مشاعرۀ سنّتی

[floe]

تیر آه ما ز گردون بگذرد حافظ خموش

رحم کن بر جان خود پرهیز کن از تیر ما

امشب که حضور یار جان افروزست

بختم به خلاف دشمنان پیروزست


گو شمع بمیر و مه فرو شو که مرا

آن شب که تو در کنار باشی روزست

 

[floe]

تو از خواری همی‌نالی نمی‌بینی عنایت‌ها

مخواه از حق عنایت‌ها و یا کم کن شکایت‌ها

ای بی‌تو فراخای جهان بر ما تنگ

ما را به تو فخرست و تو را از ما ننگ


ما با تو به صلحیم و تو را با ما جنگ

آخر بنگویی که دلست این یا سنگ؟



شب بخیر

 

[salvador]

یاران به سماع نای و نی جامه‌دران

ما، دیده به جایی متحیر نگران


عشق آن منست و لهو از آن دگران

من چشم برین کنم شما گوش بر آن

نگفتمت که به یغما رود دلت سعدی

چو دل به عشق دهی دلبران یغما را

 

[Narges *]

نگفتمت که به یغما رود دلت سعدی

چو دل به عشق دهی دلبران یغما را

ای پیک راستان خبر یار ما بگو
احوال گل به بلبل دستان سرابگو

 

[salvador]

ای بی‌تو فراخای جهان بر ما تنگ

ما را به تو فخرست و تو را از ما ننگ


ما با تو به صلحیم و تو را با ما جنگ

آخر بنگویی که دلست این یا سنگ؟



شب بخیر

ممنون شب بخیر

گویم ای داده دوا هر دو جهان را

نیست مرا جز لب تو جان دواها

 

[salvador]

ای پیک راستان خبر یار ما بگو
احوال گل به بلبل دستان سرابگو

شب خوش

وحشی اگر تو عاشقی کو نفس تو را اثر



هست نشانه‌ای دگر سینه داغدار را

 

[ghacedak]

از خم ابروی توام هیچ گشایشی نشد
وه که درین خیال کج عمر عزیز شد تلف

 

[ranalean]

فکر بلبل همه آنست که گل شد یارش

گل در اندیشه که چون عشوه کند در کارش

 

[Narges *]

فکر بلبل همه آنست که گل شد یارش

گل در اندیشه که چون عشوه کند در کارش

شراب وعیش نهان چیست کاربی بنیاد
زدیم بر صف رندان و هرچه باداباد

 

[ghacedak]

درد عشقی کشیده ام که مپرس
زهر هجری چشیده ام که مپرس
مانده ام در جهان و آخر کار
دلبری برگزیده ام که مپرس

 

[.shana]

درد عشقی کشیده ام که مپرس
زهر هجری چشیده ام که مپرس
مانده ام در جهان و آخر کار
دلبری برگزیده ام که مپرس

سال ها ذل طب جام حم از ما ميكرد
وانچه خود داشت ز بيگانه تمنا ميكرد

 

["sarah"]

در تيره شب هجر تو جانم بلب آمد
وقتست كه همچون مه تابان بدر آئى

 

[salvador]

یا پرده‌ای به چشم تأمل فروگذار

یا دل بنه که پرده ز کارت برافکنند

 

[.shana]

در تيره شب هجر تو جانم بلب آمد
وقتست كه همچون مه تابان بدر آئى

يوسف گمگشته باز ايد به كنعان غم مخور
كلبه احزان شود روزي گلستان غم مخور

 

["sarah"]

رقصيدن سرو و حالت گل
بى صوت هزار خوش نباشد

هر نقش كه دست عقل بندد
جز نقش نگار خوش نباشد

 

[.shana]

یا پرده‌ای به چشم تأمل فروگذار

یا دل بنه که پرده ز کارت برافکنند

ديدي كه يار جز سر جور و ستم نداشت
بشكست عهد و ز غم ما هيچ غم نداشت

 

["sarah"]

تكيه بر جاى بزرگان نتوان زد به گزاف

مگر اسباب بزرگى همه آماده كنى

 

[salvador]

یار آن بود که صبر کند بر جفای یار

ترک رضای خویش کند در رضای یار

 

[.shana]

یار آن بود که صبر کند بر جفای یار

ترک رضای خویش کند در رضای یار

روي جانان طلبي اينه را قابل ساز
ورنه هرگز گل نسرين ندمد ز اهمن و روي

 

[salvador]

یار گرفته‌ام بسی چون تو ندیده‌ام کسی

شمع چنین نیامدست از در هیچ مجلسی

 

[.shana]

ياري اندر كس نميبينيم ياران را چه شد
دوستي كي هخر امد دوستداران را چه شد

 

["sarah"]

در چشم پرخمار تو پنهان فسون سحر

در زلف بيقرار تو پيدا قرار حسن

 

[salvador]

دیگری را در کمند آور که ما خود بنده‌ایم

ریسمان در پای حاجت نیست دست آموز را

 

[.shana]

اي جوان سرو قد گويي ببر
پيش از ان كز قامتت چوگان كنند

 

[salvador]

دلى كه با سر زلفين او قرارى داد

گمان مبر كه بدان دل قرار باز آيد

 

[.shana]

در وفاي عشق تو مشهور خوبانم چو شمع
شب نشين كوي سربازان و رندانم چو شمع

 

[ranalean]

در وفاي عشق تو مشهور خوبانم چو شمع
شب نشين كوي سربازان و رندانم چو شمع

عالم که کامرانی و تن پروری کند

او خویشتن گمست که را رهبری کند؟

 

[Narges *]

عالم که کامرانی و تن پروری کند

او خویشتن گمست که را رهبری کند؟

دیشب به سیل اشک ره خواب میزدم
نقشی به یاد خط تو بر آب می زدم

 

[salvador]

ما همیشه میان گل شکریم

زان دل ما قویست در بر ما

 

[EVELVENT]

سلام

یار سود از شرفم سر به ثریا و دریغا

که به پایش سر تعظیم به شکرانه نسودم

سلام
مستمندان گنجشان نبود زر و سیم و مقام

چون زنند از فرط ناداری هوسها را لگام

گنج آنان آبرو باشد که با خون جگر

گرد آرندش به زور دوری از مال حرام