افسانه‌های ژاپنی

[Alborz Rad]

* ابیسو
* اماتراسو
* انی
* ایزانامی
* ایزاناگی

* بیشامنت

* تسوکویمی

* جوروجین

* دایککوتن

* رایجین

* سوسانو

* فوجین

* هفت خدای بخت و اقبال

* کاپا (فرهنگ توده)

* یوکای

 

[Alborz Rad]

ابیسو[1] (رماجی: ebisu کانجی: 恵比寿 هیراگانا : えびす) خدای ماهیگیران ، بخت و اقبال ، کارگران ، همچنین سرپرست کودکان و تندرستی است . او یکی از هفت خدای بخت و اقبال (七福神) است وتنها خدای ژاپنی اصل از میان این هفت خدا است .

هیروکو

ابیسو در اساس هیروکو[2] 蛭子 («کودک زالو»: 蛭 زالو ، 子 کودک) نامیده شد . علت این تسمیه این بود که وی بی هیچ استخوان به دنیا آمد (در داستان هائی دیگر: بی دست و پای) . علت آن خطای مادرش در اجرای رسوم عقد زناشوئی بود[3] . هیروکو تلاش کرد و کوشید تا زنده بماند ، اما چون که او نمی‌توانست بایستد ، پیش از سومین زادروزش او را در قایقی (ساخته شده از نی) گذاشته و او را دریا انداختند . او کم کم به کرانه‌ای رسید (احتمالا به ساحل ازو ، هوکایدوی کهن) و یک آینو[4] به نام ابیسو سابورو وی را گرفت و رعایت کرد .

ابیسو

این کودک ضعیف بر سختی‌های بسیاری را چیره گشت . در سن سه سالگی پای اش رویید و بالاخره اسکلت و استخوان‌هایش کاما شد ، و خدائی به نام 'ابیسو گشت . او هنوز کمی لنگ و از لحاظ شنوائی کمی کر است ، ولی همچنان شاد و فرخنده که لقبش را («خدای خندان») را سزاوار است . تصویر او معمولا نشان می‌دهد که وی کلاهی بلند[5] می‌پوشد و ماهی سیم بزرگی زیر بغل می‌گیرد


جشن ابیسو در بیستمین روز از دهمین ماه کانازوکی (رماجی: « Kannazuki» ماه بی هیچ خدای) برپا می‌شود . به علت نقص شنوائی ابیسو ، با اینکه هشت میلیون نفر در معبد عظیم ایزومو تایشا[6] جمع می‌شوند , وی آنها را نمی‌شنود !

در تصویر هائی که در مغازه‌های کوچک پیدا می‌شود ، ابیسو را معمولا با دایککوتن یکی دیگر از هفت خدایان خوشبختی نشان می‌دهد . در داستان‌های دیگر، این دو بصورت پدر و فرزند یا استاد و شاگرد نشان می‌دهد . این دو معمولا با فوکورکوجو پیوسته و «سه خدای خوشبختی» را تشکیل می‌دهند .

 

[Alborz Rad]

اماتراسو


اَماتِراسو[1] (天照)، اماتراسو-اُئُمیکامی[2] (天照大神 یا 天照大御神)، یا اُئُهیرو-مِنُموچی-نو-کامی (大日孁貴神)، ایزدبانوی خورشید است. وی مهمترین ایزد در آئین شینتو است. اماتراسو نخستین فرزند از "سه فرزند برجستهٔ" ایزاناگی[3] و بزرگترین کامی است.

همچنین خاندان شاهنشاهی ژاپن ادعا می‌کند که اماتراسو جدهٔ بزرگ ایشان است و تا سال ۱۹۴۵ وی "جدهٔ برجستهٔ امپراتور" نامیده می‌شد. در واقع، پرچم ژاپن نماپرداز آفتاب است و حتی نیهون (ژاپن در زبان ژاپنی) به معنی سرزمین آفتاب تابناک است.




