الف – اطلاعات مورد نظر قابل دسترسی بوده و امكان استفاده در صورت رجوع بعدی فراهم باشد.
ب – داده پيام به همان قالبی (فرمتی) كه توليد، ارسال و يا دريافت شده و يا به قالبی كه دقيقاً نمايشگر اطلاعاتي باشد كه توليد، ارسال و يا دريافت شده، نگهداري شود.
ج – اطلاعاتی كه مشخص كننده مبدا، مقصد، زمان ارسال و زمان دريافت داده پيام می باشند نيز در صورت وجود نگهداری شوند.
د- شرايط ديگری كه هر نهاد، سازمان، دستگاه دولتی و يا وزارتخانه در خصوص نگهداری داده پيام مرتبط با حوزه مسئوليت خود مقرر نموده فراهم شده باشد.
ماده 9- هر گاه شرايطی به وجود آيد كه از مقطعی معين ارسال ((داده پيام)) خاتمه يافته و استفاده از اسناد كاغذی جايگزين آن شود سند كاغذي كه تحت اين شرايط صادر مي شود بايد به طور صريح ختم تبادل ((داده پيام)) را اعلام كند. جايگزيني اسناد كاغذي به جاي ((داده پيام)) اثری بر حقوق و تعهدات قبلی طرفين نخواهد داشت.
مبحث سوم ((داده پيام)) مطمئن
فصل اول- امضاء و سابقه الكترونيكی مطمئن
ماده 10- امضای الكترونيكی مطمئن بايد دارای شرايط زير باشد: الف- نسبت به امضاء كننده منحصر به فرد باشد. ب- هويت امضاء كننده ((داده پيام)) را معلوم نمايد. ج- به وسيله امضاء كننده و يا تحت اراده انحصاری وی صادر شده باشد.
د- به نحوی به يك ((داده پيام)) متصل شود كه هر تغييری در آن ((داده پيام)) قابل تشخيص و كشف باشد.
ماده 11- سابقه الكترونيكي مطمئن عبارت از ((داده پيام)) ی است كه با رعايت شرايط يك سيستم اطلاعاتی مطمئن ذخيره شده و به هنگام لزوم در دسترس و قابل درك است.
فصل دوم- پذيرش، ارزش اثباتی و آثار سابقه و امضای الكترونيكی مطمئن
ماده 12- اسناد و ادله اثبات دعوی ممكن است به صورت داده پيام بوده و در هيچ محكمه يا اداره دولتی نمی توان بر اساس قواعد ادله موجود، ارزش اثباتی ((داده پيام)) را صرفاً به دليل شكل و قالب آن رد كرد.
ماده 13- به طور كلی، ارزش اثباتيی ((داده پيام)) ها با توجه به عوامل مطمئنه از جمله تناسب روشهای ايمنی به كار گرفته شده با موضوع و منظور مبادله ((داده پيام)) تعيين می شود.
ماده 14- كليه ((داده پيام)) هايی كه به طريق مطمئن ايجاد و نگهداری شده اند از حيث محتويات و امضای مندرج در آن، تعهدات طرفين يا طرفي كه تعهد كرده و كليه اشخاصي كه قائم مقام قانوني آنان محسوب می شوند، اجرای مفاد آن و ساير آثار در حكم اسناد معتبر و قابل استناد در مراجع قضايی و حقوقی است. ماده 15- نسبت به ((داده پيام)) مطمئن، سوابق الكترونيكی مطمئن، سوابق الكترونيكی مطمئن و امضای الكترونيكی مطمئن انكار و ترديد مسموع نيست و تنها می توان ادعای جعليت به ((داده پيام)) مزبور وارد و يا ثابت نمود كه ((داده پيام)) مزبور به جهتي از جهات قانونی از اعتبار افتاده است.
ماده 16- هر ((داده پيام)) ی كه توسط شخص ثالث مطابق با شرايط ماده (11) اين قانون ثبت و نگهداری می شود، مقرون به صحت است.
مبحث چهارم – مبادله ((داده پيام))
فصل اول – اعتبار قانونی ((ارجاع در داده پيام)) عقد و اراده طرفين
ماده 17- ((ارجاع در داده پيام)) با رعايت موارد زير معتبر است:
الف – مورد ارجاع به طور صريح در ((داده پيام)) معين شود.
ب – مورد ارجاع براي طرف مقابل كه به آن تكيه مي كند روشن و مشخص باشد.
ج- ((داده پيام)) موضوع ارجاع مورد قبول طرف باشد.
فصل دوم – انتساب ((داده پيام))
ماده 18- در موارد زير ((داده پيام)) منسوب به اصل ساز است.
الف – اگر توسط اصل ساز يا به وسيله شخصي ارسال شده باشد كه از جانب اصل ساز مجاز به اين كار بوده است.
ب – اگر به وسيله سيستم اطلاعاتي برنامه ريزي شده يا تصدي خودكار از جانب اصل ساز ارسال شود.
ماده 19- ((داده پيام)) ی كه بر اساس يكي از شروط زير ارسال می شود مخاطب حق دارد آن را ارسال شده محسوب كرده، و مطابق چنين فرضی (ارسال شده) عمل نمايد:
الف – قبلاً به وسيله اصل ساز روشی معرفی و يا توافق شده باشد كه معلوم كند آيا ((داده پيام)) همان است كه اصل ساز ارسال كرده است.
ب – ((داده پيام)) دريافت شده توسط مخاطب از اقدامات شخصی ناشی شده كه رابطه اش با اصل ساز، يا نمايندگان وی باعث شده تا شخص مذكور به روش مورد استفاده اصل ساز دسترسی يافته و ((داده پيام)) را به مثابه ((داده پيام)) خود بشناسد.
ماده 20- ماده (19) اين قانون شامل مواردی نيست كه پيام از اصل ساز صادر نشده باشد و يا به طور اشتباه صادر شده باشد.
ماده 21- هر ((داده پيام)) يك ((داده پيام)) مجزا و مستقل محسوب مي گردد، مگر آن كه معلوم باشد كه آن ((داده پيام)) نسخه مجددی از ((داده پيام)) اوليه است.
فصل سوم- تصديق دريافت
ماده 22- هر گاه قبل يا به هنگام ارسال ((داده پيام)) اصل ساز از مخاطب بخواهد يا توافق كنند كه دريافت ((داده پيام)) تصديق شود، اگر به شكل يا روش تصديق توافق نشده باشد، هر نوع ارتباط خودكار يا مكاتبه يا اتخاذ هر نوع تدبير مناسب از سوي مخاطب كه اصل ساز را نحو معقول از دريافت ((داده پيام)) مطمئن كند تصديق دريافت ((داده پيام)) محسوب می گردد.
ماده 23- اگر اصل ساز به طور صريح هر گونه اثر حقوقی داده پيام را مشروط به تصديق دريافت داده پيام كرده باشد داده پيام ارسال نشده تلقی می شود، مگر آن كه تصديق آن دريافت شود.
ب – داده پيام به همان قالبی (فرمتی) كه توليد، ارسال و يا دريافت شده و يا به قالبی كه دقيقاً نمايشگر اطلاعاتي باشد كه توليد، ارسال و يا دريافت شده، نگهداري شود.
ج – اطلاعاتی كه مشخص كننده مبدا، مقصد، زمان ارسال و زمان دريافت داده پيام می باشند نيز در صورت وجود نگهداری شوند.
د- شرايط ديگری كه هر نهاد، سازمان، دستگاه دولتی و يا وزارتخانه در خصوص نگهداری داده پيام مرتبط با حوزه مسئوليت خود مقرر نموده فراهم شده باشد.
ماده 9- هر گاه شرايطی به وجود آيد كه از مقطعی معين ارسال ((داده پيام)) خاتمه يافته و استفاده از اسناد كاغذی جايگزين آن شود سند كاغذي كه تحت اين شرايط صادر مي شود بايد به طور صريح ختم تبادل ((داده پيام)) را اعلام كند. جايگزيني اسناد كاغذي به جاي ((داده پيام)) اثری بر حقوق و تعهدات قبلی طرفين نخواهد داشت.
مبحث سوم ((داده پيام)) مطمئن
فصل اول- امضاء و سابقه الكترونيكی مطمئن
ماده 10- امضای الكترونيكی مطمئن بايد دارای شرايط زير باشد: الف- نسبت به امضاء كننده منحصر به فرد باشد. ب- هويت امضاء كننده ((داده پيام)) را معلوم نمايد. ج- به وسيله امضاء كننده و يا تحت اراده انحصاری وی صادر شده باشد.
د- به نحوی به يك ((داده پيام)) متصل شود كه هر تغييری در آن ((داده پيام)) قابل تشخيص و كشف باشد.
ماده 11- سابقه الكترونيكي مطمئن عبارت از ((داده پيام)) ی است كه با رعايت شرايط يك سيستم اطلاعاتی مطمئن ذخيره شده و به هنگام لزوم در دسترس و قابل درك است.
فصل دوم- پذيرش، ارزش اثباتی و آثار سابقه و امضای الكترونيكی مطمئن
ماده 12- اسناد و ادله اثبات دعوی ممكن است به صورت داده پيام بوده و در هيچ محكمه يا اداره دولتی نمی توان بر اساس قواعد ادله موجود، ارزش اثباتی ((داده پيام)) را صرفاً به دليل شكل و قالب آن رد كرد.
ماده 13- به طور كلی، ارزش اثباتيی ((داده پيام)) ها با توجه به عوامل مطمئنه از جمله تناسب روشهای ايمنی به كار گرفته شده با موضوع و منظور مبادله ((داده پيام)) تعيين می شود.
ماده 14- كليه ((داده پيام)) هايی كه به طريق مطمئن ايجاد و نگهداری شده اند از حيث محتويات و امضای مندرج در آن، تعهدات طرفين يا طرفي كه تعهد كرده و كليه اشخاصي كه قائم مقام قانوني آنان محسوب می شوند، اجرای مفاد آن و ساير آثار در حكم اسناد معتبر و قابل استناد در مراجع قضايی و حقوقی است. ماده 15- نسبت به ((داده پيام)) مطمئن، سوابق الكترونيكی مطمئن، سوابق الكترونيكی مطمئن و امضای الكترونيكی مطمئن انكار و ترديد مسموع نيست و تنها می توان ادعای جعليت به ((داده پيام)) مزبور وارد و يا ثابت نمود كه ((داده پيام)) مزبور به جهتي از جهات قانونی از اعتبار افتاده است.
ماده 16- هر ((داده پيام)) ی كه توسط شخص ثالث مطابق با شرايط ماده (11) اين قانون ثبت و نگهداری می شود، مقرون به صحت است.
مبحث چهارم – مبادله ((داده پيام))
فصل اول – اعتبار قانونی ((ارجاع در داده پيام)) عقد و اراده طرفين
ماده 17- ((ارجاع در داده پيام)) با رعايت موارد زير معتبر است:
الف – مورد ارجاع به طور صريح در ((داده پيام)) معين شود.
ب – مورد ارجاع براي طرف مقابل كه به آن تكيه مي كند روشن و مشخص باشد.
ج- ((داده پيام)) موضوع ارجاع مورد قبول طرف باشد.
فصل دوم – انتساب ((داده پيام))
ماده 18- در موارد زير ((داده پيام)) منسوب به اصل ساز است.
الف – اگر توسط اصل ساز يا به وسيله شخصي ارسال شده باشد كه از جانب اصل ساز مجاز به اين كار بوده است.
ب – اگر به وسيله سيستم اطلاعاتي برنامه ريزي شده يا تصدي خودكار از جانب اصل ساز ارسال شود.
ماده 19- ((داده پيام)) ی كه بر اساس يكي از شروط زير ارسال می شود مخاطب حق دارد آن را ارسال شده محسوب كرده، و مطابق چنين فرضی (ارسال شده) عمل نمايد:
الف – قبلاً به وسيله اصل ساز روشی معرفی و يا توافق شده باشد كه معلوم كند آيا ((داده پيام)) همان است كه اصل ساز ارسال كرده است.
ب – ((داده پيام)) دريافت شده توسط مخاطب از اقدامات شخصی ناشی شده كه رابطه اش با اصل ساز، يا نمايندگان وی باعث شده تا شخص مذكور به روش مورد استفاده اصل ساز دسترسی يافته و ((داده پيام)) را به مثابه ((داده پيام)) خود بشناسد.
ماده 20- ماده (19) اين قانون شامل مواردی نيست كه پيام از اصل ساز صادر نشده باشد و يا به طور اشتباه صادر شده باشد.
ماده 21- هر ((داده پيام)) يك ((داده پيام)) مجزا و مستقل محسوب مي گردد، مگر آن كه معلوم باشد كه آن ((داده پيام)) نسخه مجددی از ((داده پيام)) اوليه است.
فصل سوم- تصديق دريافت
ماده 22- هر گاه قبل يا به هنگام ارسال ((داده پيام)) اصل ساز از مخاطب بخواهد يا توافق كنند كه دريافت ((داده پيام)) تصديق شود، اگر به شكل يا روش تصديق توافق نشده باشد، هر نوع ارتباط خودكار يا مكاتبه يا اتخاذ هر نوع تدبير مناسب از سوي مخاطب كه اصل ساز را نحو معقول از دريافت ((داده پيام)) مطمئن كند تصديق دريافت ((داده پيام)) محسوب می گردد.
ماده 23- اگر اصل ساز به طور صريح هر گونه اثر حقوقی داده پيام را مشروط به تصديق دريافت داده پيام كرده باشد داده پيام ارسال نشده تلقی می شود، مگر آن كه تصديق آن دريافت شود.
