<neda>
عضو جدید
کودکی : بازی ، بازی ، بازی ، میل به بزرگ شدن.
نوجوانی : مدرسه ، دوست ، درس ، مشتاق جوان شدن.
جوانی : دانشگاه ، شناختن انسانها ، عشق ، ترس از تمام شدن.
بعد از آن : ؟ ، ؟ ، ؟ ، به امید ؟ ؟ ؟
از این به بعد نه تصوری از آینده دارم، نه انگیزه ای برای ادامه زندگی !!!
برگرفته از کتاب ” آن روزها” نوشته محمد علی صداقت
من که شخصا تا 60 سال رو ترجیح میدم چون در دوران پیری هم محتاج کمک دیگرانم هم میدونم مثلا حداکثر 5 سال دیگه زنده ام .
شما چطور؟؟؟؟