●سلام خدای خوب و خواستنی ام :
می دانی از وقتی از آسمان و آغوش قرب تو
عریان و گریان و با کوله بار سنگین مسئولیت به این برزخ فرود آمدم
و زنجیری زندان زمین شدم
از درد دوری و داد بی تو یی بی دود و عود می سوزم .
فقط بغضم و بارون ،اشکم و آه
با پری شکسته ، پیرهن پاک پرهیز را یافتم و بر تن کردم .
و به لطفت "میانه عقل و دل" را برگرفتم
و بر بالای بام دنیا بر" قله ی "سپید عشق و علم "محمل" گزیدم .
بعد از آن" اشراف و اشراق" بی نظیر و آن قول و قرار و قسم ها !
اکنون ای محبوب من اگر خواستی به دیدنم بیایی
"خانه ام رودی است از اشک هایم که با زورق و" محملی شکسته "به سوی تو روانم"
آری" می توان در نهایت هم آغاز شد "
می توان بعد از هبوط و سقوط " صعود " نمود.
می توان دل خون بود و خندید !
●عزیز ترین من :
یاری ام ده تا همه هستی ام را ،شیره جانم را در جام جمله و جرعه ای نور بریزم
و بر تشنگانت در این کویر سوزان بنوشانم
و آنها را از عطش عشق تو سیراب سازم.
تا " مباد که اسیر سراب و سوال گردند."
● محبوب من :
یاری ام ده تا بدون اینکه از ایمان افراد بپرسم
و بدون اینکه بدردم بخورند همدل و همدردشان باشم .
زیرا " در سویدای هر انسانی " روح تو " خانه گزیده ."
پس همه را دوست دارم حتا آنانکه مرا دوست نمی دارند یا روزی مرا شکستند
و روحم را سخت آزردند و یا جانم را ربودند.
بعد از این به تو سوگند که "نه برنجم نه هرگز برنجانم"
زیرا تو خود خواسته ای که :
حتا " پاسخ بدی را با خوبی " بدهم و این شایسته ترین برخورد است .
● عزیز ترینم !
میدانم که تنها با " ریسمان مهر" می توان به آغوشت باز گشت .
"پس برای اینکه به تو برسم باید به خلقت برسم "
زیرا مسئولیت مکتب من عشق است و ایثار پس :
مهر می ورزم و مرحم می شوم بر قلبهای غمگین و شکسته و خسته ،
چراغ می شوم بر جاده تاریک دنیا
تشنگان را آب میدهم نه آدرس
مردم را به مطلوب می رسانم و نه به مطلب
روزی هفت آسمان را از "عطر عشق "تو گرده افشانی می کنم .
● مهربانا !
می خواهم به لطفت آنچنان شوم که :
روزی عاشقانه بر من بنگری و ببالی و بگویی :
" آفرین بر نیکوترین خلقت من "
و ملائک روزی "راز تکریم " مرا دریابند
●کنون ای محبوب :
من در این "محمل " کمر همت بر "حمل "این کوه امانت بسته ام .
یا " می شکنم یا می شکفم "
می دانم که اگر بر این بنده فرود آمده ات یاری رسانی
"کوه "، " کاه " خواهد شد .
بدان که نگاهم نگران به نگاه لطف توست که آیا مرا پذیرایی ؟
آیا دستان نا توان مرا با دست قدرت خود توان و گرما می بخشی ؟؟؟
به امید روزی که بمیرم و از کابوس دنیا برخیزم
و دگر بار در آغوش قرب تو متولد شوم .
