هفت سين:يكي ديگر از آيين و پيك نوروزی سفرهي هفت سين است كه شمار آن از هفت امشاسپندان آيين زرتشت سرچشمه ميگیرد. دكتر بهرام فره وشی در جهان فروری، ريشهي واژهي هفت سين را از چيدن "هفت سينی" بر خوان نوروزی ميداند كه به آن هفت سينی ميگفتند و با گذشت زمان و افتادن "ي" پاياني آن به گونه هفت سين در آمده. به گفتهي او هنوز هم در برخي از روستاهای ايران اين سفره را، سفرهي هفت سينی مي گويند. چيزهايي که روی سفرهي هفت سين می چينند بدين شمارند:
خانواده های زرتشتی سه قاب از سبزه به نماد اندیشه نیک ، گفتار نیک ، کردار نیک بر خوان می نهنند تا موجب فراوانی در سال نو شود رنگ سبز آن رنگ ملی ایرانیان و نماد امرداد امشاسپند می باشد .
سمنو( مایه خمیر) که نماد خوبی برای زایش و باروری گیاهان توسط فروهرهاست و از جوانه های ناز رسیده گندم تهیه می شود
سنجد بو و شکوفه آن سرچشمه دلدادگی باروری و زايندگى و عشق است
سماق چاشنی و محرک شادی در زندگی به شمار می روند
سیر و سرکه برای گندزدایی و پاکیزگی می باشد
آب و ماهی سرخ نماد خورداد امشاسپند به معنی سرزندگی و شادابی و تندرستی، رسائي است
سیب سرخ (میوه جات) نماد سپندارمزد امشاسپند ، فروتنی و مهر و شيدايي
سکه نماد ی از شهریور امشاسپند(نگهبان فلزات )به نیت درآمد و ثروت انتخاب شده است و شهريارى آرزو شده با كشور جاودانى و نیرومندي
کتاب مقدس هم یکی از پایه اصلی خوان نوروزی به تناسب مذهب خود کتاب مقدسی را که قبول دارد بر سر سفره می گذارد و نماد اهورامزدا است نسك (كتاب) سپند (مقدس، saint): نماد اهورامزدا {بر پايهي باور هر كسی، زرتشتيان: گاتها، يهويان: تورات، مسلمانان: قران، مسيحيان: انجيل و برخی حافظ و...}
آینه و آفرینگان (شمعدان) نماد اردیبهشت امشاسپند به معنی نور روشنایی و حتما با ید در بالای سفره جای بگیرد
شیر و تخم مرغ نماد وهمن امشاسپند و پندار نیک و نوزايی به معنای نطفه و باوری وزایش است http://hamazoor.ir/persian/images/stories/non panir.jpg نان و پنیر و سبزی نقل شبرینی و آجیل همگی نمادی از داده های اهورایی میباشد اسپند و آويشن: نماد تندرستی و فرخندگينارنج: نماد گوی زمين و گردی آنگلاب: نماد آب ريزان يا آب پاشانانار: نماد پارسايی و پاكي
برگزاری جشن نوروز:زرتشتيان و یا ایرانیان کهن در نخستين بامداد نوروز در كنار چهارچوب پايين در ورودی خانه اندكی آويشن ميريزند كه نشان برپايی جشن در آن خانه است.زرتشتيان در نخستين روز سال نو به نيايشگاه مكان زندگی خود میروند تا سال نو را با همبستگی با يكديگر و نيايش به درگاه اهورامزدا آغاز نمايند و سپس مانند هر ايرانی ديگر به ديدار بزرگان، خويشاوندان و آشنايان ميروند.و در پايان فردوسی درباره جشن نوروز چنين می گويد:
به جمشيد بر، گوهر افشاندند
مر آن روز را روز نو خواندند
سر سال نو هرمز و فروردين
بر آسوده از رنج، تن دل، زكين
بزرگان به شادی بياراستند
می و جام و رامشگران خواستند
چنين روز فرخ از آن روزگار
بمانده از آن خسروان يادگار
برگزاری جشن نوروز:زرتشتيان و یا ایرانیان کهن در نخستين بامداد نوروز در كنار چهارچوب پايين در ورودی خانه اندكی آويشن ميريزند كه نشان برپايی جشن در آن خانه است.زرتشتيان در نخستين روز سال نو به نيايشگاه مكان زندگی خود میروند تا سال نو را با همبستگی با يكديگر و نيايش به درگاه اهورامزدا آغاز نمايند و سپس مانند هر ايرانی ديگر به ديدار بزرگان، خويشاوندان و آشنايان ميروند.و در پايان فردوسی درباره جشن نوروز چنين می گويد:
به جمشيد بر، گوهر افشاندند
مر آن روز را روز نو خواندند
سر سال نو هرمز و فروردين
بر آسوده از رنج، تن دل، زكين
بزرگان به شادی بياراستند
می و جام و رامشگران خواستند
چنين روز فرخ از آن روزگار
بمانده از آن خسروان يادگار
جشن نوروز و سال ۳۷۵۰ زرتشتيان ( ۱۳۹۱ ) فرخنده باد !