نتايج تحقيقات اخير نشان مي دهد: گياهان خواهر و برادرشان را ميشناسند و زماني که کنار يکديگر رشد ميکنند، رفتار دوستانهتري داشته و به جاي رقابت، سود خواهر يا برادر خود را در نظر ميگيرند.
گروه تحقيقاتي دانشگاه دلاور در نوارک، چندين هفته متوالي رشد سه هزار گياه «آرابيدوبسيس» را در آزمايشگاه زير نظر گرفته و دريافتند که گياهان داراي عشق خواهر و برادري بوده و خواهر و برادر خود را از گياهان غريبه تشخيص ميدهند.
گياهان، مواد و ترکيبات گياهان مجاور خود را بررسي ميکنند. گيرندههاي ريشه گياه با بررسي اين مواد تشخيص ميدهد که آيا گياهي که در مجاورت او رشد ميکند، غريبه است يا از مادر مشترکي پديد آمده است!
اگر گياه همسايه غريبه باشد، رقابت تا جايي که ممکن باشد بالا ميگيرد. هر گياه تلاش ميکند با دواندن ريشه، تا آخرين ذره آب را به خود جذب کند و فرصتي براي رقيب نميگذارد.
پژوهشگران آمريکايي ميگويند، در اين حالت، گياه با تغيير سيستم رشد خود انرژي زيادي را صرف گسترش ريشههايش ميکند، در حالي که اگر دانههاي هر دو گياه از يک مادر باشند، اين رقابت به نحو محسوسي کاهش پيدا ميکند.
گياهاني که مادر مشترک دارند رفتار دوستانهتري از خود نشان ميدهند و ذخاير موجود را عادلانه تقسيم ميکنند. جالب اينجاست که در سطح خاک هم داستان تغيير ميکند. در حالي که در شرايط معمولي، گياهان از تماس با گياه مجاور پرهيز ميکنند، گياهان همخانواده از نزديکشدن به هم ابايي ندارند.
نتيجه اين پژوهش نه تنها براي علاقمندان به گل و گياه کاري جالب است که ميتواند در موارد ديگري هم کاربرد داشته باشد؛ مثلا اين پژوهش تا حدي روشن ميکنند که چه زماني دو گياه در کنار يکديگر رشد بهتري دارند؛ البته سوالهاي زيادي هم هنوز بيپاسخاند؛ مثل اين که در شرايطي که تمامي دانهها از يک مادرند، با توجه به احترام فاميلي، پروسه رشد چطور تنظيم ميشود يا اينکه آيا به دليل محبت خواهر و برادري و علاقمندي به نزديکي است که چنين کشتزارهايي در برابر عوامل بيماريزا آسيبپذيرترند؟
منبع:ایسنا.
گروه تحقيقاتي دانشگاه دلاور در نوارک، چندين هفته متوالي رشد سه هزار گياه «آرابيدوبسيس» را در آزمايشگاه زير نظر گرفته و دريافتند که گياهان داراي عشق خواهر و برادري بوده و خواهر و برادر خود را از گياهان غريبه تشخيص ميدهند.
گياهان، مواد و ترکيبات گياهان مجاور خود را بررسي ميکنند. گيرندههاي ريشه گياه با بررسي اين مواد تشخيص ميدهد که آيا گياهي که در مجاورت او رشد ميکند، غريبه است يا از مادر مشترکي پديد آمده است!
اگر گياه همسايه غريبه باشد، رقابت تا جايي که ممکن باشد بالا ميگيرد. هر گياه تلاش ميکند با دواندن ريشه، تا آخرين ذره آب را به خود جذب کند و فرصتي براي رقيب نميگذارد.
پژوهشگران آمريکايي ميگويند، در اين حالت، گياه با تغيير سيستم رشد خود انرژي زيادي را صرف گسترش ريشههايش ميکند، در حالي که اگر دانههاي هر دو گياه از يک مادر باشند، اين رقابت به نحو محسوسي کاهش پيدا ميکند.
گياهاني که مادر مشترک دارند رفتار دوستانهتري از خود نشان ميدهند و ذخاير موجود را عادلانه تقسيم ميکنند. جالب اينجاست که در سطح خاک هم داستان تغيير ميکند. در حالي که در شرايط معمولي، گياهان از تماس با گياه مجاور پرهيز ميکنند، گياهان همخانواده از نزديکشدن به هم ابايي ندارند.
نتيجه اين پژوهش نه تنها براي علاقمندان به گل و گياه کاري جالب است که ميتواند در موارد ديگري هم کاربرد داشته باشد؛ مثلا اين پژوهش تا حدي روشن ميکنند که چه زماني دو گياه در کنار يکديگر رشد بهتري دارند؛ البته سوالهاي زيادي هم هنوز بيپاسخاند؛ مثل اين که در شرايطي که تمامي دانهها از يک مادرند، با توجه به احترام فاميلي، پروسه رشد چطور تنظيم ميشود يا اينکه آيا به دليل محبت خواهر و برادري و علاقمندي به نزديکي است که چنين کشتزارهايي در برابر عوامل بيماريزا آسيبپذيرترند؟
منبع:ایسنا.