وصیتنامه ادوارد ادیش تاجر ثروتمند آمریکائی

[~EaSTeRn ~]

[FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif]قسمتی ار وصیت نامه ادوارد ادیش ، یکی از بزرگترین تاجران امریکایی در سن 76 سالگی

[/FONT]

​

[FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif]

[/FONT]​

[FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif]
[/FONT]​

[FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif]من ادوارد ادیش هستم که برای شما می نویسم ، یکی از بزرگترین تاجران امریکایی با سرمایه[/FONT]

[FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif]
[/FONT]
[FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif] ای هنگفت و حساب بانکی که گاهی خودم هم در شمردن صفرهای مقابل ارقامش گیج می[/FONT]
[FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif]
[/FONT]
[FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif] شوم ! دارای شم اقتصادی بسیار بالا که گویا همواره به وجودم وحی می شود چه چیز را[/FONT]
[FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif]
[/FONT]
[FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif] معامله کنم تا بیشترین سود از آن من شود ، البته تنها شانس و هوش نبود من تحصیلات [/FONT]
[FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif]
[/FONT]
[FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif]دانشگاهی بالایی هم داشتم که شک ندارم سهم موثری در موفقیتهای من داشت
.[/FONT]
​

[FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif]یادم هست وقتی بیست ساله بودم خیال می کردم اگر روزی به یک چهلم سرمایه فعلیم برسم[/FONT][FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif] خوشبخترین و موفقترین مرد دنیا خواهم بود و عجیب است که حالا با داشتن سرمایه ای چهل[/FONT][FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif] برابر بیشتر از آنچه فکر می کردم باز از این حس زندگی بخش در وجودم خبری نیست .[/FONT]​

[FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif]من در سن 22 سالگی برای اولین بار عاشق شدم . راستش آن وقتها من تنها یک دانشجوی[/FONT][FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif] ساده بودم که شغلی و در نتیجه حقوقی هم نداشتم . بعضی وقتها با تمام وجود هوس می[/FONT][FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif] کردم برای دختر موردعلاقه ام هدیه ای ارزشمند بگیرم تا عشقم را باور کند و کاش آن روزها[/FONT][FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif] کسی بود به من می گفت که راه ابراز عشق خرید کردن نیست که اگر بود محل ابراز عشق[/FONT][FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif] دلباخته ترین عاشق ها ، فروشگاهها می شد
!![/FONT]
​

[FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif]کسی چیزی نگفت و من چون هرگز نتوانستم هدیه ای ارزشمند بگیرم هرگز هم نتوانستم علاقه[/FONT][FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif] ام را به آن دختر ابراز کنم و او هم برای همیشه ترکم کرد . روز رفتنش قسم خوردم دیگر تا[/FONT][FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif] روزی که ثروتی به دست نیاوردم هرگز به دنبال عشقی هم نباشم و بلند هم بر سر قلبم فریاد[/FONT][FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif] کشیدم : هیس ، از امروز دگر ساکت باش و عجیب که قلبم تا همین امروز هم ساکت مانده است …[/FONT]​

[FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif]و زندگی جدید من آغاز شد
…[/FONT]
​

[FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif]من با تمام جدیت شروع به اندوختن سرمایه کردم ، باید به خودم و تمام آدمها ثابت می کردم[/FONT][FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif] کسی هستم . شاید برای اثبات کسی بودن راههای دیگری هم بود که نمی دانم چرا آنوقتها به[/FONT][FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif] ذهن من نرسید
…[/FONT]
​

[FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif]دیگر حساب روزها و شبها از دستم رفته بود . روزها می گذشت ، جوانیم دور میشد و به جایش[/FONT][FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif] ثروت قدم به قدم به من نزدیکتر می شد ، راستش من تنها در پی ثروت نبودم ، دلم می خواست[/FONT][FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif] از ورای ثروت به آغوش شهرت هم دست یابم و اینگونه شد ، آنچنان اسم و رسمی پیدا کرده[/FONT][FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif] بودم که تمام آدمهای دوروبرم را وادار به احترام می کرد و من چه خوش خیال بودم ، خیال می[/FONT][FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif] کردم آنها دارند به من احترام می گذارند و اما دریغ که احترام آنها به چیز دیگری بود
.[/FONT]
​

[FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif]آن روزها آنقدر سرم شلوغ بود که اصلا وقت نمی کردم در گوشه ای از زنده ماندنم کمی زندگی[/FONT][FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif] هم بکنم ! به هر جا می رسیدم باز راضی نمی شدم بیشتر می خواستم ، به هر پله که می[/FONT][FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif] رسیدم پله بالاتری هم بود و من بالاترش را می خواستم و اصلا فراموش کرده بودم اینجا که[/FONT][FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif] ایستادم همان بهشت آرزوهای دیروزم بود کمی در این بهشت بمانم ، لذتش را ببرم و بعد پله[/FONT]
[FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif] بعدی ، من فقظ شتاب رفتن داشتم حالا قرار بود کی و کجا به چه چیز برسم این را خودم هم نمی دانستم
![/FONT]
​

[FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif]اوایل خیلی هم تنها نبودم ، آدمها ی زیادی بودند که دلشان می خواست به من نزدیکتر باشند ،[/FONT]
[FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif] خیلی هاشان برای آنچه که داشتم و یکی دو تا هم تنها برای خودم و افسوس و هزاران[/FONT][FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif] افسوس که من آن روزها آنقدر وقت نداشتم که این یکی دو نفر را از انبوه آدمهایی که احاطه[/FONT][FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif] ام کرده بودند پیدایشان کنم ، من هرگز پیدایشان نکردم و آنها هم برای همیشه گم شدند و[/FONT][FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif] درست ازروز گم شدن آنها تنهایی با تمام تلخیش بر سویم هجوم آورد . من روز به روز میان[/FONT][FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif] انبوه آدمها تنها و تنها تر میشدم و خنده دار و شاید گریه دارش اینجاست هیچ کس از تنهایی من[/FONT][FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif] خبر نداشت و شاید خیلیها هم زیر لب زمزمه می کردند : خدای من ، این دگر چه مرد[/FONT][FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif] خوشبختیست ! و کاش اینطور بود
…[/FONT]
​

[FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif]و باز روزها گذشت ، آسایش دوش به دوش زندگیم راه می رفت و هرگز نفهمیدم آرامش این[/FONT][FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif] وسط کجا مانده بود ؟

[/FONT]
​

[FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif]ایام جوانی خیال می کردم ثروت غول چراغ جادوست که اگر بیاید تمام آرزوها را براورده می کن[/FONT][FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif]د و من با هزاران جان کردن آوردمش اما نمی دانم چرا آرزوها ی مرا براورده نکرد …[/FONT]​

[FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif]کاش در تمام این سالها تنها چند روز، تنها چند صبح بهاری پابرهنه روی شنها ی ساحل راه می[/FONT][FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif] رفتم تا غلقلک نرم آن شنهای خیس روحم را دعوت به آرامش می کرد .[/FONT]​

[FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif]کاش وقتهایی که برف می آمد من هم گوله ای از برف می ساختم و یواشکی کسی را نشانه[/FONT][FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif] می گرفتم و بعد از ترس پیدا کردنم تمام راه را بر روی برفها می دویدم .[/FONT]​

[FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif]کاش بعضی وقتها بی چتر زیر باران راه می رفتم ، سوت می زدم ، شعر می خواندم ،[/FONT]​

[FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif]کاش با احساساتم راحتر از اینها بودم ، وقتهایی که بغضم می گرفت یک دل سیر گریه می کردم[/FONT][FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif] و وقت شادیم قهقهه خنده هایم دنیا را می گرفت
…[/FONT]
​

[FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif]کاش من هم می توانستم عشقم را در نگاهم بگنجانم و به زبان چشمهایم عشق را می گفتم …[/FONT]​

[FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif]کاش چند روزی از عمرم را هم برای دل آدمها زندگی می کردم ، بیشتر گوش می کردم ، بهتر[/FONT][FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif] نگاهشان می کردم
…[/FONT]
​

[FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif]شاید باورتان نشود ، من هنوز هم نمی دانم چگونه می شود ابراز عشق کرد ، حتی نمی دانم[/FONT][FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif] عشق چیست ، چه حسیست تنها می دانم عشق نعمت باشکوهی بود که اگر درون قلبم بود[/FONT][FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif] من بهتر از اینها زندگی می کردم ، بهتر از اینها می مردم
.[/FONT]
​

[FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif]من تنها می دانم عشق حس عجیبیست که آدمها را بزرگتر می کند . درست است که می گویند[/FONT][FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif] با عشق قلب سریعتر می زند ، رنگ آدم بی هوا می پرد ، حس از دست و پای آدم می رود اما[/FONT][FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif] همانها می گویند عشق اعجاز زندگیست ، کاش من هم از این معجزه چیزی می فهمیدم ….[/FONT]​

[FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif]کاش همین حالا یکی بیاید تمام ثروت مرا بردارد و به جایش آرام حتی شده به دروغ ! درون[/FONT][FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif] گوشم زمزمه کند دوستم دارد ، کاش یکی بیاید و در این تنهایی پر از مرگ مرا از تنهایی و[/FONT][FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif] تنهایی را از من نجات دهد ، بیاید و به من بگوید که روزی مرا دوست داشته است ، بگوید بعد از[/FONT][FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif] مرگ همواره به خاطرش خواهم ماند ، بگوید وقتی تو نباشی چیزی از این زندگی ، چیزی از این[/FONT]
[FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif] دنیا ، از این روزها کم می شود .[/FONT]​

[FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif]راستی من کجای دنیا بودم ؟[/FONT]
​

[FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif]آهای آدمها ، کسی مرا یادش هست ؟؟؟[/FONT]
​

[FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif]اگر هست تو را به خدا یکی بیاید و در این دقایق پر از تنهایی به من بگوید که مرا دوست داشته[/FONT][FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif] است …[/FONT]
​

[FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif]
[/FONT]​

 

[navid.orturk]

قسمتی ار وصیت نامه ادوارد ادیش ، یکی از بزرگترین تاجران امریکایی در سن 76 سالگی


​

​

جالب بود ! زندگی اینطوری یه دیگه نمیشه روش حساب کرد!