rahbari91
عضو
هواداران تراكتورسازی 21 آذر ورزشگاه هفت هزارنفري يادگار امام
همانطور که انتظار می رفت دوشنبه شب شوی نود محلی شد برای حملات ناجوانمردانه علیه هواداران آذربایجانی. برنامه ای که از آن بوی تعفن تهمتهای ناروا و تفرقه افکنی ها به مشام می رسد و با خرج بیت المال برنامه هایی به قصد ایجاد اختلافات و ناهنجاریها در فوتبال و جامعه تولید می شود. در این گیرو دار هستند کسانی که ملعبه دست شومن کبیر آقای فردوسی پور شده و به خاطر کسب حمایت برنامه فاسد وی چه خوش خدمتی ها که نمی کنند , از جمله این افراد آقای دایی , سرمربی کنونی پرسپولیس است.
از خاطرمان پاک نمی شود در ایامی که همین برنامه نود استارت تخریب چهره اسطوره و قهرمان آذربایجان را زده بود , این مردم آذربایجان بودند که پشت قهرمانشان را خالی نکردند و در هر فرصتی حمایت خود را از وی ابراز نمودند. در نظرسنجی ها به نفع وی رای دادند و در ورزشگاهها وی را تشویق کردند ( در حالی که در ورزشگاه آزادی فحشهای ناموسی نثار وی می کردند و کار به جایی رسید که برادران وی را نیز در استادیوم آزادی مورد ضرب و شتم قرار دادند ). کسانی که با دایی دشمنی می کردند از چشم این مردم هم می افتادند و در نزد این هواداران ترک زبان منفور می گشتند و همه اینها در یک خصیصه آذربایجانیها خلاصه می شد . غیرت
فصل پیش که تراختور در ورزشگاه تختی تهران رودرروی تیم استیل آذین قرار گرفت فرصتی دیگر بود تا هواداران آذربایجانی حمایت خویش را از قهرمان دیارشان به نمایش بگذارند. در ایامی که آقای دایی به خاطر هجمه سنگین رسانه های نوشتاری و تصویری در کنج خلوتی خزیده بود و به خاطر اخراج از تیم ملی روی آفتابی شدن در میان مردم را نداشت. آری در آن روز همه یکصدا شعار می دادند « کریمی یادت باشه دایی سرورته » آنها با این شعار دو نکته را یادآور می شدند ; اول اینکه حمایت خود را از قهرمان دیارشان اعلام می نمودند و دوم اینکه این پیام را می دادند که دشمنان و بدخواهان قهرمانشان در نزد اینان نیز منفورند.
ماه ها گذشت و دایی دوباره به صحنه فوتبال بازگشت و متاسفانه سکاندار تیمی شد که هواداران و مسئولینش در اهانت به همان مردم آذربایجان گوی سبقت را از سایرین ربوده اند و صد افسوس که ایشان نیز در تضعیف و تخریب هواداران آذربایجانی از هر فرد دیگری فعالتر و مصمم تر بوده است و اینگونه حمایتهای صادقانه آنان را جبران نموده و اینجاست که هواداران به خاطر لقب شهریاری که به وی اتلاق کرده اند شرمنده اند. شرمنده اند از استاد شهریار که این فرد را نشناخته لایق چنین لقبی دانسته اند.
مطمئنا فدراسیون نشینان نیز از مسئله اخیر خشنودند و شاید جایزه و یا عنوان پرطمطراق دیگری را برای دایی کنار بگذارند , همانطور که هدیه سکوت و بی تفاوتی کریم باقری در برابر توهینها و فحاشی های طرفداران تیمش به مردم ترک زبان , انتخاب وی به عنوان مرد اخلاق ده سال اخیر بود!!
در اینصورت به فدراسیون فوتبال پیشنهاد می شود که خوش خدمتی وی را نیز با انتخاب ایشان به عنوان با غیرت ترین فوتبالیست قرن جبران نمایند. باشد که زحمات ایشان هم بی مزد و مواجب نماند.
