عباس معروفی

[corpse bride]

با سرانگشت
لب‌هام را ببوس
بگذار بين پرستش و عشقبازی
آونگ شوم
در خاطره‌ی بشر
چون زنگ کليسا
در بلندای هستی

 

[corpse bride]

نه اینکه گریه کنم، نه
فقط دارم تعریف می‌کنم چرا بغض کرده بودم
و آرام نمی‌گرفتم.

 

[corpse bride]

چه آرزوی دل‌انگيزی‌ست!
نوشتن افسانه‌ای عاشقانه
بر پوست تنت
و خواندن آن
برای تو
...

 

[corpse bride]

چه افسانه‌ی قشنگی
به تنت می‌نويسم
بانوی من!
چه قشنگ به تنت افسانه می‌خوانم
سراسيمه آمدن
و دستپاچه بوسيدن
با تو
زير نگاهت افسون ‌شدن
با من.

 

[corpse bride]

پله پله بر می‌شوم
از خودم
از تنم
ساغری می‌شوم
به دستت
نگاهت را برتنم بريز
و بنوش.

 

[corpse bride]

نه اینکه تقصیر من باشد
نه به خدا
از همان اول هم که آمدی
روزها را رنگی رنگی می‌کردم

که زودتر بیايم توی بغلت

 

[corpse bride]

می دانی؟
هیچ کدام از اینها را که گفتم
اصلاً نمی‌خواهم
فقط باش
همین.

 

[corpse bride]

همین که باشی
همین که نگاهت ‌کنم
مست می‌شوم
خودم را می‌آویزم به شانه‌ی تو.

 

[corpse bride]

امشب اسبت را می‌دزدم
رام می‌شوم آرام
مبهوت عاشقی کردنت .

 

[corpse bride]

در آغوشت
ورد می‌خوانم زیر لب
و خدا را صدا می‌زنم.
آنقدر صدا می‌زنم که بگویی:
جان دلم!

 

[corpse bride]

کسی که بخواهد هستی‌اش را
با دلش خاموش کند
خودش هم ناگزير می‌سوزد؟
و اگر من بخواهم بسوزم
آقای تنهايی‌ام!
چکار کنم؟







ديگر نيستی.

 

[خیال شیشه ای]

غمگین که باشی

فرو می‌ریزم

مثل اشک

نه مثل دیوار شهر

که هر کس چیزی بر آن

به یادگار نوشته است
​

 

[مهندس مهناز.]

ديگر گمت نمي‌کنم

وگرنه راه مي‌افتم

شهر به شهر

زنگ خانه‌ها را مي‌زنم

و مي‌پرسم:

عشق من اينجاست؟

 

[مهندس مهناز.]

کاش دو بار زاده مي‌شدم يکي براي مردن در آغوش تو

يکي براي تماشاي عاشقي کردنت.

 

[corpse bride]

درون هر آينه
اين منم
که در انتظار اندامت
آه می‌کشم
برای يک نگاه.
و تو
دستی به موهات می‌کشی
با همان لبخند.

حالا ديگر
عاشقی می‌کنم
و زندگی
دارد تو را تماشا می‌کند
در آغوش من.

 

[مهندس مهناز.]

می‌دانی؟

اسم تو

واژه‌های تماماً مخصوص

واقعه




می‌دانی؟


می‌دانی که آخرين بار

به فاصله‌ی نفسم در رويا بودی

و حالا به وضوحِ بهشت

در دست‌های من؟



يادم باشد به رسم مردمان مغلوب

تاريخ فتح تو را بنويسم

که ديگر جنگی در نگيرد.

 

[mohandes.paydar]

از اين تنهايی هزارساله
خسته‌ام
از بس تنهايی غذا خورده‌ام
تا لقمه‌ای نان به دهن می‌گذارم
باران شروع می‌شود
و من چتر ندارم
تو را دارم.

 

[mohandes.paydar]

لازم هم نيست شعر بگويی

فقط باش

بخند

حرف بزن

اين يعنی شعر

يا نه

راه برو

من نگاهت کنم.

