كوي دوست

[Data_art]

داد معشوقه‌ به‌ عاشق‌ پيغام‌​

كه‌ كند مادر تو با من‌ جنگ‌

هركجا بيندم‌ از دور كند
چهره‌ پرچين‌ و جبين‌ پر آژنگ‌

با نگاه‌ غضب‌ آلود زند
بر دل‌ نازك‌ من‌ تيري‌ خدنگ‌

مادر سنگدلت‌ تا زنده‌ است‌
شهد در كام‌ من‌ و تست‌ شرنگ‌

نشوم‌ يكدل‌ و يكرنگ‌ ترا
تا نسازي‌ دل‌ او از خون‌ رنگ‌

گر تو خواهي‌ به‌ وصالم‌ برسي‌
بايد اين‌ ساعت‌ بي‌ خوف‌ و درنگ‌

روي‌ و سينه‌ تنگش‌ بدري‌
دل‌ برون‌ آري‌ از آن‌ سينه‌ تنگ‌

گرم‌ و خونين‌ به‌ منش‌ باز آري‌
تا برد زاينه‌ قلبم‌ زنگ‌

عاشق‌ بي‌ خرد ناهنجار
نه‌ بل‌ آن‌ فاسق‌ بي‌ عصمت‌ و ننگ‌

حرمت‌ مادري‌ از ياد ببرد
خيره‌ از باده‌ و ديوانه‌ زبنگ‌

رفت‌ و مادر را افكند به‌ خاك‌
سينه‌ بدريد و دل‌ آورد به‌ چنگ‌

قصد سرمنزل‌ معشوق‌ نمود
دل‌ مادر به‌ كفش‌ چون‌ نارنگ‌

از قضا خورد دم‌ در به‌ زمين‌
و اندكي‌ سوده‌ شد او را آرنگ‌

وان‌ دل‌ گرم‌ كه‌ جان‌ داشت‌ هنوز
اوفتاد از كف‌ آن‌ بي‌ فرهنگ‌

از زمين‌ باز چو برخاست‌ نمود
پي‌ برداشتن‌ آن‌ آهنگ‌

ديد كز آن‌ دل‌ آغشته‌ به‌ خون‌
آيد آهسته‌ برون‌ اين‌ آهنگ‌:

آه‌ دست‌ پسرم‌ يافت‌ خراش‌
آه‌ پاي‌ پسرم‌ خورد به‌ سنگ‌ [FONT=&quot][/FONT]​

 

[mina_srk]

قرار ما به رفتن بود
نگو چی شد، نمی دونم
خودم گفتم تمومش کن
خودم می گم نمی تونم

نمی دونم کجا رفتم
نمی دونم دلم چی شد
درست تو بدترین لحظه
ببین کی عاشق کی شد

فقط حرفامو باور کن
تقاص عشق تو کم نیست
بمون حوای من با من
مگه عشق تو آدم نیست

تو خاکستر شدی با من
دارم می میرم از این درد
بیا این خونه این کبریت
تلافی کن ولی برگرد

من از آغاز این قصه
ازت چیزی نفهمیدم
نمی دونم چرا حالا
چرا اینجا تو رو دیدم

چقد دیوونگی دارم
تمام قلبم آشوبه
تو آرومی نمی دونی
چقد دیوونگی خوبه

تمام قصه بازی بود
تموم شد، هیچ رازی نیست
کسی که رو به روشی تو
از اینجا مرد بازی نیست

 

[mina_srk]

بخواب گل شکستنی که شب داره سر میرسه
مهلت عاشقی ها مون داره به آخر میرسه
نگاه نکن به آسمون خورشید خانوم رفته دیگه
اینجا کسی از قدیما قصه و شعری نمیگه
بخواب قشنگ و موندنی که دنیا دیدن نداره
گلهای خشک کاغذی که دیگه چیدن نداره
ضریح عشقمون دیگه هیچی کبوتر نداره
شب میره اما تو کوچه تاریکیشو جا میذاره

از خواب نمی پره کسی وقتی که برگا می ریزن
شقایق های بی پناه اسیر دست پاییزن
مرز و حصار انتظار گم تو غبار جاده هان
تو این هجوم بی کسی پروانه بودن اشتباس
همدم غصه های تو زخمیه بغض خاطره اس
اما هنوزم غروبا عاشقی پشت پنجره اس

 

[mina_srk]

اگه بی تو تنها ،گوشه ای نشستم
تویی تو وجودم ، بی تو با تو هستم

اگه سبز سبزم ، تو هجوم پاییز
ذره ذره ی من ، از تو شده لبریز

ای همیشه همدم ، واسه درد دلهام
عطر تو همیشه ، جاری تو نفسهام

ای که تارو پودم ، از یاد تو بی تاب
با منی ولی باز دوری مثل مهتاب

بی تو با تو بودن ، شده شب و روزم
بی تو اما یادت با منه هنوزم

تویی تو ی حرفام ، تویی تو نفسهام
ولی جای دستات ، خالیه تو دستام

من به شوق و یاد بارون ، زندم و پژمرده نمیشم
تشنه ی یه قطرم اما ، زرد و دل آزرده نمیشم

سخته وقتی تو غزلها ، از من و تو واژه ای نیست
سخته بی تو با تو بودن ، سخته اما چاره ای نیست

 

[mina_srk]

هنوز برام همونی همون نفس تو سینم
بگو تو بهترینی یا من عاشق ترینم
یه طنین آشنا یه عطر دلربا
دوباره چشمایی به رنگ کهربا
باز تپشای دل بی پناهم
باز تو و من بازم همون نگاه
باز تو باز من بازم اون نگاه
هنوز برام همونی همون نفس تو سینم
بگو تو بهترینی یا من عاشق ترینم
هنوز برام همونی همون نفس تو سینم
بگو تو بهترینی یا من عاشق ترینم
نبودی ببینی دلی که می گفتی سنگ شده
حتّی واسه بهونه گرفتنات تنگ شده
منی که می گفتم بی تو شبم پر ستارست
پس چرا دلم پی یه فرصت دوبارست؟

وقتی عطرت تو هوامه
نفسات تو لحظه هامه
چه جوری آروم بگیرم؟
وقتی هیشکی تو نمی شه
تو نگات عشقه همیشه
چرا تو حسرت بمیرم؟
هنوز برام همونی همون نفس تو سینم
بگو تو بهترینی یا من عاشق ترینم
هنوز برام همونی همون نفس تو سینم
بگو تو بهترینی یا من عاشق ترینم
نبودی ببینی دلی که می گفتی سنگ شده
حتّی واسه بهونه گرفتنات تنگ شده
منی که می گفتم بی تو شبم پر ستارست
پس چرا دلم پی یه فرصت دوبارست؟

 

[afshin_ss]

نمي دونم چمه فقط مي دونم حالم خوب نيست حالم خرابه انگار يه بغض نشكسته داره قلبمو پاره پاره مي كنه انگار انگار غريب افتادم تو اين دنيا انگار هيچ كس جز تو جز من انگار اي بابا اين كه دوستت دارم كافيه آره اينكه دوستت دارم كافيه

 

[Data_art]

من چهره‌ام گرفته
من قایقم نشسته به خشکی.

با قایقم نشسته به خشکی
فریاد می‌زنم:
" وامانده در عذابم انداخته‌ست
در راه پرمخافت این ساحل خراب
و فاصله‌ست آب
امدادی ای رفیقان با من."
گل کرده است پوزخندشان اما
بر من
بر قایقم که نه موزون
بر حرف‌هام در چه ره و رسم
بر التهابم از حد بیرون.

در التهابم از حد بیرون
فریاد برمی‌آید از من:
"در وقت مرگ که با مرگ
جز بیم نیستی و خطر نیست
هزّالی و جلافت و غوغای هست و نیست
سهو است و جز به پاس ضرر نیست."

