سالها بعد، یاد تو از خاطرم خواهد گذشت و نخواهم دانست کجایی اما،
آرزوی من برای خوشبختی تو، تو را درخواهد یافت و در بر خواهد گرفت
و احساس خواهی کرد اندکی شادتر و اندکی خوشبخت تر
و نخواهی دانست که چرا...
همیشه از خدا می خواهم آنچه شایسته توست به تو بدهد
نه آن که آرزو داری
زیرا گاهی آرزوی تو کوچک است و شایستگی تو بسیار
