فلسفه ی ارائه ی مدارک سه بعدی ِ داخلی در طرح های دانشگاهی
فلسفه ی ارائه ی مدارک سه بعدی ِ داخلی در طرح های دانشگاهی
سلام دوستان برای طرح 3یه پرسپکتیو داخلی اتوکدی میخوام فرقی نمی کنه میشه کمکم کنید راستی طرحم موزه

سلام
به صورت کلی چند نکته رو در مورد پرسپکتیوهای داخلی خصوصا در طرح های دوره ی دانشگاه لازم دونستم مطرح کنم و اون اینه که :
نیاز به ترسیم پرسپکتیوهای داخلی در یک طرح از اونجایی احساس میشه که معمار ، در طرحش یک فضای خاص و متفاوت با فضاهای مشابه (در طرح های سایر معماران ) طراحی کرده باشه و واقعا نیاز هست که با ترسیم و ارائه ی مدارک ِ سه بعدی از فضاهای داخلی، به مخاطب در درک بهتر و بیشتر فضا کمک کنه . در غیر این صورت از تصاویر و رندرهای آماده که شبیه به اون طرح هست در ارائه استفاده میشه و هیچوقت هم در صورت "خاص نبودن" کسی به این تصاویر توجه نمیکنه!
همچنین با توجه به حجم زیاد کارهای مرتبط با یک طرح در دوران تحصیل و مواجه شدن با کمبود وقت، غالبا نه کسی رندر های پرسپکتیوهای داخلی رو خودش انجام میده و نه اینکه ازش انتظار میره ( مخصوصا در طرح 3 و پائین تر) و نه اینکه اصولا یه فضای خاص در طرح وجود داره که به نوعی خلاقانه و مبدعانه باشه که اساتید یا هیئت ژوئی انتظار داشته باشن یا کنجکاو بشن.خیلی مسائل مهمتری هستند که باید روی اونا وقت بزاریم .
مثال : وقتی که موضوع یک طرح، هتل (بیمارستان، مدرسه و ...) باشه، و اتاق های هتل هم طبق روال مرسوم و متداول طراحی شده باشن، دیگه چه نیازی داره که ما از صفر بشینیم سه بعدی کنیم و متریال و رندر و ... اونم با نازلترین کیفیت؟ در حالیکه دقیقا هزاران عکس و رندر با کیفیت و ارائه ی عالی، مشابه همون فضای ما در نت وجود داره که میتونیم ازشون بهره ببریم.
اتاق ، راهروها و گالری های یک موزه هم از این قاعده مستثنی نیستند.
امیدوارم تونسته باشم منظور خودمو خوب برسونم .
با آرزوی موفقیت برای شما ...
