*** ♥♥♥ در خلوت احساس ♥♥♥ ***
- شروع کننده موضوع Medical_eng87
- تاریخ شروع
تو تنهاییت را “ شعر” میکنی
او “ دود ”
دیگری “سکوت”
مرسی
کاش در هر لحظه جای دود کردن خاطراتمان
انها را به گوشه ای دور میفرستادیم تا دیگر راحت شویم از لحظات تلخ خاطره
اگه فراموش شدنی بودند یا میشد دور اندختشون که دیده نشن که اسمشون خاطره نبود
مـــــــــن زخمــــــــهای بی نظیری به تــن دارم
اما تــــ ـــــو مهــــربان تــــرینشان بودی ،
عمیـــــق تــــرینشان ،
عــــزیــــــــز تـــرینشان !
بعــد از تــــ ـــو
آدم هاتنها خــــراش های کوچکی بودند
بــر پوستـــــم
که هیچ کـــــــدامشانبه پای تـــــ ــــــو نــــــرسیــدند
به قلبــــــم
نـــــــرسیدند . . . !
اما تــــ ـــــو مهــــربان تــــرینشان بودی ،
عمیـــــق تــــرینشان ،
عــــزیــــــــز تـــرینشان !
بعــد از تــــ ـــو
آدم هاتنها خــــراش های کوچکی بودند
بــر پوستـــــم
که هیچ کـــــــدامشانبه پای تـــــ ــــــو نــــــرسیــدند
به قلبــــــم
نـــــــرسیدند . . . !
مهندس2010
عضو جدید
دلم بشکنه حرفی نیست، حقیقت رو ازت می خوام
بهم راحت بگو می ری حالا که سرد رویاهام
نمی دونم کجا بود که دلت رو دادی دست اون
خودت خورشید شدی بی من، منم دلتنگی بارون
یه وقت فکر منم کن که، دلم داغونه داغونه
تو می ری عاقبت پا اون، که دستام خالی می مونه...
دلم بشکنه حرفی نیست ولی کاش لایقت باشه
می رم از قلب تو بیرون که عشقش تو دلت جا شه
****** ****** ******
دلم بشکنه حرفی نیست، اگه تو یار و همراشی
ولی می شد بمونی و کمی هم عاشقم باشی
نمی دونم کجا بود که! دلت رو دادی دست اون
خودت خورشید شدی بی من، منم دلتنگی بارون
همه فکرش شده چشمات، گاهی دستات و میگیره
یه وقت تنهاش نذاری که مث من میشه می میره
دلم بشکنه حرفی نیست ولی کاش لایقت باشه
می رم از قلب تو بیرون که عشقش تو دلت جا شه...
بهم راحت بگو می ری حالا که سرد رویاهام
نمی دونم کجا بود که دلت رو دادی دست اون
خودت خورشید شدی بی من، منم دلتنگی بارون
یه وقت فکر منم کن که، دلم داغونه داغونه
تو می ری عاقبت پا اون، که دستام خالی می مونه...
دلم بشکنه حرفی نیست ولی کاش لایقت باشه
می رم از قلب تو بیرون که عشقش تو دلت جا شه
****** ****** ******
دلم بشکنه حرفی نیست، اگه تو یار و همراشی
ولی می شد بمونی و کمی هم عاشقم باشی
نمی دونم کجا بود که! دلت رو دادی دست اون
خودت خورشید شدی بی من، منم دلتنگی بارون
همه فکرش شده چشمات، گاهی دستات و میگیره
یه وقت تنهاش نذاری که مث من میشه می میره
دلم بشکنه حرفی نیست ولی کاش لایقت باشه
می رم از قلب تو بیرون که عشقش تو دلت جا شه...
یهو چراغش روشن شه ... قلبت بتپه ....
تاپ ...
تاپ ...
تاپ...
میری برش میداری ...
یعنی اونه ؟؟
رو صفحه میبینی ...
قلبت میشکنه ...
Battery Low ...
وقتی کسی نباشه قلبت رو شارژ کنه ...
چه فرقی میکنه ...
گوشیت خاموش میشه ...
آروم رو تختت کز میکنی ...
وتا خود صبح به خودتو بدبختیهات بد بیراه میگی ...!!!
آره اینجوریه!!!!!!!!!
من زنم
مصلوب به صلیب تحقیر هزاران ساله
همچنان به نرمی آواز می دهد:
مرا ببین
...مرا خوب ببین
این منم، زن
نیمه ی سركوب شده ی نسل بشری
زخمی ز شلاق تبعیض و اجحاف
زنجیر خود خواهی مرد با زیور غیرت آویخته بر گردنم
رویم بپوشان
در چهار دیوار مطبخ حبسم كن
با نغمه ی اوازم چه می كنی؟
كه آوازه اش از مرزها گذشته است
.آری من زنم
..مرا خوب ببین
دلم مرگ میخواهد.......!
مصلوب به صلیب تحقیر هزاران ساله
همچنان به نرمی آواز می دهد:
مرا ببین
...مرا خوب ببین
این منم، زن
نیمه ی سركوب شده ی نسل بشری
زخمی ز شلاق تبعیض و اجحاف
زنجیر خود خواهی مرد با زیور غیرت آویخته بر گردنم
رویم بپوشان
در چهار دیوار مطبخ حبسم كن
با نغمه ی اوازم چه می كنی؟
كه آوازه اش از مرزها گذشته است
.آری من زنم
..مرا خوب ببین
دلم مرگ میخواهد.......!
من یک زنم ..
مثل خواهرم
مثل همسایه ام...
مثل تو...
گاه مثل یک عروسکم دست خودش
گیسوانم را رها می کند
چشمانم را سرمه می کشد
لپم را گلی می کند
گاه سوزن و نخم برای وصله جوراب دخترم
گاه کف صابونم برای پیراهن پسرم
من همان هزار دستانم
که هزار دست کم دارم !
گاه بس که خسته ام تی تن مرا می کشد
اجاق لطف می کند و دل مرا
مارمالاد سرخ برای صبحانه فردا می سازد
من شعرهایم را در خواب می گویم
و با طلوع صبح بلند می گویم
صبح بخیر عزیزم نگران نباش
من شاعر نیستم !
بهترین جایگاه من کنار ظرفشویی است
شعرهایم را بی اعتراض همه
برای ظرفها دکلمه می کنم
ظرفها کف می زنند
فردای آن روز موج اف ام شعر مرا می خواند
من شادیم را یک دور والس با جارو
کف آشپزخانه می رقصم
و به جای نماز چادر نماز مادرم را
تند به تعداد رکعتها می بویم و می بوسم
آه خدا کند مردی که به اندازه ظرفهای
آشپزخانه مرا درک نکرد
یک شب فقط یک شب
شعرهایم را فالگوش می نشست ! ؟
مثل خواهرم
مثل همسایه ام...
مثل تو...
گاه مثل یک عروسکم دست خودش
گیسوانم را رها می کند
چشمانم را سرمه می کشد
لپم را گلی می کند
گاه سوزن و نخم برای وصله جوراب دخترم
گاه کف صابونم برای پیراهن پسرم
من همان هزار دستانم
که هزار دست کم دارم !
گاه بس که خسته ام تی تن مرا می کشد
اجاق لطف می کند و دل مرا
مارمالاد سرخ برای صبحانه فردا می سازد
من شعرهایم را در خواب می گویم
و با طلوع صبح بلند می گویم
صبح بخیر عزیزم نگران نباش
من شاعر نیستم !
بهترین جایگاه من کنار ظرفشویی است
شعرهایم را بی اعتراض همه
برای ظرفها دکلمه می کنم
ظرفها کف می زنند
فردای آن روز موج اف ام شعر مرا می خواند
من شادیم را یک دور والس با جارو
کف آشپزخانه می رقصم
و به جای نماز چادر نماز مادرم را
تند به تعداد رکعتها می بویم و می بوسم
آه خدا کند مردی که به اندازه ظرفهای
آشپزخانه مرا درک نکرد
یک شب فقط یک شب
شعرهایم را فالگوش می نشست ! ؟
ضعیفه نوعی زن است...
زن ضعیفه نام دارد....
محكوم به جرم احساسش...
احساسی كه سركوب می*شود در صورتی كه بدون آن زندگی جریان نخواهد داشت.
احساسات زن همیشه نقطه ضعف او بوده اما هیچ وقت هیچ كس از خود نپرسید كه اگر این احساس در مادرانمان - كه بر حسب اتفاق زن هستند - نبود چه كسی مرا شبانه روز در آغوش می گرفت؟ چه كسی حاضر بود شامگاهان تا به سحرگاه مرا پرستاری كند.
هیچ كس ندید احساسات یك زن را وقتی شامش را بدون همسرش نخورد و وقتی همسرش آمد سیر بود به هر دلیل ناگفته*ای.
آری زن به آسانی تقدیر می*شود آنگاه كه بتواند همسرش را پدر كند. اما به همان آسانی نیز تحقیر می*شود زمانی كه مادر بودن را نتواند.
زن محفل آرامش خانه است.. آن مرد وقتی به خانه می*آید باید بهترین*ها برایش فراهم باشد تا مبادا خاطرش آزرده گردد و بیرون از خانه آرامشش را جویا شود. بهترین لباس*ها.. غذاها و پذیرایی*ها... و اگر روزی نشود بی آنكه كه پرسیده شود چرا؟ زن بودن و كدبانویی آن زن زیر سوال می*رود.
زن مایه آرامش مرد است.
مایه آرامشی كه بر سر خریدنش دعواست... چك و چونه*های همیشگی كه ای آقا كه داده و كه گرفته؟
و امان از این نداده*ها و نگرفتن*ها.....
ولی ای زن تو همچنان زن بمان.... برای همسرت باش حتی اگر دیگران گفتند نباش.
قهرمان باش حتی اگر مدالی بر گردنت نیاویختند. كه خدا قهرمان بودنت را پاس می*دارد
زن ضعیفه نام دارد....
محكوم به جرم احساسش...
احساسی كه سركوب می*شود در صورتی كه بدون آن زندگی جریان نخواهد داشت.
احساسات زن همیشه نقطه ضعف او بوده اما هیچ وقت هیچ كس از خود نپرسید كه اگر این احساس در مادرانمان - كه بر حسب اتفاق زن هستند - نبود چه كسی مرا شبانه روز در آغوش می گرفت؟ چه كسی حاضر بود شامگاهان تا به سحرگاه مرا پرستاری كند.
هیچ كس ندید احساسات یك زن را وقتی شامش را بدون همسرش نخورد و وقتی همسرش آمد سیر بود به هر دلیل ناگفته*ای.
آری زن به آسانی تقدیر می*شود آنگاه كه بتواند همسرش را پدر كند. اما به همان آسانی نیز تحقیر می*شود زمانی كه مادر بودن را نتواند.
زن محفل آرامش خانه است.. آن مرد وقتی به خانه می*آید باید بهترین*ها برایش فراهم باشد تا مبادا خاطرش آزرده گردد و بیرون از خانه آرامشش را جویا شود. بهترین لباس*ها.. غذاها و پذیرایی*ها... و اگر روزی نشود بی آنكه كه پرسیده شود چرا؟ زن بودن و كدبانویی آن زن زیر سوال می*رود.
زن مایه آرامش مرد است.
مایه آرامشی كه بر سر خریدنش دعواست... چك و چونه*های همیشگی كه ای آقا كه داده و كه گرفته؟
و امان از این نداده*ها و نگرفتن*ها.....
ولی ای زن تو همچنان زن بمان.... برای همسرت باش حتی اگر دیگران گفتند نباش.
قهرمان باش حتی اگر مدالی بر گردنت نیاویختند. كه خدا قهرمان بودنت را پاس می*دارد
وقتی فهمیدی قرار نیست با هر زن یا دختری که دوست شدی ، به رختخواب بری...
هر وقت یاد گرفتی بدون توقع دوستی کنی،بجای اینکه انتظار داشته باشی تا زنانگی*ای در دوستی*ات خرج شود...
هر وقت فهمیدی هر کسی که دوستت شد دوست*دخترت نیست و برای جواب ِ سلام*اش باید به یک علیک محترمانه فکر کنی نه به پیدا کردن ِ یک مكان خالی...
اونوقت میتونی روی همراهی و همدلی من به عنوان جنس مخالفت حساب کنی.....
هر وقت یاد گرفتی بدون توقع دوستی کنی،بجای اینکه انتظار داشته باشی تا زنانگی*ای در دوستی*ات خرج شود...
هر وقت فهمیدی هر کسی که دوستت شد دوست*دخترت نیست و برای جواب ِ سلام*اش باید به یک علیک محترمانه فکر کنی نه به پیدا کردن ِ یک مكان خالی...
اونوقت میتونی روی همراهی و همدلی من به عنوان جنس مخالفت حساب کنی.....
[FONT="]تو را دوست خواهم داشت...[/FONT]
[FONT="]آن چنان که ؛ خود را...[/FONT]
[FONT="]حتی اگر....[/FONT]
[FONT="]تمام عشاق را دیوانه بخوانی...[/FONT]
[FONT="]و عشق را...[/FONT]
[FONT="] قصه ای بی سرانجام...[/FONT]
[FONT="]من...[/FONT]
[FONT="]تو را دوست خواهم داشت...![/FONT]
[FONT="]حتی بیشتر از خودم..!![/FONT]
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
پس از آن غروب رفتن اولین طلوع من باش(من از خلوت و تنهایی میترسم) | ادبیات | 122 | |
|
رد پای احساس ... | ادبیات | 13710 |
Similar threads
-
پس از آن غروب رفتن اولین طلوع من باش(من از خلوت و تنهایی میترسم)
- شروع شده توسط حمید...HaMiD
- پاسخ ها: 122
-