شبكه دسترسي (AN) تركيبي است از يك سري فاكتورهاي انتقال مانند امكانات خط و تجهيزات انتقال بين اينترفيس نود سرويس (SNI) و اينترفيس شبكه ـ مشترك (UNI) در واقع AN يك سيستم تكميلي است كه ظرفيت Loading براي انتقال ارتباط را فراهم مي‌نمايد و با اينترفيس Q3 به بخش مديريت ارتباط مي‌يابد.
پوشش شبكه دسترسي مشتركين شامل سه اينترفيس است :
1ـ اتصال به نود سرويس از طريق SNI در بخش شبكه
2ـ اتصال به مشترك از طريق UNI در بخش مشترك
3ـ اتصال به شبكه مديريت از طريق Q3
تعريف شبكه دسترسي
شبكه دسترسي قسمتي از شبكه مخابراتي است كه امكان ارتباط تجهيزات مشتركين را به مراكز مخابراتي فراهم مي‌سازد.يا بطور کلي شبکه اتصالي مشترک به مرکز تلفن را شبکه دسترسي گويند
وضعيت موجود شبكه دسترسي
در ساختار شبكه عمومي PSTN يك بخش بنام شبكه دسترسي مشتركين (شبكه آبونه مركزي)، بعنوان اولين شبكه دسترسي تدارك شده در سيستم‌هاي مخابراتي شناخته شده است. در اين شبكه ارتباط مشتركين با اولين مركز مخابراتي از طريق سيم مسي برقرار مي‌گردد. اين بخش (حد فاصل مركز مخابراتي تا تجهيزات مشتركين) درصد بالايي از سرمايه‌گذاري كل شبكه را بخود اختصاص داده است و بيشترين هزينه نگهداري و بالاترين نرخ خرابي را دربردارد.
شكل 2 شبكه دسترسي موجود براساس سيم مسي را نشان مي‌دهد.
شبكه آبونه مركزي رايج‌ترين شبكه دسترسي در شبكه PSTN است كه با استفاده از كابلهاي مسي ميباشد.
حال به شرح مختصري از انواع شبكه‌هاي دسترسي موجود در بخش مراكز شهري مي‌پردازيم :
دسترسي باسيم (Wire Line Access) شامل:
1ـ دسترسي با سيم مسي (Copper Wire)
2ـ دسترسي با تجهيزات ريموت (Remote)
1ـ دسترسي با سيم مسي
اين شبكه حدوداً 70% از سرمايه‌گذاري عمده روبه افزايش اپراتور مخابراتي را دربرمي‌گيرد.
مشكلات
زمانبر بودن ايجاد و گسترش شبكه
پرهزينه بودن شبكه
محدوديت در پهناي باند
نگهداري مشکل
مشكلات اجرائي (نصب)
عدم وجود انعطاف پذيري
نبود Reliability
عدم امکان مديريت
افت زياد
تداخل
نبود امنيت کافي
با توجه به مشكلات فوق‌الذكر تكنولوژيهايي براي استفاده اقتصادي از كابلهاي مسي بوجود آمده كه عبارتند از:
Pair Gain
XDSL ـ HDSL
تا زمانيكه بكارگيري فيبرها در شبكه دسترسي هزينه موثر داشته باشد،كاربرد تجهيزات فوق اين وقفه را پرخواهد كرد. فايده بكارگيري كابلهاي مسي بوسيله تكنولوژيهاي فوق اين است كه در حال حاضر موجود ميباشد.
لازم به ذكر است كه درحال حاضر از زوج كابلهاي مسي(خطوط مشتركين) جهت دسترسي به سرويس‌هاي لايه كاربردي اينترنت (از قبيل E-mail ـ W.W.W ـ FTP و بــازيابي از ديتابيس ) با استفاده از مودم‌هاي آنالوگ با حداكثر سرعت 56kb/s استفاده مي‌شود. اين دسترسي ترافيك زيادي را به مراكز وارد نموده است كه در برنامه
چهارم توسعه مخابرات، سرريز (Off Loading) اين ترافيك بايد در طراحي مد نظر قرار گيرد.
