دوست مجازی...

ali.k

عضو جدید
اسمش را میگذاریم
دوســــــــــــــتِ مــــــــــــــجازی
اما آن سو یک آدم حقیقی نشسته خصوصیاتش را که
نمیتواند مخفی کند
وقتی دلتنگی ها و آشفتگی هایش را مینویسد
وقت می گذارد برایم ، وقت می گذارم برایش
.
.
.
نگرانش میشوم
دلتنگش میشوم
دوستش دارم
.
.
.
وقتی درصحبت هایم
به عنوانِ دوست یاد میشود

مطمئن میشوم حقیقی ست
.
.
.
هر چند کنارِهم نباشیم
هر چند صدای هم را نشنیده باشیم
هر چند همدیگر را ندیده باشیم
.
.
.
.
من برایش سلامتی و شادی آرزو دارم
هرکجا که باشد مهم نیست
مهم آن است که من همیشه به یادش خواهم بود
و یاد و تمام خاطراتش در خاطرم خواهد ماند
.
.
.
.
.
برای همیشــــــــــــــه
 

sadansy

کاربر بیش فعال
کاربر ممتاز
مینویسم برای تویی که هرگز ندیدمت...برای یکایک شما ادای احترام دارم..مینویسم تا تو امید را در رگهایت جاری سازی..تا آگاهی را درشریانهای هستی ات متبلور سازم..مینویسم برای لحظه هایی که میاندیشی دیگر همه چیز تمام میشود...تو باید بمانی ای دوست...برای کودکانمان..برای آنهایی که هرگز نخواهیم دیدشان..عشق را و امید را بنوش و بنوشان ...این رسالت این روزهای ما است..هرکجای جهانی ،در این لحظه برایت سلامت و ثروت و خوشبختی را هدیه میدهم ...
 

Doctor.mech

عضو جدید
دوستی در فضای مجازی از نظر من تقریبا بی معنی هست.

در این فضا آدم ها بیشتر با آرمان هاشون، ایده آل هاشون و انچه که در واقعیت کمتر تونستن بهش برسن ظاهر میشن.
منظورم اصلا این نیست که صفات منفی دارن.
ولی اکثر صفات در این فضا اغراق شده است.

برای سنجش اعتماد هم خواهشا بگذارین آدما رو از نزدیک و در مواقع حساس امتحان کنید، دچار عشق های زودگذر و بچه گانه که محصول جامعه بسته ماست نشوید.

اینایی که میگم شعار نیست، حقیقته، امیدوارم روزی ببینید چه کوله بار سنگینی از انسان شناسی در فضای مجازی روی دوشتون هست ولی تاوان زیادی برای این انسان شناسی نداده باشین.
 

Doctor.mech

عضو جدید
یک آسیبی هم که در دنیای مجازی و در باب دوستی های مجازی دیدم رو هم بگم.
مثلا خیلی از دوستان فکر میکنند، چهره بسیاری از انسان های پشت مونیتور، شبیه آواتارهاشون هست.

یعنی یک پسر جوان و شاداب و تمیز یا یک دختر زیبا با موهایی طلایی !!!!
اما دوستان این خبرها نیست، معمولا چهره انسان ها در فضای مجازی، در حد چهره های متوسط جامعه یا پایین هست.
پس روی آواتارها جوگیر نشین و فکرهای هیجانی به سرتون نیاد.

در دوستی های مجازی بیشتر صبور باشید، شاید باید 10 برابر واقعیت برای شناختی درست صبر کرد، آنهم تنها شناخت بخشی از افکار، درباره رفتار هیچ راهی جز واقعیت برای شناخت دوستتون نخواهید داشت.
 
آخرین ویرایش:

فاز 4...باجلان

اخراجی موقت
یک آسیبی هم که در دنیای مجازی و در باب دوستی های مجازی دیدم رو هم بگم.
مثلا خیلی از دوستان فکر میکنند، چهره بسیاری از انسان های پشت مونیتور، شبیه آواتارهاشون هست.

یعنی یک پسر جوان و شاداب و تمیز یا یک دختر زیبا با موهایی طلایی !!!!
اما دوستان این خبرها نیست، معمولا چهره انسان ها در فضای مجازی، در حد چهره های متوسط جامعه یا پایین هست.
پس روی آواتارها جوگیر نشین و فکرهای هیجانی به سرتون نیاد.

در دوستی های مجازی بیشتر صبور باشید، شاید باید 10 برابر واقعیت برای شناختی درست صبر کرد، آنهم تنها شناخت بخشی از افکار، درباره رفتار هیچ راهی جز واقعیت برای شناخت دوستتون نخواهید داشت.

دارم حرفتو دکتر..شدید././
باور کن خیلی وقت ها پیش میاد....شنیدم./.
 

Doctor.mech

عضو جدید
روزی دوستی مجازی در جایی دیگر که بیش از سه سال میشناختمش، گفت دیگر وقتش هست به هم اعتماد کنیم.
گفتم آری، تو افکار خیلی منطقی داری، منم فکر کنم اکنون وقتش هست.

گفت خوب جریان فلان چیز چه بود؟ برایش تعریف کردم.

و فردای آن روز دیدم چه راحت در کل فضای مجازی پخش شد !!!!
در دنیای مجازی خیلی راحت ممکن است از پشت به شما خنجر بزنند .

به هیچکس اعتماد نکنید، چون نیازی به اعتماد نیست، اعتماد تنها در صورت دیدن و حس کردن رفتار واقعی به دست می آید.
نه برداشت های متوهمانه مجازیه ما از آنهایی که دوست مجازی مینامیمشان.
 

Similar threads

بالا