ALBENDAZOLE
موارد مصرف: آلبندازول يك داروي‌ضدكرم وسيع‌الطيف است و از نظرساختمان و اثر مشابه مبندازول مي‌باشد.اين تركيب به‌عنوان داروي كمكي همراه باجراحي كيست هيداتيد ناشي ازاكينوكوكوس گرانولوزوس يااكينوكوكوس مولتي لوكولاريس به‌منظورپيشگيري از عود بيماري مصرف مي‌شوديا به‌عنوان درمان اوليه در صورتي كه‌جراحي امكان‌پذير نباشد، به‌كار مي‌رود.اين دارو همچنين در درمان آلودگي‌به‌استرونژيلوئيد مصرف مي‌شود.
مكانيسم اثر: آلبندازول موجب تغييرات‌تخريبي در سلولهاي جدار روده كرم و درنتيجه كاهش توليد انرژي در انگل و مرگ‌آن مي‌شود. اين دارو همچنين مهاركننده‌آنزيم فومارات ردوكتاز (آنزيم اختصاصي‌كرم‌ها) مي‌باشد.
فارماكوكينتيك: جذب اين دارو از راه‌خوراكي كم و نامنظم است كه در صورت‌مصرف همزمان دارو با غذاهاي چرب‌افزايش مي‌يابد. اين دارو پس از جذب درمايع مغزي ـ نخاعي، صفرا و در مايع‌كيست هيداتيد منتشر مي‌شود. آلبندازول‌در كبد سرعت و به‌طور گسترده‌به‌متابوليت‌هاي فعال متابوليزه مي‌شود.اوج غلظت سرمي دارو 4ـ2 ساعت پس ازمصرف خوراكي به‌دست مي‌آيد. نيمه عمرآن پس از مصرف يك مقدار واحد 15ـ8ساعت است. دفع دارو پس از جذب عمدتكليوي است.
هشدارها: 1 ـ اين دارو در بيماران مبتلابه‌عيب كار كبد بايد با احتياط فراوان‌مصرف شود.
2 ـ انجام آزمونهاي كار كبد و شمارش‌سلولهاي خون قبل از شروع درمان ودوبار در طول هر دوره درمان ضروري‌است.
عوارض جانبي: اختلالات گوارشي،سردرد، سرگيجه، تغيير در آنزيم‌هاي‌كبدي، بندرت آلوپسي برگشت‌ناپذير، تب،بثورات جلدي و اختلالات خوني (شامل‌كاهش گلبولهاي سفيد و پان سيتوپني)بامصرف اين دارو گزارش شده‌اند. درصورت نشت مايع در كيست هيداتيداحتمال بروز شوك آلرژيك وجود دارد.
نكات قابل توصيه: 1 ـ اين دارو را بايدهمراه با غذاهاي چرب مصرف كرد.
2 ـ دوره درمان بااين دارو بايد كامل شود.در آلودگيهاي شديد دوره درمان ممكن‌است 3ـ2 هفته طول بكشد.
مقدار مصرف:
بزرگسالان: مقدار مصرف اين دارو دردرمان آلودگي به‌انواع كرمها 400 ميلي‌گرم‌در يك نوبت مي‌باشد كه در صورت نيازپس از سه هفته درمان مجدد تكرارمي‌شود. در درمان آلودگي‌به‌استرونژيلوئيد 400 ميلي‌گرم يكبار درروز براي 3 روز مصرف مي‌شود. درصورت لزوم دوره درمان 3 هفته بعدتكرار مي‌گردد. در درمان كيست هيداتيد(بدون جراحي) براي بزرگسالان با وزن60 كيلوگرم يا بيشتر mg/day 800 در مقاديرمنقسم براي 28 روز مصرف مي‌شود وپس از آن 14 روز بدون مصرف داروسپري مي‌گردد و مجدد اين دوره درمان‌براي 3 بار ديگر تكرار مي‌شود. به‌عنوان‌داروي كمكي در درمان كيست هيداتيد دربيماران با وزن 60 كيلوگرم يا بيشتر، پيش‌از انجام جراحي، مقدار mg/day 800 درمقادير منقسم مصرف مي‌شود و پس از آن14 روز بدون مصرف دارو سپري‌مي‌گردد. اين دوره درمان يكبار ديگر نيزپيش از جراحي تكرار مي‌شود. پس ازجراحي براي پيشگيري از عود بيماري دودوره درمان تكرار مي‌شود. مقدار مصرف‌اين دارو در بزرگسالان با وزن كمتر از 60كيلوگرم mg/kg 12 مي‌باشد.
كودكان: براي درمان آلودگي به‌انواع‌كرمها در كودكان باسن 2 سال يا بيشتر،مقدار مصرف مانند بزرگسالان و براي‌كودكان با سن كمتر از 2 سال، مقدارمصرف نصف مقدار بزرگسالان است.
ALBENDAZOLE
موارد مصرف: آلبندازول يك داروي‌ضدكرم وسيع‌الطيف است و از نظرساختمان و اثر مشابه مبندازول مي‌باشد.اين تركيب به‌عنوان داروي كمكي همراه باجراحي كيست هيداتيد ناشي ازاكينوكوكوس گرانولوزوس يااكينوكوكوس مولتي لوكولاريس به‌منظورپيشگيري از عود بيماري مصرف مي‌شوديا به‌عنوان درمان اوليه در صورتي كه‌جراحي امكان‌پذير نباشد، به‌كار مي‌رود.اين دارو همچنين در درمان آلودگي‌به‌استرونژيلوئيد مصرف مي‌شود.
مكانيسم اثر: آلبندازول موجب تغييرات‌تخريبي در سلولهاي جدار روده كرم و درنتيجه كاهش توليد انرژي در انگل و مرگ‌آن مي‌شود. اين دارو همچنين مهاركننده‌آنزيم فومارات ردوكتاز (آنزيم اختصاصي‌كرم‌ها) مي‌باشد.
فارماكوكينتيك: جذب اين دارو از راه‌خوراكي كم و نامنظم است كه در صورت‌مصرف همزمان دارو با غذاهاي چرب‌افزايش مي‌يابد. اين دارو پس از جذب درمايع مغزي ـ نخاعي، صفرا و در مايع‌كيست هيداتيد منتشر مي‌شود. آلبندازول‌در كبد سرعت و به‌طور گسترده‌به‌متابوليت‌هاي فعال متابوليزه مي‌شود.اوج غلظت سرمي دارو 4ـ2 ساعت پس ازمصرف خوراكي به‌دست مي‌آيد. نيمه عمرآن پس از مصرف يك مقدار واحد 15ـ8ساعت است. دفع دارو پس از جذب عمدتكليوي است.
هشدارها: 1 ـ اين دارو در بيماران مبتلابه‌عيب كار كبد بايد با احتياط فراوان‌مصرف شود.
2 ـ انجام آزمونهاي كار كبد و شمارش‌سلولهاي خون قبل از شروع درمان ودوبار در طول هر دوره درمان ضروري‌است.
عوارض جانبي: اختلالات گوارشي،سردرد، سرگيجه، تغيير در آنزيم‌هاي‌كبدي، بندرت آلوپسي برگشت‌ناپذير، تب،بثورات جلدي و اختلالات خوني (شامل‌كاهش گلبولهاي سفيد و پان سيتوپني)بامصرف اين دارو گزارش شده‌اند. درصورت نشت مايع در كيست هيداتيداحتمال بروز شوك آلرژيك وجود دارد.
نكات قابل توصيه: 1 ـ اين دارو را بايدهمراه با غذاهاي چرب مصرف كرد.
2 ـ دوره درمان بااين دارو بايد كامل شود.در آلودگيهاي شديد دوره درمان ممكن‌است 3ـ2 هفته طول بكشد.
مقدار مصرف:
بزرگسالان: مقدار مصرف اين دارو دردرمان آلودگي به‌انواع كرمها 400 ميلي‌گرم‌در يك نوبت مي‌باشد كه در صورت نيازپس از سه هفته درمان مجدد تكرارمي‌شود. در درمان آلودگي‌به‌استرونژيلوئيد 400 ميلي‌گرم يكبار درروز براي 3 روز مصرف مي‌شود. درصورت لزوم دوره درمان 3 هفته بعدتكرار مي‌گردد. در درمان كيست هيداتيد(بدون جراحي) براي بزرگسالان با وزن60 كيلوگرم يا بيشتر mg/day 800 در مقاديرمنقسم براي 28 روز مصرف مي‌شود وپس از آن 14 روز بدون مصرف داروسپري مي‌گردد و مجدد اين دوره درمان‌براي 3 بار ديگر تكرار مي‌شود. به‌عنوان‌داروي كمكي در درمان كيست هيداتيد دربيماران با وزن 60 كيلوگرم يا بيشتر، پيش‌از انجام جراحي، مقدار mg/day 800 درمقادير منقسم مصرف مي‌شود و پس از آن14 روز بدون مصرف دارو سپري‌مي‌گردد. اين دوره درمان يكبار ديگر نيزپيش از جراحي تكرار مي‌شود. پس ازجراحي براي پيشگيري از عود بيماري دودوره درمان تكرار مي‌شود. مقدار مصرف‌اين دارو در بزرگسالان با وزن كمتر از 60كيلوگرم mg/kg 12 مي‌باشد.
كودكان: براي درمان آلودگي به‌انواع‌كرمها در كودكان باسن 2 سال يا بيشتر،مقدار مصرف مانند بزرگسالان و براي‌كودكان با سن كمتر از 2 سال، مقدارمصرف نصف مقدار بزرگسالان است.
CHLOROQUINE
موارد مصرف: اين دارو به‌تنهايي براي‌درمان مالارياي خفيف كه اغلب ناشي ازپلاسموديوم ويواكس و در مواردي ناشي‌از پلاسموديوم اوال و پلاسموديوم‌مالاريه مي‌باشد و نيز براي پيشگيري ازابتلاي به اين بيماري در مناطقي كه‌پلاسموديوم فالسيپارم مقاوم به كلروكين‌گزارش شده است، مصرف مي‌شود.مصرف اين دارو براي درمان مالارياي‌ناشي از پلاسموديوم فالسيپارم به‌دليل‌گستردگي مقاومت انگل به‌دارو توصيه‌نمي‌شود. كلروكين همچنين در درمان‌آرتريت روماتوئيد و لوپوس اريتماتوزمصرف مي‌شود.
