نخستین مدارس دخترانه ایران

[siminzare]

[FONT=&quot]هرگز تا به حال چیزی در مورد تاریخچه مدارس دخترانه ایران شنیدید؟[/FONT]​

[FONT=&quot]هیچ میدونید برای رسیدن به این نقطه ای که در اون هستیم چه تلاشهایی انجام شده؟[/FONT]​

[FONT=&quot]پست های زیر رو با دقت بخونید و به من جواب بدید!



[/FONT]​

[FONT=&quot]نخستین مدارس دخترانه ایران[/FONT]​

1.[FONT=&quot]روایت هفته نامه حبل المتین (شماره [/FONT][FONT=&quot]۱۷[/FONT][FONT=&quot]دوشنبه [/FONT][FONT=&quot]۱۶[/FONT][FONT=&quot] شوال [/FONT][FONT=&quot]۱۳۲۴[/FONT][FONT=&quot]) [/FONT][FONT=&quot]در سال [/FONT][FONT=&quot]۱۳۲۰[/FONT][FONT=&quot] ه.ق «علیا جناب نساخانم که اصلا از فامیل محترم کاشان است، مخصوصا برای حب وطن از قفقاز به طهران آمده تا یک مدرسه دخترانه تأسیس نماید [اما] مردی که در آن وقت نفوذ حکم داشت و اول شخص ولایت بود از اجراء این خیال مبارک مانع آمد.» این مدرسه هرگز تاسیس نشد و نخستین تلاش برای اموزش زنان ایرانی بدون نتیجه باقی ماند


[/FONT]​

2. 1321[FONT=&quot] خانم طوبی رشدیه مدرسه دخترانه پرورش را در قسمتی از منزل مسکونی خویش تأسیس کرد که با استقبال مردم مواجه شد. در سه روز اول تأسیس این مدرسه، هفده نفر در آن ثبت نام کردند ولی در روز چهارم فراشان دولتی تابلوی مدرسه را برداشتند و مدرسه را منحل کردند.[/FONT]​

 

[siminzare]

[FONT=&quot]3.[/FONT][FONT=&quot]در اواخر سال [/FONT][FONT=&quot]۱۳۲۴[/FONT][FONT=&quot] ه.ق پس از یک دوره فعالیت توضیحی و تبلیغی و آگاهی از نگرش‌های مختلف مشروطه¬خواهان نسبت به سوادآموزی زنان و دختران، گروهی از زنان به این نتیجه رسیدند که شرایط برای تأسیس مدرسه دخترانه در تهران مساعد است. از این رو در اوایل ماه صفر [/FONT][FONT=&quot]۱۳۲۵[/FONT][FONT=&quot] ه.ق /مارس [/FONT][FONT=&quot]۱۹۰۷[/FONT][FONT=&quot] میلادی، [/FONT][FONT=&quot]«[/FONT][FONT=&quot]دبستان دوشیزگان» توسط بی بی خانم وزیرف (استرآبادی) در تهران گشایش یافت و «اعلان» تأسیس و چگونگی فعالیت آن دبستان در روزنامه مجلس به چاپ رسید[/FONT][FONT=&quot]. «[/FONT][FONT=&quot]دبستان دوشیزگان»، دانش آموزان دختر بین سنین هفت الی دوازده سال را می پذیرفت و دارای پنج آموزگار زن بود. برنامه آموزشی این دبستان شامل نامه مشق قلم، تاریخ ایران، قرائت کتاب طباخی، قانون مذهب، جغرافیا و علم حساب می شد؛ ضمن این که آموزش خیاطی، کاموادوزی و خامه دوزی و غیره نیز در برنامه آموزشی دبستان گنجانده شده بود. همچنین برای جلوگیری از تنش های احتمالی در اعلان تأسیس مدرسه تأکید شده بود: «تمام این معلمین از طایفه اناثیه هستند و به غیر از یک پیرمرد قاپوچی، مردی در این مدرسه نخواهد بود.» [/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]به رغم همه این مقدمه چینی ها گشایش دبستان دوشیزگان با جنجال گسترده ای در تهران مواجه شد که شرح مفصل آن در این مجال اندک میسر نیست[/FONT][FONT=&quot].[/FONT][FONT=&quot]اما در این مورد نقل خاطرات خدیجه افضل وزیری دختر بی بی خانم استرآبادی می تواند برای درک فضای اجتماعی و سیاسی که زنان پیشگام ایرانی در آن به مبارزه مشغول بودند مفید باشد. خدیجه افضل وزیری در این باره می گوید[/FONT][FONT=&quot]:[/FONT]​

