mirror_life2006
عضو جدید
اینروزها تا وقت پیدا میکنم با مطالعه افکار پریشانم را آرام میکنم. هرچند تمرکزبرام خیلی سخته. ولی چندثانیه دور بودن از افکار آزاردهنده هم در این ایام غنیمته. شاید از این به بعد گاهی سطوری از این نوشته ها که میخوانم را براتون بذارم.
دیشب در بین نوشته های کتاب گنجینه سخنان بزرگان به جملاتی از مارکوس بیکل برخوردم که براتون در زیر گذاشتم.
مارکوس بیگل تعبیرجالبی از عشق داره. اونو مثل یک زنجیره دونسته .
"عشق ،عشق می آفریند. عشق ، زندگی می بخشد. زندگی ، رنج به همراه دارد. رنج ، دلشوره می آفریند. دلشوره ، جرات می بخشد. جرات ، اعتماد می آورد. اعتماد ، امید می آفریند. امید ، زندگی می بخشد. زندگی ، عشق به همراه دارد. عشق ، عشق می آفریند................................"
راستی یه سوال. ما آدمها چرا باطنمون مثل آدم آهنی شده؟! چرا سیاستمدارانه همدیگر را دوست داریم؟!