انی



اُنی Oni (کانجی 鬼، هیراگانا おに، کاتاکانا オニ) موجودی افسانه‌ای در فولکلور ژاپنی، شبیه غول در فرهنگ غرب آسیا و اروپا است. انی در ادبیات، هنر و تئاتر ژاپنی رایج است. او معمولا خدا یا روح مصیبت آوری است و بیماری و بلا‌های ناگوار دیگری را سبب می‌شود.
شکل

نمایش انی در فرهنگ ژاپنی بسیار متنوع است ، ولی صفت های مشترکی در این نمایش ها وجود دارد: همیشه زشت و غول پیکر ، دارای ناخن های تیز ، موی ناآراسته ، و دو شاخ بلند است . اندامش تقریبا مانند اندام آدمیزاد است ، ولی گاهی صفاتی غیر طبیعی مانند عدد فرد چشم هایش (یک ، سه , ...) یا انگشت و پنجه های پای بیش از اندازه بر وی ظاهر می شود . رنگ پوستش می تواند هر رنگی جز آبی را داشته باشد (معمولا رنگ پوستش سیاه ، ارغوانی ، صورتی ، قهوه ای ، سبز ، سفید و بویژه سرخ می باشد) . علاوه بر مظهر وحشی اش ، انی لنگی از پوست پلنگ می پوشد و چماق آهنین بزرگی به نام کانابو 鉄棒 به دست می گیرد .

 

[Alborz Rad]

ایزانامی
ا

ایزانامی[1] イザナミ ایزدبانوی آفرینش و مرگ و همسر پیشین ایزاناگی در فرهنگ ژاپن است .
ایزدبانوی آفرینش

خدایان قدیمی دو موجود خدایی را آفریدند ، ایزاناگی نر و ایزانامی ماده ، و ماموریت آفرینش نخستین خشکی (ژاپن) را به آنها موکل کردند . از باب کمک ، نیزه‌ای آراسته با جواهر به نام امه نو نوبکو (نیزهٔ آسمانی) به آنها دادند . این دو خدا به پل امه نو اوکیهاشی ("پل شناور آسمان") رفتند ، با نیزه دریای زیر پل را هم زدند . پس از افتادن قطره‌های آب شور از نیزه ، این قطره‌ها جزیرهٔ انوگرو-شیما را تشکیل دادند . دو خدا از پل پائین آمدند و خانهٔ خود را بر جزیره ساختند . سرانجام آن دو خواستند همسر یکدیگر باشند ، پس ستونی به نام امه نو میهاشیرا ("ستون آسمانی") را ساختند و دور و بر آن کاخ یاهیرو-دنو[2] ("کاخ هشت هیرو") ساختند . ایزاناگی و ایزانامی به صورت معکوس دور ستون طواف کردند ( هر کدام به صورت مخالف دیگری) ، و هنگام برخورد ایزانامی درود گفت . هرچند ایزاناگی فکر کرد که این روش درست نیست ، آن دو با یکدیگر همسر شدند .


نتیجهٔ آن دو فرزند بود : هیروکو[3] ("کودک زالو") و اواشیما ("جزیرهٔ سست") . به علت روش زناشوئی نادرست مادر و پدر ، آن دو کودک (آنچنان هم که از نام شان معلوم می شود) بد شکل و ناقص به دنیا آمدند و به سبب نقص خدا به شمار نمی‌آیند . آنها بچه ها را در قایقی گذاشتند و در دریا انداختند و سپس از خدایان دیگر پرسیدند که خطای‌شان را برایشان روشن کنند . پاسخ این بود که در هنگام اجرای رسوم ازدواج نخست مرد باید سخن بگوید . ایزاناگی و ایزانامی همینطور کردند و این بار ایزاناگی سخن را آغاز کرد ، و سرانجام زناشوئی به صورت درست انجام دادند . نتیجهٔ این زناشوئی مجدد اویاشیما ("هشت جزیرۀ عظیم") از مجموعۀ جزایر ژاپن است

 

[Alborz Rad]

بیشامنتن (毘沙門天) یا بیشامن (毘沙門) در دین شینتو خدای رزمجویان و مجازات کنندهٔ بدکاران است . او به صورت خدائی در لباس جنگ (زره) تصویر می شود ، با نیزه ای در دست و بتکده ای در دست دیگر (نمایان خانهٔ گنج های بهشتی) که وی نگهبان آن است . او یکی از هفت خدای بخت و اقبال است .


