شفیعی کدکنی

به هنگامی که نور آذرخش
آن بیشه را
از سایه عریان کرد
و باران خواب پر آب گیاهان را
به دشت آفتابی برد
و باد صبحگاهان
شاخ پر پیچ گوزنان را
به عطر دشتها آمیخت
در آن خاموش که تاریک گه روشن
نگر آنجا چه می بینی ؟
شهیدی یا نه ؟
روح لاله ای در پیکر مردی
تجلی کرده
از ایینه ی بیداری و دیدار
در آن باران و در آن میغ تر دامن
نگر آنجا چه می بینی ؟
درون روستای خواب
درختان فلج و بیمار و
آن طفلان خردینک
گرسنه زیر بار کار
و مردانی که با دستان خود
سازند پیش چشم خود دیوار
و بالاتر و بالاتر
تو در آن سوی آن دیوار آبستن
نگر آنجا چه می بینی ؟
 

S A R a d

کاربر فعال تالار هنر ,
کاربر ممتاز
قصد رحیل

قصد رحیل

من عاقبت از اینجا خواهم رفت
پروانه ای که با شب می رفت
این فال را برای دلم دید

دیری ست
مثل ستاره ها چمدانم را
از شوق ماهیان و تنهایی خودم
پر کرده ام ولی
مهلت نمی دهند که مثل کبوتری
در شرم صبح پر بگشایم
با یک سبد ترانه ولبخند
خود را به کاروان برسانم
اما

من عاقبت از اینجا خواهم رفت
پروانه ای که با شب می رفت
این فال را برای دلم دید...
 

S A R a d

کاربر فعال تالار هنر ,
کاربر ممتاز
بخوان به نام گل ِسرخ، در صحاری شب

بخوان به نام گل ِسرخ، در صحاری شب



تو خامشی، که بخواند؟
تو می‌روی، که بماند؟
که بر نهالکِ بی برگِ ما ترانه بخواند؟​
 

$marziyeh67$

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
کلماتم را
در جوی سحر می‌شویم
لحظه‌هایم را
در روشنی باران‌ها

تا برای تو شعری بسرایم، روشن
تا که بی‌دغدغه بی‌ابهام

سخنانم را
در حضور باد

این سالک دشت و هامون
با تو بی‌پرده بگویم
که تو را
دوست می‌دارم تا مرز جنون

دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی

 

naight

کاربر بیش فعال
کاربر ممتاز
اگر می‌شد صدا را دید

اگر می‌شد صدا را دید

اگر می‌شد صدا را دید چه گل‌هایی!
چه گل‌هایی!
که از باغ ِ صدای تو
به هر آواز می‌شد چید.
اگر می‌شد صدا را دید...



محمد رضا شفیعی کدکنی:gol:




 

naight

کاربر بیش فعال
کاربر ممتاز
تو را دوست دارم

تو را دوست دارم

کلماتم را
در جوی سحر می‌ شویم
لحظه ‌هایم را
در روشنی باران‌ ها
[FONT=&quot]تا برای تو شعری بسرایم، روشن[/FONT]
[FONT=&quot]تا که بی‌ دغدغه بی ‌ابهام[/FONT]
[FONT=&quot]سخنانم را[/FONT]
[FONT=&quot]در حضور باد[/FONT]
[FONT=&quot]این سالک دشت و هامون[/FONT]
[FONT=&quot]با تو بی ‌پرده بگویم[/FONT]
[FONT=&quot]که تو را[/FONT]
[FONT=&quot]دوست می ‌دارم تا مرز جنون[/FONT]
دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی
 

naight

کاربر بیش فعال
کاربر ممتاز
گنجایش دیگری
ندارد دل من...

همچون قدح شراب،
لبریز توام ...!!!

شفیعی_کدکنی
 

naghmeirani

مدیر ارشد
عضو کادر مدیریت
مدیر ارشد
‌‌من می‌روم ز کوی تو و دل نمی‌رود
این زورق شکسته ز ساحل نمی‌رود

گویند دل ز عشقِ تو برگیرم ای دریغ
کاری که خود ز دستِ من و دل نمی‌رود!

گر بی تو سوی کعبه رود کاروانِ ما
پیداست آن که جز رهِ باطل نمی‌رود

در جست و جوی روی تو هرگز نگاهِ من
بی کاروانِ اشک ز منزل نمی‌رود

خاموش نیستم که چو طوطی و آینه
آن روی روشنم ز مقابل نمی‌رود

محمدرضا_شفیعی_کدکنی

 

naghmeirani

مدیر ارشد
عضو کادر مدیریت
مدیر ارشد
حسرت نبرم به خواب آن مرداب
کآرام درون دشت شب خفته ست

دریایم و نیست باکم از طوفان
دریا همه عمر خوابش آشفته ست

✍ #محمدرضا _شفیعی_کدکنی
 

naghmeirani

مدیر ارشد
عضو کادر مدیریت
مدیر ارشد
IMG_20231015_134530_860.jpg

چنان که ابر،
گره خورده با گریستنش،
چنان که گل،
همه عمرش مسخّرِ شادی است،
چنان که هستیِ آتش،
اسیر سوختن است،
تمام پویه‌ی انسان
به سوی آزادی است

#محمدرضا_شفیعی_کدکنی



۱۹ مهر ماه زادروز شاعرِ دوست داشتنی استاد شفیعی کدکنی گرامی باد🌹
 

naghmeirani

مدیر ارشد
عضو کادر مدیریت
مدیر ارشد
IMG_20231015_135323_448.jpg

دیر شد، بازآ
که ترسم ناگهان پرپر شود،
*♥️*
دسته گل‌هایی
که از شوق تو در دل بسته‌ام ..!

#شفیعی_کدکنی
 
بالا