شاعر زن میگه :به نام خدایی که زن آفرید / حکیمانه امثال ِ من آفریدخدایی که اول تو را از لجن / و بعداً مرا از لجن آفرید !برای من انواع گیسو و موی / برای تو قدری چمن آفرید !مرا شکل طاووس کرد و تورا / شبیه بز و کرگدن آفرید !به نام خدایی که اعجاز کرد / مرا مثل آهو ختن آفریدتورا روز اول به همراه من / رها در بهشت عدن آفریدولی بعداً آمد و از روی لطف / مرا بی کس و بی وطن آفریدخدایی که زیر سبیل شما / بلندگو به جای دهن آفرید !وزیر و وکیل و رئیس ات نمود / مرا خانه داری خفن آفریدبرای تو یک عالمه کِیْسِ خوب / شراره ، پری ، نسترن آفریدبرای من اما فقط یک نفر / براد پیت من را حَسَنْ آفرید !برایم لباس عروسی کشید / و عمری مرا در کفن آفرید
شاعر مرد در جواب میگه :
به نام خداوند مردآفرین / که بر حسن صنعش هزار آفرینخدایی که از گِل مرا خلق کرد / چنین عاقل و بالغ و نازنینخدایی که مردی چو من آفرید / و شد نام وی احسن‌الخالقینپس از آفرینش به من هدیه داد / مکانی درون بهشت برینخدایی که از بس مرا خوب ساخت / ندارم نیازی به لاک، همچنینرژ و ریمل و خط چشم و کرم / تو زیبایی‌ام را طبیعی ببیندماغ و فک و گونه‌ام کار اوست / نه کار پزشک و پروتز، همین !نداده مرا عشوه و مکر و ناز / نداده دم مشک من اشک و فین!مرا ساده و بی‌ریا آفرید / جدا از حسادت و بی‌خشم و کینزنی از همین سادگی سود برد / به من گفت از آن سیب قرمز بچینمن ساده چیدم از آن تک درخت / و دادم به او سیب چون انگبینچو وارد نبودم به دوز و کلک / من افتادم از آسمان بر زمینو البته در این مرا پند بود / که ای مرد پاکیزه و مه‌جبینتو حرف زنان را از آن گوش گیر / و بیرون بده حرفشان را از اینکه زن از همان بدو پیدایش‌ات / نشسته مداوم تو را در کمین !
