب‌ديده‌ را بالا ببريد. احتمالاً اين‌ درمان‌ براي‌ تخفيف‌ علايم‌ كفايت‌ مي‌كند اما اگر در مورد شدت‌ آسيب‌ ذره‌اي‌ شك‌ داريد، آسيب‌ را با فرض‌ شكستگي‌ درمان‌ كنيد.
آسيب رباط ها
پيچ‌خوردگي‌ از اشكال‌ شايع‌ آسيب‌هاي‌ رباط‌ها است‌. اين‌ حالت‌، در واقع‌ پارگي‌ رباط‌ در محل‌ مفصل‌ يا نزديك‌ به‌ مفصل‌ است‌ و اغلب‌ ناشي‌ از يك‌ حركت‌ پيچ‌دهنده‌ ناگهاني‌ يا غيرمنتظره‌ است‌ كه‌ فاصله‌ زيادي‌ بين‌ استخوان‌هاي‌ مفصل‌ ايجاد مي‌كند و سبب‌ پارگي‌ بافت‌هاي‌ اطراف‌ مي‌شود.
پيچ‌خوردگي‌ مچ‌
اين‌ حالت‌ ناشي‌ از كشيده‌ شدن‌ بيش‌ از حد يا پارگي‌ رباط‌ها (طناب‌هاي‌ ليفي‌ كه‌ استخوان‌ها را در محل‌ مفصل‌ به‌ يكديگر متصل‌ مي‌كنند) است‌. در مثال‌ زير، يكي‌ از رباط‌هاي‌ مچ‌ پا به‌طور ناكامل‌ پاره‌ شده‌ است‌.

اهداف‌
كاهش‌ درد و تورم‌
در صورت‌ لزوم‌، درخواست‌ كمك‌ پزشكي‌
1) به‌ مصدوم‌ توصيه‌ كنيد كه‌ بنشيند يا دراز بكشد. بخش‌ آسيب‌ديده‌ را در وضعيتي‌ كه‌ براي‌ مصدوم‌ راحت‌ باشد، نگه‌ دارد.
2) در صورتي‌ كه‌ از زمان‌ بروز حادثه‌، مدت‌ كوتاهي‌ مي‌گذرد، موضع‌ را با قرار دادن‌ كيسه‌ يخ‌ يا كمپرس‌ سرد، خنك‌ كنيد. اين‌ عمل‌ به‌ كاهش‌ تورم‌، كبودشدگي‌ و درد كمك‌ خواهد كرد.
3) با قرار دادن‌ يك‌ لايه‌ پوششي‌ ضخيم‌ و نرم‌ (مثل‌ پنبه‌ يا اسفنج‌) به‌ دور محل‌ آسيب‌ديده‌ و محكم‌ كردن‌ آن‌ به‌ كمك‌ باند، فشار يكنواخت‌ و ملايمي‌ (كمپرس‌) روي‌ قسمت‌ آسيب‌ديده‌ وارد كنيد. هر 10 دقيقه‌، گردش‌ خون‌ را در نواحي‌ پايين‌تر از محل‌ باندپيچي‌ كنترل‌ كنيد.
4) قسمت‌ آسيب‌ديده‌ را بلند كنيد و نگه‌ داريد تا جريان‌ خون‌ به‌ محل‌ آسيب‌ كاهش‌ پيدا كند. اين‌ عمل‌، كبودي‌ را در موضع‌ به‌ حداقل‌ مي‌رساند.
5) اگر مصدوم‌ درد شديدي‌ را متحمل‌ مي‌شود يا قادر نيست‌ قسمت‌ آسيب‌ديده‌ را به‌ كار گيرد، وي‌ را به‌ بيمارستان‌ منتقل‌ كنيد. در غير اين‌ صورت‌، به‌ او توصيه‌ كنيد كه‌ استراحت‌ كند و در صورت‌ لزوم‌، به‌ پزشك‌ خود مراجعه‌ كند.




http://www.iranhealers.com
 

S i s i l

عضو جدید
کاربر ممتاز
شكستگي‌ استخوان‌ ترقوه‌
استخوان‌ ترقوه‌، بين‌ استخوان‌ كتف‌ و بالاي‌ استخوان‌ جناغ‌، «بستي‌» تشكيل‌ مي‌دهد كه‌ به‌ نگهداري‌ اندام‌ بالايي‌ كمك‌ مي‌كند. شكستگي‌ استخوان‌ ترقوه‌ در اثر ضربه‌ مستقيم‌ نادر است‌. شكستگي‌ معمولاً در اثر يك‌ نيروي‌ غيرمستقيم‌ كه‌ از يك‌ ضربه‌ وارد بر شانه‌ منتقل‌ مي‌شود و يا در امتداد اندام‌ بالايي‌ سير مي‌كند (مثلاً در اثر سقوط‌ روي‌ بازوي‌ كاملاً باز شده‌)، ناشي‌ مي‌شود. شكستگي‌ استخوان‌ ترقوه‌ اغلب‌ در افراد جوان‌ و در نتيجه‌ فعاليت‌هاي‌ ورزشي‌ روي‌ مي‌دهد. دو انتهاي‌ استخوان‌ ترقوه‌ شكسته‌ شده‌، ممكن‌ است‌ جابه‌جا شوند و منجر به‌ تورم‌ و خونريزي‌ در بافت‌هاي‌ اطراف‌ و نيز انحراف‌ شانه‌ شوند.
تشخيص‌
ممكن‌ است‌ موارد زير وجود داشته‌ باشند:
درد و حساسيت‌ در لمس‌ كه‌ در اثر حركت‌ تشديد مي‌شوند.
تورم‌ و تغيير شكل‌ شانه‌
مصدوم‌ تلاش‌ مي‌كند كه‌ عضلات‌ خود را شل‌ كند و درد را تسكين‌ دهد؛ او ممكن‌ است‌ دست‌ خود را از ناحيه‌ آرنج‌ نگه‌ دارد و سرش‌ را به‌ قسمت‌ آسيب‌ديده‌ خم‌ كند.
اين‌ مبحث‌ را هم‌ ببينيد:
آسيب‌ بازو.

اهداف‌
بي‌حركت‌ كردن‌ شانه‌ و دست‌ آسيب‌ديده‌
فراهم‌ كردن‌ شرايط‌ انتقال‌ به‌ بيمارستان‌
1) به‌ مصدوم‌ كمك‌ كنيد تا بنشيند. دست‌ آسيب‌ديده‌ را به‌طور مورب‌ روي‌ قفسه‌ سينه‌ قرار دهيد به‌طوري‌ كه‌ نوك‌ انگشتان‌ روي‌ شانه‌ مقابل‌ قرار بگيرد. از مصدوم‌ بخواهيد كه‌ آرنج‌ خود را با دست‌ ديگرش‌ نگه‌ دارد.
2) دست‌ سمت‌ آسيب‌ديده‌ را با استفاده‌ از يك‌ آويز بالا نگهدارنده‌ نگه‌ داريد.
3) يك‌ بالشتك‌ نرم‌ (مثلاً يك‌ حوله‌ كوچك‌ يا لباس‌ تا شده‌) را به‌ آرامي‌ بين‌ دست‌ و تنه‌ مصدوم‌ قرار دهيد تا وي‌ احساس‌ راحتي‌ بيشتري‌ داشته‌ باشد.
4) با استفاده‌ از يك‌ باند تا شده‌ پهن‌ كه‌ به‌ دور قفسه‌ سينه‌ و از روي‌ آويز عبور داده‌ و گره‌ زده‌ايد، دست‌ مصدوم‌ را به‌ قفسه‌ سينه‌ محكم‌ كنيد.
5) شرايط‌ انتقال‌ مصدوم‌ به‌ بيمارستان‌ را در يك‌ وضعيت‌ نشسته‌ مهيا كنيد.
 

S i s i l

عضو جدید
کاربر ممتاز
آسيب‌ شانه‌
سقوط‌ بر روي‌ شانه‌ يا بازوي‌ كاملاً باز شده‌ و يا يك‌ نيروي‌ پيچاننده‌ مي‌توانند سر استخوان‌ بازو (هومروس‌) را از حفره‌ مفصلي‌ خارج‌ كنند. همزمان‌ امكان‌ دارد كه‌ رباط‌هاي‌ اطراف‌ مفصل‌ شانه‌ نيز پاره‌ شوند. اين‌ آسيب‌ دردناك‌ را دررفتگي‌ مفصل‌ شانه‌ مي‌نامند. بعضي‌ از افراد دچار دررفتگي‌هاي‌ مكرر مي‌شوند و احتمالاً نياز به‌ يك‌ عمل‌ تقويت‌كننده‌ بر روي‌ شانه‌ مبتلا دارند. سقوط‌ بر روي‌ نوك‌ شانه‌ مي‌تواند به‌ رباط‌هايي‌ كه‌ استخوان‌ ترقوه‌ را در محل‌ شانه‌ مستحكم‌ مي‌كنند، صدمه‌ بزند. ساير آسيب‌هاي‌ شانه‌ عبارتند از: صدمه‌ به‌ كپسول‌ مفصلي‌ و صدمه‌ به‌ تاندون‌هاي‌ اطراف‌ شانه‌؛ اين‌ آسيب‌ها در افراد مسن‌، شايع‌تر هستند. براي‌ درمان‌ آسيب‌هاي‌ شانه‌، از اقداماتي‌ كه عنوان‌ شد (بي‌حركت‌ كردن‌ قسمت‌ آسيب‌ديده‌، قرار دادن‌ يخ‌، فشار دادن‌ و بالا بردن‌ محل‌)، پيروي‌ كنيد.
تشخيص‌
ممكن‌ است‌ موارد زير وجود داشته‌ باشند:
درد شديدي‌ كه‌ با حركت‌ تشديد مي‌شود؛ درد ممكن‌ است‌ ميل‌ به‌ حركت‌ را از مصدوم‌ سلب‌ كند.
مصدوم‌ تلاش‌ مي‌كند كه‌ با نگه‌ داشتن‌ دست‌ خود و خم‌ كردن‌ سر به‌ سمت‌ آسيب‌ديده‌، درد را تسكين‌ دهد.
زاويه‌ نگاه‌ مصدوم‌ به‌ سمت‌ شانه‌ و حالت‌ نگاه‌ بدون‌ احساس‌ است‌.
اين‌ مبحث‌ را هم‌ ببينيد:
دررفتگي‌ مفصل‌ .

اهداف‌
نگه‌ داشتن‌ و بي‌حركت‌ كردن‌ اندام‌ آسيب‌ديده‌
فراهم‌ كردن‌ شرايط‌ انتقال‌ به‌ بيمارستان‌
1) به‌ مصدوم‌ كمك‌ كنيد كه‌ بنشيند. دست‌ سمت‌ آسيب‌ديده‌ را به‌ آرامي‌ روي‌ تنه‌ مصدوم‌ و در وضعيتي‌ قرار دهيد كه‌ او كاملاً احساس‌ راحتي‌ كند.
2) يك‌ باند مثلثي‌ را بين‌ دست‌ و قفسه‌ سينه‌ مصدوم‌ قرار دهيد تا امكان‌ ساخت‌ آويز اندام‌ بالايي‌ فراهم‌ شود.
3) يك‌ بالشتك‌ نرم‌ (مثلاً يك‌ حوله‌ يا لباس‌ تا شده‌) را بين‌ دست‌ و قفسه‌ سينه‌ مصدوم‌ و در داخل‌ باند قرار دهيد.
احتياط‌!
سعي‌ نكنيد استخوان‌ در رفته‌ را به‌ داخل‌ حفره‌ مفصلي‌ جا بيندازيد.
مصدوم‌ را از خوردن‌، آشاميدن‌ يا سيگار كشيدن‌ منع‌ كنيد چون‌ ممكن‌ است‌ در بيمارستان‌ نياز به‌ بي‌هوشي‌ عمومي‌ داشته‌ باشد.
4) پس‌ از پايان‌ ساخت‌ آويز اندام‌ بالايي‌، دست‌ و بالشتك‌ بايد به‌ خوبي‌ نگه‌ داشته‌ شوند.
5) با بستن‌ يك‌ باند تا شده‌ پهن‌ به‌ دور قفسه‌ سينه‌ و روي‌ آويز، اندام‌ بالايي‌ را به‌ قفسه‌ سينه‌ محكم‌ كنيد.
6) شرايط‌ انتقال‌ مصدوم‌ به‌ بيمارستان‌ را در يك‌ وضعيت‌ نشسته‌ مهيا كنيد.
 