[FONT=&quot]«[/FONT][FONT=&quot]هنگامی که مجلس را به توپ بسته بودند، یکی از روحانیون در شاهزاده عبدالعظیم سر منبر رفت و فریاد زد: واشریعتا که مملکت مشروطه شد. روزی هم فریاد زد: بر آن مملکت باید گریست که در آن دبستان دوشیزگان بازشده است و مردم هم زارزار می گریستند. در محله خود ما آقای سیدعلی شوشتری ورقه ای چاپ کرد که عنوانش از این قرار بود: این دبستان دوشیزگان که بی بی خانم افتتاح کرده است این زن مفاسد دینیه دارد، در منزلش تار می¬زند و اجتماع هنرمندان است. این تکفیرنامه مادرم را دم واگن های اسبی ورقی یک شاهی می‌فروختند. در همان اوقات اوباش محل را هم تحریک می کردند تا بریزند مدرسه را غارت کنند و به¬هم¬ بزنند. این صحبت ها به گوش مادر رسید. بلند شد و رفت به وزارت معارف، وزیر معارف وقت مخبرالسلطنه هدایت بود. بی بی عرض حال خود را داد و روبروی وزیر نشست و گفت: آمده ام دادخواهی، مگر کار خلاف شرعی کرده ام؟ مدرسه باز کرده ام تا دخترها باسواد شوند. چرا باید آقای سیدعلی شوشتری بخواهد مدرسه را به هم بریزد؟ وزیر معارف گفت: خانم از من کاری ساخته نیست[/FONT][FONT=&quot].[/FONT]​

[FONT=&quot]مادر گفت: زنی لچک به سرم و از مدرسه ام دفاع می کنم، چگونه است که وزیر این مملکت هستید و نمی توانید آن را اداره کنید[/FONT][FONT=&quot].[/FONT]​

[FONT=&quot]وزیر گفت: نه، با روحانی نمی توانم دربیفتم. ولی شما یک کار می توانید بکنید[/FONT][FONT=&quot].[/FONT]​

[FONT=&quot]مادر پرسید چه کار؟[/FONT]​

[FONT=&quot]او گفت: شما روی تابلو بنویسید: در این دبستان دختر از چهار تا شش سال پذیرفته می شود و بزرگترها را هم از مدرسه اخراج کنید. زیرا آقای سیدعلی شوشتری گفته اند دوشیزه به معنی باکره است و باکره شهوت انگیز[/FONT][FONT=&quot]![/FONT]​

[FONT=&quot]مادرم آمد خانه و خود را ناگزیر از این کار دید. پس در نهایت عصبانیت تابلو را داد پایین آوردند کاغذی رویش چسباند رنگ زد و با مرکب روی آن نوشت: « در این دبستان دختر از چهار تا شش سال پذیرفته می¬شود» و در جواب گریه و زاری دخترهای بزرگ تر که نمی خواستند ترک تحصیل کنند گفت: حالا بروید تا سروصدا بخوابد باز دوباره می آیید و درس می خوانید. همزمان با کارهای مربوط به مدرسه مادرم برای وکلای مجلس که در مجلس متحصن بودند نامه ای تهییج کننده همراه با لچک سرش فرستاد که مفاد آن این بود: یا برای حفظ مشروطه پایداری کنید یا لچک مرا سرکنید. این نامه بلند در مجلس خوانده شد[/FONT][FONT=&quot].[/FONT]​

[FONT=&quot]سالی گذشت و مدرسه به کار خود ادامه می داد...»
[/FONT]
​

[FONT=&quot]دبستان دوشیزگان البته عملا تا [/FONT][FONT=&quot]۱۵[/FONT][FONT=&quot] ربیع‌الاول [/FONT][FONT=&quot]۱۳۲۶[/FONT][FONT=&quot]ه.ق/[/FONT][FONT=&quot]۱۲[/FONT][FONT=&quot] آوریل [/FONT][FONT=&quot]۱۹۰۸[/FONT][FONT=&quot]میلادی تعطیل بود و در این روز بازگشایی شد. از عوامل اصلی موثر در بازگشایی دبستان دوشیزگان، تصویب متمم قانون اساسی ([/FONT][FONT=&quot]۲۹[/FONT][FONT=&quot] شعبان [/FONT][FONT=&quot]۱۳۲۵) [/FONT][FONT=&quot]بود[/FONT][FONT=&quot]. زیرا اصل هجدهم آن «تحصیل و تعلیم علوم و معارف و صنایع» را بدون ذکر جنسیت برای عموم آزاد می‌دانست، طی این مدت مواضع مخالفان مشروطه و سنت گرایان نیز هم به لحاظ سیاسی و هم درمیان مردم - خصوصا پس از کودتای ناموفق محمدعلی شاه- تضعیف شده بود. نهایتا کیفیت آموزش در دبستان دوشیزگان مورد تصدیق وزارت معارف نیز قرارگرفت و بدین ترتیب نه تنها موقعیت دبستان دوشیزگان تثبیت شد که لزوم آموزش دختران و توانایی زنان در اداره مدرسه مورد تأیید دولت ایران قرارگرفت و راه برای تأسیس مدارس دخترانه در ایران هموار شد.[/FONT]

