چند وقت پیش بعد از مدتها رفتم دانشگاه.اول صبح بود جز قورباغه هایی که منو یاد همکلاسی هام مینداخت! کس دیگه ای اونجا نبود!مثل اینکه دوست داشتن مثل همون قناری های عاشق پروانه وار! زیر قطره های ابیاری قطره ای به یاد دوستان !! قدمی بزنندکاری به قورباغه ها ندارم! اولین چیزی که چشمم را خیر ه کرد یه ساختمون 3 طبقه دیگه بود که به دانشگاه اضافه شده بود همین جوری که راه می رفتم و قورباغه های 1 سانتی ویراژ می دادند ! یه اطلاعیه به دیوار دیدمچشمم گرد شده بود! مهندسی پزشکی ، مهندسی مکانیک (البته خودرو) ، مهندسی برق، مهندسی متالوژی و مهندسی عمران .... من اندرخم این هسته ی علمی دانشگاه مون هاج و واج موندم!سرم گیج رفت وگرنه شاید پزشکی -فوق تخصص مغز یا مهندسی هسته ای- گرایش راکتور یا!! شایدهم رشته های شاخ تر را می شد اونجا دید!به من نگید بار علمی دانشگاه پیام نور ! دانشگاهی که این همه رشته را یهو اورده گذاشته وسطه گود!!! چطور میخواد! از پسش بر بیاداین به خدا راه حله خوبی برای برداشتن فشار کنکور نیست!
