غار سهولان

kajal4

عضو جدید
کاربر ممتاز
غار سهولان، دومين غار آبي كشور (پس از غار عليصدر همدان) است كه در روستاي سهولان نزديك شهرستان مهاباد واقع شده است.
غار در کمر کوهی بنام کوتر "در اصطلاح محلی" می‌باشد. این کوه طی یک سلسله بطرف غرب به کوه‌های بلندی بنام قوتر ختم می‌شود. ارتفاع کوه مذکور در حدود 1780 متر از سطح دریای آزاد بوده و غار کمی بالاتر از سطح جاده که براحتی می‌توان به محوطه‌ی آن وارد شد، قرار دارد
با پیاده‌روی بر نصف محیط کوه (تقریبی) معلوم شد محیط تقریبی کوه مشتمل بر غار در حدود 4/1 کیلومتر می‌باشد
قبل از ورود به دهانه‌ی غار یک محوطه‌ی زیبا،‌ به شکل نعل اسب وجود دارد که بصورت یک باغچه‌ی کوچک به شکل زیر می‌باشد این محوطه دارای پوشش گیاهی علفی و چندین درخت می‌باشد که از سایه‌ی آنها می‌توان استفاده‌ی مطلوبی کرد
با گذر از محوطه‌ی غار به دهانه‌ی آن می‌رسیم که ارتفاع آن از بام غار در حدود 30 متر، عرض 12 متر و ارتفاع 9 متر دارد. با گذشتن از روی سنگ‌های ریزش‌کرده به دهانه‌ی غار، به ابتدای دریاچه‌ای می‌رسیم که آبی صاف و زلال با عمق متفاوت دارد. وسعت این دریاچه در حدود 32*50 متر مربع، ارتفاع گنبدی شکل این بخش از سطح ایستایی آب حدود 30 متر و میانگین عمق آب در حدود 12 متر، فشار هوا در غار 892 میلی‌بار، رطوبت 70 الی 80٪، دمای هوای داخل غار 13 درجه، دمای هوا در فصول مختلف 10-7 درجه می‌باشد
دریاچه اول توسط یک دالان به عرض متوسط 2 متر، ارتفاع 8 متر، طول 40 متر، میانگین عمق 12 متری به دریاچه‌ی دیگری منتهی می‌شود که دارای زیبایی خاصی است. این قسمت که از دریاچه‌ی اولی بزرگتر است وسعتی معادل 42-58 متر مربع، ارتفاع گنبدی 50 متر (تقریبی) و میانگین عمق معادل 11 متر را داراست. در اطراف این دریاچه علاوه بر یک خشکی شبه جزیره‌ای که براحتی می‌توان بر روی آن از قایق پیاده شد، گلوگاه‌ها و ایوان‌های طبیعی وجود دارد که انتهای آنها بسته است. با این حال یکی از آنها به صورت تونلی در طرف راست دریاچه وجود دارد که قایق پلاستیکی چهار نفره به سختی از آن عبور می‌کند. چرا که عرض آن در بعضی جاها 5/1 متر می‌رسد. میانگین عمق این قسمت در حدود 15 متر و طول آن 18 متر و ارتفاع آن 4 متر می‌باشد. این تونل در انتها به اندازه‌ای باریک می‌شود که فقط یک نفر با تیوب می‌تواند از آن عبور کرده و در نهایت به بن‌بست برسد
 

kajal4

عضو جدید
کاربر ممتاز
غار سهولان از شگفتی‌های آفرینش است و بعد از غار علیصدر همدان دومین غار آبی ایران بشمار می‌آید. این غار در منطقه بسیار خوش آب و هوایی قرار گرفته و هر چهار فصل سال در این منطقه شکوه خاص خود را دارد
چشم‌انداز زیبایی دارد، خصوصاً کوه‌های برفگیر بلند آن در زمستان و پوشش گیاهی (دارویی و خوراکی) آن در بهار. این غار در 43 کیلومتری شرق شهرستان مهاباد و بین جاده مهاباد بوکان قرار گرفته. هر چند از نظر آغاز پیدایش به دوره دوم زمین‌شناسی (کرتاسه) برمی‌گردد، اما در هیچ یک از کتب معتبر فارسی، کردی و ترکی نامی از آن برده نشده تنها ژاک دمورگان جهانگرد مشهور فرانسوی بین سال‌های 1869-1892 که در ایران مشغول نوشتن کتاب جغرافیای غرب ایران بوده غار را دیده و با کمک ساکنین روستا بوسیله‌ی کلک از راه آبی وارد غار گشته و از راه خشکی بیرون آمده. کروکی که ژاک دمورگان از غار کشیده 60٪ با واقعیت کنونی همخوانی دارد. سپس در سال 1350 هـ . ش یک هیئت غارنورد از دانشگاه آکسفورد با تجهیزات کاملی از غار دیدن کرده و درباره‌ی آن نوشتند که غار سهولان یکی از عجیبترین غارهای آبی جهان به شمار می‌آید​
 

