طی ۳۰ سال گذشته، مولکولهای DNA در ساخت انواعی از ابزارها و ساختارهایی با مقیاس نانو استفاده شدهاند و کاربردهای بالقوه آنها نمایان شده است. با وجود این، پیشبرد ساختارها و کاربردهای پیشرفتهتر نیازمند حلشدن چند مسئله مهم است.
مهمترین این مسائل هزینه زیاد DNA و میزان خطای بالا در خودگردهمآوری است. در اینجا چالشهای بالقوه درزمینه فناوری نانوساختارهای برپایه DNA، همچنین شکل اجمالی برخی از کاربردهای نویدبخش که میتوانند با غلبه بر این موانع بهبود بیابند، بررسی میشوند.
بهشکل خاص، استفاده بالقوه از نانوساختارهای DNA را در بیوفیزیک سلولی و مولکولی بهعنوان سیستمهای مقلد زیستی، در فوتونیک و انتقال انرژی، و در موارد تشخیصی و درمانی برای سلامتی انسان بررسی میکنیم.
مهمترین این مسائل هزینه زیاد DNA و میزان خطای بالا در خودگردهمآوری است. در اینجا چالشهای بالقوه درزمینه فناوری نانوساختارهای برپایه DNA، همچنین شکل اجمالی برخی از کاربردهای نویدبخش که میتوانند با غلبه بر این موانع بهبود بیابند، بررسی میشوند.
بهشکل خاص، استفاده بالقوه از نانوساختارهای DNA را در بیوفیزیک سلولی و مولکولی بهعنوان سیستمهای مقلد زیستی، در فوتونیک و انتقال انرژی، و در موارد تشخیصی و درمانی برای سلامتی انسان بررسی میکنیم.