با همه این تفاسیر , رسانه ها و تریبونها جملگی در دست پایتخت نشینهاست و جملات و حرفهای نامربوط آقای دایی را هر روز با رنگ و لعاب بیشتری پیگیری می نمایند و اینجاست که هوشیاری هواداران تیمهای آذربایجانی را بیش از پیش می طلبد که مبادا در دام افرادی مثل آقای دایی و فردوسی پور بیفتند که اینان اهدافی جز ضربه زدن به اتحاد و یکدلی شان ندارند و یقین داشته باشند که در نهایت
حق بر باطل پیروز است
همانطور که انتظار می رفت دوشنبه شب شوی نود محلی شد برای حملات ناجوانمردانه علیه هواداران آذربایجانی. برنامه ای که از آن بوی تعفن تهمتهای ناروا و تفرقه افکنی ها به مشام می رسد و با خرج بیت المال برنامه هایی به قصد ایجاد اختلافات و ناهنجاریها در فوتبال و جامعه تولید می شود. در این گیرو دار هستند کسانی که ملعبه دست شومن کبیر آقای فردوسی پور شده و به خاطر کسب حمایت برنامه فاسد وی چه خوش خدمتی ها که نمی کنند , از جمله این افراد آقای دایی , سرمربی کنونی پرسپولیس است.
از خاطرمان پاک نمی شود در ایامی که همین برنامه نود استارت تخریب چهره اسطوره و قهرمان آذربایجان را زده بود , این مردم آذربایجان بودند که پشت قهرمانشان را خالی نکردند و در هر فرصتی حمایت خود را از وی ابراز نمودند. در نظرسنجی ها به نفع وی رای دادند و در ورزشگاهها وی را تشویق کردند ( در حالی که در ورزشگاه آزادی فحشهای ناموسی نثار وی می کردند و کار به جایی رسید که برادران وی را نیز در استادیوم آزادی مورد ضرب و شتم قرار دادند ). کسانی که با دایی دشمنی می کردند از چشم این مردم هم می افتادند و در نزد این هواداران ترک زبان منفور می گشتند و همه اینها در یک خصیصه آذربایجانیها خلاصه می شد . غیرت
فصل پیش که تراختور در ورزشگاه تختی تهران رودرروی تیم استیل آذین قرار گرفت فرصتی دیگر بود تا هواداران آذربایجانی حمایت خویش را از قهرمان دیارشان به نمایش بگذارند. در ایامی که آقای دایی به خاطر هجمه سنگین رسانه های نوشتاری و تصویری در کنج خلوتی خزیده بود و به خاطر اخراج از تیم ملی روی آفتابی شدن در میان مردم را نداشت. آری در آن روز همه یکصدا شعار می دادند « کریمی یادت باشه دایی سرورته » آنها با این شعار دو نکته را یادآور می شدند ; اول اینکه حمایت خود را از قهرمان دیارشان اعلام می نمودند و دوم اینکه این پیام را می دادند که دشمنان و بدخواهان قهرمانشان در نزد اینان نیز منفورند.
ماه ها گذشت و دایی دوباره به صحنه فوتبال بازگشت و متاسفانه سکاندار تیمی شد که هواداران و مسئولینش در اهانت به همان مردم آذربایجان گوی سبقت را از سایرین ربوده اند و صد افسوس که ایشان نیز در تضعیف و تخریب هواداران آذربایجانی از هر فرد دیگری فعالتر و مصمم تر بوده است و اینگونه حمایتهای صادقانه آنان را جبران نموده و اینجاست که هواداران به خاطر لقب شهریاری که به وی اتلاق کرده اند شرمنده اند. شرمنده اند از استاد شهریار که این فرد را نشناخته لایق چنین لقبی دانسته اند.
مطمئنا فدراسیون نشینان نیز از مسئله اخیر خشنودند و شاید جایزه و یا عنوان پرطمطراق دیگری را برای دایی کنار بگذارند , همانطور که هدیه سکوت و بی تفاوتی کریم باقری در برابر توهینها و فحاشی های طرفداران تیمش به مردم ترک زبان , انتخاب وی به عنوان مرد اخلاق ده سال اخیر بود!!
در اینصورت به فدراسیون فوتبال پیشنهاد می شود که خوش خدمتی وی را نیز با انتخاب ایشان به عنوان با غیرت ترین فوتبالیست قرن جبران نمایند. باشد که زحمات ایشان هم بی مزد و مواجب نماند.
با همه این تفاسیر , رسانه ها و تریبونها جملگی در دست پایتخت نشینهاست و جملات و حرفهای نامربوط آقای دایی را هر روز با رنگ و لعاب بیشتری پیگیری می نمایند و اینجاست که هوشیاری هواداران تیمهای آذربایجانی را بیش از پیش می طلبد که مبادا در دام افرادی مثل آقای دایی و فردوسی پور بیفتند که اینان اهدافی جز ضربه زدن به اتحاد و یکدلی شان ندارند و یقین داشته باشند که در نهایت
حق بر باطل پیروز است
