نشریه: هنرهاي زيبا
شماره: هنرهاي زيبا (دوره: ۲۷، )
نویسنده: مهسا شعله
کلیدواژه‌ها : Collective memories, sense of place, memorial roots, city gate, the old city gates of Shiraz. ، خاطره جمعي، حافظه تاريخي، رشته خاطره اي، مكان، دروازه، دروازه هاي شهر قديم شيراز.
کلیدواژه‌ها (انگلیسی): Collective memories, sense of place, memorial roots, city gate, the old city gates of Shiraz. , خاطره جمعي، حافظه تاريخي، رشته خاطره اي، مكان، دروازه، دروازه هاي شهر قديم شيراز.
چكيده:
در اين مقاله سعي بر اين است كه به تبيين جايگاه دروازه در خاطره جمعي شهر معاصر و ريشه يابي «رشته هاي خاطره اي» آن پرداخته شود. دروازه ها در شهر قديم به عنوان مكان هاي آستانه اي براي عبور و گذار مطرح بوده اند. در شهر امروز با فروريزي حصارها هرچند كالبد دروازه ها تغيير شكل يافته است، اما مكان آنها همواره تداعي كننده خاطره هاي جمعي شهروندان بوده و مي تواند موجد خوانايي شهر و بيان كننده هويت مدني و برانگيزاننده احساس غرور در مردم شهر گردد. چنين مكان هايي به همگان تعلق دارد، همان طور كه در گذشته نيز چنين بوده است و هدف اصلي مرمت و نوسازي آن، بايد ايجاد و ارتقاء حس تعلّق به مكان در راستاي افزايش حس همبستگي و تعلّق اجتماعي باشد.
به اين ترتيب مقاله نخست به دروازه هاي شهر به عنوان مكان هاي ويژه نمادين مي پردازد و سپس ضمن مروري بر دروازه هاي شهر قديم شيراز و ريشه هاي خاطره اي آنها، قابليت تعميم چنين رويكردي به «آستانه» و «قلمرو»ي بافت قديم در ارتباط با بافت جديد و ايجاد پيوند ميان اين دو را از طريق تقويت «حس مكان» و پرداختن به «تداوم رشته هاي خاطره اي» مورد توجه قرار مي دهد.
.
.
.
.
شماره: هنرهاي زيبا (دوره: ۲۷، )
نویسنده: مهسا شعله
کلیدواژه‌ها : Collective memories, sense of place, memorial roots, city gate, the old city gates of Shiraz. ، خاطره جمعي، حافظه تاريخي، رشته خاطره اي، مكان، دروازه، دروازه هاي شهر قديم شيراز.
کلیدواژه‌ها (انگلیسی): Collective memories, sense of place, memorial roots, city gate, the old city gates of Shiraz. , خاطره جمعي، حافظه تاريخي، رشته خاطره اي، مكان، دروازه، دروازه هاي شهر قديم شيراز.
چكيده:
در اين مقاله سعي بر اين است كه به تبيين جايگاه دروازه در خاطره جمعي شهر معاصر و ريشه يابي «رشته هاي خاطره اي» آن پرداخته شود. دروازه ها در شهر قديم به عنوان مكان هاي آستانه اي براي عبور و گذار مطرح بوده اند. در شهر امروز با فروريزي حصارها هرچند كالبد دروازه ها تغيير شكل يافته است، اما مكان آنها همواره تداعي كننده خاطره هاي جمعي شهروندان بوده و مي تواند موجد خوانايي شهر و بيان كننده هويت مدني و برانگيزاننده احساس غرور در مردم شهر گردد. چنين مكان هايي به همگان تعلق دارد، همان طور كه در گذشته نيز چنين بوده است و هدف اصلي مرمت و نوسازي آن، بايد ايجاد و ارتقاء حس تعلّق به مكان در راستاي افزايش حس همبستگي و تعلّق اجتماعي باشد.
به اين ترتيب مقاله نخست به دروازه هاي شهر به عنوان مكان هاي ويژه نمادين مي پردازد و سپس ضمن مروري بر دروازه هاي شهر قديم شيراز و ريشه هاي خاطره اي آنها، قابليت تعميم چنين رويكردي به «آستانه» و «قلمرو»ي بافت قديم در ارتباط با بافت جديد و ايجاد پيوند ميان اين دو را از طريق تقويت «حس مكان» و پرداختن به «تداوم رشته هاي خاطره اي» مورد توجه قرار مي دهد.
.
.
.
.