 

[siminzare]

1.[FONT=&quot]پس از مشروطه[/FONT]​

[FONT=&quot]در اواخر سال [/FONT][FONT=&quot]۱۲۹۰[/FONT][FONT=&quot] شمسی ([/FONT][FONT=&quot]۵[/FONT][FONT=&quot] سال پس از صدور فرمان مشروطیت) با ایستادگی مؤسسان مدارس دخترانه و فشار انجمن هایی که طرف دار آموزش دختران بودند مدارس جدید تا حدود زیادی مورد پذیرش عموم قرارگرفت. در سال های اول مشروطیت تعداد مدارس جدید افزایش یافت، ضمنا تا اواخر دوره قاجار یک مدرسه آمریکایی و یک مدرسه فرانسوی (مدرسه معروف ژاندارک) برای دختران تاسیس شد، البته تعداد دانش آموزان دختر در این مدارس به [/FONT][FONT=&quot]۲۰۰[/FONT][FONT=&quot] نفر هم نمی رسید. جمعیت ایران [/FONT][FONT=&quot]۲۵[/FONT][FONT=&quot] سال پس از انقلاب مشروطیت به [/FONT][FONT=&quot]۸[/FONT][FONT=&quot] میلیون نفر می رسید که در هر [/FONT][FONT=&quot]۱۰۰[/FONT][FONT=&quot] هزار نفر فقط [/FONT][FONT=&quot]۱۸۰۳[/FONT][FONT=&quot] نفر دانش آموز بودند واز آن میان تنها [/FONT][FONT=&quot]۲۶[/FONT][FONT=&quot] درصد را دختران تشکیل می دادند. در سال [/FONT][FONT=&quot]۱۳۱۳[/FONT][FONT=&quot] ه.ش نیز آموزش عالی زنان مورد تایید دولت قرار گرفت و در سال [/FONT][FONT=&quot]۱۳۱۶[/FONT][FONT=&quot] دانشگاه تهران اولین گروه زنان را در رشته ی پزشکی پذیرفت. با این حال بی سوادی زنان بسیار گسترده بود به طوری که در سال [/FONT][FONT=&quot]۱۳۳۵[/FONT][FONT=&quot] نود و دو درصد زنان بی سواد بودند. درهرصورت پس از مبارزات جنبش زنان و نظر موافق برخی روشنفکران و همراهی برخی نخبگان روشن بین سیاسی، حق تحصیل برای زنان کم و بیش به رسمیت شناخته شد، هرچند که تحصیل زنان در آن سال ها با موانع اجتماعی و اقتصادی فراوانی روبرو بود[/FONT][FONT=&quot].[/FONT]​

[FONT=&quot]در حال حاضر و با گذشت بیش از صد سال از تاسیس دبستان دوشیزگان، زنان در سطح وسیعی به تحصیل مشغول¬ هستند و اکثریت قبولی های مرکز آموزش عالی را دختران تشکیل می¬دهند. با این حال این روند هنوز هم خالی از اشکال نیست[/FONT][FONT=&quot]. به هر حال به نظر می رسد نفس حضور زنان در مقاطع مختلف آموزش عالی و حضورشان در پراتیک اجتماعی و سیاسی تا حدودی موجب ناکامی تفکرات متحجرانه شده است. آینده جنبش زنان در ایران تا حدود زیادی بسته به رفع تبعیضات آموزشی و رهایی آموزش وپرورش از قید ایدئولوژی رسمی است و این مسئله است که نباید از آن غافل شد.[/FONT]

 

[mohammad u3fi]

خدا پدر و مادر و خود بانیانش رو بیامرزه
(اگه اونا نبودن شما الان از کجا میتونستی فارسی تایپ کنی، هان؟)

واقعا سختی زیاد داره، من به شخصه درک میکنم ..



ما هم داریم یه game-net دخترونه احداث میکنیم هر روزش یه دردسره!
مثلا الان متمدن شدیم

وای به حال اون روزها !!!

 

[siminzare]

از کجا میتونستم فارسی تایپ کنم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

(شما که همه اهداف و فلسفه این مبارزات رو نابود کردی)

برو بخواب خسته ای الان !

برو برو!! امروز خیلی خسته شدی!

 

[siminzare]

این با همون هدف قبلی بیاد بالا! کارش دارم!

 

[عطر بارون]

چی کارش داری؟؟؟

 

[m0nire]

چه تلاشی و چه تحجری

 

[siminzare]

چی کارش داری؟؟؟

کارهای خوب!

نقشه های پلید!

خوابهای شیرین!



هو ها ها ها ها!