مقاوم سازی در برابر حریق

[afzir]

[FONT=&quot]اجزای پوشش ضد حریق برای حفاظت انواع سازه‌ فلزی و بتنی طراحی شده و مورد استفاده قرار می‌گیرد. با استفاده از پوشش‌های ضد حریق دمای اجزای اصلی سازه، (در مدت زمان معین) کنترل شده و به سطح دمایی که باعث افت مقاومت و ریزش فولاد یا از دست رفتن ساختار بتن و در نهایت تخریب می شود؛ نمی‌رسد.در مجموع اجرای پوشش ضدحریق (سیستم‌های ضد حریق غیرفعال) بر روی سازه ها به منظور پیشگیری از تخریب آنها در آتش‌سوزی و به دست آوردن زمان ارائه خدمات آتش‌نشانی طراحی و مورد استفاده قرار می‌گیرند. پوشش ضد حریق و مدت زمان حفاظت از سازه در برابر حریق به نوع سازه (بتنی یا فولادی)، شكل و فرم سازه، نوع‌كاربری سازه، میزان مواد قابل اشتغال در ساختمان، نوع حریق احتمالی، فاصله ساختمان از ایستگاه آتش‌نشانی، افراد در حال كار و ساكن در محل و نیز زمان وقوع حریق بستگی دارد. [/FONT][FONT=&quot]شاید اکثریت بر این باور باشند که اجرای پوشش ضد حریق برای سازه های جدید است اما پوشش ضد حریق بر روی سازه های تازه احداث و سازه های قدیمی قابل اجرا است.[/FONT][FONT=&quot] [/FONT][h=2]انواع پوشش های ضد حریق :[/h]

1. مواد پاششی معدنی
2. رنگ های منبسط شونده
3. بورد ها و پنل های ضد حریق

[FONT=&quot]طراحی پوشش های ضدحریق با استفاده از آئین‌نامه‌های بین‌المللی مانندIBC ،UBC،NFPA صورت گرفته و بهترین زمان جهت اجرای سیستم‌های مذکور به هنگام اتمام نصب اسکلت فلزی می‌باشد و همچنین این سیستم ها از نظر اجرا به دو روش دسته ‌بندی می‌گردند که شامل روش پاشش مصالح پوشش های ضد حریق (Spray-applied Fire Resistive Material) (SFRM) و روش اجرای پوشش‌ ضد حریق خشک می‌باشد که این پوشش‌ ضد حریق خشک شامل پنلها، بردها و غیره می‌باشد. روش های پاششی پوشش ضد حریق نیز شامل مصالح پایه سیمانی، پایه گچی به همراه ورمیکولایت و سایر مواد و رنگها و پوشش‌های منبسط شونده می‌باشند.