شاعر سایتم
- شروع کننده موضوع شاعر سایت
- تاریخ شروع
شاعر سایت
کاربر بیش فعال
|
شاعر سایت
کاربر بیش فعال
غم که می‌آید در و دیوار، شاعر میشود
در تو زندانی‌ترین رفتار، شاعر میشود
می‌نشینی چند تمرین ریاضی حل کنی
خط‌کش و نقاله و پرگار، شاعر میشود
تا چه حد این حرف‌ها را می‌توانی حس کنی؟
حس کنی دارد دلم بسیار شاعر میشود
تا زمانی با توام انگار شاعر نیستم
از تو تا دورم دلم انگار شاعر میشود
باز می‌پرسی: چه‌طور این‌گونه شاعر شد دلت؟
تو دلت را جای من بگذار! شاعر میشود
گرچه می‌دانم نمی‌دانی چه دارم می‌کشم
از تو می‌گوید دلم هر بار شاعر میشود
در تو زندانی‌ترین رفتار، شاعر میشود
می‌نشینی چند تمرین ریاضی حل کنی
خط‌کش و نقاله و پرگار، شاعر میشود
تا چه حد این حرف‌ها را می‌توانی حس کنی؟
حس کنی دارد دلم بسیار شاعر میشود
تا زمانی با توام انگار شاعر نیستم
از تو تا دورم دلم انگار شاعر میشود
باز می‌پرسی: چه‌طور این‌گونه شاعر شد دلت؟
تو دلت را جای من بگذار! شاعر میشود
گرچه می‌دانم نمی‌دانی چه دارم می‌کشم
از تو می‌گوید دلم هر بار شاعر میشود
شاعر سایت
کاربر بیش فعال
شاعر که شدم
نردبانی بلند بر می دارم
پای پنجره ی پرسه های پسین پروانه می گذارم
و به سکوت سلام آن روزها سرک می کشم
شاعر که شدم
می آیم کنار کوچه ی کبوترها
تاریخ یادگاری دیوار را پررنگ می کنم
و می روم
شاعر که شدم
مشق شبانه ی تمام کودکان جهان را می نویسم
دیگر چه فرق می کند
که معلمان چوب به دست
به یکنواختی خطوط مشق های شبانه
شک ببرند یا نبرند ؟
شاعر که شدم
سیم های سه تارم را
به سبزه های سبز سبزده گره می زنم
و آرزو می کنم
آهنگ پاک صدای تو را بشنوم
شاید که شاعری
تنها راه رسیدن به دیار رؤیا
و کوچه های خیس کودکی باشد
نردبانی بلند بر می دارم
پای پنجره ی پرسه های پسین پروانه می گذارم
و به سکوت سلام آن روزها سرک می کشم
شاعر که شدم
می آیم کنار کوچه ی کبوترها
تاریخ یادگاری دیوار را پررنگ می کنم
و می روم
شاعر که شدم
مشق شبانه ی تمام کودکان جهان را می نویسم
دیگر چه فرق می کند
که معلمان چوب به دست
به یکنواختی خطوط مشق های شبانه
شک ببرند یا نبرند ؟
شاعر که شدم
سیم های سه تارم را
به سبزه های سبز سبزده گره می زنم
و آرزو می کنم
آهنگ پاک صدای تو را بشنوم
شاید که شاعری
تنها راه رسیدن به دیار رؤیا
و کوچه های خیس کودکی باشد
شاعرم من شاعرم من شاعرم
در میان جمعتان من پایه ام
دست و دلبازم ولی بی پول و مول
عاشقم ، لیکن ز پا افتاده ام
در میان جمعتان من پایه ام
دست و دلبازم ولی بی پول و مول
عاشقم ، لیکن ز پا افتاده ام
شاعر سایت
کاربر بیش فعال
شاعرم من شاعرم من شاعرم
در میان جمعتان من پایه ام
دست و دلبازم ولی بی پول و مول
عاشقم ، لیکن ز پا افتاده ام
من دلم نمی خواست شاعرشم
دلم میخواست یک پروانه شم
قبول نمی کرد هرچی می زدم
برای تمام عمرم شاعر موندم
شب وصبح دور سرت گشتم
با شعر هایی ک برای توخوندم
شاعر سایت
کاربر بیش فعال
دستهایم را دوست دارم،خیلی مهربان است..
برایم چای میریزد،اجازه میدهد چانه ام را رویش بگذارم و کنار پنجره به بارش باران نگاه کنم،، اشکهایم را نرم از صورتم پاک میکند،فنجان چای را برایم نگه میدارد،، از من به یادگار عکس میگیرد،،فکرهای آزاردهنده را برایم در دفترم مینویسد تا ذهنم سبک شود..
دستهایم..
وقتی سردم میشود پتو را آرام رویم میکشد،بالش را زیر سرم مرتب میکند تا راحت تر بخوابم،، کتابی را که میخوانم برایم ورق میزند،، خاک گلدانهایم را عوض میکند، اتاقم را مرتب میکند، با مهارت لباسهایم را تا میکند و در کشوها میگذارد، برایم غذا میپزد و ظرف ها را میشوید. صبح ها زنگ ساعت را خاموش میکند و وقتی بیدار میشوم پرده ها را کنار میزند تا نور خورشید را حس کنم.
خوشحالم که دستهایم را دارم..
بدون دستهایم خیلی احساس تنهایی میکردم..
