مشاعرۀ سنّتی

[*سهیلا*]

هر جا بيد مجنونه اونجا خيابوناش قشتگه
امشبم يكي از اون شباس كه بارونش قشنگه

همه عمر بر ندارم من ازین خمار مستی....گه هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی
اگه درست باشه

 

[mani24]

همه عمر بر ندارم سر ازین خمار مستی....گه هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی


یار من باش که زیب فلک و زینت دهر


از مه روی تو و اشک چو پروین من است


تا مرا عشق تو تعلیم سخن گفتن کرد

خلق را ورد زبان مدحت و تحسین من است

 

[MOΣIN]

همه عمر بر ندارم من ازین خمار مستی....گه هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی
اگه درست باشه

یوسف گمگشته باز اید به کنعان غم مخور....کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور

 

[*سهیلا*]

همه عمر بر ندارم سر ازین خمار مستی....گه هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی


یار من باش که زیب فلک و زینت دهر


از مه روی تو و اشک چو پروین من است


تا مرا عشق تو تعلیم سخن گفتن کرد

خلق را ورد زبان مدحت و تحسین من است

تا تو وصال من دهی کشته مرا فراق تو.......تا تو به داد من رسی من به خدا رسیده ام

 

[mani24]

تا تو وصال من دهی کشته مرا فراق تو.......تا تو به داد من رسی من به خدا رسیده ام

منم که گوشه میخانه خانقاه من است


دعای پیر مغان ورد صبحگاه من است



گرم ترانه چنگ صبوح نیست چه باک

نوای من به سحر آه عذرخواه من است

 

[seabride]

منم که گوشه میخانه خانقاه من است


دعای پیر مغان ورد صبحگاه من است


گرم ترانه چنگ صبوح نیست چه باک

نوای من به سحر آه عذرخواه من است

تو گفتی که پس از سیاه رنگی نبود پس موی سیاه من چرا گشت سفید

 

[zahra1386]

تو گفتی که پس از سیاه رنگی نبود پس موی سیاه من چرا گشت سفید

دیشب به سیل اشک ره خواب می زدم

نقشی به یاد خط تو بر اب می زدم

 

[*سهیلا*]

دیشب به سیل اشک ره خواب می زدم

نقشی به یاد خط تو بر اب می زدم

مزرع سبز فلک دیدم و داس مه نو...........یادم از کشته خویش آمد و هنگام درو

 

[mani24]

مزرع سبز فلک دیدم و داس مه نو...........یادم از کشته خویش آمد و هنگام درو

و گر چنان که در آن حضرتت نباشد بار


برای دیده بیاور غباری از در دوست




من گدا و تمنای وصل او هیهات

مگر به خواب ببینم خیال منظر دوست

 

[Maenad]

ترسم که اشک در غم ما پرده در شود
وین راز سز به مهر به عالم سمر شود....

 

[mani24]

ترسم که اشک در غم ما پرده در شود
وین راز سز به مهر به عالم سمر شود....

در من ريا نبود صفا بود هر چه بود من روستاييم، نفسم پاك و راستين
باور نمي كنم كه تو باور نمي كني
اين سرگذشت ليلي و مجنون نبود - آه
شرم آيدم ز چهره ي معصوم دخترم
حتي نبود قصه ي يعقوب ديگري

 

[shanli]

.

در من ريا نبود صفا بود هر چه بود من روستاييم، نفسم پاك و راستين
باور نمي كنم كه تو باور نمي كني
اين سرگذشت ليلي و مجنون نبود - آه
شرم آيدم ز چهره ي معصوم دخترم
حتي نبود قصه ي يعقوب ديگري

يا رب روا مدار كه گدا معتبر شود
گر معتبر شود ز خدا بي خبر شود.

 

[zahra1386]

.

يا رب روا مدار كه گدا معتبر شود
گر معتبر شود ز خدا بي خبر شود.

در میانم با غم عشقش چو شمع

گر چه چون اشک از کناری مانده ام

 

[shanli]

در میانم با غم عشقش چو شمع

گر چه چون اشک از کناری مانده ام

من با امید مهر تو پیوسته زیستم
بعد از تو ؟ این مباد كه بعد از تو نیستم
بعد از تو آفتاب سیاه است
دیگر مرا به خلوت خاص تو راه نیست
بعد از تو
در آسمان زندگیم مهر و ماه نیست
بعد از من آسمان آبی است
آبی مثل همیشه
آبی

 

[seabride]

در میانم با غم عشقش چو شمع

گر چه چون اشک از کناری مانده ام

ما چون زدری پای کشیدیم کشیدیم
امید ز هرکس بریدیم بریدیم
دل نیست کبوتر که چو برخاست نشیند
از گوشه بامی که پریدیم پریدیم
رم دادن صید خود از اغاز غلط بود
حالا که رماندی و رمیدیم رمیدیم

 

[seabride]

من با امید مهر تو پیوسته زیستم
بعد از تو ؟ این مباد كه بعد از تو نیستم
بعد از تو آفتاب سیاه است
دیگر مرا به خلوت خاص تو راه نیست
بعد از تو
در آسمان زندگیم مهر و ماه نیست
بعد از من آسمان آبی است
آبی مثل همیشه
آبی

[FONT=tahoma, sans-serif]یا رب این کعبه مقصود تماشاگه کیست
[FONT=tahoma, sans-serif]که مغیلان طریقش گل و نسرین من است [/FONT][/FONT]

 

[*نيروانا*]

ما چون زدری پای کشیدیم کشیدیم
امید ز هرکس بریدیم بریدیم
دل نیست کبوتر که چو برخاست نشیند
از گوشه بامی که پریدیم پریدیم
رم دادن صید خود از اغاز غلط بود
حالا که رماندی و رمیدیم رمیدیم

ماييم که ازباده بی جام خوشيم

هرصبح منوريم وهرشام خوشيم

گويند سرانجام نداريد شما

ماييم که بی هيچ سرانجام خوشيم

 

[zahra1386]

ماييم که ازباده بی جام خوشيم

هرصبح منوريم وهرشام خوشيم

گويند سرانجام نداريد شما

ماييم که بی هيچ سرانجام خوشيم

من و حس لطيف دست‌هايت ...

دو گلبرگ ظريف دستهايت ...

جسارت كرده‌ام گاهي سرودم ...

دوبيتي با رديف دستهايت

 

[seabride]

ماييم که ازباده بی جام خوشيم

هرصبح منوريم وهرشام خوشيم

گويند سرانجام نداريد شما

ماييم که بی هيچ سرانجام خوشيم

[FONT=tahoma, sans-serif]مسافر چون بود رهرو کدام است [/FONT]
[FONT=tahoma, sans-serif]که را گویم که او مرد تمام است [/FONT]

[FONT=tahoma, sans-serif]که شد بر سر وحدت واقف آخر [/FONT]
[FONT=tahoma, sans-serif]شناسای چه آمد عارف آخر[/FONT]

 

[zahra1386]

مسافر چون بود رهرو کدام است
که را گویم که او مرد تمام است

که شد بر سر وحدت واقف آخر
شناسای چه آمد عارف آخر

روزي كه افريد خداوند صورت افرين

بر افرينش خود زين صورت گفت افرين

صورت نيافريده چنين ؛صورت افرين

بر صورت افرين و بر اين صورت افرين

 

[*نيروانا*]

من و حس لطيف دست‌هايت ...

دو گلبرگ ظريف دستهايت ...

جسارت كرده‌ام گاهي سرودم ...

دوبيتي با رديف دستهايت

تو پای به ره نه و دگر هیچ نپرس خود راه بگویدت که چون باید رفت

 

[seabride]

روزي كه افريد خداوند صورت افرين

بر افرينش خود زين صورت گفت افرين

صورت نيافريده چنين ؛صورت افرين

بر صورت افرين و بر اين صورت افرين

[FONT=tahoma, sans-serif]نشد از یاد برم خاطره ی دوری را[/FONT][FONT=tahoma, sans-serif]
[/FONT][FONT=tahoma, sans-serif]باز هم گرچه رسیدیم به هم دل تنگ ام[/FONT]

 

[zahra1386]

تو پای به ره نه و دگر هیچ نپرس خود راه بگویدت که چون باید رفت

تو را که هر چه مراد است در جهان داری

چه غم ز حال ضعیفان ناتوان داری

 

[*نيروانا*]

تو را که هر چه مراد است در جهان داری

چه غم ز حال ضعیفان ناتوان داری

يكـــي از عقــل مي‌لافـد يكـــي طامـات مي‌بافد

بيــا كيــن داوريهــا را بــه پيـش داور انـــدازيم

 

[zahra1386]

يكـــي از عقــل مي‌لافـد يكـــي طامـات مي‌بافد

بيــا كيــن داوريهــا را بــه پيـش داور انـــدازيم

ما را ز خیال تو چه پروای شراب است؟

خُم گو سر خود گیر که خُمخانه خراب است

 

[shanli]

ما را ز خیال تو چه پروای شراب است؟

خُم گو سر خود گیر که خُمخانه خراب است

تو بحر لطافتی و ما همچو کفیم
آنسوی که موج رفت ما آنطرفیم
آن کف که به خون عشق آلودستی
بر ما میزن که بر کفت همچو دفیم

 

[zahra1386]

تو بحر لطافتی و ما همچو کفیم
آنسوی که موج رفت ما آنطرفیم
آن کف که به خون عشق آلودستی
بر ما میزن که بر کفت همچو دفیم

مرا مهر سیه چشمان زسر بیرون نخواهد شد

قضای آسمانیست و دگرگون نخواهد شد

 

[shanli]

مرا مهر سیه چشمان زسر بیرون نخواهد شد

قضای آسمانیست و دگرگون نخواهد شد

دی عاقل و هشیار شدم در کاری
برهم زدم دوش مر مرا عیاری
دیدم که دل آن اوست من اغیارش
بیرون رفتم از آن میان من باری

 

[zahra1386]

دی عاقل و هشیار شدم در کاری
برهم زدم دوش مر مرا عیاری
دیدم که دل آن اوست من اغیارش
بیرون رفتم از آن میان من باری

یار با ماست چه حاجت که زیادت طلبیم

صحبت دولت آن مونس جان مارا بس

 

[*نيروانا*]

ما را ز خیال تو چه پروای شراب است؟

خُم گو سر خود گیر که خُمخانه خراب است

تا مرز ناشناخته ی مرگ و زندگی
تا کوچه باغ خاطره های گريز پا،
تا شهر يادها...
ديگر شراب هم
جز تا کنار بستر خوابم نمی برد!
هان ای عقاب عشق!
از اوج قله های مه آلود دوردست
پرواز کن به دشت غم انگيز عمر من
آنجا ببر مرا که شرابم نمی برد..!
آن بی ستاره ام که عقابم نمی برد!