مكانيسم اثر: مكانيسم اثر دقيق اين داروشناخته نشده است، اما به‌توانايي داروبراي پيوند يافتن به DNA ارتباط داده‌مي‌شود. اثر ضدروماتوئيدي دارو نيزبه‌فعاليت خفيف كاهش‌دهندگي ايمني‌نسبت داده مي‌شود.
فارماكوكينتيك: اين دارو از راه خوراكي‌كاملا جذب مي‌شود، اما سرعت جذب آن‌متغير است. پس از جذب در اغلب بافتهاي‌بدن توزيع مي‌يابد. غلظت سرمي دارو 3/5ساعت پس از مصرف خوراكي به‌اوج خودمي‌رسد. نيمه‌عمر دارو 2ـ1 ماه است. دفع‌دارو عمدت كليوي و خيلي آهسته است،به‌طوري كه تا ماهها بعد از قطع مصرف‌دارو، همچنان در ادرار بيمار قابل رديابي‌است. اسيدي كردن ادرار سرعت دفع دارورا افزايش مي‌دهد.
هشدارها: 1 ـ كلروكين در موارد زير بايدبااحتياط فراوان مصرف شود:
عيب كار كبد، عيب كار كليه، پسوريازيس،اختلالات نورولوژيك، مياستني گراو،اختلالات حاد معدي ـ روده‌اي، كمبودG6PD و اختلالات شديد خوني.
2 ـ معاينان پزشكي و عصبي ـ عضلاني وهمچنين انجام آزمون شمارش تام خون‌در طول درمان با اين دارو ممكن است‌ضروري باشد.
عوارض جانبي: اختلالات معدي ـ روده‌اي،سردرد، تشنج، اختلالات بينايي، بيرنگ‌شدن مو يا ريزش آن و واكنشهاي پوستي‌با مصرف اين دارو گزارش شده است.
تداخل‌هاي داروئي: داروهاي آنتي‌اسيدجذب كلروكين را كاهش مي‌دهند. كلروكين‌اثر داروهاي ضدصرع را كاهش مي‌دهد.كلروكين احتمالا موجب افزايش غلظت‌پلاسمايي ديگوكسين مي‌شوند. كلروكين‌غلظت پلاسمايي سيكلوسپورين و درنتيجه احتمال بروز مسموميت بااين دارورا افزايش مي‌دهد. كلروكين ممكن است‌علائم مياستني گراو را تشديد كنند و درنتيجه اثرات داروهاي نئوستيگمين وپيريدوستيگمين را كاهش دهند. سايمتيدين‌متابوليسم كلروكين را كاهش و غلظت‌پلاسمايي آن را افزايش مي‌دهد. مصرف‌همزمان كلروكين با واكسن هاري ممكن‌است بر پاسخ بدن نسبت به‌واكسن موثرباشد.
نكات قابل توصيه: 1 ـ براي پيشگيري ازابتلا به مالاريا بهتر است از يك هفته قبل ازسفر به‌مناطق آلوده مصرف كلروكين راآغاز كرد و حداقل تا 4 هفته پس از بازگشت‌از آن مناطق ادامه داد. در صورتي كه فرديك سال پس از بازگشت از مناطق آلوده(به‌ويژه طي 3 ماه اول) دچار هرنوع‌كسالت شود، بايد به‌پزشك مراجعه كند،زيرا خطر ابتلاي به‌مالاريا وجود دارد.
2 ـ به منظور كاهش تحريك احتمالي‌گوارشي، بهتر است دارو با غذا يا شيرمصرف شود.
3 ـ بيش از مقدار تجويز شده، نبايدمصرف شود.
4 ـ دوره درمان با اين دارو بايد كامل‌شود.
5 ـ مراجعه منظم به پزشك براي بررسي‌مشكلات خوني، ضعف عضلاني و معاينات‌چشم پزشكي ضروري است.
6 ـ در صورت بروز تاري ديد يا هر اختلال‌ديگر، بايد احتياط نمود.
مقدار مصرف:
بزرگسالان: مقدار مصرف كلروكين دردرمان مالاريا يك مقدار اوليه 600ميلي‌گرم است كه 8ـ6 ساعت بعد با 300ميلي‌گرم در يك نوبت ادامه مي‌يابد و پس‌از آن نيز به‌مقدار mg/day 300 براي 2 روزمصرف مي‌شود. مقدار مصرف كلروكين‌براي پيشگيري از ابتلاي به‌مالاريا 300ميلي‌گرم يكبار در هفته است. مقدارمصرف كلروكين براي درمان آرتريت‌روماتوئيد و لوپوس اريتماتوز mg/day 150تا حداكثر mg/kg/day 2/5 است.
كودكان: در درمان مالاريا، يك مقدار اوليهmg/kg 10 مصرف مي‌شود كه 8ـ6 ساعت‌بعد بامصرف mg/kg 5 در يك نوبت ادامه‌مي‌يابد و پس از آن به‌مقدار mg/kg/day 5 براي2 روز مصرف مي‌شود. مقدار مصرف‌كلروكين براي پيشگيري از ابتلاي‌به‌مالاريا، 300 ميلي‌گرم يكبار در هفته‌است. در درمان آرتريت روماتوئيد، مقدارمصرف mg/kg/day 3 مي‌باشد.
هشدارها: 1 ـ دارو فقط براي استفاده‌موضعي است و از مصرف آن در اطراف‌چشم‌ها و يا بر پوست ترك خورده بايداجتناب شود.
2 ـ در صورت بروز حساسيت، آلرژي ياواكنش تحريكي اوليه پس از مصرف‌كروتاميتون يا در صورت وجود پوست‌شديد ملتهب، مجروح و مبتلا به‌درماتوزاگزوداتيو حاد، بايد با احتياط فراوان‌مصرف شود.
نكات قابل توصيه: 1 ـ در صورت بروزتحريك يا واكنش حساسيتي، مصرف داروبايد قطع و به‌پزشك مراجعه شود.
2 ـ از تماس دارو با چشمها، دهان يانواحي ملتهب پوست جد اجتناب شود.
3 ـ قبل از استعمال دارو، پوست بايدبه‌خوبي خشك گردد.
4 ـ بيش از مقدار تجويز شده، نبايدمصرف شود.
مقدار مصرف:
بزرگسالان: به‌عنوان ضدجرب، دارو درتمام سطح بدن از چانه به‌پائين، به‌ويژه درنقاط چين‌دار پوست ماليده مي‌شود. صبح‌روز بعد از مصرف دارو، ملحفه و لباس‌زير بايد تعويض شود. مصرف دارو رامي‌توان پس از 24 ساعت تكرار كرد و 48ساعت پس از آخرين‌بار مصرف دارو، بايدحمام نمود. به‌عنوان ضدخارش، دارو بايدبه‌آرامي در محل ماليده شود تا كاملا جذب‌گردد. اين عمل در صورت نياز، قابل تكراراست.
DIETHYLCARBAMAZINE CITRATE
موارد مصرف: اين دارو در درمان‌فيلاريازيس، لوايازيي، اونكوسرسيازس
و ائوزينوفيلي مناطق حاره مصرف‌مي‌شود.
مكانيسم اثر: اين دارو سبب مرگ‌ميكروفيلاريا و ماكروفيلاريا مي‌شود.همچنين به‌نظر مي‌رسد اين دارو با كاهش‌سرعت امبريوژنز در رحم كرم‌اونكوسرسيا ولوولوس باعث مرگ‌ميكروفيلاريا مي‌شود.
فارماكوكينتيك: اين دارو به‌خوبي از راه‌گوارش جذب مي‌شود و پس از جذب‌به‌طور گسترده در بدن منتشر مي‌شود(به‌جز در بافت چربي). اوج غلظت سرمي‌دي‌اتيل كاربامازين 2ـ1 ساعت بعد ازمصرف خوراكي حاصل مي‌شود. نيمه‌عمر اين دارو 8 ساعت است. دفع اين داروعمدت كليوي است و درصد كمي نيز از راه‌مدفوع دفع مي‌شود.
هشدارها: 1 ـ آزمونهاي چشم پزشكي، قبل‌از شروع درمان و به‌طورمتناوب در طول‌درمان با دارو بايد انجام شود.
2 ـ هر 12 ـ 6 ماه پس از درمان با اين دارو،تعداد ميكروفيلارياي داخل جلدي بااستفاده از آزمون پوست بايد ارزيابي‌گردد.
نكات قابل توصيه: 1 ـ در صورت بروزسرگيجه، تاري ديد يا شب‌كوري بايداحتياط كرد.
2 ـ اين دارو بايد بلافاصله بعد از غذامصرف شود.
3 ـ در صورت بروز واكنشهاي آلرژيك‌ناشي از مرگ ميكروفيلاريا، ممكن است‌مصرف كورتيكواستروئيدهاي سيستميك‌ضروري باشد.
4 ـ دوره درمان با اين دارو بايد كامل‌باشد. در بعضي از بيماران، يك دوره‌درمان ديگر نيز ممكن است ضروري باشد.
5 ـ در صورت فراموش شدن يك نوبت‌مصرف دارو، به محض به ياد آوردن، آن‌نوبت بايد مصرف گردد، ولي اگر زمان‌مصرف نوبت بعدي فرا رسيده باشد، ازمصرف آن خودداري نموده و مقدارمصرف بعدي نبايد دو برابر گردد.
مقدار مصرف:
بزرگسالان: دي‌اتيل كاربامازين به‌مقدارmg/kg 3ـ2 (تا حداكثر mg/kg/day 9) سه‌باردر روز مصرف مي‌شود.
كودكان: مقادير 250mg/kg ـ 50 بر اساس‌سن بيمار، در كودكان با سن يك ماه تا 15سال مصرف مي‌شود.
DILOXANIDE FUROATE
موارد مصرف: ديلوكسانيد به‌تنهايي دردرمان آميبياز روده‌اي در ناقلين بدون‌علامت كيست آميب در مدفوع و به‌همراه‌مترونيدازول در درمان آميبياز حادمصرف مي‌شود.
فارماكوكينتيك: پس از مصرف خوراكي،ديلوكسانيد هيدروليز و سپس به‌راحتي‌جذب مي‌شود. دفع اين دارو عمدت كليوي‌است و مقداري از دارو از راه مدفوع دفع‌مي‌شود.
موارد منع مصرف: اين دارو در كودكان باسن كمتر از 2 سال نبايد مصرف شود.
عوارض جانبي: نفخ شكم شايعترين عارضه‌اين دارو است. همچنين تهوع و استفراغ،خارش و كهير نيز ممكن است بروز كند.
مقدار مصرف:
بزرگسالان: ديلوكسانيد به‌مقدار 500ميلي‌گرم سه بار در روز براي 10 روزمصرف مي‌شود.
كودكان: مقدار مصرف اين دارو دركودكان با سن بيشتر از 2 سالmg/kg/day 20 در مقادير منقسم براي 10روز مي‌باشد.
IODOQUINOL
موارد مصرف: يدوكينول به تنهايي دردرمان آميبياز روده‌اي و همراه بامترونيدازول (همزمان يا متوالي) دردرمان آميبياز خارج روده‌اي مصرف‌مي‌شود. اين دارو همچنين به عنوان‌انتخاب دوم در درمان بالانتيدياز مصرف‌مي‌شود.
فارماكوكينتيك: اين دارو خيلي كم از راه‌گوارش جذب مي‌شود و اثر خود را درروده اعمال مي‌كند. دفع اين دارو عمدت ازراه مدفوع است و فقط 10 درصد آن از راه‌ادرار دفع مي‌شود.
هشدارها: اين دارو در صورت ابتلاي بيماربه بيماري كبدي يا كليوي بايد با احتياطفراوان مصرف شود.
عوارض جانبي: شايعترين عوارض‌يدوكينول اختلالات گوارشي (شامل‌اسهال، تهوع يا استفراغ و درد معده) است.در صورت مصرف دراز مدت، آتروفي‌عصب بينايي (همراه با تاري ديد يا هر گونه‌اختلال در بينايي)، نوريت اپتيك، نوروپاتي‌محيطي و نوروپاتي ميلوپتيك تحت حادممكن است بروز كنند.
نكات قابل توصيه: 1 ـ براي كاهش تحريك‌گوارشي دارو را بايد بعد از غذا مصرف‌كرد.
2 ـ در صورت بروز تاري ديد يا هر گونه‌اختلال بينايي بايد احتياط كرد.
3 ـ در طول مصرف يدوكينول و تا 6 ماه‌بعد از درمان با اين دارو، ممكن است درپاسخ آزمونهاي تيروئيد اختلال ديده‌شود.
مقدار مصرف:
بزرگسالان: به مقدار 650 ـ 630 ميلي گرم‌سه بار در زو (تا حداكثر 2g/day) براي 20روز مصرف مي‌شود.
كودكان: به مقدار 13/3mg/kg ـ 10 سه باردر روز براي 20 روز مصرف مي‌شود.
فارماكوكينتيك: لواميزول به‌سرعت
از مجراي گوارش جذب مي‌شود. غلظت‌پلاسمايي دارو 2 ـ 1/5 ساعت پس
از مصرف دارو به‌اوج خود مي‌رسد.
نيمه عمر دارو 4ـ3 ساعت است و
بطور گسترده در كبد متابوليزه
شده و عمدت از طريق كليه‌ها دفع
مي‌گردد.
موارد منع مصرف: اين دارو در بيماران‌مبتلا به‌عيب شديد كار كبد يا اختلالهاي‌خوني نبايد مصرف شود.
هشدارها: 1 ـ در صورت ابتلاي بيمار به‌ضعف مغز استخوان، عفونت و حساسيت‌به لواميزول، اين دارو بايد با احتياطفراوان مصرف شود.
2 ـ قبل از شروع درمان، شمارش
كامل گلبولهاي خون و پلاكتها توصيه‌مي‌شود.
عوارض جانبي: مصرف دارو در درمان‌آلودگي به‌كرمهاي روده معمولا به‌خوبي‌تحمل مي‌شود و عوارض جانبي دارومحدود به‌تهوع، استفراغ، دردشكم،سرگيجه و سردرد مي‌شود.
تداخل‌هاي داروئي: مصرف همزمان اين‌دارو با فرآورده‌هاي حاوي الكل ممكن‌است موجب بروز واكنشهاي شبه‌دي‌سولفيرام شود. مصرف همزمان‌لواميزول با فني‌توئين و وارفارين ممكن‌است موجب افزايش غلظت پلاسمايي‌فني‌توئين و افزايش فعاليت ضد انعقادي‌وارفارين شود.
مقدار مصرف:
بزرگسالان: مقدار مصرف اين دارو دردرمان آسكارياز 150 ميلي‌گرم به‌صورت‌مقدار واحد مي‌باشد. در درمان آلودگي‌به‌كرمهاي قلابدار يا آلودگيهاي توام 300ميلي‌گرم طي يك يا دو روز مصرف‌مي‌شود.
به‌عنوان محرك سيستم ايمني دربيماريهاي بدخيم (معمولا همراه بافلوئورواوراسيل) 50 ميلي‌گرم هر
8 ساعت براي 3 روز مصرف مي‌شود كه‌اين دوره 30ـ7 روز پس از اعمال جراحي‌آغاز و هر 14 روز تكرار مي‌شود(فلوئورواوراسيل پس از 34ـ21 روز بعداز جراحي مصرف مي‌شود). مقدارمصرف اين دارو در درمان آرتريت‌روماتوئيد mg/kg 2/5 است.
كودكان: در درمان آسكارياز مقدارmg/kg 3 و در درمان آلودگي به‌كرمهاي‌قلابدار mg/kg 2/5 به‌صورت مقدار واحدمصرف مي‌شود كه در صورت شديدبودن آلودگي اين مقدار مصرف 7 روز بعددوباره تكرار مي‌شود.
اشكال دارويي:
Scored Tablet: 50 mg (as HCl)
Syrup: 40 mg/5ml (as HCl)
LINDANE
موارد مصرف: شامپوي ليندن براي درمان‌آلودگي ناشي از شپش انساني گونه‌كاپيتيس (شپش سر) و فتيروس پوبيس(شپش زهار) و تخم آنها مصرف مي‌شود.لوسيون ليندن براي درمان آلودگي ناشي‌از ساركوپتس اسكابيه (جرب) مصرف‌مي‌شود.
مكانيسم اثر: به‌دنبال جذب پوستي دارو ازپوسته كيتيني بندپايان، سيستم عصبي‌تحريك شده و منجر به‌تشنج و مرگ آنهامي‌شود.
فارماكوكينتيك: ليندن به‌ميزان قابل توجهي‌از طريق پوست جذب مي‌شود. متابوليسم‌دارو كبدي است و از طريق ادرار و مدفوع‌دفع مي‌شود. ليندن در بافت جربي بدن‌ذخيره مي‌شود.
هشدارها: 1 ـ در صورت وجود اختلالات‌تشنجي، حساسيت به‌دارو و بثورات‌پوستي يا پوست مجروح يا ملتهب بايد بااحتياط فراوان مصرف شود.
2 ـ مصرف ليندن در شيرخواران وكودكان بايد بااحتياط صورت گيرد، زيراخطر بروز اثرات سمي با مصرف موضعي‌دارو در كودكان، بيشتر از بزرگسالان‌است.
3 ـ جذب ليندن در افراد سالخورده به‌دليل‌افزايش نفوذپذيري پوست آنها ممكن است‌افزايش يابد. به‌علاوه افراد سالخورده‌به‌ويژه با سابقه حملات تشنجي ممكن‌است نسبت به‌اثرات سمي CNS داروحساستر باشند.
عوارض جانبي: عوارضي همچون التهاب‌پوست كه قبل از درمان وجود نداشته‌است، بثورات پوستي و علائم مسموميتCNS بامصرف اين دارو گزارش شده‌است. تداوم خارش پوست بعد از قطع‌مصرف دارو نيز ممكن است مشاهده‌شود.
تداخل‌هاي داروئي: مصرف همزمان سايرفرآورده‌هاي پوستي مانند كرمها،لوسيون‌ها، پمادها يا روغن‌ها ممكن
است جذب پوستي ليندن را افزايش
دهد.
نكات قابل توصيه: 1 ـ به‌علت سمي بودن‌دارو از تماس آن با دهان و چشمها بايدخودداري گردد.
2 ـ براي به‌حداقل رسانيدن جذب‌سيستميك دارو، از مصرف آن روي‌زخمهاي باز مانند خراشيدگي‌ها،بريدگيها يا زخمهاي پوست يا پوست‌سربايد اجتناب گردد.
3 ـ براي جلوگيري از آلودگي مجدد، ازلباسهايي كه به‌تازگي با آب خيلي داغ‌شسته يا خشك‌شويي شده‌اند، بايداستفاده گردد.
4 ـ براي خارج كردن اجساد شپشها و تخم‌آلوده آنها، موها پس از خشك‌شدن با يك‌شانه دندانه ريز بايد شانه شوند.
5 ـ از مصرف شامپو ليندن به‌طور معمول‌بايد اجتناب گردد.
6 ـ در صورت تماس نزديك باافراد ديگر ازجمله اعضاي خانواده، درمان همزمان آنهانيز ضروري است.
7 ـ اين دارو نبايد بيش از مقدار تجويزشده مصرف شود.
مقدار مصرف:
در بزرگسالان و كودكان: به‌عنوان‌ضدجرب، مقدار كافي از لوسيون از گردن‌به‌پائين (در نوزادان احتمال آلودگي سرنيز وجود دارد) يك بار روي پوست خشك‌ماليده مي‌شود و پس از 12ـ8 ساعت با آب‌شسته مي‌شود. به‌عنوان شپش‌كش، مقداركافي از شامپو (60ـ15 ميلي‌ليتر با توجه‌به‌كوتاه يا بلندبودن موها) يكبار به‌مو وپوست يا مناطق آلوده سر و اطراف مناطق‌مودار ماليده مي‌شود و پس از 4 دقيقه باآب كافي شستشو مي‌گردد. در صورت‌نياز يك هفته بعد مصرف شامپو تكرارمي‌شود.
هشدارها: 1 ـ در صورت ابتلاي بيمار به‌عيب كار كبد، اين دارو بايد با احتياطفراوان مصرف شود.
2 ـ در درمان كرمك، قبل از شروع درمان ويك هفته پس از آن، بايد ناحيه اطراف مقعدبه منظور يافتن تخم كرم، بويژه دربيماراني كه علائم عفونت در آنها پايداراست، بررسي شود.
3 ـ آزمون مدفوع در درمان آلودگي به‌كرمهاي گرد، شلاقي و كاپيلارياز، قبل و
3 ـ 1 هفته پس از درمان به منظور تعيين‌كارايي درمان ممكن است ضروري باشد.
4 ـ شمارش تام گلبولهاي خون در ماه اول‌درمان با اين دارو ممكن است ضروري‌باشد.
نكات قابل توصيه: 1 ـ در صورت مصرف‌اين دارو براي درمان كرمك بهتر است‌تمام افراد خانواده به‌طور همزمان درمان‌شوند. همچنين، شستن لباسهاي خواب ورختخواب بعد از درمان با دارو ضروري‌است تا آلودگي دوباره عود نكند.
2 ـ در درمان آلودگيهاي داخل بافت‌ها(مانند كيست‌ها)، اين دارو در مقادير زيادهمراه با غذا، به‌ويژه غذاهاي چرب بايدمصرف شود تا مقدار بيشتري از داروجذب شود.
3 ـ بيماران مبتلا به آلودگي كرمهاي‌قلابدار و شلاقي، بايد به‌صورت مكمل‌مقاديري آهن دريافت دارند.
مقدار مصرف:
بزرگسالان و كودكان: مبندازول دردرمان آلودگي به كرمهاي نخي (مانندكرمك) در بزرگسالان و كودكان با سن‌بيشتر از 2 سال به مقدار 100 ميلي‌گرم دريك نوبت مصرف مي‌شود. در صورت‌بروز مجدد عفونت، ممكن است يك مقدارمصرف ثانويه 2-3 هفته بعد ضروري‌باشد. مصرف اين دارو در كودكان با سن‌كمتر از 2 سال توصيه نمي‌شود. مقدارمصرف دارو در درمان آلودگي به كرمهاي‌شلاقي، كرمهاي گرد (مانند آسكاريس) وكرمهاي قلابدار در بزرگسالان و كودكان‌با سن بيشتر از 2 سال 100 ميلي‌گرم دوبار در روز براي 3 روز مي‌باشد.
MEGLUMINE ANTIMONATE
موارد مصرف: اين دارو در درمان‌ليشمانيوز احشايي (كالا آزار) و ليشمانيوزجلدي (سالك) مصرف مي‌شود.
فارماكوكينتيك: اين دارو به سرعت و طي24 ساعت پس از تزريق از طريق ادرار دفع‌خواهد شد، گرچه دفع كامل دارو از بدن تا48 ساعت طول خواهد كشيد.
موارد منع مصرف: مگلومين آنتيمونات درموارد سل ريوي، نارسايي شديد كبدي ياكليوي و بيماريهاي شديد قلبي، نبايدمصرف شود.
هشدارها: 1 ـ مقدار مصرف دارو را بايدبه‌تدريج افزايش داد. در صورت بروزعلائم عدم تحمل آنتيموان يا مسموميت باآن بايد مقدار مصرف دارو را كاهش داد يامصرف آن را قطع كرد.
2 ـ پيگيري وضعيت بيمار از طريق‌اندازه‌گيري كليرانس كرآتينين و وجودپروتئين در ادرار و نيز بررسي‌الكتروكارديوگرام در طول درمان با اين‌دارو توصيه مي‌شود.
عوارض جانبي: عوارض ناشي از عدم
تحمل آنتيموان به‌ويژه در ابتداي
درمان شامل تب، سرفه‌هاي سخت، دردعضلاني، استفراغ و گاه واكنش‌هاي‌موضعي (در درمان سالك) مي‌باشد.عوارض ناشي از مسموميت با آنتيموان‌مشابه علائم عدم تحمل دارو، ولي با شدت‌بيشتر هستند. همچنين آسيب كبدي وكليوي، ميوكارديت و پلي‌نوريت نيز ممكن‌است بروز كنند.
مقدار مصرف:
بزرگسالان و كودكان: مقدار مصرف اين‌دارو در كودكان و بزرگسالان از طريق‌تزريق عضلاني mg/kg/day 60 است كه درروز اول يك چهارم اين مقدار، در روز
دوم نصف و در روز سوم سه چهارم اين‌مقدار تزريق مي‌شود و از روز چهارم
به بعد مقدار كامل مصرف مي‌شود. دوره‌درمان با اين دارو 10-15 روز است كه درصورت نياز 4-6 هفته بعد دوباره تكرارمي‌شود. همچنين، در درمان ليشمانيوزجلدي (سالك)، مي‌توان دارو را به‌صورت‌ان*****اسيون موضعي تزريق كرد.
اشكال دارويي:
Injection: 1.5 g/5 ml
مكانيسم اثر: نيكلوراميد فسفريلاسيون‌اكسيداتيو را در ميتوكندري كرمهاي پهن‌مهار مي‌كند و موجب مرگ كرم مي‌شود.
فارماكوكينتيك: اين دارو به مقدار خيلي‌ناچيز از راه خوراكي جذب مي‌شود. دفع‌آن از طريق مدفوع است.
هشدارها: انجام آزمون مدفوع تقريب يك وسه ماه بعد از درمان با اين دارو براي‌تعيين اثر بخشي دارو ممكن است ضروري‌باشد.
عوارض جانبي: تهوع، استفراغ، درد شكم،سرگيجه و خارش با مصرف اين داروگزارش شده‌است.
نكات قابل توصيه: 1 ـ قرصهاي جويدني اين‌دارو را بايد كاملا جويد و همراه با آب‌مصرف نمود.
2 ـ بهتر است اين دارو را با معده خالي يابعد از يك غذاي سبك (مثلا صبحانه)مصرف كرد.
3 ـ توصيه مي‌شود كه 2 ساعت بعد ازمصرف دارو يك مسهل نمكي مانندسولفات منيزيم مصرف شود.
4 ـ دوره درمان با اين دارو بايد كامل شود.تكرار دوره ممكن است ضروري باشد.
5 ـ در صورت فراموش شدن يك نوبت‌مصرف دارو، به محض بيادآوردن، آن‌نوبت بايد مصرف شود ولي اگر تقريبزمان مصرف نوبت بعدي رسيده باشد، ازمصرف آن خودداري كرده و مقدارمصرف بعدي نبايد دو برابر گردد.
مقدار مصرف:
بزرگسالان: مقدار مصرف اين دارو دردرمان آلودگي به تنياسوليوم دربزرگسالان 2 گرم در يك نوبت بعد ازصبحانه سبك مي‌باشد كه 2 ساعت بعد ازآن يك مسهل مصرف مي‌شود. نيكلوزاميددر درمان آلودگي به تنيا ساژيناتا وديفيلوبوتريوم لاتوم با مقدار ذكر شده درمورد آلودگي با تنياسوليوم مصرف‌مي‌شود، اما مي‌توان نيمي از مقدار مصرف‌دارو را بعد از صبحانه و بقيه را يك ساعت‌بعد مصرف نمود و 2 ساعت بعد مسهل‌نمكي را مصرف نمود. مقدار مصرف‌نيكلوزاميد در درمان آلودگي به‌همينولپيس‌نانا در بزرگسالان 2 گرم دريك نوبت در روز اول و سپس g/day 1براي 6 روز مي‌باشد.
كودكان: در كودكان با سن بيش از 6 سال‌مقدار مصرف مانند بزرگسالان است. دركودكان 6 ـ 2 سال، در درمان آلودگي به‌تنياسوليوم، ديفيلوبوتريوم لاتوم وتنياساژيناتا، يك گرم و در درمان آلودگي‌به همينوليپس نانا 1g/day و 500mg/dayبراي 6 روز بعد، مصرف مي‌شود.
در كودكان با سن كمتر از 2 سال، دردرمان آلودگي به تنياسيوليوم،ديفيلوبوتريوم لاتوم و تنياساژيناتا 500ميلي گرم و در درمان آلودگي به‌همينولپيس نانا mg/day 500 در روز اول و250mg/day براي 6 روز بعد مصرف‌مي‌شود.
فارماكوكينتيك: اين دارو به سرعت از راه‌خوراكي جذب مي‌شود. غلظت سرمي دارو2-4 ساعت پس از مصرف به اوج خودمي‌رسد. نيمه عمر دارو متغير است. دفع‌اين دارو عمدت كليوي است.
موارد منع مصرف: در صورت ابتلاي بيماربه عيب شديد كار كليه اين دارو نبايدمصرف شود.
هشدارها: اين دارو در صورت وجود عيب‌كار كليه، بيماري كبدي، بيماري‌نورولوژيك و صرع بايد با احتياط فراوان‌مصرف شود.
عوارض جانبي: تهوع، استفراغ، قولنج،اسهال، واكنشهاي آلرژيك (شامل كهير،اسپاسم برونش و موارد نادري از سندرم‌استيونس ـ جانسون و آنژيوادم) ازعوارض اين دارو هستند.
نكات قابل توصيه: 1 ـ در صورت مصرف‌اين دارو براي درمان كرمك، بهتر است‌تمام افراد خانواده به‌طور همزمان درمان‌شوند. همچنين، شستن لباسهاي خواب ورختخواب بعد از درمان با دارو ضروري‌است تا آلودگي دوباره عود نكند.
2 ـ بيش از مقدار تجويز شده نبايد دارومصرف شود.
3 ـ دوره درمان بايد كامل گردد. درعفونتهاي شديد يا در صورت عود مجددعفونت، درمان 2 ـ 1 هفته بعد ممكن است‌تكرار شود.
مقدار مصرف:
بزرگسالان: مقدار مصرف پي‌پرازين دردرمان آلودگي به كرمهاي گرد(آسكاريس) تا g/day 3/5 براي 2 روزمتوالي است كه در صورت نياز، به‌ويژه درآلودگيهاي شديد، يك هفته بعد نيز تكرارمي‌شود.
پي‌پرازين در درمان كرمك به مقدارmg/kg/day 65 براي 7 روز متوالي مصرف‌مي‌شود كه در صورت نياز، به‌ويژه درآلودگيهاي شديد، يك هفته بعد نيز تكرارمي‌شود.
كودكان: مقدار مصرف اين دارو دركودكان در درمان آسكاريس مقدار75mg/kg/day براي 2 روز متوالي و دردرمان كرمك، مانند بزرگسالان است.
اشكال دارويي:
Tablet : 500 mg (as Citrate or Phosphate)
Syrup : 583.3 mg/5 ml (As Citrate orPhosphate)
هشدارها: 1 ـ در صورت وجود حساسيت‌مفرط به آن و بيماري متوسط تا شديدكبدي بايد با احتياط فراوان مصرف
شود.
