روزگار کج مدار

[پیر بابا]

یعنی باید همه چی بر وفق مرامون باشه تا راحت و شاد باشیم؟
از طرف دیگه : از بچگی یادمون دادن که در ناامیدی بسی امید هست.
ولی نگفتن این امید کجای نومیدیه که بگردیم پیداش کنیم.
پس چیکار باید کرد؟
روزگار که وضعش معلومه. ما هم که وا مونده این دنیا شدیم.
چه جوری میتونیم علیرغم همه کاستی ها بازم اعتماد به نفس داشته باشیم و ریلکس هم باشیم. که چی بشه؟