[h=1] کشف بزرگترین دهانه برخوردی جدید منظومه شمسی
[/h]
» سرویس: علمي و فناوري - علم و فناوري جهان
کد خبر: 93030300944
شنبه ۳ خرداد ۱۳۹۳ - ۱۱:۱۰
مدارگرد اکتشافی ناسا موفق به کشف یک دهانه برخورد جدید روی سطح مریخ شد.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، میلیون‌ها دهانه برخورد در سراسر منظومه شمس وجود دارند، اما یافتن مدرکی مستقیم از برخوردهای عظیمی که آن‌ها را شکل داده، بسیار دشوار است.
«تصویرگر رنگی مریخ» (MARCI) که روی «مدارگرد اکتشافی مریخ» (MRO) نصب است، حین نظارت‌کردن معمول بر آب و هوای مریخ تصاویر بزرگترین دهانه برخورد جدید ناشی از یک دنباله‌دار را در منظومه شمسی کشف کرده است. دانشمندان با مشاهده داده‌های دریافتی از تصویرگر به این کشف بزرگ نائل آمدند.
تصاویر دریافتی وجود این دهانه برخورد جدید با ابعاد 48.5*43.5 متر را تایید کرد. این دهانه با چند دهانه برخورد کوچک‌تر احاطه شده و چنین موضوعی نشان‌دهنده برخورد یک دنباله‌دار به این مکان و پراکنده‌شدن بقایای آن است.
سامانه MRO در 12 آوت سال 2005 از ایستگاه نیروی هوایی کیپ کارناوال فلوریدا پرتاب شد و در 10 مارس 2006 به مدار مریخ رسید. این کاوشگر بدون‌سرنشین در اصل برای یک ماموریت دو ساله طراحی شده بود و ابزارهایش شامل دوربین‌های با تفکیک‌پذیری بالا، طیف‌سنج‌ها و یک رادار است؛ رادار برای مطالعه آب و هوای جو مریخ طراحی شده و به دنبال کشف آب و مواد معدنی تشکیل‌دهنده آب روی سطح این سیاره است.
[/h]
» سرویس: علمي و فناوري - علم و فناوري جهان
کد خبر: 93030300944
شنبه ۳ خرداد ۱۳۹۳ - ۱۱:۱۰
مدارگرد اکتشافی ناسا موفق به کشف یک دهانه برخورد جدید روی سطح مریخ شد.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، میلیون‌ها دهانه برخورد در سراسر منظومه شمس وجود دارند، اما یافتن مدرکی مستقیم از برخوردهای عظیمی که آن‌ها را شکل داده، بسیار دشوار است.
«تصویرگر رنگی مریخ» (MARCI) که روی «مدارگرد اکتشافی مریخ» (MRO) نصب است، حین نظارت‌کردن معمول بر آب و هوای مریخ تصاویر بزرگترین دهانه برخورد جدید ناشی از یک دنباله‌دار را در منظومه شمسی کشف کرده است. دانشمندان با مشاهده داده‌های دریافتی از تصویرگر به این کشف بزرگ نائل آمدند.
تصاویر دریافتی وجود این دهانه برخورد جدید با ابعاد 48.5*43.5 متر را تایید کرد. این دهانه با چند دهانه برخورد کوچک‌تر احاطه شده و چنین موضوعی نشان‌دهنده برخورد یک دنباله‌دار به این مکان و پراکنده‌شدن بقایای آن است.
سامانه MRO در 12 آوت سال 2005 از ایستگاه نیروی هوایی کیپ کارناوال فلوریدا پرتاب شد و در 10 مارس 2006 به مدار مریخ رسید. این کاوشگر بدون‌سرنشین در اصل برای یک ماموریت دو ساله طراحی شده بود و ابزارهایش شامل دوربین‌های با تفکیک‌پذیری بالا، طیف‌سنج‌ها و یک رادار است؛ رادار برای مطالعه آب و هوای جو مریخ طراحی شده و به دنبال کشف آب و مواد معدنی تشکیل‌دهنده آب روی سطح این سیاره است.
