تلویزیون رو روشن میکنی، در کانال یک بابایی از دلاوری های اباالفضل در صحرای کربلا سخن می گوید، کانال دو در حال پخش مستقیم مسابقات حفظ و قرائت قران است، کانال سه در حال پخش سریالی ایرانی است، اندکی مکث میکنی، زنی با مانتو و شلوار و مقنعه، توی تختخواب دراز کشیده است، سری تکان میدهی و به سراغ کانال بعدی میروی، در شبکه چهار میزگردی با حضور پسر آیت الله کاشانی در حال پخش است، پسر کاشانی یک ریز از نقش حیاتی پدرش در ملی شدن صنعت نفت حرف میزند، ناراحتي به شما دست میدهد، و به سراغ کانال استانی میروید(شبکه خلیج فارس). پسرکی سیاه پوست با تک پوش کاپیتان و لنگی بر پا در حال ماهیگیری است. از این که چنین شخصیتی را دارند به عنوان نماد خطه ی شما معرفی می کنند سخت عصبانی میشوید، سعی می کنید حداقل یک پسر سیاه پوست را در اطراف خود به یاد بیاورید، از فکر کردن خسته می شوید چون چنین کسی را اساسا در طی بیست سال گذشته ندیده اید.
سری به کانال خبر میزنید، مجری برنامه از بالا رفتن آمار تجاوز و قتل و دزدی در جامعه ی آمریکا می گوید.
و در نهایت به سراغ شبکه فارسی وان میروید!
این روزها صحبت از کانال فارسی وان همه گیر شده و تقریبن در هر محفلی، میشود رد پایی از آن دید. این کانال چنان پر بیننده شده که اسباب نگرانی ضرغامی و تیمش را فراهم کرده گرچه آن ها دائم در حال تکذیبش هستند. چند روز پیش، حسن عباسی از به اصطلاح کارشناسان فرهنگی رژیم در برنامه «دیروز امروز فردا» گفت گرچه ما داریم راجع به شبکه فارسی وان صحبت می کنیم اما این موضوع به منزله ی محبوب بودن آن نیست!
جمله ی خنده داری بود، زیرا تا وقتی که این رژیم از چیزی احساس خطر نکرده باشد اساسن وجود آن را نفی می کند. اما براستی چرا شبکه ی فارسی وان این قدر بیننده دارد؟ آیا سریال های آن واقعن زیبا هستند؟
بایستی بگویم که به جز سریال «فرار از زندان» و «24» مابقی سریال های این شبکه حرفی برای گفتن ندارند. سریال های این شبکه با سریال های شبکه «mbc persia» اصلا قابل قیاس نیستند اما دو مسئله سبب شده که فارسی وان از «mbc persia» پیشی بگیرد. نخست این که سریال های این شبکه دوبله ی فارسی هستند بر خلاف شبکه ام بی سی که فیلم و سریال هایش زیر نویس فارسی هستند و دلیل دوم این که کانال فارسی وان بر روی ماهواره ی هات بیرد برنامه پخش می کند حال آن که ام بی سی بر روی ماهواره های عرب ست و نایل ست پخش می شود. ماهواره هات بیرد، محبوب ترین ماهواره و انتخاب شماره یک در ایران و بسیاری از کشورهای دنیاست.
اما اصلی ترین دلیل اقبال مردم نسبت به این شبکه، طرح موضوعاتی در سریال هاست که همواره ذکر این موضوعات در صدا و سیمای جمهوری اسلامی ممنوع بوده است. روابط آزادانه ی دختر و پسر، زن و مرد، صحبت از دوست دختر و دوست پسر، صحبت آزادانه از *** و حتی موضوعات پیش و پا افتاده ای مثل استفاده کردن واژه ی مشروب و ویسکی به جای لغت قراردادی «لیموناد» یا نوشیدنی که همواره در صدا و سیمای جمهوری اسلامی استفاده میشود.
واقعیت این است که مردم ما در جامعه ی ماتم زده ای زندگی می کنند و این جامعه ی ماتم زده هم به شدت تشنه شادی و تفریح است. آن قدر تشنه که گاه سبب میشود آن طور از فیلم دهنمکی استقبال کنند. البته بایستی این نکته را هم عرض کنم که در جمهوری اسلامی، خنداندن مردم هم در انحصار دولت است و این رژیم امتیاز آن را به هر کسی واگذار نمی کند وگرنه اگر دست بنده را همچون دهنمکی در انتخاب فیلمنامه و انتخاب جملات خنده دار باز بگذارند فیلمی به مراتب بهتر از اخراجی ها خواهم ساخت.
در واقع علت اصلی استقبال مردم از شبکه فارسی وان، ضعف سایر شبکه هاست وگرنه این شبکه حرفی برای گفتن ندارد، در حال حاضر کانالهای «GEM » و «PMC» با دوبله هایی به مراتب بهتر از شبکه فارسی وان در حال پیشی گرفتن از آن هستند و من مطمئنم که در کمتر از یک سال، شبکه فارسی وان اگر همین رویه ی فعلی را در پیش بگیرد از گردونه رقابت خارج میشود زیرا دوبله های این شبکه به شدت آماتوری و اعصاب خرد کن هستند. در کنار ضعف دوبله، این شبکه به شدت از کمبود دوبلور رنج میبرد، نقیصه ای که باعث شده گاه یک نفر به جای ده تا بیست شخصیت رهگذر در یک سریال صحبت کند. از آن گذشته تغییر صدای شخصیت ها در طول سریال هم از دیگر معایب این شبکه است، در طول یک سریال می بینیم که صدای نیمی از شخصیت های آن به یکباره عوض میشوند و کسان دیگری به جای آن ها صحبت می کنند.
زمان آگهی ها هم واقعن روی اعصاب هستند، در حال حاضر به ازای هر هشت دقیقه سریال، چهار دقیقه آگهی پخش میشود. یعنی در یک ساعت، بیست دقیقه آگهی داریم که بین پانزده تا شانزده دقیقه ی آن، صرف تبلیغ سایر سریال ها میشود، نکته ای که واقعن اضافی است.
در پایان میشود این نتیجه را گرفت که شبکه فارسی وان واقعن شایسته ی این همه بیننده نیست اما خیانت صدا و سیمای جمهوری اسلامی در کنار کم کاری سایر شبکه های فارسی زبان باعث شده تا فعلن این شبکه از آب گل آلود ماهی بگیرد و سریال های مزخرف و آبکی کره ای و مکزیکی و کلمبیایی را به خورد مردم بدهد
سری به کانال خبر میزنید، مجری برنامه از بالا رفتن آمار تجاوز و قتل و دزدی در جامعه ی آمریکا می گوید.
و در نهایت به سراغ شبکه فارسی وان میروید!
این روزها صحبت از کانال فارسی وان همه گیر شده و تقریبن در هر محفلی، میشود رد پایی از آن دید. این کانال چنان پر بیننده شده که اسباب نگرانی ضرغامی و تیمش را فراهم کرده گرچه آن ها دائم در حال تکذیبش هستند. چند روز پیش، حسن عباسی از به اصطلاح کارشناسان فرهنگی رژیم در برنامه «دیروز امروز فردا» گفت گرچه ما داریم راجع به شبکه فارسی وان صحبت می کنیم اما این موضوع به منزله ی محبوب بودن آن نیست!
جمله ی خنده داری بود، زیرا تا وقتی که این رژیم از چیزی احساس خطر نکرده باشد اساسن وجود آن را نفی می کند. اما براستی چرا شبکه ی فارسی وان این قدر بیننده دارد؟ آیا سریال های آن واقعن زیبا هستند؟
بایستی بگویم که به جز سریال «فرار از زندان» و «24» مابقی سریال های این شبکه حرفی برای گفتن ندارند. سریال های این شبکه با سریال های شبکه «mbc persia» اصلا قابل قیاس نیستند اما دو مسئله سبب شده که فارسی وان از «mbc persia» پیشی بگیرد. نخست این که سریال های این شبکه دوبله ی فارسی هستند بر خلاف شبکه ام بی سی که فیلم و سریال هایش زیر نویس فارسی هستند و دلیل دوم این که کانال فارسی وان بر روی ماهواره ی هات بیرد برنامه پخش می کند حال آن که ام بی سی بر روی ماهواره های عرب ست و نایل ست پخش می شود. ماهواره هات بیرد، محبوب ترین ماهواره و انتخاب شماره یک در ایران و بسیاری از کشورهای دنیاست.
اما اصلی ترین دلیل اقبال مردم نسبت به این شبکه، طرح موضوعاتی در سریال هاست که همواره ذکر این موضوعات در صدا و سیمای جمهوری اسلامی ممنوع بوده است. روابط آزادانه ی دختر و پسر، زن و مرد، صحبت از دوست دختر و دوست پسر، صحبت آزادانه از *** و حتی موضوعات پیش و پا افتاده ای مثل استفاده کردن واژه ی مشروب و ویسکی به جای لغت قراردادی «لیموناد» یا نوشیدنی که همواره در صدا و سیمای جمهوری اسلامی استفاده میشود.
واقعیت این است که مردم ما در جامعه ی ماتم زده ای زندگی می کنند و این جامعه ی ماتم زده هم به شدت تشنه شادی و تفریح است. آن قدر تشنه که گاه سبب میشود آن طور از فیلم دهنمکی استقبال کنند. البته بایستی این نکته را هم عرض کنم که در جمهوری اسلامی، خنداندن مردم هم در انحصار دولت است و این رژیم امتیاز آن را به هر کسی واگذار نمی کند وگرنه اگر دست بنده را همچون دهنمکی در انتخاب فیلمنامه و انتخاب جملات خنده دار باز بگذارند فیلمی به مراتب بهتر از اخراجی ها خواهم ساخت.
در واقع علت اصلی استقبال مردم از شبکه فارسی وان، ضعف سایر شبکه هاست وگرنه این شبکه حرفی برای گفتن ندارد، در حال حاضر کانالهای «GEM » و «PMC» با دوبله هایی به مراتب بهتر از شبکه فارسی وان در حال پیشی گرفتن از آن هستند و من مطمئنم که در کمتر از یک سال، شبکه فارسی وان اگر همین رویه ی فعلی را در پیش بگیرد از گردونه رقابت خارج میشود زیرا دوبله های این شبکه به شدت آماتوری و اعصاب خرد کن هستند. در کنار ضعف دوبله، این شبکه به شدت از کمبود دوبلور رنج میبرد، نقیصه ای که باعث شده گاه یک نفر به جای ده تا بیست شخصیت رهگذر در یک سریال صحبت کند. از آن گذشته تغییر صدای شخصیت ها در طول سریال هم از دیگر معایب این شبکه است، در طول یک سریال می بینیم که صدای نیمی از شخصیت های آن به یکباره عوض میشوند و کسان دیگری به جای آن ها صحبت می کنند.
زمان آگهی ها هم واقعن روی اعصاب هستند، در حال حاضر به ازای هر هشت دقیقه سریال، چهار دقیقه آگهی پخش میشود. یعنی در یک ساعت، بیست دقیقه آگهی داریم که بین پانزده تا شانزده دقیقه ی آن، صرف تبلیغ سایر سریال ها میشود، نکته ای که واقعن اضافی است.
در پایان میشود این نتیجه را گرفت که شبکه فارسی وان واقعن شایسته ی این همه بیننده نیست اما خیانت صدا و سیمای جمهوری اسلامی در کنار کم کاری سایر شبکه های فارسی زبان باعث شده تا فعلن این شبکه از آب گل آلود ماهی بگیرد و سریال های مزخرف و آبکی کره ای و مکزیکی و کلمبیایی را به خورد مردم بدهد
