يك مدير ممكن است در كار خود از سه روش مختلف استفاده كند.
به گزارش سرويس نگاهي به وبلاگ*هاي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، در وبلاگ "به انديش" به نشاني در ادامه آمده است:
در حالت اول ممكن است اين اعتقاد براي او حاصل شود كه وظيفه او تحكم، نظارت و اداره كردن گروه است. او ممكن است مقام خود را در سطحي (فوق گروه) تصور كند.
در حالت دوم ممكن است اين اعتقاد براي او حاصل شود كه وظيفه او كمك كردن به گروه در تامين مقاصد و هدف هاي همكاران است، او ممكن است نقش خود را در (خدمت گروه) بداند.
در حالت سوم مدير ممكن است معتقد باشد كه وظيفه او ياري كردن به همكاران در تعيين مقاصد جمعي و اجراي ان مقاصد است .او وظيفه خويش را در اين حالت در (ميان گروه) انجام مي*دهد. در اين حالت است كه مدير موفق خواهد بود تا با به كار انداختن همه امكانات همكاران خود را ياري نمايد و اين راه نيز تنها راه قابل توجيه مديريت در سازمان است. تسلط يافتن بر گروه معارض با مباني مردم سالاري است و از جهت تاثيري كه در به كار انداختن استعداد هاي افراد دارد قابل ايراد است.
تسلط بر افراد سبب ضعيف شدن يا از بين رفتن توانايي*هاي فردي و جمعي خواهد شد و قدرت اعضاي گروه در اتخاذ تصميم مربوط به كار خود كاهش مي*يابد.
رويه مبتني بر تسلط موجب تقليل توانايي*هاي همه افراد گروه مي*شود. زيرا قدرت تصميم و ابتكار عمل تنها در دست مدير است.
حكومت و تسلط بر گروه كوششي در تضعيف قدرتهاي فردي داخل گروه است اين كوشش به از بين رفتن استقلال فرد در گروه منتهي ميگردد و يا اينكه قدرت و تسلط مدير مورد ترديد و تعارض افراد واقع مي*شود. اين امر امروزه در سازمانها كاملا به چشم مي*خورد كه هر گاه كوشش مدير بر اين باشد كه بر زير دستان و همكاران خود نظارت وحكومت كند ناگزير حمايت واقعي همكاران خود را از دست داده است .
در جريان به وجود آوردن بهبود دائمي، مدير سازمان بايد در تحكيم يگانگي و اتحاد همكاران خود بكوشد و فعاليت*هاي تجربي و علمي آنان را ارجمند بدارد و به سرمايه جمعي آنان بيفزايد و روح اعتقاد و آرامش را در آنان تقويت كرده و حدود اختيارات گروه را مشخص نمايد. تعالي افكار و تجربه را ميسر سازد؛ زيرا در بين كار مندان سازمان هميشه كساني هستند كه استعدادهاي فوق العاده*اي دارند كه جهت بهبود و پيشرفت سازمان ها اثر بخش است ولي متاسفانه به آنان اهميت داده نمي شود و اين مديران كارآمد هستند كه مي*توانند با ميدان دادن به اين افراد استعدادهاي آنان را شكوفا كنند.
او بايد به عنوان مدير، با فراهم ساختن فرصتهاي مطلوب مديريتي براي افراد سبب افزايش تواناييهاي فردي و تقويت قدرت جمعي شود....
به گزارش سرويس نگاهي به وبلاگ*هاي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، در وبلاگ "به انديش" به نشاني در ادامه آمده است:
در حالت اول ممكن است اين اعتقاد براي او حاصل شود كه وظيفه او تحكم، نظارت و اداره كردن گروه است. او ممكن است مقام خود را در سطحي (فوق گروه) تصور كند.
در حالت دوم ممكن است اين اعتقاد براي او حاصل شود كه وظيفه او كمك كردن به گروه در تامين مقاصد و هدف هاي همكاران است، او ممكن است نقش خود را در (خدمت گروه) بداند.
در حالت سوم مدير ممكن است معتقد باشد كه وظيفه او ياري كردن به همكاران در تعيين مقاصد جمعي و اجراي ان مقاصد است .او وظيفه خويش را در اين حالت در (ميان گروه) انجام مي*دهد. در اين حالت است كه مدير موفق خواهد بود تا با به كار انداختن همه امكانات همكاران خود را ياري نمايد و اين راه نيز تنها راه قابل توجيه مديريت در سازمان است. تسلط يافتن بر گروه معارض با مباني مردم سالاري است و از جهت تاثيري كه در به كار انداختن استعداد هاي افراد دارد قابل ايراد است.
تسلط بر افراد سبب ضعيف شدن يا از بين رفتن توانايي*هاي فردي و جمعي خواهد شد و قدرت اعضاي گروه در اتخاذ تصميم مربوط به كار خود كاهش مي*يابد.
رويه مبتني بر تسلط موجب تقليل توانايي*هاي همه افراد گروه مي*شود. زيرا قدرت تصميم و ابتكار عمل تنها در دست مدير است.
حكومت و تسلط بر گروه كوششي در تضعيف قدرتهاي فردي داخل گروه است اين كوشش به از بين رفتن استقلال فرد در گروه منتهي ميگردد و يا اينكه قدرت و تسلط مدير مورد ترديد و تعارض افراد واقع مي*شود. اين امر امروزه در سازمانها كاملا به چشم مي*خورد كه هر گاه كوشش مدير بر اين باشد كه بر زير دستان و همكاران خود نظارت وحكومت كند ناگزير حمايت واقعي همكاران خود را از دست داده است .
در جريان به وجود آوردن بهبود دائمي، مدير سازمان بايد در تحكيم يگانگي و اتحاد همكاران خود بكوشد و فعاليت*هاي تجربي و علمي آنان را ارجمند بدارد و به سرمايه جمعي آنان بيفزايد و روح اعتقاد و آرامش را در آنان تقويت كرده و حدود اختيارات گروه را مشخص نمايد. تعالي افكار و تجربه را ميسر سازد؛ زيرا در بين كار مندان سازمان هميشه كساني هستند كه استعدادهاي فوق العاده*اي دارند كه جهت بهبود و پيشرفت سازمان ها اثر بخش است ولي متاسفانه به آنان اهميت داده نمي شود و اين مديران كارآمد هستند كه مي*توانند با ميدان دادن به اين افراد استعدادهاي آنان را شكوفا كنند.
او بايد به عنوان مدير، با فراهم ساختن فرصتهاي مطلوب مديريتي براي افراد سبب افزايش تواناييهاي فردي و تقويت قدرت جمعي شود....
