| در فصل سرما اکثر پزشکان دیدن بیمارانی که به دنبال سرماخوردگی با شرح حال کلاسیک سینوزیت با علایمی چون سردرد، احساس فشار روی صورت، ترشحات پشت حلق و ترشحات بینی مراجعه می‌کنند را تجربه کرده‌اند. و توجه اکثر ما پزشکان به چنین بیمارانی تجویز اتوماتیک آنتی‌بیوتیک است ولی آیا شواهد از این اقدام ما حمایت می‌کنند... |
| در یک مطالعه ، 125 بیمار متوالی که با علایم کلاسیک سینوزیت مراجعه کرده بودند و 60% (75نفر) با انجام CT اسکن شواهد تصویربرداری مثبت برای سینوزیت داشتند، تنها 18 نفر از این تعداد در اندوسکوپی بینی ترشحات چرکی داشتند که از میان آنها فقط 5 نفر کشت مثبت باکتریایی پیدا کردند- پس احتمالا تنها 5 نفر از مجموعه 125 نفر از تجویز آنتی‌بیوتیک بهره می‌بردند. در مطالعه‌ای دیگر، پژوهشگران 166 بیمار با علایم سینوزیت حاد (آبریزش و گرفتگی بینی به علاوه احساس ناراحتی و درد روی صورت) را به طور تصادفی به دو گروه درمان با آموکسی‌سیلین و دارونما تقسیم کردند. همه بیماران می‌توانستند از داروهای درمان علامتی مثل استامینوفن، آنتی‌هیستامین، سودوافدرین، افشانه نرمال سالین و گایفنزین، استفاده نمایند. مشاهده دو گروه مقاومتی در الگوی بهبود یا میزان عود نشان نداد. مجموعه شواهد پیشین همگی توصیه می‌کنند که تجویز آنتی‌بیوتیک برای سینوزیت محدود شود. راهکارهای جامعه متخصصان عفونی آمریکا اذعان می‌دارد که بیش از 90% موارد سینوزیت حاد منشاء ویروسی دارند و تجویز آنتی‌بیوتیک را تنها در زمانی که علایم طول بکشد، یا شدت آن زیاد باشد یا با گذشت زمان تشدید گردد یا عود نماید توصیه می‌نماید. و بالاخره آیا استروییدهای خوراکی به عنوان درمان علامتی جایگاهی در داروهای سینوزیت دارند؟ مطالعه‌ای روی 174 بیمار بزرگسال مبتلا به سینوزیت که به طور تصادفی در دو گروه 30 میلی‌گرم متیل‌پردنیزولون روزانه یا دارونما قرار گرفتند هیچ مزیت درمانی مشاهده نشد. به نظر می‌رسد شواهد چندان از عادات تجویزی بسیاری از ما پزشکان حمایت نمی‌کند. پس جا دارد در تصمیم‌گیری‌های روزانه برای بیماران در این فصل سال شواهد را بیشتر مدنظر قرار دهیم. منبع مجله نوین پزشکی |
