گروهي جديد از سيالات که قادر به انتقال حرارت ميباشند، نانوسيال ناميده ميشوند. نانوسيالات به وسيلة پخش و منتشر کردن ذرات در اندازههاي نانومتري در سيالات متداول منتقل کنندة گرما، به منظور افزايش هدايت گرمايي و بهبود عملکرد انتقال حرارت، ساخته ميشوند.
نتايج آزمايشهايي که در رابطه با نحوة انتقال حرارت بر روي چندين نمونة نانوسيال انجام شد، نشان ميدهد که عملکرد نانوسيالات در انتقال حرارت عموماً بيشتر از آن چيزي است که بهصورت نظري پيشبيني شده است. اين واقعيت يک کشف اساسي در مسئلة انتقال حرارت ميباشد.
از نانوسيالات ميتوان بهمنظور توسعة سيستمهاي کنترل حرارت در بسياري کاربردها از جمله وسايل نقلية سنگين استفاده نمود. کنترل حرارت يکي از عوامل کليدي در فناوريهاي مربوط به محصولاتي مانند پيل سوختي و وسايل نقلية دوگانه سوز – الکتريکي ميباشد که بيشتر آنها تحت دماهاي عمدتاً کمتر از دماي موتورهاي احتراقي داخلي متداول، عمل ميکنند.
بنابراين نياز مبرمي به توسعة سيالات انتقالدهندة حرارت با هدايت گرمايي خيلي بالا و نيز انتقال اين فناوري به صنايع خودرو وجود دارد.
اخيراً پژوهشهايي در مورد نانوسيالات فلزي حاوي نانوذراتِ مسِ با قطرِ کمتر از 10 نانومتر که در اتيلن گليکول پخش شده بودند انجام شده است. اين پژوهشها نشان ميدهد که در جزء حجمي بسيار اندکي از نانوذرات، رسانايي گرمايي ميتواند بيشتر از قابليت رسانايي صرف خود سيال و يا نانوسيالات اکسيدي (مانند اکسيد مس و اکسيد آلومنيوم با قطر متوسط ذرات 35 نانومتر) باشد. به علت اينکه تاکنون هيچکدام از نظريههاي معمول اثرات ناشي از قطر ذرات و يا هدايت آنها بر روي ميزان هدايت نانوسيالات را پيشبيني نکردهاند، نتايج غير منتظره ای به دست آمده است.
اخيراً نانوسيالاتي حاوي نانولوله كربني ساخته شدهاند و نتايج آزمايشهاي انجام شده بر روي اين نانوسيالات نشان داده است که وجود نانولولهها در يک سيال، هدايت گرمايي آن را بهطور چشمگيري افزايش ميدهد.
جالبتر آنکه افزايش هدايت گرمايي مربوط به نانولوله يک گام از پيشبيني هاي انجام شده به وسيلة نظريههاي موجود فراتر است. از اين گذشته نمودار هدايت گرمايي اندازهگيري شده بر حسب حجمهاي جزئي، بهصورت غيرخطي ميباشد حال آنکه تئوريهاي رايج به وضوح وجود يک نسبت خطي را ميان اين دو پارامتر نشان داده بودند.
از ويژگيهاي کليدي نانوسيالات که تاکنون کشف شدهاند ميتوان هدايتهاي گرمايي بسيار بالاتر از آنچه که سوسپانسيونهاي مرسوم از خود نشان داده بودند، وجود نسبت غير خطي ميان هدايت گرمايي و غلظت نانولولههاي کربني در نانوسيالات و نيز وابستگي شديد هدايت گرمايي به دما و افزايش چشمگير در شار حرارتي بحراني را نام برد. هر کدام از اين ويژگيها در جاي خود براي سيستمهاي حرارتي بسيار مطلوب ميباشند و در کنار هم، نانوسيالات را بهترين کانديدا براي توليد سردکنندههاي مبتني بر مايع مينمايند. اين يافتهها همچنين وجود محدوديتهاي اساسي در مدلهاي انتقال گرمايي متداول براي سوسپانسيونهاي جامد/ مايع را به وضوح نشان ميدهد.
از جمله عوامل انتقال حرارت در نانوسيالات، عبارتند از: حرکت نانوذرات، سطح مولکولي لايهاي مايع در سطح مشترک مايع با ذرات، انتقال حرارت پرتابهاي در نانوذرات و تأثير خوشهاي شدن نانوذرات از جمله عوامل انتقال حرارت در نانوسيالات ميباشند.
يک پروژة جديد با هدف کشف پارامترهاي کليدي، که در تئوريهاي موجود و مفاهيم بنيادي مکانيزمهاي افزايش انتقال حرارت نانوسيالات از قلم افتادهاند، و نيز کشف مبناي تئوري براي افزايش غير عادي هدايت گرمايي نانوسيالات در جولاي سال 2000 با حمايت وزارت انرژي آمريكا و مرکز انرژي علوم پايه به تصويب رسيد.
ساختار نانوذرات در نانوسيالات در حال بررسي و آزمايش بوسيلة منبع فوتوني پيشرفتة آزمايشگاه ملي آرگون ميباشد. بر طبق نتايج گزارش شده از دانشگاه A&M تگزاس، اين دانشگاه در حال مطالعه بر روي ارتباط بين جنبش نانوذرات و افزايش انتقال حرارت در آنها ميباشد. با استفاده از نتايج جمعآوري شده، توسعة يک مدل جديد انتقال انرژي در نانوسيالات که وابسته به اندازة نانوذره، ساختار و تأثير پويايي بر روي خصوصيات حرارتي نانوسيالات ميباشد، امکان پذير شده است.
اين نحوة ارتباط رشتههاي مختلف علمي و پروژههاي مشترک منجر به کشف مرزهاي جديدي در تحقيقات ترموفيزيک براي طراحي و مهندسي در زمينة توليد خنککنندهها خواهد گرديد. تحقيق در مورد نانوسيالات ميتواند به يک پيشرفت غير منتظره در زمينة سيستمهاي ترکيبي مايع/جامد، براي کاربردهاي بيشمار مهندسي از جمله خنککنندههاي اتومبيلها و کاميونهاي سنگين بيانجامد.
از عمدهترين تأثيرات اين تحقيقات ميتوان به بيشتر شدن کارايي انرژي، کوچکتر و سبکتر شدن سيستمهاي حرارتي، کمتر شدن هزينههاي عملياتي و پاکسازي محيط زيست اشاره نمود.
نتايج آزمايشهايي که در رابطه با نحوة انتقال حرارت بر روي چندين نمونة نانوسيال انجام شد، نشان ميدهد که عملکرد نانوسيالات در انتقال حرارت عموماً بيشتر از آن چيزي است که بهصورت نظري پيشبيني شده است. اين واقعيت يک کشف اساسي در مسئلة انتقال حرارت ميباشد.
از نانوسيالات ميتوان بهمنظور توسعة سيستمهاي کنترل حرارت در بسياري کاربردها از جمله وسايل نقلية سنگين استفاده نمود. کنترل حرارت يکي از عوامل کليدي در فناوريهاي مربوط به محصولاتي مانند پيل سوختي و وسايل نقلية دوگانه سوز – الکتريکي ميباشد که بيشتر آنها تحت دماهاي عمدتاً کمتر از دماي موتورهاي احتراقي داخلي متداول، عمل ميکنند.
بنابراين نياز مبرمي به توسعة سيالات انتقالدهندة حرارت با هدايت گرمايي خيلي بالا و نيز انتقال اين فناوري به صنايع خودرو وجود دارد.
اخيراً پژوهشهايي در مورد نانوسيالات فلزي حاوي نانوذراتِ مسِ با قطرِ کمتر از 10 نانومتر که در اتيلن گليکول پخش شده بودند انجام شده است. اين پژوهشها نشان ميدهد که در جزء حجمي بسيار اندکي از نانوذرات، رسانايي گرمايي ميتواند بيشتر از قابليت رسانايي صرف خود سيال و يا نانوسيالات اکسيدي (مانند اکسيد مس و اکسيد آلومنيوم با قطر متوسط ذرات 35 نانومتر) باشد. به علت اينکه تاکنون هيچکدام از نظريههاي معمول اثرات ناشي از قطر ذرات و يا هدايت آنها بر روي ميزان هدايت نانوسيالات را پيشبيني نکردهاند، نتايج غير منتظره ای به دست آمده است.