S i s i l

عضو جدید
کاربر ممتاز
آسيب‌ بازو
جدي‌ترين‌ شكل‌ آسيب‌ بازو، شكستگي‌ استخوان‌ دراز بازو (هومروس‌) است‌. استخوان‌ بازو مي‌تواند در اثر يك‌ ضربه‌ مستقيم‌ به‌طور عرضي‌ از مركز بشكند. با اين‌ حال‌، شكستگي‌ استخوان‌ در انتهاي‌ شانه‌اي‌ و معمولاً در اثر سقوط‌، بسيار شايع‌تر (به‌خصوص‌ در افراد مسن‌) است‌. شكستگي‌ نوك‌ استخوان‌ معمولاً يك‌ آسيب‌ پايدار ، است‌ و دو انتهاي‌ استخوان‌ شكسته‌ شده‌ در محل‌ خود باقي‌ مي‌مانند. به‌ همين‌ دليل‌، امكان‌ دارد كه‌ شكستگي‌ استخوان‌ فوراً آشكار نشود، گرچه‌ احتمالاً بازو دردناك‌ خواهد بود. ممكن‌ است‌ مصدوم‌ با اين‌ درد مدارا كند و تا مدتي‌ شكستگي‌ را بدون‌ درمان‌ رها كند.
تشخيص‌
ممكن‌ است‌ موارد زير وجود داشته‌ باشند:
درد تشديد شونده‌ با حركت‌
حساسيت‌ در لمس‌ و تغيير شكل‌ روي‌ محلي‌ كه‌ دچار شكستگي‌ شده‌ است‌.
تورم‌ سريع‌
كبودي‌ كه‌ ممكن‌ است‌ آهسته‌تر بروز كند.
مبحث‌ زير را هم‌ ببينيد:
شكستگي‌ها.

اهداف‌
بي‌حركت‌ كردن‌ بازو
فراهم‌ كردن‌ شرايط‌ انتقال‌ به‌ بيمارستان‌
1) از مصدوم‌ بخواهيد كه‌ بنشيند. ساعد مصدم‌ را به‌ ملايمت‌، به‌طور افقي‌ روي‌ تنه‌ او و در وضعيتي‌ قرار دهيد كه‌ براي‌ او راحت‌تر است‌. از مصدوم‌ بخواهيد كه‌ در صورت‌ امكان‌، ارنج‌ خود را نگه‌ دارد.
2) يك‌ بالشتك‌ نرم‌ زير دست‌ آسيب‌ديده‌ قرار دهيد. سپس‌ اين‌ دست‌ و بالشتك‌ مربوط‌ به‌ آن‌ را به‌ كمك‌ يك‌ آويز اندام‌ بالايي‌ ببنديد تا ثابت‌ نگه‌ داشته‌ شوند .
3) با بستن‌ يك‌ باند تا شده‌ پهن‌ ، به‌ دور قفسه‌ سينه‌ و روي‌ آويز، دست‌ آسيب‌ديده‌ را محكم‌ كنيد. سعي‌ كنيد از پيچيدن‌ باند روي‌ محل‌ شكستگي‌ پرهيز كنيد. شرايط‌ انتقال‌ مصدوم‌ به‌ بيمارستان‌ را مهيا كنيد.
 

