عایق های ساخته شده از قارچ
محققان موفق به ساخت عایقی سازگار با طبیعت شده‌اند كه ازقارچ ساخته شده و می‌تواند با رشته‌های میسیلیومی درهم فشرده خود، به عنوان یك مصالح عایق‌بندی جدید، جایگزین صنعت عایق كاری پلاستیكی و دیگر مواد مشابه شود. این عایق قارچ‌محور كه عنوان عایق سبز را به خود گرفته محصول خلاقیت و ابتكار دو محقق جوانبه نام ایبن بایر و گوین مك اینتایر است كه پس از صرف دو سال زمان قصد دارند بااین ایده ابداعی خود آلاینده شماره یك و همیشه و همه جا حاضر محیط زیست یعنی پلاستیك را به تاریخ بسپارند.
در واقع این دو محقق می‌خواهند دیوار خانه‌ها را با قارچ‌هاآستر كنند و بپوشانند. تركیب مستحكم و كم‌هزینه‌ای كه آنها ساخته‌اند می‌تواند به راحتی جایگزین مواد معروف به استیروفوم‌ها و پلاستیك‌ها شود كه در صنعت ساختمان‌سازی و عایق‌بندی دیوارها و همچنین صنعت بسته‌بندی استفاده می‌شود و خود میزبان سایرمحصولات نیز هستند ولی به رغم دامنه گسترده كاربردی كه دارند، موادی گران و از نظرزیست‌محیطی تركیباتی مضر محسوب می‌شوند. البته با توسعه كاربرد تركیبات استیروفومیو پلاستیكی در مقوله سبك‌سازی صنعتی، محصولاتی نظیر تیغه‌های توربین بادی و بدنه خودرو از قلمروی احتمالی این ماده نوظهور بیرون نخواهند بود. بخشی از زنجیره دستیابی به بهره‌وری انرژی، استفاده از عایق‌بندی خوب است. از یك دیدگاه زیست‌محیطی،به عایقی عایق جذب می‌گویند كه از مواد بازیافتی ساخته شود و حاوی تركیبات شیمیایی تحریك‌كننده‌ای همچون فرم آلدئیدها نباشد.
بایر در توصیف فرآیند به وجود آمدن عایق سبز از رشد و پرورش ماده‌ای كاملا جدید خبر می‌دهد كه به جای ساختن آن با فرآیندهای صنعتی فعلی و درواقع استفاده از رزین‌های مصنوعی، عملا دست به پرورش مواد زده‌اند. فرآیند رشد وپرورش دادن این محصول در محیط داخلی، در تاریكی و درون قالب‌های‌های مورد نظر صورت گرفته است. ماده اولیه خط تولید این كارخانه طبیعی عبارت از محصولات جنبی زراعت همچون سبوس دانه و كاه و كلش می‌باشد كه به وسیله ارگانیسمی كه محققان شناسایی كرده‌اند با هم مخلوط و تركیب می‌شود. در این مرحله مخلوط حاصل را به قالب موردنظر شكل می‌دهند و در تاریكی و بدون حضور برق یا مواد نفتی، یك بازه زمانی هفت روزه را سپری می‌كند تا ارگانیسم اصلی خودش به صورت نوعی چسب یا رزین محكم دور این اجزا را بپوشاند. محصول نهایی پس از خشكاندن به ماده‌ای سخت و محكم بدل می‌شود كه می‌تواند به عنوان عایق استفاده شود، یا بسته به نحوه فرمولاسیون و نوع مواد مصرفی در آن می‌تواند به عنوان یك ماده بسته‌بندی مصرف شود. با این اوصاف چنین محصولی درپایان عمر خود نوعی كود آلی بالقوه به شمار می‌رود و رد پای كربن فوق‌العاده پایینی دارد.
گام به گام تا تولید عایق سبز
داستان همكاری بایر و مك اینتایر كمی قدیمی است و به زمانی برمی‌گردد كه آنها همدیگر را در هیات دانشجویان مهندسی مكانیك در انستیتوی پلی‌تكنیكرنسلیر ملاقات نمودند. در آن زمان این دو برای ساخت نوعی عایق تجدیدشونده و از نظرزیستی تجزیه‌پذیر عزمشان را جزم می‌كنند و ارقام مختلفی از قارچ‌ها و از جمله قارچ‌های روییدنی منطقه را مورد آزمایش قرار می‌دهند. سرانجام و به دنبال تعداد زیادی ازنمونه‌های اولیه، نتایج آزمایشگاهی حدس و گمان آنها درباره خواص غیرمعمول عایقی بامنشاء قارچی را تأیید نمود. به عنوان مثال، قاطی شدن دانه و سبوس به مقاومت و ایستادگی رشته‌های میسیلیومی در مقابل حرارت كمك نمود. علاوه بر خصوصیات غیرعادی این نوع عایق و از جمله ارزان‌تر بودن و سازگاری بیشتر با محیط زیست نسبت به محصولاتی بامنشاء مواد نفتی، عایق سبز می‌تواند در دمای اتاق و در تاریكی رشد نماید و همچنین فرآیند ساخت آن نیازی به تجهیزات صنعتی گرانقیمت ندارد و می‌تواند به سهولت برای مقادیر مختلف استحكام و انعطاف‌پذیری مورد نیاز سفارش و مناسب‌سازی شود.
از جمله عایق‌های زیست‌محیطی و سبزی كه هم‌اكنون تولید می‌شودمی‌توان از عایق سلولزی موسوم به عایق پیله‌ای نام برد كه از الیاف كاغذ بازیافتی ساخته می‌شود. عایق پیله‌ای غیرسمی بوده و به ادعای شركت سازنده كه از قضاتولیداتش تقاضای زیادی پیدا كرده نسبت به سایر عایق‌ها عملكرد بهتری دارد.
منبع : مقالاتمهندسی عمران
آخرین ویرایش: