مقدمه
لوبيابا نام انگليسي Common Bean از راسته Rosales خانواده Leguminosae زير خانواده Papilionidae شاخه Phaseolae زير شاخه Phaseoliae و جنس Phaseolus ميباشد . بيش از پنجاه گونه از جنس Phaseolus وجود دارد . لوبيا سازش خوبي با ارتفاعات و مناطق مختلف در جهان دارد . و در 7 – 5/5 = PH مي تواند كشت و زراعت شود .
الف -كاشت لوبيا
در ايران كاشت لوبيا معمولادر بهار و با تراكم ده سانتي متري و فواصل رديف كاشت 50 سانتي متر انجام مي گيرد .
ب- تناوب زراعي لوبيا
در سيستم زراعي بهترين تناوب زراعي لوبيا با غلات مانند گندم وجو مي باشد. لوبيا ازت هوا را در خاك توسط باكتريهاي مخصوص بنام Rhizobium phaseolie تثبيت مي نمايد كه باعث حاصلخيزي خاك مي شود . بايد توجه نمود كه لوبيا نبايد با گياهان غده اي و ريشه اي از جمله پياز و سيب زميني كشت شود زيرا احتمالآلودگي قارچي براي لوبيا زياد خواهد شد .
ت- علف هاي هرز و كنترل آن
كنترل علف هاي هرز در لوبيا بسيار حائز اهميت است و از سموم مختلف مانند ترفلان به ميزان 5/1 در هزار قب از كاشت وي توان استفاده نمود از سموم علف كش بعد از كاشت در لوبيا هنوز اطلاعات دقيقي در دست نيست.
ث- روش هاي آبياري
1- آبياري غرقابي : اين نوع آبياري در مناطقي كه كشت بصورت سنتي انجام مي گيرد , متداول است براي انجام اين روش آبياري ابتدا مزرعه به قطعات كوچكي تقسيم و كرت بندي مي گردد و سپس كرتها پر آب و غرقاب مي شوند .
2- آبياري نشتي : اين نوع آبياري در مزارعي كه كشت به صورت رديفي و خطي انجام مي گيرد مورد استفاده است . در اين روش از جوي و پشته استفاده شده كه باعث مي شود آب بطور يكنواخت جريان يابد و از سله خاك جلوگيري گردد .
3- آبياري تحت فشار : بهترين روش آبياري تحت فشار آبياري بطري Sprinkler مي باشد كه آب بصورت قطراتي به روي زمين پاشيده مي شود البته آبياري هاي ديگر اين روش مانند Wheel Move و غيره تحت بررسي مي باشد به هر صورت در اين نوع آبياري آب تحت فشار قرار گرفته و از نازل ها بصورت باران يا قطرات به روي مزرعه پاشيده مي شود . روش بسيار مفيدي است و هزينه هاي كارگري را كاهش داده بخصوص از اتلاف آب جلوگيري مي گردد .
ج- داشت و برداشت لوبيا
داشت لوبيا :
يكي از مهمترين عوامل توليد , داشت لوبيا است آبيار به موقع, مراقبت هاي زراعي مانند سمپاشي , كوددهي و كولتيواتور مي تواند نقش بسزايي در افزايش عملكرد ايفاء كند . در خصوص تعيين حساسترين مراحل رشد لوبيا نسبت به تنش خشكي تحقيقات بسياري انجام گرديده است از آنجمله مككيو ريوز (1962) در يافتند كه لوبيا در مرحله قبل از گلدهي به خشگي حساس هست و سنگ كارا (1994) بيان نمود كه با افزايش تنش خشكي, نقصان رشد رقم هاي خوابيده بيش از رقم هاي ايستاده است و تنش قبل از گلدهي نسبت به بعد از گلدهي عملكرد را بيشتر كاهش مي دهد. اساسا مبارزه با علف هاي هرز و, سله شكني زمين , سمپاشي و كود پاشي به موقع در افزايش كيفيت و كميت محصول لوبيا اثر دارد و در مزارعي كه اين اعمال انجام نمي گيرد عملكرد كمي و كيفي محصول پائئن مي آيد . معمولا بر عليه آفات , مانندشته و تريپس از سم متاسيتوكس به ميزان 5/1 در هزار استفاده مي شود و بر عليه كنه ها از سم كلتان مي توان استفاده نمود .
برداشت لوبيا :
برداشت لوبيا زماني انجام مي گيرد كه حدود 80 % غلاف ها تغيير رنگ داده و زرد شده باشند . برداشت لوبيا به دو صورت برداشت سنتي و برداشت مكانيزه صورت مي گيرد .