S i s i l

عضو جدید
کاربر ممتاز
آسيب‌ آرنج‌
شكستگي‌ها يا دررفتگي‌هاي‌ آرنج‌ معمولاً ناشي‌ از سقوط‌ روي‌ (قسمت‌ انتهايي‌) دست‌ هستند. در كودكان‌ اغلب‌ استخوان‌ بازو درست‌ در بالاي‌ آرنج‌ دچار شكستگي‌ مي‌شود. اين‌ آسيب‌، ناپايدار است‌ و امكان‌ دارد دو انتهاي‌ استخواني‌ به‌ رگ‌هاي‌ خوني‌ صدمه‌ برسانند. گردش‌ خون‌ اندام‌ بالايي‌ را بايد به‌طور مرتب‌ كنترل‌ كرد. در تمام‌ آسيب‌هاي‌ آرنج‌، اين‌ بخش‌ سفت‌ و خشك‌ مي‌شود و صاف‌ كردن‌ آن‌ مشكل‌ مي‌شود. هرگز آرنج‌ را با زور تا نكنيد.
تشخيص‌
ممكن‌ است‌ موارد زير وجود داشته‌ باشند:
دردي‌ كه‌ با حركت‌ دادن‌ شديدتر مي‌شود.
وجود حساسيت‌ در لمس‌ روي‌ محلي‌ كه‌ دچار شكستگي‌ شده‌ است‌.
تورم‌، كبودي‌ و تغيير شكل‌
بي‌حركت‌ شدن‌ آرنج‌
اين‌ مبحث‌ را هم‌ ببينيد:
آسيب‌ بازو.

اهداف‌
بي‌حركت‌ كردن‌ دست‌ بدون‌ وارد كردن‌ آسيب‌ بيشتر
فراهم‌ كردن‌ شرايط‌ انتقال‌ به‌ بيمارستان‌
مي‌توان‌ آرنج‌ را خم‌ كرد
مثل‌ «آسيب‌ بازو» درمان‌ كنيد.
احتياط‌!
به‌طور مرتب‌، نبض‌ مچ‌ را در سمت‌ مبتلا كنترل‌ كنيد. اگر نبض‌ وجود ندارد، به‌ آرامي‌ آرنج‌ را به‌ حالت‌ مستقيم‌ درآوريد تا نبض‌ برگردد. دست‌ را در اين‌ وضعيت‌ نگه‌ داريد.

اهداف‌
بي‌حركت‌ كردن‌ دست‌ بدون‌ وارد كردن‌ آسيب‌ بيشتر
فراهم‌ كردن‌ شرايط‌ انتقال‌ فوري‌ به‌ بيمارستان‌
نمي توان آرنج را خم كرد
1) به‌ مصدوم‌ كمك‌ كنيد تا دراز بكشد. براي‌ نگه‌ داشتن‌ آرنج‌ و آرامش‌ مصدوم‌، بالشتك‌هايي‌ (مثل‌ چند بالش‌ كوچك‌ يا حوله‌) در اطراف‌ آرنج‌ قرار دهيد.
2) با مركز اورژانس‌ تماس‌ بگيريد و آمبولانس‌ درخواست‌ كنيد. نبض‌ اندام‌ آسيب‌ديده‌ را تا زمان‌ رسيدن‌ نيروهاي‌ امداد پزشكي‌ كنترل‌ كنيد.
هشدار!
اندام‌ آسيب‌ديده‌ را حركت‌ ندهيد.
اگر نيروهاي‌ امدادي‌ در راه‌ هستند، از انجام‌ باندپيچي‌ خودداري‌ كنيد.
مورد خاص‌
آماده‌سازي‌ جهت‌ انتقال‌
بين‌ اندام‌ آسيب‌ديده‌ و تنه‌ مصدوم‌، چند بالشتك‌ قرار دهيد. سپس‌ با استفاده‌ از 3 باند مثلثي‌ تا شده‌، اندام‌ آسيب‌ديده‌ را در 3 نقطه‌ (1) مچ‌ و مفصل‌ لگن‌ خاصره‌، (2) بالاي‌ آرنج‌ و (3) پايين‌ آرنج‌، به‌ تنه‌ ثابت‌ كنيد.



 

S i s i l

عضو جدید
کاربر ممتاز
آسيب‌هاي‌ ساعد و مچ‌
استخوان‌هاي‌ ساعد (زند زيرين‌ و زبرين‌) مي‌توانند در اثر برخوردهايي‌ مثل‌ يك‌ ضربه‌ شديد يا سقوط‌ روي‌ دست‌ در حالت‌ كاملاً باز شده‌، دچار شكستگي‌ شوند. از آنجايي‌ كه‌ پوشش‌ بافت‌ نرم‌ در اطراف‌ اين‌ استخوان‌ها كم‌ است‌، ممكن‌ است‌ انتهاهاي‌ استخوان‌هاي‌ شكسته‌، پوست‌ را سوراخ‌ كنند و شكستگي‌ باز ايجاد كنند. شايع‌ترين‌ شكل‌ شكستگي‌ در مچ‌ عبارت‌ است‌ از شكستگي‌ كاليس‌ كه‌ در واقع‌ شكستگي‌ انتهاي‌ زند زيرين‌ است‌. اين‌ آسيب‌ اغلب‌ در زنان‌ مسن‌ روي‌ مي‌دهد. در بزرگسالان‌ جوان‌، سقوط‌ ممكن‌ است‌ به‌ شكستگي‌ يكي‌ از استخوان‌هاي‌ كوچك‌ مچ‌ منجر شود. دررفتگي‌ در مفصل‌ مچ‌ نادر است‌ اما اين‌ مفصل‌ اغلب‌ دچار پيچ‌خوردگي‌ مي‌شود. افتراق‌ بين‌ پيچ‌ خوردگي‌ و شكستگي‌ به‌ خصوص‌ اگر استخوان‌ كوچك‌ ناوي‌ شكل‌ در قاعده‌ شست‌ دچار آسيب‌ شده‌ باشد، ممكن‌ است‌ مشكل‌ باشد.
تشخيص‌
ممكن‌ است‌ موارد زير وجود داشته‌ باشند:
دردي‌ كه‌ با حركت‌ دادن‌ شديدتر مي‌شود.
تورم‌، كبودي‌ و تغيير شكل‌
زخم‌ يا خونريزي‌ (در شكستگي‌ باز)
مباحث‌ زير را هم‌ ببينيد:
دررفتگي‌ مفصل‌ ، شكستگي‌ها

اهداف‌
بي‌حركت‌ كردن‌ دست‌
فراهم‌ كردن‌ شرايط‌ انتقال‌ به‌ بيمارستان‌
1) از مصدوم‌ بخواهيد كه‌ بنشيند. ساعد آسيب‌ديده‌ را به‌ آرامي‌ ثابت‌ كنيد، آن‌ را به‌ صورت‌ عرضي‌ روي‌ بدن‌ قرار دهيد و نگه‌ داريد. هر زخمي‌ را كه‌ يافتيد با پوشيدن‌ دستكش‌ يكبار مصرف‌ (در صورت‌ امكان‌)، برهنه‌ و درمان‌ كنيد.
2) درست‌ مثل‌ آويز اندام‌ بالايي‌ ، يك‌ باند مثلثي‌ را بين‌ قفسه‌ سينه‌ و دست‌ آسيب‌ديده‌ قرار دهيد. با استفاده‌ از يك‌ لايه‌ پوششي‌ نرم‌ (مثل‌ يك‌ حوله‌ كوچك‌ يا يك‌ لايه‌ ضخيم‌ از پنبه‌) دور ساعد را بپوشانيد.
3) با استفاده‌ از يك‌ گره‌ ، آويز اندام‌ بالايي‌ را به‌ دور دست‌ و لايه‌ پوششي‌ آن‌ محكم‌ كنيد. گره‌ را در تقعر استخوان‌ ترقوه‌ در سمت‌ آسيب‌ديده‌ ببنديد.
4) اگر احتمالاً مدت‌ زمان‌ انتقال‌ به‌ بيمارستان‌ طولاني‌ است‌، با بستن‌ يك‌ باند تا شده‌ پهن‌ روي‌ آويز، دست‌ مصدوم‌ را به‌ بدن‌ او محكم‌ كنيد. اين‌ باند را نزديك‌ به‌ آرنج‌ بپيچيد. سپس‌ مصدوم‌ را به‌ بيمارستان‌ منتقل‌ كنيد.



