دانشجویی که لکنت زبان دارد

[-Amir95-]

سلام

اگه خدا بخواد من ورودی امسال هستم...ی سوال داشتم از دانشجویان عزیز
می خواستم بدونم توی دانشگاهتون کسی رو سراغ دارین که لکنت زبان داشته باشه؟
نظر بقیه درباره ایشون چیه؟
بقیه با این شخص چ رفتاری دارن؟

خیلی ممنون

 

[Tik TAAk]

سلام

من تو دانشگاه یکیو میشناختم که لکنت زبان داشت از همکلاسی هام نبود تو دانشگاه ولی از دوستانم بود ینی تو دبیرستان اشنایی داشتیم

منکه از روزی که شناختمش خیلی دوسش داشتم پسر خوبی بود و همیشه هم هوای همو داشتیم دوستاش هم بچه های خوبی بودن و اشنایی داشتیم باهم

بنظر من این مشکلی که ایشون داشت اصلا مهم نبود و فارغ تحصیل هم شد خداروشکر

 

[reza_19933]

تو دانشگاه مام من یکیو میشناسم لکنت زبون داره ولی اینقد اعتماد به نفس خوبی داره که از ترم یک شروع کرد به کنفرانس دادن تو دروس عمومی ( چون ترم یک و دو باش عمومی کلاس داشتم) که همه لکنت زبون اونو فراموش کردن
شاید واسه ده دقیقه ی اول کنفرانس همه دقتشون به لکنت طرف باشه ولی وقتی طرز بیان و کنفرانس عالیشو دیدم، عادی شده واسمون! الان وقتی ازش جایی صحبت میشه از خوبیشه!
الانم تو یکی از تشکلای دانشجویی عضوه
فوتبالشم عالیه تو تیم دانشگاس

 

[Mythical]

من تا حالا دوستی نداشتم که این مشکلو داشته باشه البته اصن فکر نکنم اسمش مشکل باشه اتفاقا بنظر من جذابم هس
من خودم بچگیام حرف س رو نوک زبونی میگفتم اما لکنت نداشتم ولی الان ک بزرگ شدم دلم میخواس هنوز نوک زبونی میگفتم خیلی بانمکه اینجوری حرف زدن شما هم اصن نذار این مساله باعث بشه اعتماد ب نفست بیاد پایین یا کمتر توی کنفرانسا و بحثای کلاسی شرکت داشته باشی بلکه برعکس بیشتر باش و بیشتر حرف بزنیین هرچی خودتون رو این مساله ریز تر بشین دیگران هم بیشتر حساس میشن پس سعی کنین خیلی عادی مثل بقیه باشین تا واسه دیگران هم عادی بشه
موفق باشی

 

[نیلومانا]

سلام

اگه خدا بخواد من ورودی امسال هستم...ی سوال داشتم از دانشجویان عزیز
می خواستم بدونم توی دانشگاهتون کسی رو سراغ دارین که لکنت زبان داشته باشه؟
نظر بقیه درباره ایشون چیه؟
بقیه با این شخص چ رفتاری دارن؟