اخيراً نانوسيالاتي حاوي نانولوله كربني ساخته شدهاند و نتايج آزمايشهاي انجام شده بر روي اين نانوسيالات نشان داده است که وجود نانولولهها در يک سيال، هدايت گرمايي آن را بهطور چشمگيري افزايش ميدهد.
جالبتر آنکه افزايش هدايت گرمايي مربوط به نانولوله يک گام از پيشبيني هاي انجام شده به وسيلة نظريههاي موجود فراتر است. از اين گذشته نمودار هدايت گرمايي اندازهگيري شده بر حسب حجمهاي جزئي، بهصورت غيرخطي ميباشد حال آنکه تئوريهاي رايج به وضوح وجود يک نسبت خطي را ميان اين دو پارامتر نشان داده بودند.
از ويژگيهاي کليدي نانوسيالات که تاکنون کشف شدهاند ميتوان هدايتهاي گرمايي بسيار بالاتر از آنچه که سوسپانسيونهاي مرسوم از خود نشان داده بودند، وجود نسبت غير خطي ميان هدايت گرمايي و غلظت نانولولههاي کربني در نانوسيالات و نيز وابستگي شديد هدايت گرمايي به دما و افزايش چشمگير در شار حرارتي بحراني را نام برد. هر کدام از اين ويژگيها در جاي خود براي سيستمهاي حرارتي بسيار مطلوب ميباشند و در کنار هم، نانوسيالات را بهترين کانديدا براي توليد سردکنندههاي مبتني بر مايع مينمايند. اين يافتهها همچنين وجود محدوديتهاي اساسي در مدلهاي انتقال گرمايي متداول براي سوسپانسيونهاي جامد/ مايع را به وضوح نشان ميدهد.
از جمله عوامل انتقال حرارت در نانوسيالات، عبارتند از: حرکت نانوذرات، سطح مولکولي لايهاي مايع در سطح مشترک مايع با ذرات، انتقال حرارت پرتابهاي در نانوذرات و تأثير خوشهاي شدن نانوذرات از جمله عوامل انتقال حرارت در نانوسيالات ميباشند.
يک پروژة جديد با هدف کشف پارامترهاي کليدي، که در تئوريهاي موجود و مفاهيم بنيادي مکانيزمهاي افزايش انتقال حرارت نانوسيالات از قلم افتادهاند، و نيز کشف مبناي تئوري براي افزايش غير عادي هدايت گرمايي نانوسيالات در جولاي سال 2000 با حمايت وزارت انرژي آمريكا و مرکز انرژي علوم پايه به تصويب رسيد.
ساختار نانوذرات در نانوسيالات در حال بررسي و آزمايش بوسيلة منبع فوتوني پيشرفتة آزمايشگاه ملي آرگون ميباشد. بر طبق نتايج گزارش شده از دانشگاه A&M تگزاس، اين دانشگاه در حال مطالعه بر روي ارتباط بين جنبش نانوذرات و افزايش انتقال حرارت در آنها ميباشد. با استفاده از نتايج جمعآوري شده، توسعة يک مدل جديد انتقال انرژي در نانوسيالات که وابسته به اندازة نانوذره، ساختار و تأثير پويايي بر روي خصوصيات حرارتي نانوسيالات ميباشد، امکان پذير شده است.
اين نحوة ارتباط رشتههاي مختلف علمي و پروژههاي مشترک منجر به کشف مرزهاي جديدي در تحقيقات ترموفيزيک براي طراحي و مهندسي در زمينة توليد خنککنندهها خواهد گرديد. تحقيق در مورد نانوسيالات ميتواند به يک پيشرفت غير منتظره در زمينة سيستمهاي ترکيبي مايع/جامد، براي کاربردهاي بيشمار مهندسي از جمله خنککنندههاي اتومبيلها و کاميونهاي سنگين بيانجامد.
از عمدهترين تأثيرات اين تحقيقات ميتوان به بيشتر شدن کارايي انرژي، کوچکتر و سبکتر شدن سيستمهاي حرارتي، کمتر شدن هزينههاي عملياتي و پاکسازي محيط زيست اشاره نمود.