اینکه من میگم این کارو بکن به این معنی نیست که توی کل سال هرکاری دلت خواست بکنی و بعدش توی یه روز بری بگی دوستت دارم.من میگم کل سال با دله یه روز رو با زبون باشهببین من اگه شوهر کنم کلی طرح واسه سرگرم کردن و دلبسته کردنش دارم اما به یه چیزی کاملا ایمان دارم
این دل و فکر آدماست که باید بی غل و غش باشه........
بعدش میره سراغ ابراز محبت بوسیله زبان و چشم و دست و ...........کادو
در مورد پدر مادر هم همین طور
چه فایده من امروز 13 فوریه دل بابامامانمو خون کنم بعدش فرداش 14 فوریه بپرم بغلشون کنم و کلی محبت در وکنم
پس تکلیف اون همه عذابی که بهشون دادم چی میشه
در ضمن من در کل به آثار کلی قضیه نگا می کنم آیا از وقتی که این مراسم تو ایران مد شده دل آدما بهم نزدیک شده
آیا دلا بی غل و غش شده
مثل اینکه بگی ما سالی 100 هزار تا زائر به مکه وکربلا داریم وقتی هم ازشون سوال می کنی که اونجا چطور بود می گه وای نمی دونی چه حسی داری باید خودت بری ببنی
انگار خود پیامبر و خدا کنارت نشستن و..........
اما در کل وقتی نگاه می کنی می بینی این همه حاجی و کربلایی
اما وضع اخلاقی مملکت هیچ
تو ایران همه یاد گرفتن به زبان محبت کنن اما دلاشون واقعی نیس


من به شخصه دلم میخواد کسی که دوست داره(نه فقط پسر یا نامزد یا شوهر هرکسی)بیاد بهم بگه.نه هر دقیقه اما توی یه روز خیلی خاص مثل سپندارمذگان یا روز تولدم یا هرچی که واسه هردومون خصه.خوب این چه عیبی داره؟!
اونی که همش به زبون باشه افراط اونی که همش به دل باشه تفریطه آدم باید متعادل باشه عزیزم.
امیدوارم روز سپندارمذگان خوبی داشته باشی و زندگی پر از محبت