خیلی ممنون

به سلامتی...موفق باشین...
من که هم تو کارشناسی هم تو ارشد زیاد دیدم....تو خوابگاهمون هم همین طور....
دوران دبیرستان دوست صمیمی خودمم اینجوری بود...
چیز مهمی نیست که توجهی بهش بشه...ماها که اصلا برامون مهم نیست....
هر کسی یه جوری حرف میزنه...من حتی لهجه هایی رو دیدم که منقطع حرف میزنن...
اصلا مهم نیست...
اینم یادم اومد که بگم ما تو لیسانسمون ورودی بالاتر از خودمون پسری بود که لکنت داشت اونم شدید...سمینارهاش و اخلاقش فوق العاده بود...
طوری که ما ترم پایینیها از استادا اجازه میگیرفتیم میرفتیم سمیناراشو شرکت کنیم...واقعا بچه باسوادی بود..الانم دانشجوی دکترای خودمونه تو دانشگاه تهران..
میگم که شاید کسی خودش لکنت داشته باشه برای خودش مهم باشه و حساس باشه ولی والا من یکی که اصلا برام مهم نیست...
مهم خیلی چیزای دیگش به خدا شعار نمیدم...ولی اصلا مهم نیست...من حتی ندیدم تو این همه مورد بچه ها با تیپهای مختلف حرفی پشت سر این دوستامون بزنن...یه چیز خیلی طبیعیه...
تازه اون اقایی که میگم زده رو دست همه ی ما...انقد اقاست و با اخلاق و باسواد....انقد با سواده که حد نداره...
پس الکی حساس نباشین شما هم یکی مثل بقیه هستین...یکی روونتر حرف میزنه یکی اروم تر...اینا اصلا مهم نیست...
همین دوست دبیرستان خودم...الان فوق ریاضیه...و ازدواج هم کرده و یه بچه خوشگل و نااااااااز داره: )

 

[نیلومانا]

من تا حالا دوستی نداشتم که این مشکلو داشته باشه البته اصن فکر نکنم اسمش مشکل باشه اتفاقا بنظر من جذابم هس
من خودم بچگیام حرف س رو نوک زبونی میگفتم اما لکنت نداشتم ولی الان ک بزرگ شدم دلم میخواس هنوز نوک زبونی میگفتم خیلی بانمکه اینجوری حرف زدن شما هم اصن نذار این مساله باعث بشه اعتماد ب نفست بیاد پایین یا کمتر توی کنفرانسا و بحثای کلاسی شرکت داشته باشی بلکه برعکس بیشتر باش و بیشتر حرف بزنیین هرچی خودتون رو این مساله ریز تر بشین دیگران هم بیشتر حساس میشن پس سعی کنین خیلی عادی مثل بقیه باشین تا واسه دیگران هم عادی بشه
موفق باشی

دقیقاااااااا هم دوست خودم هم اون اقا ... همیشه تو کلاس فعال بودن...و فوق العاده با اعتماد به نفس...طوری که ما انقد از اعتماد به نفس و حرفاشون لذت میبردیم که اصلا به این موضوع اهمیت نمیدادیم: )

 

[نیلومانا]

تو دانشگاه مام من یکیو میشناسم لکنت زبون داره ولی اینقد اعتماد به نفس خوبی داره که از ترم یک شروع کرد به کنفرانس دادن تو دروس عمومی ( چون ترم یک و دو باش عمومی کلاس داشتم) که همه لکنت زبون اونو فراموش کردن
شاید واسه ده دقیقه ی اول کنفرانس همه دقتشون به لکنت طرف باشه ولی وقتی طرز بیان و کنفرانس عالیشو دیدم، عادی شده واسمون! الان وقتی ازش جایی صحبت میشه از خوبیشه!
الانم تو یکی از تشکلای دانشجویی عضوه
فوتبالشم عالیه تو تیم دانشگاس

تشکل گفتین منم یادم اومد یه شخصیت سیاسی مهم رو دانشگاهمون دعوت کرده بود...یکی از پسرای دانشگاهمون لکنت داشت....ولی اولین نفری بود که رفت بالا و تمام سوالاشو پرسید خیلیم چالش برانگیر و با ابهت حرف میزد....
همین ادم ما هر سری میرفتیم تو این مراسمای دانشگاه که جنجالی بود جزو نفرات اول بود که میرفت بالا سوال میپرسید ... تازه اعتماد به نفسش از منم بالاتر بود تو اون جمعایی که همه میدونیم خیلیا شروع میکنن هووووووو کردن به خاطر تضعیف باور سیاسی طرف میرفت حرفشو میزد...انصافا دمش گرم

 

[-Amir95-]

خیلی ممنون دوستان

واقعیت اینه که برای منم اون شدت رو نداره... ولی هست....که فکر میکنم علت عمدش همین اعتماد بنفسه...توی مدسه نه اینکه با بقیه حرف نزنم...ولی خیلی کم از دبیر سوال می پرسیدم...با دوستام راحت حرف میزدم و چندان مشکلی هم نداشتم ولی سر کلاس برای سوال پرسیدن مشکل داشتم که سعی کردم ...کم کم شروع کنم به سوال پرسیدن که...سال آخر این اتفاق تا حدودی افتاد

خودمم چندان بهش فک نمیکنم...
به هر حال خیلی ممنون از پاسختون

 

[mahboobeh]

سلام اقا امیر.
تبریک میگم بهتون.. ایشالا که موفق باشین.

راستش من صحبتهای دوستانو خوندم.. به نظر من کسایی که راحت صحبت میکنن بدون هیچ مشکلی اعتماد به نفسشون کمتره.
توی یونیه ما هم یه اقایی بود سال بالاتر از من بود.. فوق العاده درسخون.. با اینکه به قول شما مشکل گفتاری داشت ولی بیشتر حله تمرینارو بر میداشت.. اونقدر خوب میگفت که کلاساش همیشه شلوغ بود در صورتی که رفتن سره کلاسای حله تمرین واسه دانشجوها یه جورایی برابر با مرگه..
اخرم با معدل 19.5 لیسانسشو گرفت.. علاوه بر یونیه خودمون که بدون کنکور میخواستش.. یونیه فردوسی هم بدون کنکور میخواستش که نرفت.


همش برمیگرده به دیدگاه خودتون... محیطتتون عوض میشه اولش شاید سخت باشه ولی از دبیرستان خیلی بهتره.. چون دیگه مختلط میشه اون شوخیا کم میشه.
بچه ها بیشتر مراعات میکنن.. بازم میگم همش برمیگرده به خودتون که اجازه بدین یا نه.

ایشالا که موفق باشین

 

[old eng]

من که خیلی عادی میبینم قضیه رو.
اینم بهتون بگم تا وقتی برای خودتون یه چیزی زشته یه چیزی غیرعادیه یه چیزی بده انتظار نداشته باشید دیگران خلاف این فک کنن
این شمایید که دیگران رو ملزم میکنید که در باره ی شما چطور فک کنن یا باهاتون چطور رفتار کنن.
من خانوم اینطوری میشناسم اننننننننننقد اعتماد به نفسش بالاس و موفقه که نگو. خیلی ام بهش افتخار میکنم.

 

[Coraline]

مسخره كردن فقط كار بچه مدرسه اي هاست
تو دانشگاه ديگه از اين خبرا نيست. حداقل من كه نديدم. ملت اكثراً پخته تر از اين حرفان كه بخوان دست بندازن و بخندن و ...

 

[-Amir95-]

خیلی ممنون که روحیه دادین...در واقع شما هم روحیه ندادین...بلکه واقعیت رو گفتین...اعتماد ب نفس من پایینه
باید بیشتر روی خودم کار کنم که فکر میکنم...رفتن به دانشگاه خودش خیلی کمک میکنه

متشکرم

 

[mohsen victor]

خیلی ممنون که روحیه دادین...در واقع شما هم روحیه ندادین...بلکه واقعیت رو گفتین...اعتماد ب نفس من پایینه
باید بیشتر روی خودم کار کنم که فکر میکنم...رفتن به دانشگاه خودش خیلی کمک میکنه

متشکرم

عامو برو به زندگیت برس
خبری نیست که توام

 

[₪آمیتریس₪]

خیلی ممنون که روحیه دادین...در واقع شما هم روحیه ندادین...بلکه واقعیت رو گفتین...اعتماد ب نفس من پایینه
باید بیشتر روی خودم کار کنم که فکر میکنم...رفتن به دانشگاه خودش خیلی کمک میکنه

متشکرم

سلام ...

دقیقا مسئله اصلی در تشدید این بیماری همون اعتماد به نفسه !

والا دو سه نفر از اقوام من این بیماری رو دارن ... همشون توی رشته های خوب تحصیل کردن و کار خوب دارن و ازدواج کردن ... یعنی اصلا مسئله حادی نیست ! ولی چیزی که من توشون دیدم اینه که هروقت نسبت به کسی احساس ضعف می کنن و یا دچار استرس میشن و یا عصبین و وقتایی که ضعف جسمی دارن (گشنگی و ... ) بیشتر زبونشون میگیره !

اگر روی آرامش اعصابتون و اعتماد به نفستون کار کنید و خیلی گرسنه نمونید ، این مسئله اونقدر براتون پیش نمیاد ....

توی دانشگاه ما یه آقایی بود که ایشون کلا ناشنوا بودن و نمیتونستن صحبت کنن .. ما باهاشون با ایما و اشاره حرف میزذیم ... والا اساتید که باهاش خوب بودن .. دخترا هم خیلی هواشو داشتن ... صادقانه بگم یکی دو تا پسر بودن که یکم برخوردشون بد بود (کلا از این بی اخلاقا بودن .. با همه هم اینجوری بودنا :|) نتیجه کارشون این شد که دیگه هیچکس آدم حسابشون نمی کرد و دخترا یه حال اساسی ازشون گرفتن ! اینم که میگم دخترا هواشونو داشتن از روی ترحم نبودااا .. واسه خاطر شعور و روابط اجتماعی بالاش بود که بقیه نداشتن :| ... شما توی درستون و آداب معاشرتتون اوکی باشید هیچکس اصلا به این مسئله توجه هم نمی کنه !

بعدشم دوستانه بهتون توصیه می کنم که هیچکس رو توی دانشگاه آدم حساب نکنید :دی ... نه اینکه تحویلشون نگیریداااا نه ... اتفاقا همه رو تحویل بگیرید و خوب برخورد کنید اما فکر نکنید آدمای خاصین یا چیزی بیشتر از شما دارن ... حتی اساتیدتونو ! هیچوقت احساس ضعف نکنید در مقابلشون چون واقعا هیچکس خاص نیست : )

آها یه چیز دیگه ... چند روز پیش یه دکتری توی تلویزیون میگفت درمان قطعی برای لکنت هست .. یه سرچی بکنید ببینید قضیه چیه .. خدا رو چه دیدید شایدم شد : )

 

[nayyerr]

سلام بله افرادی بودن که لکنت زبان داشتن یا مشکلات دیگه از قبیل کوتاهی پا دقیقا یادم هست یه آقا پسر بود که یک پاهش خیلی مشکل داشت تمامی طبقات رو و پله هارو می پرید
رفتار بچه هام باهاش عادی بود . یعنی اگه کسانی بودن که مورد تمسخر قرار می دادن یا نه من متوجه نشدم
مهم این بود خودش را قبول داشت و اعتماد بنفس داشت ...
ما مسئول نوع رفتار مردم که نیستیم که بخواهیم خودمون رو از زندگی به خاطر نوع نگاه دیگران تعطیل کنیم.
موفق باشید.

 

[مسعود.م]

سلام

اگه خدا بخواد من ورودی امسال هستم...ی سوال داشتم از دانشجویان عزیز
می خواستم بدونم توی دانشگاهتون کسی رو سراغ دارین که لکنت زبان داشته باشه؟
نظر بقیه درباره ایشون چیه؟
بقیه با این شخص چ رفتاری دارن؟

خیلی ممنون

سلام
این که نگرانی نداره گل پسر
یکی از بستگان نزدیک خودم کمی لکنت داره بعضا تو حرف زدنش اما تو بهترین رشته و در بهترین دانشگاه درس خونده و الانم تو کارش واقعا موفقه
تو اداره خودشون و تو تمام کشور وقتی ازمون میگرند برای دوره های خارجی اکثرا نفر اول هست و تا حالا المان و هلند و بلژیک و ایتالیا هم دوره دیده و زبان انگلیسیش هم خیلی خوبه و جدیدا هم قراره بره نروژ برای دوره
رمز موفقیتش هم اعتماد به نفس بالاش هست سعی کن اغلب تصویر مثبتی از خودت داشته باشی و نه تمجید دیگران خیلی روت اثر داشته باش و نه برخوردهای نامناسب که ناشی از کمبود اطلاعات طرف مقابل از نحوه درست برخورد اجتماعی هست

داشتن تصویر مثبت از خودت - این طور نباشه که به خاطر هر موضوعی تو خودت دادگاه راه بندازی و خودت رو محکوم کنی! چرا که باعث میشه اعتماد به نفس خودت رو پایین بیاری - و دوری از عوامل استرس زا بسیار مفید هست
ان شاء الله در تمام مراحل زندگی موفق باشی

 

[shakiba.h]

سلام

اگه خدا بخواد من ورودی امسال هستم...ی سوال داشتم از دانشجویان عزیز
می خواستم بدونم توی دانشگاهتون کسی رو سراغ دارین که لکنت زبان داشته باشه؟
نظر بقیه درباره ایشون چیه؟
بقیه با این شخص چ رفتاری دارن؟

خیلی ممنون

سلام آقا امیر
من پسر داییم از بچگی لکنت زبان داشت
تو مدرسه تیز هوشان درس خوند ...فوق لیسانس برق قدرت داره ...دولتی بودا ...
الانم سربازیه ...
تو اجتماعم حضور داره ...
ببین من باهاش همکلاسی نبودم ولی سیر پیشرفتشو دیدم ولی خودم همکلاسیی که لکنت داشته باشه داشتم الان فوق صنعتی شریفه ...ترم اول یه استاد ادبیات یه خرده مسخرش کرد ولی تا ترم اخر استادا همیشه حتی وقتی تو کلاس نبودم ذکرو خیرش بود انقد درس خون بود حل تمرین یه درسم شده بود ...
اصلا نگران این موضوع نباش ...این موضوع نباید باعث بشه خودتو محدود کنی ..تو کارای گروهی شرکت کن ...و اصلا منزوی نباش ...
همیشه تو هر محیطی ادمایی که زود قضاوت میکنن و کوته فکرن پیدا میشه تو ظرفیت خودتو ببر بالا
موفق باشی

 

[mohandese.motefakker]

معمولا آدمای خوبین

 

[Tybe Engineer]

سلام
بله... می شناسم...
خیلی آدم باهوشی بود... اینو از سوالایی که می پرسید و جوابایی که به استادا میداد راحت میشد فهمید.
خیلی هم با اعتماد به نفس و مسلط صحبت میکرد.
جوری که هممون با شنیدن اسمش اولین چیزی که تو ذهنمون میاد هوش و نکته بینیشه نه نقصی که داشت.
آدما پر از نقاط ضعف و قوتن، این خودشونن که تعیین میکنن کدوم یکیش تو ذهن بقیه موندگار بشه.

 

[Pencil]

برادر خود من هم لکنت داشت و به مرور خیلی کم شد.
ولی عملا لکنت زبان مشکل مهمی نیست که خیلی تو روابط اجتماعی و زندگی تاثیر بزاره.

 

[لیمویی]

این دوبلوری که شرک رو دوبله کرده و نقش بائو تو پایتختم بازی میکرد قبلا لکنت شدید داشته الان شده گوینده !درمان داره...و خودباوری میخواد!

 

[abolfaZZzl]

سلام ...

دقیقا مسئله اصلی در تشدید این بیماری همون اعتماد به نفسه !

والا دو سه نفر از اقوام من این بیماری رو دارن ... همشون توی رشته های خوب تحصیل کردن و کار خوب دارن و ازدواج کردن ... یعنی اصلا مسئله حادی نیست ! ولی چیزی که من توشون دیدم اینه که هروقت نسبت به کسی احساس ضعف می کنن و یا دچار استرس میشن و یا عصبین و وقتایی که ضعف جسمی دارن (گشنگی و ... ) بیشتر زبونشون میگیره !

اگر روی آرامش اعصابتون و اعتماد به نفستون کار کنید و خیلی گرسنه نمونید ، این مسئله اونقدر براتون پیش نمیاد ....

توی دانشگاه ما یه آقایی بود که ایشون کلا ناشنوا بودن و نمیتونستن صحبت کنن .. ما باهاشون با ایما و اشاره حرف میزذیم ... والا اساتید که باهاش خوب بودن .. دخترا هم خیلی هواشو داشتن ... صادقانه بگم یکی دو تا پسر بودن که یکم برخوردشون بد بود (کلا از این بی اخلاقا بودن .. با همه هم اینجوری بودنا :|) نتیجه کارشون این شد که دیگه هیچکس آدم حسابشون نمی کرد و دخترا یه حال اساسی ازشون گرفتن ! اینم که میگم دخترا هواشونو داشتن از روی ترحم نبودااا .. واسه خاطر شعور و روابط اجتماعی بالاش بود که بقیه نداشتن :| ... شما توی درستون و آداب معاشرتتون اوکی باشید هیچکس اصلا به این مسئله توجه هم نمی کنه !

بعدشم دوستانه بهتون توصیه می کنم که هیچکس رو توی دانشگاه آدم حساب نکنید :دی ... نه اینکه تحویلشون نگیریداااا نه ... اتفاقا همه رو تحویل بگیرید و خوب برخورد کنید اما فکر نکنید آدمای خاصین یا چیزی بیشتر از شما دارن ... حتی اساتیدتونو ! هیچوقت احساس ضعف نکنید در مقابلشون چون واقعا هیچکس خاص نیست : )

آها یه چیز دیگه ... چند روز پیش یه دکتری توی تلویزیون میگفت درمان قطعی برای لکنت هست .. یه سرچی بکنید ببینید قضیه چیه .. خدا رو چه دیدید شایدم شد : )

چقد سر این یکی نمره ازم کم شد !
حرف حقو میگفتما ولی خب بی جنبه بودن دیگه

 

[R a h a a M]

سلام.
فکر نمی کنم مسئله ی خیلی مهم و دشواری باشه.
شخصی که کمی یا زیاد فرقی نداره،لُکنت داره.مطمئنا ریشه در گذشته داره و باهاش تمرین حرف زدن را نکردن.
اون فرد میتونه علت لُکنت خودش و یپدا کنه و سعی کنه با خودش تمرین کنِ که این مشکل پیش نیاد.
و اعتماد به نفسِ خودشو از دست نده و سعی کنه لُکنت خودش رو برطرف کنه.
اما افرادی که لُکنت دارند و در جامعه فعالیت دارند گاها،گوشه گیر میشن و کمتر در جمع صحبت میکنن!
و حتی ممکنِ در محیط های فرهنگی و اجتماعی مثل دانشگاه کمتر فعالیت مفید و موثری داشته باشند.
دید افراد نبست به برخورد با این اشخاص متفاوت . متاسفانه بعضی ها این مسئله رو ممکنِ برای اون فرد بزرگ کنن.
راهش همون تمرین و تکرار دُرُست صحبت کردن .
و حتی اگر لازم شد.به نظرم به یک فردی که در مراکز مشاوره جهت تمرین و برطرف کردن این مسئله تجربه دارند مراجعه کن.
من تو محیط کاریم یک فرد آقا رو میشناسم که با اینکه سمتش بالاست،
اما کمی لُکنت داره و جالبش اینه که تو جلسات مهم کمی تند حرف میزنه اما با کمی لُکنت و تو کارش هم موفق!