مرکز بازیهای آبی المپیک 2012 لندن که شبیه به یک سفره‌ماهی عظیم با باله‌هایی متحرک طراحی‌شده، انتظار می‌رود به یکی از زیباترین جلوه‌های بصری این مرکز و یکی از مناطق توریستی شهر لندن تبدیل شود.
ساخت مرکز بازیهای آبی المپیک 2012 لندن که توسط زاها حدید، برنده جایزه معماری پریتزکر به شکل یک سفره‌ماهی عظیم طراحی‌شده، در حال انجام است. این مرکز آبی که در منطقه استراتفورد در شرق لندن و با صرف هزینه‌ای حدود 300 میلیون پوند/480 میلیارد تومان به مرحله بهره‌برداری خواهد رسید، شامل دو استخر 50 متری به علاوه یک استخر مخصوص شیرجه است. در هفته‌های اخیر دو استخر بتونی این مرکز با بیش از 10 میلیون لیتر آب، آب‌گیری و بررسی شده‌اند. پس از مرحله عایق‌بندی این استخرها با بیش از 180هزار کاشى فیروزه‌ای فرش خواهند شد.
به گزارش دیزاین‌بوم، در ساخت این ساختمان پیچیده با سقف قوسی‌شکل و دو بال متحرک حدود 3360 تن میله فولادی به کار رفته است، بال‌های متحرک مطابق شرایط آب‌و‌هوایی باز می‌شوند و جمع خواهند شد. در این مرکز که علاوه بر مسابقات شنای المپیک و شیرجه، محل برگزارى بازیهای نهایی واترپلو نیز خواهد بود، 17500 صندلی در جایگاه تماشاگران در نظر گرفته شده است. پس از اتمام بازی‌ها تعداد این صندلی‌ها به 2500 عدد کاهش پیدا خواهد کرد، فضایی به گردهمایی‌های عمومی اختصاص خواهد یافت و استخرها برای رقابت‌های ملی و منطقه‌ای مورد استفاده قرار خواهند گرفت.
مراحل ابتدایی ساخت و فونداسیون مرکز بازیهای آبی المپیک 2012 لندن
سقف بالدار این مرکز از نمای بالا شبیه به یک سفره‌ماهی بزرگ به نظر می‌رسد.
نمای کناری این مرکز سقف قوسی شکل آنرا به خوبی نشان می‌دهد، بخش میانی فرو رفته است.
مرکز بازیهای آبی المپیک لندن در حال ساخت
استخرها پر و شرایط آنها بررسی می‌شود
طراحی کامپیوتری فضای داخلی، استخرهایی که نظر مثبت ورزشکاران و تماشاچیان را به خود جلب خواهند کرد.
طرح کامپیوتری نهایی این مرکز
طرح کامپیوتری سازه فولادی تشکیل‌دهنده سقف مرکز بازیهای آبی المپیک 2012 لندن
ساخت این سازه عظیم فولادی که بهترین نماد المپیک لندن نام گرفته، از چند هفته دیگر در پارک المپیک این شهر آغاز خواهد شد. شاید این برج 115 متری بتواند روزی رؤیای ایفل لندن را برای ساکنان این شهر محقق کند.
طرح ابتدایی برج «آرسرول میتال‌اربیت» که توسط آنیش کاپور، هنرمند هندی ساکن لندن طراحی شده، برنده مسابقه طراحی بهترین نماد المپیک 2012 لندن شده است. مراحل ساخت این برج 115 متری که در ساخت آن 1400 تن فولاد به ازرش بیش از 30میلیون دلار/30میلیارد تومان به کار گرفته خواهد شد، باید تا نوامبر 2011/ آبان‌ماه 1390 به اتمام برسد. پس از اتمام مراحل ساخت «آرسرول میتال‌اربیت» که کمی از برج ساعت بیگ‌بن بلندتر است، به بزرگ‌ترین اثر هنری شهر لندن بدل خواهد شد.
در پایان این برج که هم‌اکنون به اسامی مستعاری مانند ایفل لندن، غول استراتفورد یا برج بابل خوانده می‌شود و به شکل مارپیچی عظیم رو به آسمان طراحی شده، میزبان کسانی خواهد بود که می‌خواهند از ورای ابرها، چشم‌اندازی منحصر به فرد از شهر لندن را تماشا کنند. بالابرها قابلیت جابجایی حدود 700 نفر در ساعت را دارند و برای پایین آمدن از برج می‌شود از پله‌کان مارپیچ بیرونی استفاده کرد.
آنیش کاپور می‌گوید: «این برج را می‌شود نماد بی‌ثباتی دانست، از هر نقطه از لندن که به آن نگاه کنید، به شکلی متفاوت دیده خواهد شد». او معتقدست: «این طرح حسی مربوط به قرون وسطی را در فرد زنده می‌کند و در این دهلیز مارپیچ آنجا که به ابرها و آسمان می‌رسد، پایانی اسطوره‌ای نهفته است».
