سلام یه چند وقتی که به تاپیک جانبازان شیمیایی سر میزنم ومیبینم که نه
هیچ خبری نیست
امیدوارم که حداقل خارج از این دنیایی مجازی
نیم نگاهی هم به جانبازان به خصوص جانبازان شیمیایی داشته باشیم
هیچ خبری نیست
امیدوارم که حداقل خارج از این دنیایی مجازی
نیم نگاهی هم به جانبازان به خصوص جانبازان شیمیایی داشته باشیم
و تهمت صله دلاوری هایمان شد
دلتنگ نیستم
وکفی با ا... وکیلا
از خاطره ها محو شدیم
افسانه شدیم
در بیمارستانها
بر روی تختها
تنها کسی که باورمان داشت
تسبیح بود
اکسیژن بود
خردل بود
صدای خس خس سینه ات
صدای سرفه ات
صدای ناله ات
برایم آشناست
و در سکوت
ودر غربت
دوست همسنگرم به آرامی ازمیان ما رفت
اوکه روزی دلاور بود
پر از ابهت بود
پر از منات بود
افسانه شد
دردا که او بود
دردا که باورش نمی کردنند
دردا که به او تنه می زدنند
دردا که به او طعنه می زدنند
دردا که اصلا نمی دیدنش
اما او روزی دیدمان
باورمان کرد
و جانش را پیش کشمان کرد
تسبیح اش تنها یادگاریست
که در موزه ها
در پارک ها
در مسجد ها
نمی گذارد اورا که هنوز هست
افسانه شود
راستی چرا فرزندانمان نمی دانند
شیمیائی چیست
خردل چیست
عامل اعصاب چیست
بیائید باورشان کنیم
به یادشان باشیم
به دیدنشان برویم
نگذاریم افسانه شوند
آنها روزی دلاور هایمان بودند
