یک جمله یا یک تکه شعر درمورد وطن جاوید ایران بگو

[عیدی امین]

خودم : وطن نام تو نام نامداران همه فصل تو بادا نوبهاران
وطن سبزی سپیدی سرخگونی مبادا دشمنت راجززبونی

 

[alismartset]

ای ایران...
ای کاش میبودی جاودان...
نه از آن امپراتوری سترگ ...
بماند گربه ای مظلوم روی خاک...

 

[koobagher]

تقدیم به تمامی سلحشوران و فداکاران وطن :

ترسم این نیست که بی غسل و کفن دفن شوم .......... ترسم این است که مدیون وطن دفن شوم
(ک.م)
بهار 1389​

 

[Belle Fille]

آفتابت ، که فروغ رخ « زرتشت» در آن گل کرده ست
آسمانت ، که زخمخانه « حافظ» قدحی آوردست
کوهسارانت ، که بر آن همت « فردوسی» پر گسترده ست
بوستانت ، کز نسیم نفس « سعدی» جان پرورده ست
همزبانان من اند
مردم خوب تو این دل به تو پرداختگان
سر و جان باختگان ، غیر تو نشناختگان
پیش شمشیر بلا ، قد برفراختگان ، سینه سپر ساختگان
مهربانان من اند
نفسم را پر پرواز از توست
به دماوند تو سوگند که گر بگشایند
بندم از بند ، ببینند که آواز از توست
همه اجزایم با مهر تو آمیخته است
همه ذراتم با جان تو آمیخته باد
خون پاکم که در آن عشق تو می جوشد و بس
تا تو آزاد بمانی به زمین ریخته باد