2 ـ انجام آزمون مدفوع، هنگام مصرف‌دارو در درمان كرمهاي پهن، فلوك‌ها وساير گونه‌هاي شيستوزوما، يك، سه ودوزاده ماه پس از درمان به منظور تعيين‌كارايي دارو ممكن است ضروري باشد.
3 ـ در درمان شيستوزوما هماتوبيوم،انجام آزمون ادرار، پس از يك، سه وشش‌ماه از درمان، به منظور تعيين كارايي داروممكن است ضروري باشد.
عوارض جانبي: عوارض CNS (شامل‌سرگيجه، خواب‌آلودگي، سردرد وبيحالي)، تب، عوارض گوارشي (شامل‌كرامپ يا درد شكمي، كاهش اشتها، تهوع يااستفراغ و اسهال خوني) و افزايش تعريق،با مصرف اين دارو گزارش شده‌است.
تداخل‌هاي داروئي: كاربامازپين وفني‌توئين ممكن است متابوليسم اين دارورا تسريع كنند. دگزامتازون نيز در صورت‌مصرف همزمان با پرازي‌كوانتل ممكن‌است غلظت پلاسمايي اين دارو را كاهش‌دهد.
نكات قابل توصيه: 1 ـ قرص پرازي‌كوانتل‌بايد با مقدار كمي مايعات همراه با غذابه‌طور كامل بلعيده شود تا طمع تلخ آن‌موجب تهوع يا استفراغ نگردد.
2 ـ در صورت بروز سرگيجه ياخواب‌آلودگي، بايد احتياط كرد.
مقدار مصرف: در بزرگسالان و كودكان باسن 4 سال و بيشتر در درمان‌شيستوزومياز به مقدار mg/kg 20 دو ياسه بار در روز در فواصل 4-6 ساعت‌براي يك روز مصرف مي‌شود. همچنين‌مي‌توان mg/kg 40-60 از دارو رابه‌صورت مقدار مصرف واحد تجويز كرد.مقدار مصرف اين دارو در درمان آلودگي‌به كرمهاي پهن mg/kg 10-25 در يك نوبت‌مي‌باشد ك در صورت نياز، درمان 10 روزبعد تكرار مي‌شود.
PRIMAQUINE
موارد مصرف: اين دارو به‌عنوان داروي‌كمكي در درمان مالاريا ناشي ازپلاسموديوم ويواكس و پلاسموديوم اوال‌بعد از درمان با كلروكين، به منظورريشه‌كني مراحل كبدي بيماري مصرف‌مي‌شود.
مكانيسم اثر: اين دارو موجب نابودي انگل‌در كبد مي‌شود و به اين ترتيب مانع‌بازگشت بيماري مي‌گردد.
فارماكوكينتيك: اين دارو از راه خوراكي‌به‌خوبي جذب مي‌شود. غلظت سرمي دارو3 ـ 2 ساعت پس از مصرف به اوج خودمي‌رسد و نيمه عمر اين دارو، به‌طورمتوسط 5/8 ساعت مي‌باشد. كمتر از 2%دارو طي 24 ساعت از طريق ادرار دفع‌مي‌شود.
هشدارها: اين دارو در موارد كمبود G6PD،بيماريهاي سيستميك همراه با كاهش‌گرانولوسيت‌هاي خون (مانند آرتريت‌روماتوئيد و لوپوس اريتماتوز)، بايد بااحتياط فراوان مصرف شود.
عوارض جانبي: تهوع، استفراغ، درد شكم،به‌ندرت متهموگلوبينمي، كم خوني‌هموليتيك به‌ويژه در بيماران مبتلا به‌كمبود G6PD با مصرف اين دارو گزارش‌شده‌است.
نكات قابل توصيه: 1 ـ در صورت بروزتحريك گوارشي مي‌توان دارو را همراه
با غذا يا داروهاي آنتي اسيد مصرف
نمود.
2 ـ قبل از تجويز پريماكين بهتر است‌وضعيت بيمار از نظر كمبود G6PDبررسي و مقدار مصرف دارو تنظيم شود.
مقدار مصرف:
بزرگسالان: براي ريشه‌كني مالارياي‌ناشي از پلاسموديوم ويواكس وپلاسموديوم اوال، پس از درمان باكلروكين، پريماكين به مقدار 15mg/dayبراي 14-21 روز مصرف مي‌شود و ممكن‌است يك دوره 21 روزه ديگر نيز
براي گونه‌هاي مقاوم از اين دو نوع‌پلاسموديوم به آن اضافه شود. مقدارمصرف دارو در بيماران مبتلا به كمبودG6PD براي بزرگسالان 30 ميلي‌گرم يكباردر هفته است و كمترين عارضه را در بردارد.
كودكان: براي ريشه‌كني مالارياي ناشي ازپلاسموديوم ويواكس و پلاسموديوم اوال‌دوره درمان مانند بزرگسالان است، ولي‌مقدار مصرف mg/kg/day 0/25 مي‌باشد.در كودكان مبتلا به كمبود G6PD مقدارمصرف 0/5-0/75 ميلي‌گرم يكبار در هفته‌براي 8 هفته است و كمترين عارضه را دربردارد.
PYRIMETHAMINE
موارد مصرف: اين دارو همراه باسولفادوكسين و كينين در درمان مالارياي‌مقاوم به كلروكين مصرف مي‌شود. اين‌دارو همراه با سولفوناميدها در درمان‌توكسوپلاسموز نيز مصرف مي‌شود.
مكانيسم اثر: پيريمتامين آنزيم دي‌هيدروفولات ردوكتاز را به‌طوربرگشت‌پذير مهار مي‌كند.
فارماكوكينتيك: اين دارو از راه خوراكي به‌خوبي جذب مي‌شود و به‌طور گسترده دربدن انتشار مي‌يابد. غلظت سرمي‌پيريمتامين 2-6 ساعت بعد از مصرف به‌اوج خود مي‌رسد. نيمه عمر اين دارو80-120 ساعت است. دفع اين دارو عمدتكليوي و آهسته است و ممكن است 30 روزيا بيشتر طول بكشد.
هشدارها: 1 ـ مصرف پيريمتامين درصورت وجود عيب كار كليه يا كبد، ضعف‌مغز استخوان، كم خوني و سابقه اختلالات‌صرعي بايد با احتياط فراوان صورت‌گيرد.
2 ـ انجام آزمون شمارش تام خون در طول‌درمان دراز مدت با اين دارو توصيه‌مي‌شود.
عوارض جانبي: تضعيف روند خون‌سازي‌در صورت مصرف مقادير زياد دارو،بثورات جلدي و بيخوابي با مصرف اين‌دارو گزارش شده‌است.
تداخل‌هاي داروئي: در صورت مصرف‌همزمان پيريمتامين با كوتريموكسازول،فني‌توئين يا متوتركسات، اثر آنتي‌فولات‌اين دارو تشديد مي‌شود. مصرف همزمان‌اين دارو با داروهاي مضعف مغزاستخوان، ممكن است سبب افزايش اثرات‌كاهنده گلبولهاي سفيد و پلاكتها شود.
نكات قابل توصيه: 1 ـ براي كاهش تحريك‌گوارشي، دارو را مي‌توان با غذا مصرف‌كرد.
2 ـ مصرف همزمان اسيد فوليك در طول‌درمان با اين دارو ممكن است ضروري‌باشد.
3 ـ در درمان توكسوپلاسموز، بويژه بامقادير زياد، مراجعه منظم به پزشك به‌منظور انجام آزمون شمارش تام خون‌ضروري است.
4 ـ دوره درمان با دارو بايد كامل شود.
مقدار مصرف:
بزرگسالان: در درمان مالارياي ناشي ازپلاسموديوم فالسيپارم مقاوم به كلروكين،75 ميلي گرم پيريمتامين همراه با
1/5 گرم سولفادوكسين در يك نوبت، درروز سوم پس از درمان با كينين، مصرف‌مي‌شود.
در درمان توكسوپلاسموز، ابتدا
200 mg/day ـ 50 همراه با 1 ـ 0/25 گرم‌سولفوناميد هر 6 ساعت به مدت 2 ـ 1 روزو سپس 50mg/day ـ 25 همراه با
500 ـ 125 ميلي گرم سولفوناميد هر 6ساعت براي 6 ـ 2 هفته مصرف مي‌شود.پيريمتامين به مقدار 12/5 ميلي‌گرم همراه‌با داپسون به مقدار 100 ميلي‌گرم يكبار درهفته از يك هفته قبل از عزيمت به مناطق‌آلوده به مالارياي ناشي از پلاسموديوم‌فالسيپارم تا 4 هفته پس از بازگشت از آن‌مناطق به‌منظور پيشگيري از ابتلاي به‌بيماري مصرف مي‌شود. پيريمتامين‌همراه با سولفاديازين يا كليندامايسين
در درمان توكسوپلاسموز به مقدار50-100mg/kg به مدت 3 روز و سپس به‌مقدار mg/day 20 به مدت 4-6 هفته‌مصرف مي‌شود.
كودكان: در درمان مالارياي ناشي ازپلاسموديوم فالسيپارم مقاوم به
كلروكين، 1/25mg/kg پيريمتامين همراه با25mg/kg سولفادوكسين، به‌صورت مقدارواحد، در روز سوم پس از درمان با كينين،مصرف مي‌شود. براي پيشگيري از مالاريامقدار مصرف دارو (پيريمتامين وداپسون) براي كودكان 1-5 سال (يا10-19 كيلوگرم وزن بدن) معادل 1/4،براي كودكان 6-11 سال (يا با وزن20-39 كيلوگرم) معادل 1/2 و براي سايركودكان معادل مقدار مصرف بزرگسالان‌است. مقدار مصرف پيريمتامين در درمان‌توكسوپلاسموز در كودكان mg/kg 1 يكبار در روز به مدت 3 ـ 1 روز و سپس
0/5 mg/kg دو بار در روز براي 4-6 هفته‌همراه با يك سولفوناميد مي‌باشد.
QUININE
موارد مصرف: كينين در درمان مالارياي‌ناشي از پلاسموديوم فالسيپارم مقاوم به‌كلروكين يا در صورتي كه ارگانيسم عامل،نامشخص باشد يا آنكه گونه‌هاي مختلف‌پلاسموديوم در بروز بيماري دخالت‌داشته‌باشند، مصرف مي‌شود. اين داروهمچنين در پيشگيري يا درمان گرفتگي‌شبانه عضلات پا (ناشي از آرتريت، ديابت،واريس، ترومبوفلبيت، و آترواسكلروز)مصرف مي‌شود.
مكانيسم اثر: به‌نظر مي‌رسد اين دارو دروزيكولهاي اسيد انگل مالاريا تجمع مي‌يابدو با تغيير pH داخل سلولي موجب مرگ‌تك‌ياخته مي‌شود.
فارماكوكينتيك: جذب اين دارو از راه‌خوراكي سريع و نسبت كامل است. بيش از80 درصد دارو در كبد متابوليزه مي‌شود.غلظت سرمي دارو 3/2-5/9 ساعت پس ازمصرف به اوج خود مي‌رسد. نيمه عمردارو حدود 11-18 ساعت است. دفع داروعمدت كليوي است و با اسيدي كردن ادراردفع آن نيز افزايش مي‌يابد.
موارد منع مصرف: اين دارو در صورت‌ابتلاي بيمار به هموگلوبينوري و نوريت‌چشمي نبايد مصرف شود.
هشدارها: 1 ـ مصرف دارو در موارد زيربايد با احتياط فراوان صورت گيرد:
فيبريلاسيون دهليزي، اختلالهاي هدايتي‌قلب، بلوك قلبي، كمبود G6PD، مياستني‌گراو، سابقه پورپوراي همراه با كاهش‌پلاكت‌هاي خون، كاهش قند خون.
2 ـ در طول درمان با اين دارو از راه‌تزريقي، گلوكز خون بايد به‌طور منظم‌اندازه‌گيري شود.
تداخل‌هاي داروئي: خطر بروز آريتمي‌بطني در صورت مصرف همزمان‌ترفنادين با اين دارو افزايش مي‌يابد. غلظت‌پلاسمايي ديگوكسين توسط كينين افزايش‌مي‌يابد. سايمتيدين متابوليسم كينين رامهار مي‌كند و غلظت پلاسمايي دارو راافزايش مي‌دهد.
نكات قابل توصيه: 1 ـ براي كاهش تحريك‌گوارشي ناشي از دارو بهتر است آن را باغذا يا بعد از آن مصرف كرد.
2 ـ اين دارو بيش از مقدار تجويز شده نبايدمصرف شود.
3 ـ دوره درمان با اين دارو بايد كامل شود.
4 ـ در صورت بروز تاري ديد يا هر گونه‌اختلال بينايي بايد احتياط شود.
مقدار مصرف
خوراكي:
بزرگسالان: مقدار مصرف اين دارو از راه‌خوراكي در درمان مالارياي ناشي ازپلاسموديوم فالسيپارم مقاوم به كلروكين650 ـ 600 ميلي‌گرم هر 8 ساعت براي 7روز است كه با مصرف تتراسيكلين به‌مقدار 250 ميلي‌گرم هر 6 ساعت براي 7روز ادامه مي‌يابد.
اين دارو را مي‌توان همراه با 100 ميلي‌گرم‌دوكسي سيكلين هر 12 ساعت به مدت 7روز، 1/5 گرم سولفادوكسين و 75ميلي‌گرم پيريمتامين به‌صورت مقدار واحديا 900 ميلي گرم كليندامايسين 3 بار درروز به مدت 3 روز مصرف نمود.
مقدار مصرف كينين در درمان گرفتگي‌شبانه عضلات 200-300 ميلي‌گرم درموقع خواب مي‌باشد. در صورت عدم‌مشاهده بهبودي پس از 4 هفته مصرف‌كينين، مصرف دارو بايد قطع شود. درصورت بهبودي علائم بيماري، درمان‌به‌صورت دراز مدت ادامه خواهد داشت،اما در فواصل 3 ماه مصرف دارو قطع‌مي‌شود تا ضرورت ادامه درمان ارزيابي‌شود.
كودكان: مقدار مصرف كينين از راه‌خوراكي در كودكان mg/kg 10 هر 8 ساعت‌براي 7 روز همراه با 5mg/kg تتراسيكلين‌هر 6 ساعت به مدت 7 روز در كودكان باسن بيش از 8 سال، يا 13/3mg/kg ـ 6/7كليندامايسين 3 بار در روز به مدت 3 روزيا 1/25mg/kg پيريمتامين و 25mg/kgسولفادوكسين به‌صورت مقدار واحدمي‌باشد.
تزريقي:
بزرگسالان: در صورتي كه بيمار خيلي‌بدحال باشد، كينين را مي‌توان به‌صورت‌انفوزيون وريدي تجويز كرد كه در
اين حالت يك مقدار حمله‌اي 20 mg/kg
(تا حداكثر 1/4 گرم) طي 4 ساعت انفوزيون‌مي‌شود و پس از 8-12 ساعت مقدارنگهدارنده mg/kg 10 (تا حداكثر 700ميلي‌گرم) طي 4 ساعت انفوزيون مي‌شودكه اين مقدار هر 8-12 ساعت تكرارمي‌شود تا زماني كه بيمار قادر به بلع
دارو باشد. اين دوره درمان تا 7 روز
ادامه مي‌يابد و پس از آن با مصرف‌تتراسيكلين به شرح فوق ادامه داده‌مي‌شود.
STIBOGLUCONATE SODIUM
موارد مصرف: اين دارو در درمان‌ليشمانيوز احشايي (كالاآزار) و ليشمانيوزجلدي (سالك) مصرف مي‌شود.
فارماكوكينتيك: دفع اين دارو در دو مرحله‌سريع و آهسته صورت مي‌گيرد كه مرحله‌آهسته آن احتمالا به‌دليل احيا شدن به‌آنتيموان سه ظرفيتي است.
موارد منع مصرف: اين دارو در عيب شديدكار كليه نبايد مصرف شود.
هشدارها: 1 ـ اين دارو در بيماراني كه اخيرساير تركيبات آنتيموان را دريافت داشته ونيز در بيماراني كه الكتروكارديوگرام آنهاغيرطبيعي است، بايد با احتياط فراوان‌مصرف شود.
2 ـ تزريق وريدي اين دارو بايد به آهستگي‌صورت گيرد و در صورت بروز علائم‌عدم تحمل آنتيموان يا مسموميت با آن،مصرف دارو را بايد قطع كرد.
3 ـ از آنجا كه هنگام تزريق‌استيبوگلوكونات سديم احتمال بروزشوك آنافيلاكتيك وجود دارد، بايدتمهيدات لازم براي مقابله با اين عارضه‌آماده باشد.
عوارض جانبي: تركيبات آنتيموان ممكن‌است موجب بروز عوارض قلبي يا كبدي‌شوند. عوارضي كه به‌ويژه با تزريق‌وريدي سريع دارو همراه هستند، عبارتنداز سرفه، درد قفسه سينه، درد در بازوان،استفراغ، درد شكم، از حال رفتن، و كلاپس.نشت دارو به بافتهاي اطراف هنگام تزريق‌بسيار دردناك خواهد بود. واكنش‌هاي‌حساسيتي پس از چند بار تزريق داروممكن است بروز كند كه شامل بثورات‌جلدي و كهير، تغيير صدا و كلاپس خواهدبود.
نكات قابل توصيه: 1 ـ تزريق عضلاني اين‌دارو بسيار دردناك خواهد بود و تزريق‌وريدي آن نيز با ترومبوفلبيت همراه است.از اينرو دارو بايد با كمك يك سوزن نازك‌در وريد تزريق شود.
2 ـ در صورت بروز سرفه، استفراغ يا
درد در ناحيه جناغ سينه هنگام تزريق‌وريدي مصرف دارو را بايد بلافاصله قطع‌كرد.
3 ـ در صورتي كه دوره درمان كامل‌نشود، احتمال بازگشت بيماري وجودخواهد داشت.
مقدار مصرف:
بزرگسالان: در درمان ليشمانيوز احشايي‌ابتدا mg/kg/day 20 (تا حداكثر
850 mg/day) براي حداقل 20 روز مصرف‌مي‌شود و تا دو هفته بعد از بهبود بيماري‌از نظر انگل‌شناسي ادامه خواهد يافت(طول دوره درمان متغير است و به‌وضعيت بيمار بستگي دارد). در مراحل‌اوليه ليشمانيوز جلدي (بدون واكنش‌التهابي) مقدار 1-3 ميلي‌ليتر (معادل100-300 ميلي‌گرم آنتيموان) به‌صورت‌تزريق داخل ضايعه يا ان*****اسيون‌مصرف مي‌شود كه در صورت نياز، اين‌مقدار يك يا دو بار ديگر با فواصل 1-2روز تكرار مي‌شود. در صورت نياز به‌درمان سيستميك (زخمهاي شديد)mg/kg/day 10-20 به‌صورت تزريقي‌مصرف مي‌شود كه تا چند روز بعد ازبهبود بيماري از نظر باليني و انگل‌شناسي‌ادامه خواهد يافت. در درمان ليشمانيوزجلدي ـ مخاطي mg/kg/day 20 در يك نوبت‌براي حداقل 4 هفته تزريق خواهد شد كه درصورت بروز علائم مسموميت يا عدم‌پاسخگويي كافي بيماري مي‌توان اين مقداررا به 10-15 mg/kg هر 12 ساعت تغييرداد.
كودكان: مقدار مصرف مانند بزرگسالان‌است، اما حداكثر مقدار مصرف كودكان تاmg/day 600 مي‌باشد.
اشكال دارويي:
Injection: (Equivalent to 100 mgPentavalent Antimony)/ml
THIABENDAZOLE
موارد مصرف: تيابندازول در درمان‌آلودگي با لارو مهاجر پوستي كرم‌هاي‌انكيلوستوما برازيلينس وانكيلوستوماكانينوم، لارو مهاجر احشايي‌كرمهاي توكسوكاراكانيس وتوكسوكاراكاتي، استرونژيلوئيدس‌استركوراليس و تريشينلا اسپيراليس‌به‌كار مي‌رود. اين دارو در درمان آلودگي‌با كرمهاي كاپيلاريافيليپيننسيس،دراكونكولوس مديننسيس وتريكواسترونژيلوئيدس نيز مصرف‌شده‌است.
مكانيسم اثر: دارو با مهار آنزيم فومارات‌ردوكتاز كه اختصاصي كرم است، باعث‌كشته‌شدن آن مي‌شود. دارو ممكن است‌تخم و لارو كرم را نيز از بين ببرد، اما روي‌لارو تريشين موجود در كيست در عضله‌اثر ندارد.
فارماكوكينتيك: تيابندازول به‌خوبي وسريع از مجراي گوارش جذب مي‌شود.متابوليسم دارو كبدي و سريع است. نيمه‌عمر آن در بيمار با كليه سالم 1/2 ساعت وزمان رسيدن به حداكثر اثر 1-2 ساعت‌مي‌باشد. طي 48 ساعت بيش از 90 درصدآن از كليه دفع مي‌شود.
هشدارها: 1 ـ در درمان آلودگي با كرمك،اسكاريس، كرم شلاقي، كرم قلابدار وآلودگي مركب بيشتر از مبندازول و پيرانتل‌به‌دليل سميت كمتر و اثر بيشتر، استفاده‌مي‌شود. تيابندازول در پيشگيري ازآلودگي به كرم به‌كار نمي‌رود.
2 ـ در عيب كار كبد و كليه و در صورت‌بروز سرگيجه، خواب‌آلودگي، تاري ديد يازردشدن چشم بايد با احتياط فراوان‌مصرف شود. در عيب كار كبد مقدارمصرف بايد تقليل يابد.
3 ـ در آلودگي شديد به كرم، دارو بايدبه‌صورت طولاني مدت مصرف شود.
4 ـ انجام آزمون خلط در درمان‌استرونژيلوئيدياز در صورت وجود علائم‌يا نشانه‌هاي ريوي، احتمال وجود سندرم‌آلودگي مكرر و كاهش ايمني بيمار ممكن‌است ضروري باشد. همچنين انجام آزمون‌مدفوع پيش از درمان با دارو يا تقريب 3 ـ 2هفته پس از آن براي تعيين اثر بخشي آن‌ممكن است مورد نياز باشد.
عوارض جانبي: بي‌اشتهايي، تهوع، استفراغ،سرگيجه، اسهال، سردرد، خارش خواب‌آلودگي، واكنشهاي حساسيت مفرط ازجمله تب و لرز، آنژيوادم، بثورات جلدي‌اريتم مولتي فرم و سندرم استيونس‌جانسون و به بندرت وزوزگوش و آسيب‌پارانشيم كبد و اختلالات بينايي با مصرف‌اين دارو گزارش شده است.
نكات قابل توصيه: 1 ـ در بعضي از بيماران‌دارو ممكن است باعث تغيير بوي ادرارشود كه به‌دليل متابوليت داروست و ازنظر باليني اهميت ندارد.
2 ـ قبل از بلعيدن، دارو بايد خوب جويده‌شود. بيمار بايد دوره درمان را كامل كند.تكرار درمان در بعضي آلودگي‌هاضروري است.
3 ـ براي كاهش عوارض جانبي بهتر است‌دارو بعد از غذا (صبح و شب) ميل شود.
4 ـ براي كاهش واكنشهاي التهابي لاروتريشين، مصرف توام كورتيكوستروئيدسيستميك به‌خصوص در بيماراني كه‌علائم شديد دارند، توصيه مي‌شود.
مقدار مصرف: در بزرگسالان و كودكان‌بيشتر از 14 كيلوگرم، در درمان لارومهاجر پوستي به‌ميزان mg/kg 25 دو باردر روز به مدت دو روز مصرف مي‌شود.در صورت وجود ضايعه فعال، مصرف‌دارو دو روز بعد از پايان درمان تكرارمي‌شود. در درمان لارو مهاجر احشاييmg/kg 25 دوبار در روز به‌مدت 5-7 روزمصرف و در صورت لزوم 4 هفته بعدتكرار مي‌شود. در آلودگي معمولي بااسترونژيلوئيدس mg/kg 25 دو بار درروز به‌مدت 2 روز به‌كار مي‌رود و درسندرم آلودگي مكرر mg/kg 25 دو بار درروز به‌مدت 5-7 روز مصرف مي‌شود ودر صورت لزوم تكرار مي‌شود. در درمان‌تريشين 25mg/kg دو بار در روز به‌مدت2-4 روز براساس پاسخ بيمار به‌كارمي‌رود. در درمان كاپيلارياز mg/kg 25يكبار در روز به‌مدت سي روز به‌كارمي‌رود. در درمان دراكونكولياز
25 mg/kg دو بار در روز به‌مدت
دو روز به‌كار مي‌رود. در درمان‌تريكواسترونژيلياز در بيماران تا 68كيلوگرم، mg/kg 25 دو بار در روز به‌مدت‌دو روز به‌كار مي‌رود. در بيماران بالاتر از68 كيلوگرم به‌ميزان g 1/5 دو بار در روزمصرف مي‌شود. حداكثر مقدار مصرف‌مجاز روزانه تا 3 گرم مي‌باشد.
CARBAMIDE PEROXIDE
موارد مصرف: كارباميد پراكسيد براي‌تسكين التهاب خفيف لثه و ساير سطوح‌مخاطي دهان و لبها، تسكين درد و التهاب‌ناشي از دندانهاي مصنوعي و اعمال‌دندانپزشكي، كمك به حفظ بهداشت دهان‌در شرايط خاص و ضدعفوني و تميزكردن‌ضايعات دهان مصرف مي‌شود.
مكانيسم اثر: اين دارو به‌دنبال تماس بابافتهاي دهان موجب آزاد شدن اكسيژن‌مي‌شود و بدين ترتيب با ضدعفوني كردن‌دهان موجب كاهش التهاب، تسكين درد ومهار توليد باكتريهاي مولد بوي بد دهان‌مي‌شود.
هشدارها: در صورت ادامه تحريك حفره‌دهان يا وخامت آن يا بروز التهاب
و حالات غيرمنتظره، مصرف دارو بايدقطع و به پزشك يا دندانپزشك مراجعه‌شود.
عوارض جانبي: قرمزي موضعي و عفونت‌ثانويه با مصرف دارو گزارش شده
است.
نكات قابل توصيه: 1 ـ مصرف دارو بيشتراز هفت روز يا در كودكان با سن كمتر ازسه سال (مگر با تجويز پزشك يادندانپزشك) توصيه نمي‌شود.
2 ـ از رقيق كردن محلول دارو بايد اجتناب‌شود.
3 ـ اين دارو در تماس با آب دهان
كف مي‌كند. بنابراين براي مدت 4-5
دقيقه پس از مصرف دارو، از نوشيدن‌مايعات يا شستشوي دهان اجتناب
شود.
مقدار مصرف: در بزرگسالان و كودكان باسن بيشتر از سه سال، چند قطره از داروچهار بار در روز پس از غذا و به‌هنگام‌خواب در محل عفونت ريخته مي‌شود وپس از 1-3 دقيقه خارج مي‌گردد، يا اينكه‌ده قطره از دارو روي زبان ريخته مي‌شودو پس از اختلاط با آب دهان براي چنددقيقه غرغره گرديده و سپس آب دهان‌خارج مي‌گردد.
مصرف اين دارو در كودكان با سن‌كمتر از سه سال توصيه نمي‌شود.
اشكال دارويي:
Liquid for Topical - Oral: 10% w/v
CHLORHEXIDINE GLUCONATE
موارد مصرف: كلرهگزيدين گلوكونات براي‌حفظ بهداشت دهان و ممانعت از تشكيل‌پلاك دهان به‌كار مي‌رود.
مكانيسم اثر: دارو با نفوذ به‌داخل ديواره‌سلولي ميكروارگانيسم باعث خروج‌محتويات سلولي مي‌شود. به‌دليل بارمثبت، به‌هنگام شستشوي دهان بر سطوح‌دندان، پلاكها و مخاط كه داراي بار منفي‌هستند، جذب شده و با گذشت زمان‌به‌تدريج از آنها آزاد شده و اثرباكتريويسيدي خويش را اعمال مي‌كند.
فارماكوكينتيك: در حدود 30 درصد از دارومتعاقب شستشوي دهان با كلرهگزيدين‌گلوكانات در حفره دهان باقي مانده وبه‌تدريج در مايعات دهان آزاد مي‌شود.
هشدارها: از تماس دارو با چشمها،
گوش مياني و حفرات بدن بايد اجتناب‌شود.
عوارض جانبي: با مصرف كلرهگزيدين،ممكن است تحريك، درماتيت يا حساسيت‌به نور مشاهده شود.
تداخل‌هاي داروئي: كلرهگزيدين باصابونها و پاك‌كننده‌هاي آنيوني ناسازگاراست.
نكات قابل توصيه: 1 ـ از خوردن دارو بايدخودداري گردد.
2 ـ در صورت ايجاد تحريك، درماتيت ياحساسيت به نور، مصرف دارو بايد قطع‌شود.
مقدار مصرف: ده ميلي‌ليتر از محلول دو باردر روز به مدت يك دقيقه غرغره مي‌شود.
GLUTARAL (GLUTARALDEHYDE)
موارد مصرف: گلوتارال براي ضدعفوني واستريل كردن وسايل دندانپزشكي،جراحي، آندوسكوپي، حرارت‌سنج‌ها ووسايل پلاستيكي و لاستيكي مورد استفاده‌در راههاي تنفسي و بيهوشي به‌كارمي‌رود.
مكانيسم اثر: گلوتارال‌يك‌دي‌آلدئيد اسيدي‌است. قليايي‌كردن 7/5-8/5 = pHبابيكربنات سديم يا نمك‌هائي پتاسيم منجربه تبديل آن به يك عامل ضد ميكرب قوي بااثر ميكرب‌كشي، ضدتوبركولوئيد،قارچ‌كشي، اسپوركشي و فعاليت‌ضدويروسي مي‌شود. توانايي تركيب حتي‌در حضور مواد آلي (خون، بافت، مخاط)نيز به ميزان زياد باقي مي‌ماند.
هشدارها: 1 ـ بخارات حاصل از محلول‌ممكن است باعث تحريك دستگاه تنفسي‌شود.
2 ـ تماس محلول با پوست و مخاط ممكن‌است باعث بروز حساسيت گردد.
نكات قابل توصيه: از تماس محلول باچشم‌ها، پوست و غشاهاي مخاطي بايداجتناب شود. در صورت تماس اتفاقي،موضع بايد سريع با آب شسته شود و درخصوص چشمها به پزشك مراجعه شود.