البته تاپیک http://www.www.www.iran-eng.ir/showthread.php/219514-طراحی-ورزشگاههای-المپیک-لندن-زاها-حدید هم همین پروژه رو بررسی کرده ولی به علت تعدد عکسها و منبعش اینا رو گذاشتم
http://hossinhassany.blogfa.com/post-296.aspx
ساخت مرکز بازیهای آبی المپیک 2012 لندن که توسط زاها حدید، برنده جایزه معماری پریتزکر به شکل یک سفره‌ماهی عظیم طراحی‌شده، در حال انجام است. این مرکز آبی که در منطقه استراتفورد در شرق لندن و با صرف هزینه‌ای حدود 300 میلیون پوند/480 میلیارد تومان به مرحله بهره‌برداری خواهد رسید، شامل دو استخر 50 متری به علاوه یک استخر مخصوص شیرجه است. در هفته‌های اخیر دو استخر بتونی این مرکز با بیش از 10 میلیون لیتر آب، آب‌گیری و بررسی شده‌اند. پس از مرحله عایق‌بندی این استخرها با بیش از 180هزار کاشى فیروزه‌ای فرش خواهند شد.
به گزارش دیزاین‌بوم، در ساخت این ساختمان پیچیده با سقف قوسی‌شکل و دو بال متحرک حدود 3360 تن میله فولادی به کار رفته است، بال‌های متحرک مطابق شرایط آب‌و‌هوایی باز می‌شوند و جمع خواهند شد. در این مرکز که علاوه بر مسابقات شنای المپیک و شیرجه، محل برگزارى بازیهای نهایی واترپلو نیز خواهد بود، 17500 صندلی در جایگاه تماشاگران در نظر گرفته شده است. پس از اتمام بازی‌ها تعداد این صندلی‌ها به 2500 عدد کاهش پیدا خواهد کرد، فضایی به گردهمایی‌های عمومی اختصاص خواهد یافت و استخرها برای رقابت‌های ملی و منطقه‌ای مورد استفاده قرار خواهند گرفت.
انتظار می‌رود ساخت این مرکز تا پایان تابستان 2011 میلادی به پایان برسد.
مراحل ابتدایی ساخت و فونداسیون مرکز بازیهای آبی المپیک 2012 لندن
سقف بالدار این مرکز از نمای بالا شبیه به یک سفره‌ماهی بزرگ به نظر می‌رسد.
نمای کناری این مرکز سقف قوسی شکل آنرا به خوبی نشان می‌دهد، بخش میانی فرو رفته است.
مرکز بازیهای آبی المپیک لندن در حال ساخت
استخرها پر و شرایط آنها بررسی می‌شود
طراحی کامپیوتری فضای داخلی، استخرهایی که نظر مثبت ورزشکاران و تماشاچیان را به خود جلب خواهند کرد.
طرح کامپیوتری نهایی این مرکز
طرح کامپیوتری سازه فولادی تشکیل‌دهنده سقف مرکز بازیهای آبی المپیک 2012 لندن
طرح ابتدایی برج «آرسرول میتال‌اربیت» که توسط آنیش کاپور، هنرمند هندی ساکن لندن طراحی شده، برنده مسابقه طراحی بهترین نماد المپیک 2012 لندن شده است. مراحل ساخت این برج 115 متری که در ساخت آن 1400 تن فولاد به ازرش بیش از 30میلیون دلار/30میلیارد تومان به کار گرفته خواهد شد، باید تا نوامبر 2011/ آبان‌ماه 1390 به اتمام برسد. پس از اتمام مراحل ساخت «آرسرول میتال‌اربیت» که کمی از برج ساعت بیگ‌بن بلندتر است، به بزرگ‌ترین اثر هنری شهر لندن بدل خواهد شد.
ادامه عکس ها و مطالب در ادامه مطلب . . .
به گزارش دیزاین‌بوم، در الگوی کامپیوتری رنگ این برج درهم پیچیده، قرمز تیره پیش‌بینی شده و شنیده‌ها حاکی از این هستند که طرح اولیه آن از برج بابل اقتباس شده است. از چند هفته آینده مراحل ساخت این سازه عظیم فولادی در قسمتی از پارک المپیک لندن و با همکاری مهندسان شرکت آروپ آغاز خواهد شد. پرداخت بخش عمده‌ای از هزینه‌های ساخت این برج را لاکشمی میتال که از شناخته‌شده‌ترین چهره‌ها در صنعت فولاد و ثروتمندترین مرد لندن به‌شمار می‌رود، به عهده گرفته است.
در پایان این برج که هم‌اکنون به اسامی مستعاری مانند ایفل لندن، غول استراتفورد یا برج بابل خوانده می‌شود و به شکل مارپیچی عظیم رو به آسمان طراحی شده، میزبان کسانی خواهد بود که می‌خواهند از ورای ابرها، چشم‌اندازی منحصر به فرد از شهر لندن را تماشا کنند. بالابرها قابلیت جابجایی حدود 700 نفر در ساعت را دارند و برای پایین آمدن از برج می‌شود از پله‌کان مارپیچ بیرونی استفاده کرد.
آنیش کاپور می‌گوید: «این برج را می‌شود نماد بی‌ثباتی دانست، از هر نقطه از لندن که به آن نگاه کنید، به شکلی متفاوت دیده خواهد شد». او معتقدست: «این طرح حسی مربوط به قرون وسطی را در فرد زنده می‌کند و در این دهلیز مارپیچ آنجا که به ابرها و آسمان می‌رسد، پایانی اسطوره‌ای نهفته است».
البته تاپیک http://www.www.www.iran-eng.ir/showthread.php/219514-طراحی-ورزشگاههای-المپیک-لندن-زاها-حدید هم همین پروژه رو بررسی کرده ولی به علت تعدد عکسها و منبعش اینا رو گذاشتم
http://hossinhassany.blogfa.com/post-296.aspx
آخرین ویرایش توسط مدیر:
