زماني كه كندي جوردين بروملي به دنيا آمد آنقدر ريز و ظريف بود كه پرستاران او را دختر بند انگشتي خطاب مي كردند. او تنها 1.1 كيلوگرم وزن و 27 سانتي متر طول داشت و هيچ‌كس تصور نمي كرد دختر بندانگشتي زنده بماند.
امروز كندي مثل يك بچه 18 ماهه سالم است اما او 18 ماهه نيست و هفت سال سن دارد. اين دختر ريز از نوعي بيماري خاص كوتولگي رنج مي برد كه در آن سر با ساير اعضاي بدن در تناسب است و اين مسئله باعث شده كندي درست شبيه يك عروسك باشد.
خانم جوردين با به ياد آوردن لحظه تولد كندي مي گويد:« فقط دلم مي خواست صداي گريه او را بشنوم، صداي گريه به معناي زنده بودن او بود. سپس يك صداي بسيار ضعيف گريه شنيدم.»پزشكان به اين زن كانادايي گفته بودند دختر كوچكش هرگز نه راه خواهد رفت و نه صحبت خواهد كرد. كندي در سن هفت سالگي عملكرد يك كودك مهدكودكي را دارد اما بسيار خوب پيشرفت مي كند.
او اكنون به يك مدرسه معمولي مي رود و هرچند همكلاسي هايش بيش از 33 سانتي متر از او بلندتر هستند و تقريبا سه برابرش وزن دارند اما هيچ‌كس با او رفتاري متفاوت با ديگران ندارد.
البته كوتولگي تنها مشكل دختر عروسكي نيست و او به بيماري پيري زودرس هم مبتلاست و اين مسئله باعث مي شود او خيلي زود بميرد.
مشكلات استخواني در كنار،حملات قبلي و بيماري هاي ستون فقرات از ديگر بيماري هايي است كه زندگي كندي كوچولو را تهديد مي كند.