عباس معروفی
​

 

[mohandes.paydar]

ــ حکمـ میکنیمـ کهـ این دار را بسازی ، من میخواهمـ این جا را بهشت کنمـ ،
​

تو نمی خواهی مردمـ راحت باشند ؟
​

ــ تمامـ بهشت خدا را بگردی یک دار پیدا نمیکنی .
​

​

سال بلوا - عباس معروفی ​

 

[mohandes.paydar]

آن چشمـ ها
​

آن چشمـ های سیاه براق ​

ای خدا​

کاش میتوانستمـ خود را در چشمـ هاش حلق آویز کنمـ ​

​

سال بلوا - عباس معروفی​

 

[mohandes.paydar]

چرا ما این همهـ در تیره بختی تکرار می شویمـ ؟
​

این همهـ جنگ ​

این همهـ آدمـ برای چیزی کشتهـ شده اند کهـ آن چیز حالا در دستشان نیست ​

دست فرزندانشان همـ نیست ​

حالا ما حسرت چی را می خوریمـ ؟
​

همان چیز هایی کهـ در گذشتهـ ها خون هزاران نفر را بهـ خاطرش ریختهـ اند؟​

خاک بر سر همهـ شان کنند ! ​

پس چهـ غلطی کرده اند ؟​

پدر میگفت کهـ هر جنگی بهـ خاطر صلح در میگیرد ،​

و هر صلحی مقدمهـ ای است برای جنگ ​

​

​

سال بلوا - عباس معروفی ​

 

[mohandes.paydar]

چرا آدمـ ها در یــاد من زندگی میکنند
​

و من ، در یــاد هیچ کس نیستمـ ؟
​

سال بلوا - عباس معروفی
​

 

[mohandes.paydar]

بهـ یاد داشتهـ باش
​

کهـ روزها و لحظهـ ها هیچ گاه باز نمیگردند ​

بهـ زمان بیندیش ، و شبخون ظالمانهـ ی زمان :​

زمستانی طولانی و سخت در پیش خواهیمـ داشت
​

زمستانی کهـ از یاد نخواهد رفت
​

دیگر چهـ میتوانمـ بگویمـ
​

جز اینکهـ لباس های زمستانی ات را فراموش مکن ​

سمفونی مردگان - عباس معروفی
​

 

[mohandes.paydar]

وقتی آدمـ یک نفر را دوست داشتهـ باشد ، بیشتر تنهاست
​

چون نمیتواند بهـ هیچ کس جز بهـ همان آدمـ بگوید کهـ چهـ احساسی دارد ​

سمفونی مردگان - عباس معروفی
​

 

[mohandes.paydar]

با دو دستهـ نمیشود بحث کرد
​

یکی با سواد ​

یکی بی سواد
​

سمفونی مردگان - عباس معروفی ​

 

[mohandes.paydar]

اخوی ! دیگر باید بار و بنهـ را بست
​

خرابی از حد گذشتهـ ​

سمفونی مردگان - عباس معروفی
​

 

[corpse bride]

هرچه می‌کنم​

چهار قدم بيايم​

تا به دست‌هات برسم​

زانوهام می‌خمد.​

 

[mani24]

-----------------------------------------------------------------------------------------------------


نمي دانستم که تو
مهره ي مار داري دختر !
اصلاً نمي دانستم
از تصميم کبراي تو
هيچ خبر نداشتم
تنها يکبار
فقط يکبار ديدنت کافي بود
که به دست هاي تو اعتماد کنم
و من با دلهره به دست هاي تو نگاه کردم

تنها يکبار
فقط يکبار ديدنت کافي بود
که عاشقانه به من نگاه کني
و تو بي پروا به چشم هاي من اعتماد کردي

آه در آه
نگاه در نگاه
خاکستر شدم
و از بسترم زني بر آمد
که قد و قواره ي عشقم بودسبز آبي کبود ..

 

[mani24]

یاد تو می‌افتم ..

-----------------------------------------------------------------------------------------------------


این که هروقت
خودم را در آینه می‌بینم
یاد تو می‌افتم
یعنی چقدر عاشق توام ؟

کجای تنم دنبالت بگردم
که نباشی؟
سبز آبی کبود من !

کجای چشم‌هام تعبیه شده‌ای
که همواره هستی ؟

کجای سینه‌ام به خواب رفته‌ای
که همیشه بیداری ؟

کجای آینه‌ها خانه کرده‌ای
که سرگردانی ؟
بگو... کجا ؟

اگر نیستی
چرا من راه می‌روم می‌نویسم حرف می‌زنم می‌خندم ؟
اگر نیستی
اصلاً چرا باشم ؟
{ عباس معروفی }

 

[corpse bride]

اگر از خانه‌ات رفتم

کت نمی‌پوشم

تا نگرانم شوی و دنبالم بگردی

می‌روم نبش خيابان بيست و پنج

رستوران هاوانا

کنار پنجره

تماشای برف

شراب ناب

و تو

که سراسيمه می‌آيی.



تا به حال

لای يک عالمه کتاب

عشقبازی کرده‌ای؟

جوری بوست می‌کنم

نه!

جوری نفست می‌کشم

که کتاب‌ها بريزد.