kajal4

عضو جدید
کاربر ممتاز
غار سهولان یکی از مهمترین و بی‌نظیرترین غارهای طبیعی ایران است که علاوه بر داشتن یک حوضچه‌ی بزرگ آبی با مناظر فوق‌العاده دیدنی و دالان‌های مملو از آب، دارای یک مدخل با دالان‌های تنگ و باریک خشکی است که در طول ادوار مختلف مورد سکونت انسان‌های اولیه تا قرن اخیر قرار گرفته است. به استناد لایه‌های سفالی که از منطقه‌ی دالان اصلی و آخرین بخش واقع در نزدیکی حوضچه‌ی اصلی دریاچه بدست آمده این غار در هزاره‌های دوم و اول قبل از میلاد تا دوره‌ی پارتی مورد سکونت واقع شده است. اصولاً انسان‌های نخستین که در چنین غارهایی زندگی می‌کرده‌اند مسلماً بعلت وجود کم غارها و عدم گنجایش کافی غار عده‌ای از افراد بویژه در فصول بهار و تابستان در بیرون و دهانه‌ی اصلی غار با پوست و گیاهان و بوته‌ی درختان خانه‌هایی در زیرزمین برای خود می‌ساختند که وجود سفال‌های بدست آمده در اطراف دهانه اصلی غار و محوطه‌ی بیرونی آن مؤید این موضوع است
در بلندترین نقطه کوه سهولان که این غار در آن ایجاد شده است وجود یک قطعه از نوع دیده‌بانی که دیواره‌های سنگی آن خشکی چین است جلب نظر می‌کند که متأسفانه از این محل به علت ریزش شدید دیوارها هیچگونه آثار سفالی بدست نیامد ولی نوع معماری آن ما را به دوران قرون وسطی راهنمایی می‌کند. سفال‌های موجود در محل دالان اصلی (بخش مسکونی) و محوطه مقابل دهانه غار استقرار انسان‌ها را در هزاره‌های قبل از میلاد، پارتی و اسلامی تأیید می‌کنند
سفال‌های خاکستری رنگ هزاره دوم و اول به وفور دیده می‌شوند. یک نوع سفال با نقش کنده متعلق به قرون وسطی در محل دیده می‌شود. سفال‌های نوع پارتی در اکثریت قرار دارند. این سفال‌ها مشتمل است به لبه و بدنه. پوشش آنها از رنگ‌های نخودی تا صورتی متنوع می‌باشد. اکثریت خمیره آنها قرمز و قهوه‌ای متفاوت است. یک نمونه با خمیره خاکستری است
تمامی سفال‌ها چرخ‌ساز می‌باشند. لبه سفال‌ها من حیث‌المجموع با خارج برگشته است و در خمیره آنها پودر شن نرم بکار رفته و حرارت کافی دیده‌اند. فقط یک نوع سفال نخودی رنگ دست‌ساز دیده می‌شود که در خمیره‌ی آن دانه‌های درشت شن به چشم می‌خورد
با توجه به داده‌های سفالی و وجود یک محوطه نسبتاً وسیع در بخش دالان خشک این غار و انباشته شدن خاک‌های دستی و حتی وجود چندین متر در کف آن استقرار انسان‌ها را در این محل کاملاً آشکار می‌نماید
 

kajal4

عضو جدید
کاربر ممتاز
تنها موجودات زنده‌ای که در داخل غار سهولان زندگی می‌کنند یکی کبوتر چاهی یا کوهی است که قسمت‌هایی از غار را به عنوان آشیانه انتخاب و در آنجا تخم‌گذاری می‌کنند و پرواز و صدای آنها که در داخل غار می‌پیچد زیبائی خاصی به غار بخشیده است. دیگری خفاش است که در قسمت‌های بالای غار (سقف غار) زندگی می‌کنند. آب داخل غار از نوع سخت بوده و پی اچ حدود خنثی را داراست و تقریباً به جز جانداران میکروسکوپی (تک سلولی‌ها) آبزی دیگری در آنجا زیست نمی‌کند. با توجه به اینکه نوری در داخل غار نمی‌تابد تقریباً هیچ‌گونه جلبکی نیز در داخل غار مشاهده نشده و تنها قسمت‌های بیرونی غار که در آنجا نور خورشید و رطوبت کافی می‌رسد جلبک‌ها قادر به رشد بوده و نمایان هستند
با توجه به اینکه آب غار از آب‌های زیرزمینی تأمین می‌شود به نظر می‌رسد در صورت تخلیه از آب آن کاسته شده و یکی از ویژگی‌های آن که همانا داشتن عمق زیاد آب (حداقل 12 و حداکثر 25 متر) از دست می‌رود.
 

kajal4

عضو جدید
کاربر ممتاز
 

Similar threads

بالا