برایم چای میریزد،اجازه میدهد چانه ام را رویش بگذارم و کنار پنجره به بارش باران نگاه کنم،، اشکهایم را نرم از صورتم پاک میکند،فنجان چای را برایم نگه میدارد،، از من به یادگار عکس میگیرد،،فکرهای آزاردهنده را برایم در دفترم مینویسد تا ذهنم سبک شود..
دستهایم..
وقتی سردم میشود پتو را آرام رویم میکشد،بالش را زیر سرم مرتب میکند تا راحت تر بخوابم،، کتابی را که میخوانم برایم ورق میزند،، خاک گلدانهایم را عوض میکند، اتاقم را مرتب میکند، با مهارت لباسهایم را تا میکند و در کشوها میگذارد، برایم غذا میپزد و ظرف ها را میشوید. صبح ها زنگ ساعت را خاموش میکند و وقتی بیدار میشوم پرده ها را کنار میزند تا نور خورشید را حس کنم.
خوشحالم که دستهایم را دارم..
بدون دستهایم خیلی احساس تنهایی میکردم..
شاعر سایت
کاربر بیش فعال
وقتی یک زن موفق را می بینم
که خستگی ناپذیر کار می کند.
اغلب گوشه ی لبش، لبخندی
نامحسوس وجود دارد و با
اعتماد به نفس و مطمئن گام
بر می دارد. با خود می گویم :
بی شک این زن در گوشه ای از
این دنیا یک مرد عاشق دارد
تنها نیرویی عظیم چون عشق
قدرتی شکست ناپذیر
به زن ها می دهد.
که خستگی ناپذیر کار می کند.
اغلب گوشه ی لبش، لبخندی
نامحسوس وجود دارد و با
اعتماد به نفس و مطمئن گام
بر می دارد. با خود می گویم :
بی شک این زن در گوشه ای از
این دنیا یک مرد عاشق دارد
تنها نیرویی عظیم چون عشق
قدرتی شکست ناپذیر
به زن ها می دهد.
آخرین ویرایش:
شاعر سایت
کاربر بیش فعال
تمام مردان این شهر شاعرند!
باور کن ...
حالا یکی شعر مینویسد
یکی نشانیِ تمامِ گل فروشی‌ها را می‌داند
یکی از سرِ کار زنگ میزند
و یکی هم؛
لابلای خرید‌های روزانه
یک کرمِ مرطوب کننده دست می‌خرد
تمامِ مردان این شهر شاعرند
و می‌دانند
زیباترین شعری که تاکنون
یک مرد سروده است
خنده یک زن است ...
باور کن ...
حالا یکی شعر مینویسد
یکی نشانیِ تمامِ گل فروشی‌ها را می‌داند
یکی از سرِ کار زنگ میزند
و یکی هم؛
لابلای خرید‌های روزانه
یک کرمِ مرطوب کننده دست می‌خرد
تمامِ مردان این شهر شاعرند
و می‌دانند
زیباترین شعری که تاکنون
یک مرد سروده است
خنده یک زن است ...
شاعر سایت
کاربر بیش فعال
یک تلاش بزرگی کردم این چند سال.
خانه را تمیز نگه داشتم در هر شرایطی که بودم. شده با کمر دو تا شده
شده از مرد و بچه کمک گرفتم
شده کمک از بیرون آوردم
خلاصه نگذاشتم که سیال چسبنده روحم، آشفتگی خوابها یا تاریکی چراغ دلم، روی خانه اثر بگذارند.
مرتب به گلدان‌ها رسیدم و سبزیجات را از پلاستیک درآوردم و در ظرف‌های جدا در یخچال چیدم
و‌کوسنها را پف دادم و تختم را همیشه مرتب نگه داشتم و خاک را از رو و زیر اجسام زدودم
و غذای گرم روی میز گذاشتم. مرتب.
این شیوه مراقبت من بود از آدمهای خانه ام.
تمام وقتها که در دل و سرم طوفان بود (و هنوز هم هست گیرم نه هر ساعت)، مراقب محیط مألوف آنها بودم. مراقب اینکه آشوب من به عادات و نظم آنها حمله نکند.
روزی اگر کسی از من پرسید در روزگار بسیار سخت خودت، گواه عشق تو به این آدمها کو؟
من آدرس گلدان‌ها و یخچال و قابلمه روی گاز و زیر فرش را میدهم.
خانه را تمیز نگه داشتم در هر شرایطی که بودم. شده با کمر دو تا شده
شده از مرد و بچه کمک گرفتم
شده کمک از بیرون آوردم
خلاصه نگذاشتم که سیال چسبنده روحم، آشفتگی خوابها یا تاریکی چراغ دلم، روی خانه اثر بگذارند.
مرتب به گلدان‌ها رسیدم و سبزیجات را از پلاستیک درآوردم و در ظرف‌های جدا در یخچال چیدم
و‌کوسنها را پف دادم و تختم را همیشه مرتب نگه داشتم و خاک را از رو و زیر اجسام زدودم
و غذای گرم روی میز گذاشتم. مرتب.
این شیوه مراقبت من بود از آدمهای خانه ام.
تمام وقتها که در دل و سرم طوفان بود (و هنوز هم هست گیرم نه هر ساعت)، مراقب محیط مألوف آنها بودم. مراقب اینکه آشوب من به عادات و نظم آنها حمله نکند.
روزی اگر کسی از من پرسید در روزگار بسیار سخت خودت، گواه عشق تو به این آدمها کو؟
من آدرس گلدان‌ها و یخچال و قابلمه روی گاز و زیر فرش را میدهم.
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
شاعر كيست؟ | ادبیات | 4 |