[h=2] [/h] قبائل هوپي بالغ بر 500 سال است كه در مناطق خشك جنوب غربي ايالات متحده به كشت و كار گياهان سازگار به شرايط بياباني اشتغال دارند.
موفقيت آنها بر اساس يك استراتژي چند بخشي است كه عبارتند از:استفاده از آبهاي طبيعيو ذخيره ي آن،اجراي عملياتي جهت برداشت آب،و استفاده از واريته هايي از گياهان زراعي سازگار به شرايط محلي.
مجموع بارندگي در منطقه اي كه قبائل هوپي اقدام به كشاورزي مي نمايند تنها 230 تا 330 ميلي متر مي باشد.تقريبا تمام اين بارندگي دردوره ي كوتاهي از سال متمركز مي باشد.در زمستان بارندگي ها عمدتا به صورت برف در ارتفاعات صورت مي پذيرد و در اواخر تابستان بارندگيها همرا با توفانهاي شديد به صورت رگبار در مدت كوتاهي نازل مي شود.اين رژيم بارندگي مسائل متعددي را در رابطه با كشاورزي مطرح مي كند.
محصولات زراعي در طول فصل زمستان كه بارندگي در حد مطلوبي مي باشد قادر به رشد نمي باشند و بارندگيهاي تابستانه به اين دليل كه يك باره و در مدت كوتاهي نازل مي شوند قادربه نفوذ در خاك نبوده و عمدتا به صورت رواناب از دسترس خارج مي شود.
قبائل هوپي آموخته اند كه وجود پستي و بلندي و خاك در منطقه اين اجازه را به آنها مي دهد كه شرايط را به نفع خود تغيير دهند.آنها محصول اصلي خود يعني ذرت راغ در كف جويها كشت مي كنند.خاك كف جويها يك خاك لوميشني است كه طي ساليان متمادي از سيلابهاي موجود در منطقه شكل گرفته است و اين خاك به وسيله ي شن خالصي كه طي تابستان بر اثر باد از سطح خاك منطقه جداشده پوشيده مي شود.در كل منطقه در بالادست لايه اي از رس در سطح زمين وجود دارد كه يك لايه غيرقابل نفوذ را ايجاد مي كند.هنگامي كه برفهاي زمستان ذوب مي شوند رواناب حاصله وارد جويها مي شود.اين رواناب به آساني درخاك شني نفوذ كرده و با برخورد به لايه هايي از رس دركف جويها متوقف مي شود.با شروع فصل بهار خشك،لايه ي بالايي به وسيله باد و آفتاب شديد خشك شده و سفت مي شود و لايه ي زيرين را از پسابيدگي حفظ ميكند.
قبائل هوپي ذرت را در اواخر بهار كشت مي كنند براي اين منظور هربذر در عمق 15 تا 25 سانتي متري سطح خاك به منظور دسترسي به رطوبت بخشهاي زيرين خاك كشت مي شود.اين مقدار رطوبت براي جوانه زني و رشد ذرت تا شروع باران هاي تابستانه در مه هاي جولاي و اوت كافي است.قبائل هوپي براي استفاده از تمامي باران هاي تابستانه هر ساله اقدام به ساخت بندها و خندقهايي مي كنند .در اين عمليات دو هدف دنبال مي شود اول اينكه اين عمليات ذرت را از سيلابهاي احتمالي محافظت نموده و آب جمع آوري شده در سطح پخش مي شود و دوم اينكه اين عمليات باعث كاهش سرعت جريان آب شده و اجازه داده مي شود كه آب در خاك نفوذ كند .چنين مديريتي باعث مي شود كه بارانهاي تابستانه رطوبت كافي و مورد نياز ذرت براي رسيدن را فراهم سازد و همچنينگل و لاي ته نشين شده پس از خشك شدن باعث به وجودآمدن يك لايه سخت و سفت در سطح خاك شده كه همانند لايه ي سخت شني كه قبلا ايجادشده بود باعث حفظ آبنفوذ كرده در بخش تحتاني مي شود.
كشت توده هاي محلي ذرت به عنوان آخرين جز استراتژي مديريتي قبايل هوپي ميباشد.اين گياهان از ارتفاع نسبتا كوتاه تري برخوردارند و اين خصوصيت باعث حفظ بقاي گياه در برابر بادهاي شديدي كه در طول تابستان مي وزند مي شود.همچنين اين گياهان ريشه هاي عميقي را توليد مي كنند كه امكان دسترسي به رطوبت خاك در عمقهاي پايين تر خاك را فراهم مي سازد.
موفقيت آنها بر اساس يك استراتژي چند بخشي است كه عبارتند از:استفاده از آبهاي طبيعيو ذخيره ي آن،اجراي عملياتي جهت برداشت آب،و استفاده از واريته هايي از گياهان زراعي سازگار به شرايط محلي.
مجموع بارندگي در منطقه اي كه قبائل هوپي اقدام به كشاورزي مي نمايند تنها 230 تا 330 ميلي متر مي باشد.تقريبا تمام اين بارندگي دردوره ي كوتاهي از سال متمركز مي باشد.در زمستان بارندگي ها عمدتا به صورت برف در ارتفاعات صورت مي پذيرد و در اواخر تابستان بارندگيها همرا با توفانهاي شديد به صورت رگبار در مدت كوتاهي نازل مي شود.اين رژيم بارندگي مسائل متعددي را در رابطه با كشاورزي مطرح مي كند.
محصولات زراعي در طول فصل زمستان كه بارندگي در حد مطلوبي مي باشد قادر به رشد نمي باشند و بارندگيهاي تابستانه به اين دليل كه يك باره و در مدت كوتاهي نازل مي شوند قادربه نفوذ در خاك نبوده و عمدتا به صورت رواناب از دسترس خارج مي شود.
قبائل هوپي آموخته اند كه وجود پستي و بلندي و خاك در منطقه اين اجازه را به آنها مي دهد كه شرايط را به نفع خود تغيير دهند.آنها محصول اصلي خود يعني ذرت راغ در كف جويها كشت مي كنند.خاك كف جويها يك خاك لوميشني است كه طي ساليان متمادي از سيلابهاي موجود در منطقه شكل گرفته است و اين خاك به وسيله ي شن خالصي كه طي تابستان بر اثر باد از سطح خاك منطقه جداشده پوشيده مي شود.در كل منطقه در بالادست لايه اي از رس در سطح زمين وجود دارد كه يك لايه غيرقابل نفوذ را ايجاد مي كند.هنگامي كه برفهاي زمستان ذوب مي شوند رواناب حاصله وارد جويها مي شود.اين رواناب به آساني درخاك شني نفوذ كرده و با برخورد به لايه هايي از رس دركف جويها متوقف مي شود.با شروع فصل بهار خشك،لايه ي بالايي به وسيله باد و آفتاب شديد خشك شده و سفت مي شود و لايه ي زيرين را از پسابيدگي حفظ ميكند.
قبائل هوپي ذرت را در اواخر بهار كشت مي كنند براي اين منظور هربذر در عمق 15 تا 25 سانتي متري سطح خاك به منظور دسترسي به رطوبت بخشهاي زيرين خاك كشت مي شود.اين مقدار رطوبت براي جوانه زني و رشد ذرت تا شروع باران هاي تابستانه در مه هاي جولاي و اوت كافي است.قبائل هوپي براي استفاده از تمامي باران هاي تابستانه هر ساله اقدام به ساخت بندها و خندقهايي مي كنند .در اين عمليات دو هدف دنبال مي شود اول اينكه اين عمليات ذرت را از سيلابهاي احتمالي محافظت نموده و آب جمع آوري شده در سطح پخش مي شود و دوم اينكه اين عمليات باعث كاهش سرعت جريان آب شده و اجازه داده مي شود كه آب در خاك نفوذ كند .چنين مديريتي باعث مي شود كه بارانهاي تابستانه رطوبت كافي و مورد نياز ذرت براي رسيدن را فراهم سازد و همچنينگل و لاي ته نشين شده پس از خشك شدن باعث به وجودآمدن يك لايه سخت و سفت در سطح خاك شده كه همانند لايه ي سخت شني كه قبلا ايجادشده بود باعث حفظ آبنفوذ كرده در بخش تحتاني مي شود.
كشت توده هاي محلي ذرت به عنوان آخرين جز استراتژي مديريتي قبايل هوپي ميباشد.اين گياهان از ارتفاع نسبتا كوتاه تري برخوردارند و اين خصوصيت باعث حفظ بقاي گياه در برابر بادهاي شديدي كه در طول تابستان مي وزند مي شود.همچنين اين گياهان ريشه هاي عميقي را توليد مي كنند كه امكان دسترسي به رطوبت خاك در عمقهاي پايين تر خاك را فراهم مي سازد.
