سقوط مارپیچ دبی و فرار خارجیان

این مقاله هم اکنون (14 فوریه) پر خواننده ترین مطلب نیویورک تایمز است



این مقاله نیویورک تایمز با آنکه سه روز پیش (١١ فوریه ٢٠٠٩) منتشر شده اما هنوز هم (١۴ فوریه) پرخواننده ترین مقاله نیویورک تایمز است. نوشته زیر ترجمه بخش های مهم این مقاله است.

سوفیای ٣۴ ساله، خانمی فرانسوی است که حدود یکسال پیش برای استخدام در یک شرکت تبلیغاتی به دوبی نقل مکان کرد.. او آن چنان اعتمادی به اقتصاد دوبی که بطور سرسام آوری در حال رشد بود، داشت که آپارتمانی به قیمت ٣٠٠٠٠٠ دلار با وام مسکن ١۵ ساله خریداری کرد.

امروز او مانند بسیاری از خارجیان دیگر که در دوبی کار می کنند از کار اخراج شده و خود را در برابر خطر اخراج از این شهر خلیج فارس می بیند. وضعیت ٩٠ درصد خارجیهای شاغل در دوبی مشابه وضعیت سوفیاست.

او می گوید: "من واقعا از آنچه که در حال وقوع است به وحشت افتاده ام. اگر نتوانم بدهی خود را بپردازم، و اگر نتوانم کار جدیدی پیدا کنم، بمن گفته اند که کارم به زندان مخصوص بدهکاران خواهد کشید."

درحالیکه اقتصاد دوبی در حال سقوط آزاد است، روزنامه ها گزارش می دهند که حدود سه هزار ماشین که صاحبان آنها، آنها را در پارکینگ فرودگاه رها کرده و از کشور گریخته اند، پارک شده است.

گفته می شود که برخی از آنان که از کشور گریخته اند تمام موجودی خود از کارتهای اعتباریشان را نقد کرده اند و یک یادداشت عذرخواهی هم بر روی شیشه جلوی اتوموبیل چسبانده اند.

کسانی که شغل خود را در دوبی از دست می دهند باید ظرف یکماه کشور را ترک کنند. این امر باعث می گردد که میزان خرج کردن در کشور کاهش یابد، خانه ها یکی پس از دیگری خالی شود و قیمت ملک پائین بیاید. بعضی از بخشهای دوبی بر اثر این سقوط مارپیچ اقتصاد که در روزگاری نه چندان دور ابرقدرت خاورمیانه بشمار می رفت به شکل شهر ارواح درآمده است.

هیچکس از عمق فاجعه اقتصادی که در دوبی اتفاق افتاده آگاهی کامل ندارد اما آنچه که مشخص است اینست که دهها هزار نفر دوبی را ترک کرده اند، قیمت ملک در دوبی به نحو خورد کننده ای پائین آمده و پروژه های بزرگ ساختمانی متوقف یا بکلی منحل شده اند. با اینهمه حکومت حاضر نیست که هیچ نوع اطلاعاتی در اختیار جهان خارج بگذارد و باین صورت است که شایعات در دوبی جان می گیرند و بیش از پیش به اعتماد عمومی و اقتصاد دوبی ضربه می زند.

قانون جدیدی که به رسانه ها اعلام شده اینست که اگر رسانه ای شهرت و یا وضعیت اقتصادی کشور را با درج اخبار و یا گزارشهائی به خطر بیاندازد، به مجازاتی تا مرز یک میلیون درهم (در حدود ٢٧٢ هزار دلار)، روبرو خواهد شد. گفته می شود که همین امر باعث شده که گزارش در مورد بحران دوبی به حالت سکون درآید.

گزارش روزنامه های محلی در ماه گذشته حاکی از آن بود که هر روز ١۵٠٠ ویزا در دوبی باطل می شود.

آنچه که مسلم است قیمت ملک که بطور فاحشی ظرف شش سال اوج گیری اقتصاد دوبی افزایش یافته بود، تنها ظرف دو یا سه ماه گذشته، ٣٠ درصد و یا حتی بیشتر هم افت داشته است. شرکت مودیز (Moody's) که شرکتها را درجه بندی می کند هفته گذشته اعلام کرد که احتمالا شش شرکت عظیم متعلق به حکومت را با توجه به وخامت اوضاع اقتصادی در دوبی تنزل درجه خواهد داد. تعداد ماشین های لوکس برای فروش روز به روز افزایش می یابد، این ماشینها گاه ۴٠ درصد زیر قیمت دو ماه پیش به فروش می روند. خیابانهای دوبی که همیشه مملو از ماشین و ترافیک بود، این روزها خلوت است.

این روزها خارجیهائی که برای یک زندگی بهتر بار خود را بسته و به دوبی آمده بودند، معتقدند که شکوفائی اقتصاد دوبی چیزی جز یک فریب نبوده است. شایعات به سرعت پراکنده می شوند: جزیره مصنوعی پالم جمیره (Palm Jumeira) که نشان افتخار پروژه های ساختمانی دوبی بود در حال نابود شدن است. وقتی شیرهای آب هتلها را باز می کنید به جای آب، سوسک از آنها بیرون می آید.

حمزه صیاب ٢٧ ساله، مهندسی است از عراق که از سال ٢٠٠۵ در دوبی مشغول بکار بوده و شش هفته پیش کار خود را از دست داد. دوبی جای بسیار خوبی برای مهندسین جوان بود، حداقل حقوق برای یک مهندس ساختمان با چهار سال سابقه کار، حدود ۴٠٠٠ دلار در ماه بود.

حمزه صیاب امروز بیکار است و اغلب وقت خود را در یک کافی شاپ در مرکز خرید ابن بطوطه می گذراند. اگر نتواند تا چند روز دیگر کار پیدا کند مجبور است که دوبی را ترک کند. او می گوید، عراق جای خطرناکیست و باید راهی اردن شوم. گرفتاری دیگر اینست که هنوز ١٢ هزار دلار به بانک برای هوندا سیویکی که خریده بدهکار است و باید اول این پول را از پدر خود قرض کرده و بپردازد. او می گوید دوستانش ماشین های تجملی خریده اند، امروز هیچ کدام کار ندارند و برای فروش ماشین ها در حال دست و پا زدن هستند. صیاب هم چنین می گوید، کار ما شده خوابیدن، سیگار کشیدن و قهوه خوردن و بعد احساس سردرد بخاطر شرایطی که در آن هستیم.






















* دوستان عزیزم در مورد تکراری نبودن مطلب سرچ کردم، با وجود اینکه مطلب مال 15 روز پیش هست ولی در سایت بحثی در این رابطه نبود، امیدوارم برای شما هم جالب باشه​
 

okanava

عضو جدید
کاربر ممتاز
[FONT=&quot]با اجازه من چند تا توضیح راجع به این بحران ها خدمتون عرض کنم . کلا" وجود بحران بین المللی و اقتصاد در جنگ جهانی اول و دوم به وجود آمد که باعث شد این نکته به ذهن برسه که دولت نباید نسبت به دخالت نکردن خودش در اقتصاد بی تفاوت باشه. دولت ها یه سری اهداف رو در نظر می گیرن که بتونن رفاه و سطح زندگی شهروندان را بالاببره . مثل ثبات قیمت .اشتغال رشد مطلوب اقتصاد .تعادل در پرداخت های خارجی . اینها رو که گفتم عوامل اصلی هستند که تعریف می کنم. الان دبی هیچ کدوم از این فاکتور ها رو نداره یعنی در یکی از مراحل زیر است : [/FONT]
[FONT=&quot]سقوط ؛رکود ,بهبود ,رونق . این دور اقتصاد که تکرار می شود همواره در یکی از چهار مرحله قرار می گیره .مثلا" ما همین حالا با وجود بحران های اقتصادی در جهان به خصوص اروپا و آمریکا در دوره رونق هستیم .(وقتی رونق اینه وای به حال سقوط) ولی این سیاست اقتصاد باز هستش و نخبگان اقتصادی می تونند جلویش رو تا حدی بگیرند .سیاست باز یعنی بانک مرکزی با خرید و فروش اوراق بهادار بر فعالیت ها اثر بذاره .اگر بفروشه مقدار پول در جریان کم می شود و بر عکس .واما اهداف : درتعریف اشتغال کامل که دیگه واضح است درصد بالای نیروی کار فعال کشور در سن 18 تا 65 اماده کارند .(مث الان که از بیکاری همه دنبال دکترا هستند و دولت هم این شگرد را استفاده می کند .چون این جمعیت عظیم جوان فعلا" مشغول به درس باشند تا کار از آسمون دولت بعدی بیافته زمین .)[/FONT]
[FONT=&quot] [/FONT]
[FONT=&quot]ثابت بودن قیمت ها . تورم قدرت خرید افراد را کم می کند و موجب اختلال هم هست .پس افزایش فراوان حجم پول هم پدیدار می شود . . اضافه تقاضا و مصیبت عدم تعادل در عرضه . [/FONT]
[FONT=&quot]چرا ظرفیت تولید در دبی کم شده ؟ به خاطر کاهش محصول ناخالص ملی (حتما" این عبارت رو زیاد شنیدید به کالاهای که در سال توسط افراد مقیم یک کشور تولید مشود مث نان و ارد که ما یا نان را محاسبه می کنیم یا آرد و نه هر دو به علاوه درآمد ملی کاهش از سرمایه های فرسوده ماشین آلات کارخانجات و غیره .) در سالها ی متوالی .این کاهش ارتباط مستقیم داره با کاهش سطح رفاه مردم .پس می گویند اقتصاد کاهش یافته . در مرحله سقوط در دبی : کاهش فعالیت اقتصاد در بخش سرمایه گذاری . ( خوابیدن ساخت و ساز ,بورس ...) کاهش تولید و درآمد ملی . کاهش مزدها و قیمت ها ...[/FONT]
[FONT=&quot]مرحله رونق اقتصاد در ایران : افزایش سرمایه گذاری ( بورس مثلا" پر رونق , فعالیت بخش زمین و مسکن که فعلا" هر دوش ارزون تر از قبل شده . افزایش مزدها و قیمت ها , البته به جز کارمندان و بخصوص فر هنگیان , کاهش بیکاری . الحمدالله دانشجویی همه تا دولت بعدی ) [/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot] [/FONT]
 
[FONT=&quot]با اجازه من چند تا توضیح راجع به این بحران ها خدمتون عرض کنم . کلا" وجود بحران بین المللی و اقتصاد در جنگ جهانی اول و دوم به وجود آمد که باعث شد این نکته به ذهن برسه که دولت نباید نسبت به دخالت نکردن خودش در اقتصاد بی تفاوت باشه. دولت ها یه سری اهداف رو در نظر می گیرن که بتونن رفاه و سطح زندگی شهروندان را بالاببره . مثل ثبات قیمت .اشتغال رشد مطلوب اقتصاد .تعادل در پرداخت های خارجی . اینها رو که گفتم عوامل اصلی هستند که تعریف می کنم. الان دبی هیچ کدوم از این فاکتور ها رو نداره یعنی در یکی از مراحل زیر است : [/FONT]
[FONT=&quot]سقوط ؛رکود ,بهبود ,رونق . این دور اقتصاد که تکرار می شود همواره در یکی از چهار مرحله قرار می گیره .مثلا" ما همین حالا با وجود بحران های اقتصادی در جهان به خصوص اروپا و آمریکا در دوره رونق هستیم .(وقتی رونق اینه وای به حال سقوط) ولی این سیاست اقتصاد باز هستش و نخبگان اقتصادی می تونند جلویش رو تا حدی بگیرند .سیاست باز یعنی بانک مرکزی با خرید و فروش اوراق بهادار بر فعالیت ها اثر بذاره .اگر بفروشه مقدار پول در جریان کم می شود و بر عکس .واما اهداف : درتعریف اشتغال کامل که دیگه واضح است درصد بالای نیروی کار فعال کشور در سن 18 تا 65 اماده کارند .(مث الان که از بیکاری همه دنبال دکترا هستند و دولت هم این شگرد را استفاده می کند .چون این جمعیت عظیم جوان فعلا" مشغول به درس باشند تا کار از آسمون دولت بعدی بیافته زمین .)[/FONT]

[FONT=&quot]ثابت بودن قیمت ها . تورم قدرت خرید افراد را کم می کند و موجب اختلال هم هست .پس افزایش فراوان حجم پول هم پدیدار می شود . . اضافه تقاضا و مصیبت عدم تعادل در عرضه . [/FONT]
[FONT=&quot]چرا ظرفیت تولید در دبی کم شده ؟ به خاطر کاهش محصول ناخالص ملی (حتما" این عبارت رو زیاد شنیدید به کالاهای که در سال توسط افراد مقیم یک کشور تولید مشود مث نان و ارد که ما یا نان را محاسبه می کنیم یا آرد و نه هر دو به علاوه درآمد ملی کاهش از سرمایه های فرسوده ماشین آلات کارخانجات و غیره .) در سالها ی متوالی .این کاهش ارتباط مستقیم داره با کاهش سطح رفاه مردم .پس می گویند اقتصاد کاهش یافته . در مرحله سقوط در دبی : کاهش فعالیت اقتصاد در بخش سرمایه گذاری . ( خوابیدن ساخت و ساز ,بورس ...) کاهش تولید و درآمد ملی . کاهش مزدها و قیمت ها ...[/FONT]
[FONT=&quot]مرحله رونق اقتصاد در ایران : افزایش سرمایه گذاری ( بورس مثلا" پر رونق , فعالیت بخش زمین و مسکن که فعلا" هر دوش ارزون تر از قبل شده . افزایش مزدها و قیمت ها , البته به جز کارمندان و بخصوص فر هنگیان , کاهش بیکاری . الحمدالله دانشجویی همه تا دولت بعدی ) [/FONT]
جدا ممنون
جدا خيلي زيادي جالب بود
ديدم غير مهندسي هستين با توجه به گفته هاتون اين سؤال واسم پيش اومد كه
شما اقتصاد خوندين؟
 
آخرین ویرایش:

Similar threads

بالا