حضرت علی علیه السلام می فرماید:
«أحبب حبیبك هوناً ما، عسى أن یكون بغیضك یوماً ما، و أبغض بغیضک هوناً ما، عسى أن یكون حبیبك یوماًما» ؛ در دوستى با دوست خود اندازه نگهدار، بخاطر آن كه شاید روزى با تو دشمن شود، و در دشمنى با دشمن خود اندازه نگهدار، بخاطر آن كه شاید او نیز، با تو دوست شود.
شرح:
در دوستى و دشمنى نیز، همچون مسائل دیگر، باید میانهروى كرد و اندازه نگه داشت. چون زیادهروى در دشمنى و یا دوستى نیز، ممكن است زیانهایى متوجه ما سازد، كه دیگر قابل جبران نباشد.
وقتى با كسى دوست میشویم، نباید در معاشرت با او آنقدر زیادهروى كنیم، كه بیش از اندازه به حریم زندگى ما نزدیك شود، و تمام اسرار ما را بداند. زیرا ممكن است روزى بین ما اختلافى پیدا شود و آن دوست، بصورت دشمن ما درآید. در آن صورت، او، چون تمام اسرار ما را میداند و از آنچه در حریم خانواده ما میگذرد آگاه است، میتواند از دانستههاى خود، بر ضد ما سوء استفاده كند، و ضربههایى به ما بزند، كه دیگر قابل جبران نباشد.
در دشمنى نیز باید میانهرو باشیم و اندازه نگه داریم.
یعنى نباید دشمن را آنقدر اذیت و آزار كنیم، و آنقدر دربارهاش سخنان زشت و زننده بگوییم،
كه اگر روزى با یكدیگر دوست شدیم، به خاطر كارها و حرفهاى خود، شرمنده و خجل باشیم.
«أحبب حبیبك هوناً ما، عسى أن یكون بغیضك یوماً ما، و أبغض بغیضک هوناً ما، عسى أن یكون حبیبك یوماًما» ؛ در دوستى با دوست خود اندازه نگهدار، بخاطر آن كه شاید روزى با تو دشمن شود، و در دشمنى با دشمن خود اندازه نگهدار، بخاطر آن كه شاید او نیز، با تو دوست شود.
شرح:
در دوستى و دشمنى نیز، همچون مسائل دیگر، باید میانهروى كرد و اندازه نگه داشت. چون زیادهروى در دشمنى و یا دوستى نیز، ممكن است زیانهایى متوجه ما سازد، كه دیگر قابل جبران نباشد.
وقتى با كسى دوست میشویم، نباید در معاشرت با او آنقدر زیادهروى كنیم، كه بیش از اندازه به حریم زندگى ما نزدیك شود، و تمام اسرار ما را بداند. زیرا ممكن است روزى بین ما اختلافى پیدا شود و آن دوست، بصورت دشمن ما درآید. در آن صورت، او، چون تمام اسرار ما را میداند و از آنچه در حریم خانواده ما میگذرد آگاه است، میتواند از دانستههاى خود، بر ضد ما سوء استفاده كند، و ضربههایى به ما بزند، كه دیگر قابل جبران نباشد.
در دشمنى نیز باید میانهرو باشیم و اندازه نگه داریم.
یعنى نباید دشمن را آنقدر اذیت و آزار كنیم، و آنقدر دربارهاش سخنان زشت و زننده بگوییم،
كه اگر روزى با یكدیگر دوست شدیم، به خاطر كارها و حرفهاى خود، شرمنده و خجل باشیم.