هداياي تصويري هومن به تالار ادبيات.
- شروع کننده موضوع .Hooman
- تاریخ شروع
Hengameh IT
عضو جدید
ممنون قشنگ بود.دستت درد نكنه
parikoochooloo
کاربر فعال
مرسی هومن جان....
دستت درد نکنه..........
دستت درد نکنه..........
شعر آریایی
شعر آریایی
در این خاک زرخیز ایران زمین
نبودند جز مردمی پاک دین
همه دینشان مردی و داد بود
وز آن کشور آزاد و آباد بود
چو مهر و وفا بود خود کیششان
گنه بود آزار کس پیششان
همه بنده ناب یزدان پاک
همه دل پر از مهر این آب و خاک
پدر در پدر آریایی نژاد
ز پشت فریدون نیکو نهاد
بزرگی به مردی و فرهنگ بود
گدایی در این بوم و بر ننگ بود
کجا رفت آن دانش و هوش ما
چه شد مهر میهن فراموش ما
که انداخت آتش در این بوستان
کز آن سوخت جان و دل دوستان
چه کردیم کین گونه گشتیم خوار؟
خرد را فکندیم این سان زکار
نبود این چنین کشور و دین ما
کجا رفت آیین دیرین ما؟
به یزدان که این کشور آباد بود
همه جای مردان آزاد بود
در این کشور آزادگی ارز داشت
کشاورز خود خانه و مرز داشت
گرانمایه بود آنکه بودی دبیر
گرامی بد آنکس که بودی دلیر
نه دشمن دراین بوم و بر لانه داشت
نه بیگانه جایی در این خانه داشت
از آنروز دشمن بما چیره گشت
که ما را روان و خرد تیره گشت
از آنروز این خانه ویرانه شد
که نان آورش مرد بیگانه شد
چو ناکس به ده کدخدایی کند
کشاورز باید گدایی کند
به یزدان که گر ما خرد داشتیم
کجا این سر انجام بد داشتیم
بسوزد در آتش گرت جان و تن
به از زندگی کردن و زیستن
اگر مایه زندگی بندگی است
دو صد بار مردن به از زندگی است
بیا تا بکوشیم و جنگ آوریم
برون سر از آوریم این بار ننگ
ابوالقاسم فردوسی
شعر آریایی
در این خاک زرخیز ایران زمین
نبودند جز مردمی پاک دین
همه دینشان مردی و داد بود
وز آن کشور آزاد و آباد بود
چو مهر و وفا بود خود کیششان
گنه بود آزار کس پیششان
همه بنده ناب یزدان پاک
همه دل پر از مهر این آب و خاک
پدر در پدر آریایی نژاد
ز پشت فریدون نیکو نهاد
بزرگی به مردی و فرهنگ بود
گدایی در این بوم و بر ننگ بود
کجا رفت آن دانش و هوش ما
چه شد مهر میهن فراموش ما
که انداخت آتش در این بوستان
کز آن سوخت جان و دل دوستان
چه کردیم کین گونه گشتیم خوار؟
خرد را فکندیم این سان زکار
نبود این چنین کشور و دین ما
کجا رفت آیین دیرین ما؟
به یزدان که این کشور آباد بود
همه جای مردان آزاد بود
در این کشور آزادگی ارز داشت
کشاورز خود خانه و مرز داشت
گرانمایه بود آنکه بودی دبیر
گرامی بد آنکس که بودی دلیر
نه دشمن دراین بوم و بر لانه داشت
نه بیگانه جایی در این خانه داشت
از آنروز دشمن بما چیره گشت
که ما را روان و خرد تیره گشت
از آنروز این خانه ویرانه شد
که نان آورش مرد بیگانه شد
چو ناکس به ده کدخدایی کند
کشاورز باید گدایی کند
به یزدان که گر ما خرد داشتیم
کجا این سر انجام بد داشتیم
بسوزد در آتش گرت جان و تن
به از زندگی کردن و زیستن
اگر مایه زندگی بندگی است
دو صد بار مردن به از زندگی است
بیا تا بکوشیم و جنگ آوریم
برون سر از آوریم این بار ننگ
ابوالقاسم فردوسی
mohandesehsan
عضو جدید
پدر مهربانم دوستت دارم
پدر مهربانم دوستت دارم
پدر مهربانم دوستت دارم
پدر مهربانم دوستت دارم
این تصویر کوچکتر شده است. برای مشاهده با سایز اصلی روی این نوار کلیک کنید. سایز تصویر اصلی 669x513و حجم فایل 60KB است
این تصویر کوچکتر شده است. برای مشاهده با سایز اصلی روی این نوار کلیک کنید. سایز تصویر اصلی 677x505و حجم فایل 73KB است
این تصویر کوچکتر شده است. برای مشاهده با سایز اصلی روی این نوار کلیک کنید. سایز تصویر اصلی 676x512و حجم فایل 58KB است
این تصویر کوچکتر شده است. برای مشاهده با سایز اصلی روی این نوار کلیک کنید. سایز تصویر اصلی 674x507و حجم فایل 70KB است
این تصویر کوچکتر شده است. برای مشاهده با سایز اصلی روی این نوار کلیک کنید. سایز تصویر اصلی 673x507و حجم فایل 120KB است
javad noori
عضو جدید
شعر نگو/اینو ببین
شعر نگو/اینو ببین
از پرده پاه بیرون منه خجلت مده مهتاب را/بر هم مزن ای نازنین تصویر صاف آب را
کمتر به وصلم وعده ده طاقت ندارم شوق را /ریگی پریشان می کند اندیشه مرداب را
شعر نگو/اینو ببین
از پرده پاه بیرون منه خجلت مده مهتاب را/بر هم مزن ای نازنین تصویر صاف آب را
کمتر به وصلم وعده ده طاقت ندارم شوق را /ریگی پریشان می کند اندیشه مرداب را
با تو هستم بيا تو.....
با تو هستم بيا تو.....
وقت رفتن نميخوام ببينمت
ميدونم ببينمت كم ميارم
اگه يك لحظه فقط نگاهم كني
دلم و پشت سرم جا ميزارم
اگه خونسرد نگاهم به دل نگير
دل تو يه روز ازم خسته ميشه
اگه اسمم و فقط صدا كني
راه رفتن واسه من بسته ميشه
وقت رفتن نبايد گريه كني
اونجوري دلم برات تنگ نميشه
ميدونم هر جاي دنيا كه باشم
تو دلم عشق تو كم رنگ نميشه
با تو هستم بيا تو.....
وقت رفتن نميخوام ببينمت
ميدونم ببينمت كم ميارم
اگه يك لحظه فقط نگاهم كني
دلم و پشت سرم جا ميزارم
اگه خونسرد نگاهم به دل نگير
دل تو يه روز ازم خسته ميشه
اگه اسمم و فقط صدا كني
راه رفتن واسه من بسته ميشه
وقت رفتن نبايد گريه كني
اونجوري دلم برات تنگ نميشه
ميدونم هر جاي دنيا كه باشم
تو دلم عشق تو كم رنگ نميشه
شكلك گريه باهق هق فراوان