منابع مورد استفاده
1- آمار نامه fao – 1992
2- آمار نامه وزارت كشاورزي سال 1373
3- گزارشات طرحهاي تحقيقاتي حبوبات در استان مركزي
4- موسسه تحقيقات اصلاح وتهيه نهال و بذر بخش تحقيات حبوبات
لوبيابا نام انگليسي Common Bean از راسته Rosales خانواده Leguminosae زير خانواده Papilionidae شاخه Phaseolae زير شاخه Phaseoliae و جنس Phaseolus ميباشد . بيش از پنجاه گونه از جنس Phaseolus وجود دارد . لوبيا سازش خوبي با ارتفاعات و مناطق مختلف در جهان دارد . و در 7 – 5/5 = PH مي تواند كشت و زراعت شود .
الف -كاشت لوبيا
در ايران كاشت لوبيا معمولادر بهار و با تراكم ده سانتي متري و فواصل رديف كاشت 50 سانتي متر انجام مي گيرد .
ب- تناوب زراعي لوبيا
در سيستم زراعي بهترين تناوب زراعي لوبيا با غلات مانند گندم وجو مي باشد. لوبيا ازت هوا را در خاك توسط باكتريهاي مخصوص بنام Rhizobium phaseolie تثبيت مي نمايد كه باعث حاصلخيزي خاك مي شود . بايد توجه نمود كه لوبيا نبايد با گياهان غده اي و ريشه اي از جمله پياز و سيب زميني كشت شود زيرا احتمالآلودگي قارچي براي لوبيا زياد خواهد شد .
ت- علف هاي هرز و كنترل آن
كنترل علف هاي هرز در لوبيا بسيار حائز اهميت است و از سموم مختلف مانند ترفلان به ميزان 5/1 در هزار قب از كاشت وي توان استفاده نمود از سموم علف كش بعد از كاشت در لوبيا هنوز اطلاعات دقيقي در دست نيست.
ث- روش هاي آبياري
1- آبياري غرقابي : اين نوع آبياري در مناطقي كه كشت بصورت سنتي انجام مي گيرد , متداول است براي انجام اين روش آبياري ابتدا مزرعه به قطعات كوچكي تقسيم و كرت بندي مي گردد و سپس كرتها پر آب و غرقاب مي شوند .
2- آبياري نشتي : اين نوع آبياري در مزارعي كه كشت به صورت رديفي و خطي انجام مي گيرد مورد استفاده است . در اين روش از جوي و پشته استفاده شده كه باعث مي شود آب بطور يكنواخت جريان يابد و از سله خاك جلوگيري گردد .
3- آبياري تحت فشار : بهترين روش آبياري تحت فشار آبياري بطري Sprinkler مي باشد كه آب بصورت قطراتي به روي زمين پاشيده مي شود البته آبياري هاي ديگر اين روش مانند Wheel Move و غيره تحت بررسي مي باشد به هر صورت در اين نوع آبياري آب تحت فشار قرار گرفته و از نازل ها بصورت باران يا قطرات به روي مزرعه پاشيده مي شود . روش بسيار مفيدي است و هزينه هاي كارگري را كاهش داده بخصوص از اتلاف آب جلوگيري مي گردد .
ج- داشت و برداشت لوبيا
داشت لوبيا :
يكي از مهمترين عوامل توليد , داشت لوبيا است آبيار به موقع, مراقبت هاي زراعي مانند سمپاشي , كوددهي و كولتيواتور مي تواند نقش بسزايي در افزايش عملكرد ايفاء كند . در خصوص تعيين حساسترين مراحل رشد لوبيا نسبت به تنش خشكي تحقيقات بسياري انجام گرديده است از آنجمله مككيو ريوز (1962) در يافتند كه لوبيا در مرحله قبل از گلدهي به خشگي حساس هست و سنگ كارا (1994) بيان نمود كه با افزايش تنش خشكي, نقصان رشد رقم هاي خوابيده بيش از رقم هاي ايستاده است و تنش قبل از گلدهي نسبت به بعد از گلدهي عملكرد را بيشتر كاهش مي دهد. اساسا مبارزه با علف هاي هرز و, سله شكني زمين , سمپاشي و كود پاشي به موقع در افزايش كيفيت و كميت محصول لوبيا اثر دارد و در مزارعي كه اين اعمال انجام نمي گيرد عملكرد كمي و كيفي محصول پائئن مي آيد . معمولا بر عليه آفات , مانندشته و تريپس از سم متاسيتوكس به ميزان 5/1 در هزار استفاده مي شود و بر عليه كنه ها از سم كلتان مي توان استفاده نمود .
برداشت لوبيا :
برداشت لوبيا زماني انجام مي گيرد كه حدود 80 % غلاف ها تغيير رنگ داده و زرد شده باشند . برداشت لوبيا به دو صورت برداشت سنتي و برداشت مكانيزه صورت مي گيرد .
منابع مورد استفاده
1- آمار نامه fao – 1992
2- آمار نامه وزارت كشاورزي سال 1373
3- گزارشات طرحهاي تحقيقاتي حبوبات در استان مركزي
4- موسسه تحقيقات اصلاح وتهيه نهال و بذر بخش تحقيات حبوبات