 

S i s i l

عضو جدید
کاربر ممتاز
آسيب‌هاي‌ دست‌ و انگشتان‌
استخوان‌ها و مفاصل‌ دست‌ ممكن‌ است‌ دچار انواع‌ مختلفي‌ از آسيب‌ شوند. شكستگي‌هاي‌ جزيي‌ معمولاً در اثر نيروي‌ مستقيم‌ ايجاد مي‌شوند. شايع‌ترين‌ نوع‌ از اين‌ شكستگي‌ها (شكستگي‌ مفصل‌ بين‌ انگشت‌ كوچك‌ و دست‌) اغلب‌ در اثر نشانه‌گيري‌ اشتباه‌ در ضربه‌ مشت‌ رخ‌ مي‌دهد. شكستگي‌هاي‌ متعدد (كه‌ در آن‌، تمام‌ يا اكثر استخوان‌هاي‌ دست‌ آسيب‌ مي‌بينند) معمولاً در اثر آسيب‌هاي‌ له‌كننده‌ روي‌ مي‌دهند. اين‌ شكستگي‌ها ممكن‌ است‌ باز يا همراه‌ با خونريزي‌ و تورم‌ شديد باشند و نياز به‌ درمان‌هاي‌ اوليه‌ فوري‌ دارند. گاهي‌ ممكن‌ است‌ مفاصل‌ انگشتان‌ و شست‌ در نتيجه‌ سقوط‌ بر روي‌ دست‌ (مثلاً موقع‌ اسكي‌ يا اسكيت‌ روي‌ يخ‌) دچار دررفتگي‌ يا پيچ‌خوردگي‌ شوند. هميشه‌ دستي‌ را كه‌ مشكوك‌ به‌ شكستگي‌ است‌ با دست‌ طبيعي‌ مقايسه‌ كنيد زيرا شكستگي‌ انگشتان‌ منجر به‌ تغيير شكل‌هايي‌ مي‌شوند كه‌ ممكن‌ است‌ بلافاصله‌ آشكار نشوند.
تشخيص‌
ممكن‌ است‌ موارد زير وجود داشته‌ باشند:
دردي‌ كه‌ با حركت‌ دادن‌ شديدتر مي‌شود.
تورم‌، كبودي‌ و تغييرشكل‌
زخم‌ يا خونريزي‌ (در شكستگي‌ باز)
مباحث‌ زير را هم‌ ببينيد:
آسيب‌ له‌شدگي‌ ، دررفتگي‌ مفصل‌ ، شكستگي‌ها ، جراحت‌ كف‌ دست‌ .

اهداف‌
بي‌حركت‌ كردن‌ و بالا بردن‌ دست‌
فراهم‌ كردن‌ شرايط‌ انتقال‌ به‌ بيمارستان‌
1) اگر خونريزي‌ وجود دارد، در صورت‌ امكان‌ دستكش‌ يكبار مصرف‌ بپوشيد. يك‌ قطعه‌ پانسمان‌ تميز و بدون‌ كرك‌ روي‌ زخم‌ قرار دهيد.
2) حلقه‌هاي‌ موجود (در انگشتان‌) را قبل‌ از شروع‌ تورم‌ دست‌ خارج‌ كنيد و دست‌ را بالا ببريد تا شدت‌ تورم‌ كاهش‌ پيدا كند. موضع‌ آسيب‌ديده‌ را با پيچيدن‌ دست‌ در يك‌ لايه‌ پوششي‌، محافظت‌ كنيد.
3) با استفاده‌ از يك‌ آويز بالا نگهدارنده‌ ، دست‌ آسيب‌ديده‌ را به‌ صورت‌ عرضي‌ روي‌ بدن‌ مصدوم‌ نگه‌ داريد.
4) در صورت‌ لزوم‌، با پيچيدن‌ يك‌ باند تا شده‌ پهن‌ به‌ دور قفسه‌ سينه‌ و روي‌ آويز، دست‌ مصدوم‌ را به‌ بدن‌ او ثابت‌ كنيد. سپس‌ شرايط‌ انتقال‌ مصدوم‌ به‌ بيمارستان‌ را فراهم‌ كنيد.
 

S i s i l

عضو جدید
کاربر ممتاز
آسيب‌ قفسه‌ سينه‌
در اثر وارد شدن‌ يك‌ نيروي‌ مستقيم‌ به‌ قفسه‌ سينه‌ در اثر يك‌ ضربه‌ يا سقوط‌ يا در اثر آسيب‌ له‌شدگي‌ ، ممكن‌ است‌ يك‌ يا تعداد بيشتري‌ از دنده‌ها دچار شكستگي‌ شوند. اگر جراحت‌ باز در محل‌ شكستگي‌ وجود داشته‌ باشد و يا يكي‌ از دنده‌هاي‌ شكسته‌ شده‌، ريه‌ را سوراخ‌ كرده‌ باشد، تنفس‌ مصدوم‌ ممكن‌ است‌ شديداً مختل‌ شود. وارد آمدن‌ آسيب‌ به‌ قفسه‌ سينه‌ مي‌تواند قسمتي‌ از دنده‌هاي‌ شكسته‌ شده‌ را از ساير قسمت‌هاي‌ قفسه‌ سينه‌ جدا كند و حالتي‌ به‌ نام‌ «قفسه‌ سينه‌ مواج‌» ايجاد كند. اين‌ قسمت‌ جدا شده‌، در زمان‌ دم‌ به‌ داخل‌ كشيده‌ مي‌شود و در بازدم‌، رو به‌ خارج‌ حركت‌ مي‌كند. اين‌ تنفس‌ «متناقض‌» باعث‌ ايجاد مشكلات‌ تنفسي‌ شديد مي‌شود. شكستگي‌ دنده‌هاي‌ پاييني‌ مي‌تواند به‌ اعضاي‌ داخلي‌ (مثل‌ كبد و طحال‌) آسيب‌ برساند و خونريزي‌ داخلي‌ ايجاد كند.
تشخيص‌
بسته‌ به‌ شدت‌ آسيب‌، ممكن‌ است‌ موارد زير وجود داشته‌ باشند:
درد تيز (غيرگنگ‌) در محل‌ شكستگي‌
درد در تنفس‌ عميق‌
تنفس‌ كم‌عمق‌
يك‌ جراحت‌ باز روي‌ محل‌ شكستگي‌ كه‌ احتمالاً صداي‌ «مكش‌» هوا از طريق‌ اين‌ جراحت‌ به‌ داخل‌ حفره‌ قفسه‌ سينه‌ را مي‌شنويد.
تنفس‌ «متناقض‌»
نشانه‌هايي‌ از خونريزي‌ داخلي‌ و شوك.
مباحث‌ زير را هم‌ ببينيد:
جراحت‌ شكم‌ ، جراحت‌ نافذ قفسه‌ سينه‌ ، شوك .

اهداف‌
نگه‌ داشتن‌ ديواره‌ قفسه‌ سينه‌
فراهم‌ كردن‌ شرايط‌ انتقال‌ به‌ بيمارستان‌
1) در مورد شكستگي‌ دنده‌ها، با استفاده‌ از يك‌ آويز اندام‌ بالايي‌ ، دست‌ را ثابت‌ نگه‌ داريد و مصدوم‌ را به‌ بيمارستان‌ منتقل‌ كنيد. اگر جراحت‌ نافذ قفسه‌ سينه‌ وجود دارد، مصدوم‌ را به‌ سمت‌ آسيب‌ديده‌ خم‌ كنيد، روي‌ زخم‌ را بپوشانيد و لايه‌ پوششي‌ را از 3 طرف‌ محكم‌ بچسبانيد .
احتياط‌!
اگر مجبور هستيد كه‌ مصدوم‌ را در وضعيت‌ بهبود بگذاريد، وي‌ را روي‌ سمت‌ آسيب‌ديده‌ قرار دهيد. اين‌ وضعيت‌ به‌ ريه‌ سالم‌ اجازه‌ مي‌دهد كه‌ با حداكثر ظرفيت‌ كار كند.
2) به‌ مصدوم‌ كمك‌ كنيد تا در يك‌ وضعيت‌ متمايل‌ به‌ سمت‌ آسيب‌ديده‌ كه‌ در آن‌ احساس‌ راحتي‌ بيشتري‌ مي‌كند، قرار بگيرد. دست‌ سمت‌ آسيب‌ديده‌ را با يك‌ آويز بالا نگهدارنده‌ ثابت‌ نگه‌ داريد. با مركز اورژانس‌ تماس‌ بگيريد و آمبولانس‌ درخواست‌ كنيد.
 
بالا