پوشش شبكه دسترسي مشتركين شامل سه اينترفيس است :
1ـ اتصال به نود سرويس از طريق SNI در بخش شبكه
2ـ اتصال به مشترك از طريق UNI در بخش مشترك
3ـ اتصال به شبكه مديريت از طريق Q3
ITU-T Definition by Access Network
تعريف شبكه دسترسي
شبكه دسترسي قسمتي از شبكه مخابراتي است كه امكان ارتباط تجهيزات مشتركين را به مراكز مخابراتي فراهم مي‌سازد.يا بطور کلي شبکه اتصالي مشترک به مرکز تلفن را شبکه دسترسي گويند
وضعيت موجود شبكه دسترسي
در ساختار شبكه عمومي PSTN يك بخش بنام شبكه دسترسي مشتركين (شبكه آبونه مركزي)، بعنوان اولين شبكه دسترسي تدارك شده در سيستم‌هاي مخابراتي شناخته شده است. در اين شبكه ارتباط مشتركين با اولين مركز مخابراتي از طريق سيم مسي برقرار مي‌گردد. اين بخش (حد فاصل مركز مخابراتي تا تجهيزات مشتركين) درصد بالايي از سرمايه‌گذاري كل شبكه را بخود اختصاص داده است و بيشترين هزينه نگهداري و بالاترين نرخ خرابي را دربردارد.
شكل 2 شبكه دسترسي موجود براساس سيم مسي را نشان مي‌دهد.
شبكه آبونه مركزي رايج‌ترين شبكه دسترسي در شبكه PSTN است كه با استفاده از كابلهاي مسي ميباشد.
حال به شرح مختصري از انواع شبكه‌هاي دسترسي موجود در بخش مراكز شهري مي‌پردازيم :
دسترسي باسيم (Wire Line Access) شامل:
1ـ دسترسي با سيم مسي (Copper Wire)
2ـ دسترسي با تجهيزات ريموت (Remote)
1ـ دسترسي با سيم مسي
اين شبكه حدوداً 70% از سرمايه‌گذاري عمده روبه افزايش اپراتور مخابراتي را دربرمي‌گيرد.
مشكلات
زمانبر بودن ايجاد و گسترش شبكه
پرهزينه بودن شبكه
محدوديت در پهناي باند
نگهداري مشکل
مشكلات اجرائي (نصب)
عدم وجود انعطاف پذيري
نبود Reliability
عدم امکان مديريت
افت زياد
تداخل
نبود امنيت کافي
با توجه به مشكلات فوق‌الذكر تكنولوژيهايي براي استفاده اقتصادي از كابلهاي مسي بوجود آمده كه عبارتند از:
Pair Gain
XDSL ـ HDSL
تا زمانيكه بكارگيري فيبرها در شبكه دسترسي هزينه موثر داشته باشد،كاربرد تجهيزات فوق اين وقفه را پرخواهد كرد. فايده بكارگيري كابلهاي مسي بوسيله تكنولوژيهاي فوق اين است كه در حال حاضر موجود ميباشد.
لازم به ذكر است كه درحال حاضر از زوج كابلهاي مسي(خطوط مشتركين) جهت دسترسي به سرويس‌هاي لايه كاربردي اينترنت (از قبيل E-mail ـ W.W.W ـ FTP و بــازيابي از ديتابيس ) با استفاده از مودم‌هاي آنالوگ با حداكثر سرعت 56kb/s استفاده مي‌شود. اين دسترسي ترافيك زيادي را به مراكز وارد نموده است كه در برنامه
چهارم توسعه مخابرات، سرريز (Off Loading) اين ترافيك بايد در طراحي مد نظر قرار گيرد.