با سهوشان
من سهو می‌خرم
از حرف‌های کام‌شکن‌شان
من درد می‌برم
خون از درون دردم سرریز می‌کند
من آب را چگونه کنم خشک؟

فریاد می‌زنم
من چهره‌ام گرفته
من قایقم نشسته به خشکی
مقصود من ز حرفم معلوم برشماست
یک دست بی‌صداست
من، دست من، کمک ز شما می‌کند طلب.

فریاد من شکسته اگر در گلو، وگر
فریاد من رسا
من از برای راه خلاص خود و شما
فریاد می‌زنم.
فریاد می‌زنم!

​

 

[Data_art]

عزیزم مادرم

دور از تو مثل همیشه تنهای تنها

در انتظار فردا

خشنودم به لحظه ی دیدار

لمس دستان مهربان

هم آغوشی احساس و اندیشه

با طراوت مهربان لبخندت

هم نفسی

که دریغ نکند چشمانش از فرزندش

بی تو تنها در حاشیه ی عمر

با سکوتی در جاده ی عشق

که در لحظه ی دیدار

بگویم درد انتظار

و ببوسم دستان مهربان مادر



​

 

[MEMOL...]

شطرنج بازي مي كنيم !

در سكوت بازي

مي چينم احساسم را ...

مات مي شوي تو !

و من در ماتم جمله اول ...

محو !!!
​

 

[گلابتون]

 

[R-ALI]

نیایش​

دستی افشان تا ز سر انگشتان صد قطره چکد هر قطره شود خورشیدی​

باشد که به صد سوزن نور شب ،ما را بکند روزن روزن

ما بی تاب و نیایش بی رنگ

از مهرت لبخندی کن بنشان بر لب ما

باشد که سرودی خیزد در خورد نیوشیدن تو

ما هسته پنهان تماشائیم

ز تجلی ابری کن بفرست که ببارد بر سر ما

باشد که به شوری بشکافیم، باشد که ببالیم و بخورشید تو پیوندیم​

هر سو مرز، هر سو نام ،هر سو رشته کن از بی شکلی​

گذران از مروارید زمان و مکان​

باشد که بهم پیوندد همه چیز، باشد که نماند مرز که نماند نام​

ای دور از دست، پر تنهائی خسته است​

گهگاه شوری بوزان ،باشد که شیار پریدن در تو شود خاموش​

 

[pink83]

سلام ...به همگی ...
خیلی وقت بود که اینجا سر نزده بودم .......
دلم واسه اینجا تنگ شده بود .........شاید اینجا تنها تاپیکی باشه که یجور توش احساس آرامش میکنم ......
دست گل همه کسایی که اینجا شعر می نویسید درد نکنه ..........

 

[pink83]

 

[pink83]

 

[pink83]

 

[pink83]

​

امشب از آسمان دیده تو​

روی شعرم ستاره میبارد​

در سکوت سپید کاغذها​

پنجه هایم جرقه میکارد​

شعر دیوانه ی تب آلودم​

شرمگین از شیار خواهش ها​

پیکرش را دوباره می سوزد​

عطش جاودان آتش ها​

آری ,آغاز دوست داشتن است​

گرچه پایان راه نا پیداست​

من به پایان دگر نیندیشم​

که همین دوست داشتن زیباست​

از سیاهی چرا حذر کردن​

شب پر از قطره های الماس است​

آنچه از شب بجای می ماند​

عطر سکر آور گل یاس است​

آه ,بگذار گم شوم در تو​

کس نیابد دگر نشانه ی من​

روح سوزان و آه مرطوبت​

بوزد بر تن ترانه ی من​

آه بگذار زین دریچه باز​

خفته در پرنیان رویاها​

با پر روشنی سفر گیرم​

بگذرم از حصار دنیا ها​

دانی از زندگی چه می خواهم ؟​

من تو باشم ,تو,پای تا سر تو​

زندگی گر هزارباره بود​

بار دیگر تو ,بار دیگر تو​

آنچه در من نهفته در یاییست​

کی توان نهفتنم باشد​

با تو زین سهمگین طوفانی​

کاش یارای گفتنم باشد​

بس که لبریزم از تو ,می خواهم​

بدوم در میان صحرا ها​

سر بکوبم به سنگ کوهستان​

تن بکوبم به موج دریاها​

بس که لبریزم از تو ,می خواهم​

چون غباری ز خود فرو ریزم​

زیر پای تو سر نهم آرام​

به سبک سایه ی تو آویزم​

آری آغاز دوست داشتن است​

گرچه پایان راه نا پیداست​

من به پایان دگر نیندیشم​

که همین دوست داشتن زیباست​

فروغ​

 

[pink83]

​

نگاه کن که غم درون دیده ام ​

چگونه قطره قطره آب میشود ​

چگونه سایه ی سیاه سرکشم ​

اسیر دست آفتاب میشود ​

نگاه کن ​

تمام هستی ام خراب میشود ​

شراره ای مرا به کام میکشد ​

مرا به اوج میبرد ​

مرا به دام میکشد ​

نگاه کن ​

تمام اسمان من ​

پر از شهاب میشود ​

تو آمدی ز دورها و دورها ​

زسرزمین عطر ها و نورها ​

نشانده ای مرا کنون به زورقی ​

ز عاجها ,ز ابرها,بلورها ​

مرا ببر امید دلنواز من ​

ببر به شهر شعر ها و شورها ​

به راه پر ستاره می نشانی ام ​

نگاه کن ​

من از ستاره سوختم ​

لبالب از ستارگان تب شدم ​

چو ماهیان سرخ رنگ ساده دل ​

ستاره چین برکه های شب شدم ​

چه دور بود پیش ازین زمین ما ​

به این کبود غرقه های آسمان ​

کنون به گوش من دوباره میرسد ​

صدای تو ​

صدای بال برفی فرشتگان ​

نگاه کن که من کجا رسیده ام ​

به کهکشان,به بیکران,به جاودان ​

کنون که آمدیم تا به اوجها​

مرا بشوی با شراب موجها ​

مرا بپیچ در حریر بوسه ات ​

مرا بخواه در شبان دیرپا ​

مرا دگر رها مکن ​

مرا ازین ستاره ها جدا مکن ​

نگاه کن که موم شب براه ما ​

چگونه قطره قطره آب میشود ​

صراحی سیاه دیدگان من ​

به لای لای گرم تو ​

لبالب از شراب خواب می شود ​

به روی گاهواره های شعر من ​

نگاه کن ​

تو می دمی و آفتاب میشود ​

فروغ​

 

[pink83]

​

اگرچه نزد شما تشنه ی سخن بودم ​

کسی که حرف دلش را نگفت من بودم ​

دلم برای خودم تنگ میشود ,آری ​

همیشه بی خبر از حال خویشتن بودم ​

نشد جواب بگیرم سلام هایم را ​

هر آنچه شیفته تر از پی شدن بودم ​

چگونه شرح دهم عمق خستگی ها را​

اشاره ای کنم انگار کوهکن بودم !!​

 

[pink83]

​

​

خسته ام ازین کویر ,این کویر کور و پیر ​

این هبوط بی دلیل ,این سقوط ناگزیر ​

آسمان بی هدف ,بادهای بی طرف ​

ابر های سر براه ,بیدهای سربه ریز ​

ای نظاره ی شگفت ,ای نگاه نا گهان !​

ای هماره در نظر ,ای هنوز بی نظیر!​

آیه آیه ات صریح,سوره سوره ات فصیح!​

مثل خطی از هبوط ,مثل سطری از کویر ​

مثل شعر نا گهان ,مثل گریه بی امان ​

مثل لحظه های وحی ,اجتناب ناپذیر ​

ای مسافر غریب ,در دیار خویشتن​

با تو آشنا شدم ,با تو در همین مسیر ​

از کویر سوت و کور ,تا مرا صدا زدی ​

دیدمت ولی چه دور !دیدمت ولی چه دیر !​

این تویی در آن طرف ,پشت میله ها رها ​

این منم در این طرف ,پشت میله ها اسیر ​

دست خسته ی مرا ,مثل کودکی بگیر ​

با خودت مرا ببر ,خسته ام ازین کویر !​

 

[*زهره*]

ناگه بت من مست به بازار برآمد
شور از سر بازار به یکبار برآمد

بس دل که به کوی غم او شاد فروشد
بس جان که ز عشق رخ او زار برآمد

در صومعه و بتکده عشقش گذری کرد
مؤمن ز دل و گبر و ز زنار برآمد

در کوی خرابات جمالش نظر افگند
شور و شغبی از در خمار برآمد

در وقت مناجات خیال رخش افروخت
فریاد و فغان از دل ابرار برآمد

یک جرعه ز جام لب او می‌زده‌ای یافت
سرمست و خرامان به سر دار برآمد

در سوخته‌ای آتش شمع رخش افتاد
از سوز دلش شعله‌ی انوار برآمد

باد در او سر آتش گذری کرد
از آتش سوزان گل بی خوار برآمد

ناگاه ز رخسار شبی پرده برانداخت
صد مهر ز هر سو به شب تار برآمد

باد سحر از خاک درش کرد حکایت
صد ناله‌ی زار از دل بیمار برآمد

کی بو که فروشد لب او بوسه به جانی؟
کز بوک و مگر جان خریدار برآمد​

 

[MEMOL...]

آنسوی نامعادله

یک مجهول می بینم !

بگو چند مداد باید تمام کنم تا به تو برسم ؟!...
​

 

[محـسن ز]

در غمش هر شب به گردون پیک آهم می‌رسد

صبرکن، ای دل! شبی آخر به ما هم می‌رسد


شام تاریک غمش را گر سحر کردم چه سود؟

کز پس آن نوبت روز سیاهم می‌رسد


صبر کن گر سوختی ای دل! ز آزار رقیب

کاین حدیث جانگداز آخر به شاهم می‌رسد


گر گنه کردم، عطا از شاه خوبان دور نیست

روزی آخر مژده‌ی عفو گناهم می‌رسد

 

[Data_art]

این شفق است یا فلق ؟ مغرب و مشرقم بگو
من به کجا رسیده ام ؟ جان دقایقم بگو
ایینه در جواب من باز سکوت می کند
باز مرا چه می شود ؟ ای تو حقایقم بگو
جان همه شوق گشته ام طعنه ی ناشنیده را
در همه حال خوب من با تو موافقم بگو پاک کن از حافظه ات شور غزلهای مرا
شاعر مرده ام بخووان گور علایقم بگو
با من کور و کر ولی واژه به تصویر مکش
منظره های عقل را با من سابقم بگو
من که هر آنچه داشتیم اول ره گذاشتم
حال برای چون تویی اگر که لایقم بگو
یا به زوال می روم یا به کمال می رسم
یکسره کن کار مرا بگو که عاشقم بگو​

 

[Data_art]

من زنده بودم اما انگار مرده بودم

از بس که روزها را با شب شمرده بودم
یک عمر دور و تنها تنها بجرم این که
او سرسپرده می خواست ​

‚ من دل سپرده بودم

یک عمر می شد آری در ذره ای بگنجم
از بس که خویشتن را در خود فشرده بودم
در آن هوای دلگیر وقتی غروب می شد
گویی بجای خورشید من زخم خورده بودم
وقتی غروب می شد وقتی غروب می شد
کاش آن غروب ها را از یاد برده بودم​

 

[mina_srk]

جای لبخند اقاقی بين گل‌های تو باغچه

گل لبخند تو مونده توی عکسای رو تاغچه

هنوزم عطر تو داره در و ديوارای خونه

حتی گنجشک‌های خونه می‌گيرن بی تو بهونه

چه سکوتی داره خونه بعد گريه های آخر

واسه گرمای نگاهت دل من تنگ مسافر

دل من تنگ مسافر

دل خستم بی قراره بی قراره توی سينم

نمی‌خوابه تا که حتی بشه خوابت رو ببينم

کی ميشه وقت رسيدن وقت ديدار دوباره

روی ماه تو رو ديدن وقت لبخند ستاره

 

[mina_srk]

حسرت به دل ديدن خنده هاي تو من مي مونم
واسه غريبه از همه بهونه هاي تو من مي خونم
با همه اينا
عاشقونه برات باز مي خونم
آره دوست دارم
ولي چرا
چشاتو ديدم و شكستم بيصدا
تو كه منو نمي خواستي
چرا پا روي قلبم گذاشتي ظالم
تو كه دوسم نداشتي
چرا پا روي قلبم گذاشتي ، ظالم
ظالم، كي مثل من عاشق دل سنگت ميشه
كي جز من مي مونه باهات هميشه
ظالم ،كي مثل من عاشق دل سنگت هميشه
كي جز من مي خواد بمونه پيشت هميشه
ظالم اي بي وفا
تو با نامردي و ريا
چه حقي داشتي كه بشكني دل منو
نديدي تو قلبمو
وقتي تپيد به عشق تو
نه ديدي نگاهمو نه شنيدي دوست دارم هامو
دستامو نگه دار
روحم و نيازار
وقتي ميام به سوي تو

 

[Sogol1681]

مواظب عاشق ها باش...

مواظب عاشق ها باش...

مواظب اون عاشق هايي باش، ​

كه چشماشون رو مي بندن​

شايد دارن هزاران دروغ رو پنهان مي كنن​

هيچ وقت نمي دوني چه كسي توي خيال اون هاست​

مواظب اون عاشق هايي باش ​

كه چشماشون رو مي بندن​

Beware of lovers, who close theireyes​

They cuold be hiding a thousandlies​

Yuo never know who thyefantasize​

Beware of lovers, who close theireyes​

شايد به فكر يه غريبه باشه، ​

يا شايد بهترين دوست خودت​

شايد تو فكر اون اولين عشقش باشه​

كه دوباره به سراغش رفته ​

سوال نكن تا دروغ نشنوي​

مواظب اون عاشق هايي باش​

كه چشماشون رو مي بندن​

It might be a stranger, or your bestfriend​

Her very first lover that she'sholding again​

Ask no questions and you'll get nolise​

Beware of lovers, who close theireyes​

آيا داره با فكري پليد براي تو نقش بازي ميكنه؟​

يا واقعاً تو هستي كه اون رو هيپنوتيزم كردي؟​

مواظب اون عاشق هايي باش​

كه چشماشون رو مي بندن​

Dose she play the part with a cloudymind​

Is it really you that has herhyponotized​

Beware of lovers, who close theireyes​

اگه با آتش بازي مي كني،​

مواظب شعله اش باش​

دو نفر كه عشق آتشيني به هم دارن​

بازي خطرناكي مي كنن​

در گرماي شور، عشق و اوج رضايت​

عاشق تو مي شن ​

و چشم هاشون رو مي بندن​

Play with fire, watch theflame​

Two burnin' lovers, in a dangerousgame​

In the heat of passion, satisfactionsublime​

They open to love you, and they closetheir eyes​

مواظب اون عاشق هايي باش​

كه چشم هاشون رو مي بندن​

Beware of lovers, who close theireyes​

 

[Sogol1681]

از خيلي خوب به خيلي بد...

از خيلي خوب به خيلي بد...

از خيلي خوب... به خيلي بد.... چقدر زود رسيدم​

خيلي خوب، خيلي بد، چقدر زود​

ولي هيچ كس به من چيزي نگفته بود،



من هم هرگز نمي دونستم



از خيلي خوب به خيلي بد اين قدر زود ميشه رسيد.





It went from so good.... to sobad... so soon



So good, to so bad, so soon



But nobody told me, so Ineverknew



It goes from so good, to sobad, so soon





از آفتاب... به سايه... به بارون رسيدم



از عشق... به شادي... به رنج رسيدم



از خوندن آهنگ هاي عاشقانه ي شيرين،



به آهنگ هاي غمناك گريه آور رسيدم.



خيلي خوب... خيلي بد... چه قدر زود





It went from sunshine... tishade... to rain



It went from passion... topleasure.... to pain



From singinf sweet love songs, to cryn' the blues



So good... to so bad... so soon






از حرف هايي مثل تا ابد شروع شد



و از هميشه به گاهي وقت ها، به هرگز رسيد



از عاشق من باش... تا براي من هم يه جايي نگه دار



خيلي خوب... تا خيلي بد... چه قدر زود





It started with words likeforever



And went from always, tosometimes,



To never



From give me some livin'... togive me



Some room



So good.. to so bad... so soon





از خيلي خوب... به خيلي بد... چه قدر زود



خيلي خوب، به خيلي بد، چه قدر زود



ولي هيچ كس چيزي به من نگفته بود،



من هم هرگز نمي دونستم



از خيلي خوب، به خيلي بد، اين قدر زود مي شه رسيد





It went from so good.... to sobad... so soon



So good, to so bad, so soon



But nobody told me, so Ineverknew



It goes from so good, to sobad, so soon





خيلي خوب، خيلي بد، چقدر زود




So good, to so bad, so soon​

 

[R-ALI]

يك نفس با ما نشستي خانه بوي گل گرفت
خانه ات آباد كين ويرانه بوي گل گرفت​

از پريشان گويي ام ديدي پريشان خاطرم
زلف خود را شانه كردي شانه بوي گل گرفت​

پرتو رنگ رخت با آن گل افشاني كه داشت
در زيارتگاه دل پروانه بوي گل گرفت​

لعل گل رنگ تو را تا ساغر و مي بوسه زد
ساقي انديشه ام پيمانه بوي گل گرفت​

عشق باريد و جنون گل كرد و افسون خيمه كرد
تا به صحراي جنون افسانه بوي گل گرفت​

از شميم شعر شور انگيز آتش عاشقان
ساقي و ساغر مي و ميخانه بوي گل گرفت​

 

[pink83]

یک شبی مجنون نمازش را شکست
بی وضو در کوچه لیلا نشست

عشق آن شب مست مستش کرده بود
فارغ از جام الستش کرده بود

سجده ای زد بر لب درگاه او
پر زلیلا شد دل پر آه او

گفت یا رب از چه خوارم کرده ای
بر صلیب عشق دارم کرده ای

جام لیلا را به دستم داده ای
وندر این بازی شکستم داده ای

نشتر عشقش به جانم می زنی
دردم از لیلاست ,آنم می زنی

خسته ام زین عشق، دل خونم مکن
من که مجنونم, تو مجنونم مکن

مرد این بازیچه دیگر نیستم
این تو و لیلای تو ... من نیستم

گفت: ای دیوانه, لیلایت منم
در رگ پیدا و پنهانت منم

سال ها با جور لیلا ساختی
من کنارت بودم و نشناختی

عشق لیلا در دلت انداختم
صد قمار عشق یک جا باختم

کردمت آوارهء صحرا نشد
گفتم عاقل می شوی اما نشد

سوختم در حسرت یک یا ربت
غیر لیلا برنیامد از لبت

روز و شب او را صدا کردی ولی
دیدم امشب با منی گفتم بلی

مطمئن بودم به من سرمیزنی
در حریم خانه ام در میزنی

حال این لیلا که خوارت کرده بود
درس عشقش بیقرارت کرده بود

مرد راهش باش تا شاهت کنم
صد چو لیلا کشته در راهت کنم​

​