درباره خلاصه‌کتاب ۲۱ درس برای قرن ۲۱
با مطالعه این خلاصه‌کتاب می‌آموزید که:چگونه در میان سیل گسترده اطلاعات قرن ۲۱، به دیدگاه ژرفی از معنای زندگی برسیم.
امروزه، انسان در جهانی زندگی می‌کند که اطلاعات فراوانی، نسل بشر را احاطه کرده است. در عین گستردگی اطلاعات، هجوم باورها و روش‌های گوناگون زندگی، همه‌ٔ ما به‌دنبال دستیابی به باور و داستانی جهان‌شمول هستیم که آینده بشریت را رقم بزند. با وجود این، امروزه مطالعه در مورد فلسفه زندگی و شناخت سودمندترین روش زیستن، نوعی اتلاف زمان تلقی می‌شود. گناه این بی‌توجهی بر گردن سهل‌انگاری و سطحی‌نگری بشریت نیست و در پشت آن، دلایل قانع‌کننده‌ای وجود دارد.
در زندگی ماشینی، هرکس مشغله‌های خاص خودش را دارد؛ برخی به فکر تأمین مایحتاج هستند و برخی دیگر، دغدغه رهایی از بیماری را دارند. فشار زندگی آن‌قدر انسان امروز را به خود مشغول کرده که پرداختن به امور تکراری، کلیشه‌ای و پیچیده زندگی، زمان زیادی را می‌طلبد. تأمین نان روزانه، داشتن ساعات کاری شلوغ و رسیدگی به امور فرزندان، زمان زیادی را از افراد می‌گیرد و دیگر جایی برای امر تفکر تجملاتی باقی نمی‌گذارد. در این شرایط، فرزندانمان بدون داشتن یک جهان‌بینی درست، نسل آینده‌ای را رقم می‌زنند که فاقد تعمق است. گذران زندگی، آن‌قدر کار مشقت‌باری شده که تفکر در مورد اینکه فرزندانمان به چه بینشی برای زیستن نیاز دارند، امری سطحی و پیش و پا افتاده به‌نظر می‌رسد. ما ترجیح می‌دهیم که دیگران داستان‌سرایی کنند تا از میان آن داستان‌ها، فلسفه‌ای را انتخاب کنیم که به زندگی‌مان شباهت دارد و آن فلسفه را به‌عنوان داستان نهایی تاریخ بشریت بپذیریم. اما این انتخاب، بهایی دارد که به ایجاد هرج و مرج و گسستگی در میان گونه بشر می‌انجامد.
خلاصه‌کتاب «۲۱ درس برای قرن ۲۱»، نسخه‌ای جهان‌شمول برای دردهای بشریت نیست؛ اما با بیان گزیده‌ای از راه‌کارها در خصوص فرضیاتی که ممکن است دامن بشریت را بگیرد، کمک‌کننده خواهد بود. خلاصه این کتاب، قصد دارد تا با پیش‌بینی اتفاقاتی که در قرن ۲۱ به وقوع خواهد پیوست، به انسان‌ها هشدار بدهد که در صورت بی‌توجهی به تغییرات پیش روی بشریت، ورق متفاوتی از تاریخ برای ساکنین زمین اتفاق خواهد افتاد.
چه از وقوع این تغییرات آگاه باشیم چه نه، رفتار هر یک ما بر کل جهان هستی تأثیر می‌گذارد؛ آنچنان‌که خودسوزی «محمد بوعزیزی» در تونس، موجب تشکیل جنبش «بهار عرب» در جهان عرب شد و تجربه خشونت جنسی زنانی که لب به سخن گشودند، موجب تشکیل جنبش «من هم همینطور» در سراسر جهان گردید.
درحالی‌که هیچ چشم‌اندازی از آینده نداریم، پیشرفت تکنولوژی، همانند اسبی وحشی، یکه‌تاز دنیای بشریت شده و تروریسم، سایه‌ای شومی بر جهان انداخته است. در مقابل ظهور چنین پدیده‌هایی، تنها چسبیدن به یک جهان‌بینی کمک‌مان نمی‌کند. انسان امروز، وارد مرحله جدیدی از تاریخ بشریت شده که اگر دست نجنباند، مهار همه چیز را از دست خواهد داد.
خواندن خلاصه‌کتاب ۲۱ درس برای قرن ۲۱ را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم
این کتاب را به کسانی که می‌خواهند جهان‌بینی خود را نسبت به دنیا تغییر دهند پیشنهاد می‌کنیم.بخشی از خلاصه‌کتاب ۲۱ درس برای قرن ۲۱
«بخش زیادی از زمین، زیر پرچم کسانی است که به منافع دیگر ساکنین جهان توجه چندانی ندارند. حتی در آزادترین کشورها نیز افراد زیادی را مشاهده می‌کنیم که تحت فشار فقر، مورد خشونت قرار گرفته و سرکوب می‌شوند. با این‌حال، انسان‌ها در یک چیز با هم اشتراک دارند؛ بدین صورت که انسان‌ها بی‌صبرانه منتظر شنیدن داستانی هستند که بتواند تاریخ گذشته را به‌خوبی توصیف کند و پیش‌بینی درستی از آینده داشته باشد.در طول قرن ۲۱، حزب «کمونیسم»، «فاشیسم» و «لیبرالیسم» با داعیه برتری با یکدیگر، رقابت کردند. داستانی که فاشیستان برای بشر نوشته بودند، در طول جنگ جهانی دوم، به‌دست فراموشی سپرده شد؛ بعد از آن، کمونیسم نیز آرام‌آرام چمدان‌هایش را برای رفتن به گوشه عزلت بست؛ آنچه که ماند، دستورالعملی برای آینده جهان بود که «لیبرالیسم» نام گرفت.
داستان لیبرالیسم، حکایت آزادی نسل بشر بود. «لیبرال»۵، به جهانی می‌اندیشید که هر انسانی بدون اطاعت بی‌چون و چرا از سنت‌ها و کشیشان متعصب، آزادی تفکر و عمل داشته باشد.
در عین‌حال، تفکر لیبرال، نگاهی واقع‌گرا به دنیای پیرامون خود دارد؛ اینکه همه چیز در دنیا خوب نیست و موانع فراوانی برای تحقق آزادی واقعی وجود دارد.
داستان لیبرالیسم، در دهه ۱۹۹۰ و ۲۰۰۰، تبدیل به شعاری جهانی شد و حکومت‌های مختلفی آن را پذیرفتند. در این بین، آن‌هایی که موافق این دستورالعمل نبودند، چون فسیل‌هایی هزارساله، متروک باقی ماندند. اما داستان لیبرال، بعد از وقوع بحران‌های مالی جهان در سال ۲۰۰۸، باعث سرخوردگی بسیاری از حکومت‌ها شد.
امروزه افراد زیادی وجود دارند که تفکر لیبرال را غیرقابل تحقق می‌دانند. آن‌ها اعتقاد دارند که لیبرالیزه و جهانی شدن، تنها نمایشی ساختگی برای قدرتمندتر کردن حاکمانی است که در رأس قدرت هستند.»