جوروجین

جوروجین ، خدای طول عمر

جوروجین 寿老人 (همچنین معروف به گاما) یکی از هفت خدای بخت و اقبال است. بر اساس عقاید تائو ، او خدای طول عمر است.

او همیشه با بادبزن و عصا و در همراهی یک آهو تصویر می‌شود.



دایککوتن (大黒天) یا دایککو که معنی لفظی آن خدای سیاهی و تاریکی است، یکی از هفت خدای بخت و اقبال ژاپنی است. دایککوتن در اصل شیوا خدای هندی است که در فرهنگ ژاپنی وارد شد و سپس به این نام و کیفیت محول گشت. علاوه بر آن این نام مرادف ماهاکالا در فرهنگ جینی و ژاپنی است، که نامی دیگر برای شیوا است. نمایش دایککو معمولا با پوشش ژاپنی و سیمائی مهربان و خندان مصور می‌شود.



فوجین(風神) یا کازه-نو-کامی[2](風の神) یا فوئوهاکو[3](風伯) خدای باد در فرهنگ ژاپنی و یکی از کهن‌ترین خدایان آئین شینتو می‌باشد. او در هنگام آفرینش جهان حاضر بود و هنگامی که باد را از کیسه‌اش دمید، بادها مه بامدادی را زدوده و خورشید بر دروازهٔ میان بهشت و زمین تابید.

 

[Alborz Rad]

هفت خدای بخت و اقبال (انگلیسی : Seven Gods of Fortune ژاپنی : 七福神 رماجی: Shichifukujin) آنان هفت خدای خوشبختی در آئین شینتو ، افسانه های ژاپنی ، و فرهنگ توده است . معمولا اشکال این خدایان در ساختن نتسوکه ("کشکول ژاپنی") و تصویر‌های دیگر به کار می‌رود . هر کدام از این خدایان ویژگی مخصوصی دارد:

1. ابیسو ، خدای ماهیگیران و کارگران ، معمولا تصویر‌ها وی را با ماهی‌ای بزرگ زیر بغلش نمایان می‌کند .
2. دایککوتن (دایککو)، خدای دارائی ، بازرگانی و تجارت است . ابیسو و دایککو معمولا به صورت تمثال حجاری شده یا ماسک در مغازه های کوچک نمایان می‌شوند .
3. بیشامنتن خدای رزمجویان و جنگ آوران .
4. بنزایتن (بنتن - ساما) ، ایزدبانوی دانش ، هنر ، زیبائی ، و بالخصوص موسیقی .
5. فوکورکوجو خدای شادی ، دارائی و طول عمر .
6. هتی خدای شاد و فربهٔ فراوانی و تندرستی .
7. جوروجین (گاما) ، خدای طول عمر .

از چپ به راست: هتی ، جوروجین ، فوکورکوجو ، بیشامنتن ، بنزایتن ، دایککوتن ، ابیسو

بسیاری از خدایان ژاپنی از هندوستان و چین به ژاپن منتقل شده‌اند . این هفت خدای مورد نظر از چین منتقل شده‌اند . ایزدبانوئی دیگر ، کیچیجوتن ایزدبانوی شادی ، گاهی به جای جوروجین و در صف هفت خدای بخت و اقبال پیدا می‌شود . دلیل این آن است که جوروجین و فوکورکوجو در اصل مظهر و جلوهٔ همان یک خدای تائوی هستند : "ستارهٔ جنوبی" . هر آینه ، آنچنان که در فرهنگ توده معروف است ، خدایان ژاپنی گاهی نمایان اشیای مختلف در جاهای مختلف می‌باشند . هفت خدای بخت و اقبال معمولا در تاکارابونه (宝船) "کشتی گنج" تصویر می‌شوند . داستان های کهن توصیف می‌کنند که این هفت خدا هنگام نوروز (البته نوروز ژاپنی) به شهر می‌رسند و هدیه‌های شگفت‌آوری را به افراد شایستهٔ آن می‌دهند . در نوروز کودکان عادتا پاکت سرخ رنگی آراسته به تاکارابونه و حاوی هدیه یا پول دریافت می‌کنند . تاکارابونه و هفت خدای بر آن معمولا در هنر ژاپنی تصویر می‌شود .