مقدار مصرف: براي ضدعفوني و استريل‌كردن وسايل ابتدا بايد دبريدهاي موجودبر آنها توسط برس و يك محلول پاك‌كننده‌ملايم پاك گردد. سپس وسايل يادستگاههاي تميز و خشك شده بايد در يك‌سيني گذاشته شده و به‌مدت 15-20 دقيقه‌براي ضدعفوني شدن و به مدت حداقل 10ساعت براي استريل شدن (از بين رفتن‌اسپورهاي بيماري‌زا) در ظرف حاوي‌محلول قليايي گلوتارال غوطه‌ور گردند.براي به‌حداقل رسانيدن بو و جلوگيري ازتبخير، در ظرف بسته نگهداشته شود.
اشكال دارويي:
Disinfectant Solution: 2%
POVIDONE IODINE
موارد مصرف: محلول موضعي پوويدون‌آيودين براي شستشو و ضدعفوني كردن‌پوست قبل و پس از اعمال جراحي كوچك‌و بزرگ و تميز كردن دست جراحان قبل ازعمل، مصرف مي‌شود. محلول دهان شويه‌آن براي درمان بيماريهاي التهابي عفوني‌دهان و حلق ناشي از باكتري‌ها و كانديدا ونيز در جراحي دندان، مصرف مي‌شود.پماد موضعي دارو براي درمان ياپيشگيري عفونت در بريدگيها وخراشيدگيها، اعمال جراحي كوچك وسوختگيها و درمان عفونتهاي پوستي‌باكتريهايي يا قارچي، زخم بستر، زخم‌ناشي از توقف جريان خون و هرگونه‌بيماري عفوني پوست مصرف مي‌شود.دوش و ژل واژينال آن براي درمان التهاب‌واژن ناشي از كانديدا، تريكوموناس،التهاب غيراختصاصي يا عفونتهاي مخلوطواژن و نيز براي شستشوي واژن قبل ازجراحي مصرف مي‌شود.
مكانيسم اثر: اين دارو تركيبي از يد وپلي‌مرها به‌عنوان حامل است و از طريق‌آزادسازي تدريجي يد معدني در تماس باپوست و غشاهاي مخاطي اثرضدعفوني‌كننده خود را اعمال مي‌كند.پوويدون آيودين روي باكتريهاي گرم‌مثبت و منفي داراي اثر باكتريسيدي است وعليه قارچها، ويروسها، انگل‌ها، كيست‌ها،پروتوزوآ، مخمرها واسپورها نيز مؤثراست. قدرت اثر دارو و سميت آن كمتر ازفرآورده‌هاي حاوي يد آزاد مي‌باشد.
فارماكوكينتيك: از طريق اسكار پوست‌سوخته و نواحي سوخته و زخمي پوست‌جذب مي‌شود كه باعث زيادي غلظت يد درپلاسما مي‌شود و ممكن است منجر به‌مسموميت گردد. جذب پوستي اين دارو درنوزادان ممكن است باعث كم‌كاري تيروئيدشود. طول اثر مفيد پوويدون آيودين براي‌مقاصد جراحي يك ساعت است و تعدادباكتري‌هاي پوست پس از 6-8 ساعت‌مجدد به ميزان اوليه باز مي‌گردد.
موارد منع مصرف: دارو در مناطق وسيع‌پوست آسيب‌ديده به‌دليل خطر جذب‌مقادير زياد يد و در بيماران مبتلا به گواتركلوئيدي گره‌اي غيرسمي نبايد مصرف‌شود.
هشدارها: اين دارو در بيماران داراي سابقه‌حساسيت مفرط به يد بايد با احتياطفراوان مصرف شود.
عوارض جانبي: تحريك موضعي، قرمزي،تورم يا اسيدوز متابوليك، زيادي سديم‌خون و عيب كار كليه در نتيجه جذب يدبه‌دنبال مصرف دارو در سوختگي‌هاي‌شديد و يا در مناطق بدون پوست ممكن‌است مشاهده شود.
تداخل‌هاي داروئي: مصرف همزمان‌پوويدون آيودين و تنتور بنژوئن ممكن‌است منجر به بروز واكنشهاي پوستي(مانند سوختگيهاي نوع دوم و سوم) و درنتيجه كاهش pH شود.
نكات قابل توصيه: 1 ـ در صورت بروزتحريك موضعي مصرف دارو بايد قطع‌شود.
2 ـ ژل و دوش واژينال، داراي اثراسپرم‌كشي هستند. از اينرو در صورت‌تمايل به بارداري از آنها استفاده نشود.
3 ـ پوويدون آيودين ممكن است‌پارچه‌هاي بافته شده از الياف مصنوعي رالك نمايد كه در اينصورت بايد با آمونياك‌رقيق شسته شوند.
4 ـ محلول دارو قبل از مصرف تكان‌داده‌شود.
مقدار مصرف: به‌عنوان محلول‌ضدعفوني‌كننده در جراحي، به‌مقدار لازم‌براي تميز و ضدعفوني‌كردن ناحيه عمل ويا دست جراح مصرف مي‌شود.
محلول دهان شويه اين دارو،به‌صورت رقيق نشده يا رقيق شده با حجم‌مساوي از آب گرم به‌مدت 30 ثانيه هر 2-4ساعت تا زمان لازم غرغره مي‌شود.
مقدار كافي از پماد اين دارو، پس ازتميز كردن موضع، هر 8 ساعت يكبار دردرمان سوختگيها و يك بار در روز درساير موارد به آرامي بر روي پوست‌ماليده شده و در صورت لزوم موضع‌پانسمان مي‌شود.
در مورد ژل و دوش واژينال، يك‌اپليكاتور پر از ژل يا محلول دوش هر شب‌براي 2-4 هفته و حتي طي دوران عادت‌ماهيانه مصرف مي‌شود. در صورت لزوم‌مصرف همزمان ژل و دوش، صبحها ازدوش استفاده گردد. محلول غليظ دوش به‌داخل اپليكاتور ريخته مي‌شود و طبق‌دستور رقيق مي‌گردد و متعاقب مهبل‌شسته مي‌شود.
AMANTADINE HCI
موارد مصرف: آمانتادين داروي كمكي دردرمان بيماري پاركينسون (اما نه در علائم‌خارج هرمي ناشي از داروها)، بوده و درپيشگيري از ابتلاي به انواعي از آنفلوآنزا(ضد ويروس) سودمند است.
مكانيسم اثر: مكانيسم اثر دارو مشخص‌نيست، اما ممكن است با تأثير بر ساخت،آزادسازي يا بازجذب دوپامين، عملكردسيستم دوپامينرژيك را تقويت كند.به‌عنوان ضد ويروس آنفلوانزا به نظرمي‌رسد از Uncoating ويروس جلوگيري‌مي‌كند.
فارماكوكينتيك: آمانتادين از دستگاه‌گوارش جذب مي‌شود. نيمه عمر آن بين2-4 ساعت است. بخش عمده‌داروبه‌صورت تغيير نيافته از ادرار دفع‌مي‌شود.
موارد منع مصرف: اين دارو در مبتلايان
به صرع، با سابقه اولسرپپتيك و در
افراد با نارسايي شديد كليه منع مصرف‌دارد.
هشدارها: 1 ـ بر روي اعمالي كه نياز به دقت‌و مهارت دارند، مثل رانندگي، ممكن است‌تأثير بگذارد.
2 ـ در موارد زير با احتياط فراوان تجويزشود:
نارسايي كبدي يا كليوي، نارسايي احتقاني‌قلب، حالات توهم، سالمندان.
عوارض جانبي: بي‌اشتهايي، تهوع،عصبي‌شدن، ناتواني در تمركز، بيخوابي،گيجي، تشنج، توهمات، گوشه‌گيري، تاري‌ديد، اختلالات گوارشي و ادم محيطي ازعوارض جانبي دارو هستند.
نكات قابل توصيه: 1 ـ از قطع ناگهاني دارواجتناب شود.
2 ـ اين دارو اثرات ضد پاركينسوني بسياركمي دارد. تعداد كمي از بيماران از اين
دارو سود مي‌برند زيرا نسبت به اثرات آن‌تحمل حاصل مي‌شود. مزيت دارو اين‌است كه تقريب عاري از عوارض جانبي‌جدي است.
مقدار مصرف: مقدار mg/day 100 كه بعد ازيك هفته به 100 ميلي‌گرم دوبار در روزافزايش مي‌يابد، مصرف مي‌شود. دومين‌دفعه مصرف روزانه نبايد بعد از ساعت 4بعد از ظهر انجام شود. اين دارو معمولاهمراه ساير داروهاي ضد پاركينسون‌استفاده مي‌شود.
BENZTROPINE MESYLATE
موارد مصرف: بنزتروپين در درمان‌بيماري پاركينسون و علائم خارج هرمي‌ناشي از داروها، (به‌غير از اختلالات‌حركتي ديررس) تجويز مي‌شود.
تداخل‌هاي داروئي: استفاده همزمان اين‌دارو باساير داروهايي كه داراي اثرات‌موسكاريني هستند، باعث عوارض جانبي‌چون خشكي دهان، احتباس ادرار، يبوست،منگي در سالمندان مي‌گردد. داروهاي‌ضدافسردگي سه حلقه‌اي و مهاركننده‌هاي‌آنزيم MAO، داروهاي ضدجنون دسته‌فنوتيازين، آنتي‌هيستامين‌ها، آمانتادين،ديسوپيراميد از اين جمله‌اند. همچنين‌بنزتروپين باايجاد خشكي دهان، اثرات‌نيترات‌هاي زير زباني را كاهش مي‌دهد.داروهاي مقلد پاراسمپاتيك اثر بنزتروپين‌را كاهش مي‌دهند. بنزتروپين جذب گوارشي‌كتوكونازول را كاهش داده و با اثرات‌گوارشي سيزاپرايد ضديت مي‌كند.
نكات قابل توصيه: 1 ـ از قطع ناگهاني درمان‌اجتناب شود.
2 ـ اين دارو برانجام كارهايي كه نيازبه‌مهارت دارند مثل رانندگي، ممكن است‌تاثير بگذارد.
مقدار مصرف: از راه خوراكي 1ـ0/5ميلي‌گرم (معمولا موقع خواب) كه به‌تدريج‌افزايش يافته و تاحداكثر mg/day 6مي‌رسد. مقدار مصرف نگهدارنده4mg/day ـ 1 است كه به‌صورت يك جا يامنقسم مصرف مي‌شود. در سالمندان‌ترجيح حداقل مقدار دارو بايد مصرف‌شود. از راه تزريق عضلاني يا وريدي 2ـ1ميلي‌گرم كه در صورت بروز مجدد علائم‌تكرار مي‌شود، تجويز مي‌گردد.
