چرا جانوران از خواب زمستانی نمی میرند؟
گروهی از جانوران چند ماه از سال را در خواب زمستانی می گذرانند این گروه در فصل زمستان، زمانی كه سطح زمین همه جا از برف پوشیده شده، به خواب می روند در چنین شرایطی دسترسی این جانوران به مواد غذایی مورد نیاز، عملاً غیر ممكن و یا بسیار مشكل می شود . به خواب زمستانی رفتن جانوران، در حقیقت تطبیق دادن خود با شرایط محیط زیست است.
اگر این جانوران به خواب زمستانی نروند به علت عدم دسترسی به مواد غذایی مصرفی و یا به سبب سرمای سخت زمستانی «احتمالاً» تلف گردیده و از بین خواهند رفت.
جانورانی كه به خواب زمستانی می روند برای این كه به زندگی خود ادامه دهند، اولاً فعالیت های بدنشان به حداقل ممكنه می رسد ثانیاً از ذخیره موجود بدنشان استفاده می نمایند. مثلاً «موش خرمایی كوهی» را مثال می زنیم: در دوران خواب زمستانی ضربان قلب موش خرمای كوهی از 140 بار در دقیقه به دو یا سه بار در دقیقه كاهش پیدا می كند دفعات تنفس از25 بار در دقیقهیك تا دو بار و درجه حرارات بدن از 38 درجه به 10 درجه سانتیگراد می رسد . معمولاً این جانور در اواسط فرودین یا اوایل اردیبهشت در حالی كه كاهش وزن پیدا كرده و بسیار لاغر و ضعیف شده، از خواب زمستانی بیدار می شود. جالب اینجاست كه با وجود لاغری، بسیار فعال و چابك هستند.
چطور مورچه ها راه لانه شان را پیدا می كنند؟
دانشمندان درباره انواع مختلف مورچه ها مطالعه كرده و به این نتیجه رسیده اند كه هر نوع مورچه ای طریقه مخصوصی در پیدا كردن راه لانه اش دارد. مثلاً بعضی از مورچه ها از طریقه نشانه گذاری در روی زمین استفاده می كنند، یعنی وقتی لانه شان را ترك می كنند علائم روی زمین را نشانه می گذارند تا در موقع برگشت بتوانند از روی آن نشانه ها راه لانه خود را پیدا كنند درست شبیه علائم ساختمان ها یا خیابان ها كه ما برای پیدا كردن خانه خود از آنها استفاده می كنیم. دسته ای از مورچه ها با نگاه كردن به ارتفاع خورشید و در بالای افق راه خود را می یابند كه بشر جز با استفاده از ابزار و وسایل مخصوص قادر به استفاده از این شیوه نیست.
بعضی دیگر از مورچه ها هم از نشانه های روی زمین و هم از خورشید كمك می گیرند، دانشمندان این را با تجربه هایی ثابت كرده اند. آنها ابتدا روی یك مورچه نشانه گذاری كردند و سپس آن را به حال خود گذاشتند و شروع به تعقیب آن نمودند و بعد از آنكه مورچه تكه خوراكی پیدا كرد و خواست به لانه اش برگردد، آنها آن را بلند كردند و در نقطه دیگری كه درست مخالف لانه اش بود قرار دادند یعنی اگر قبلاً رو به مشرق بود این بار رو به طرف مغرب گذاشته شد، در این حالت حشره نمی توانسته از آفتاب كمك بگیرد زیرا به نظر آن ظاهراً آفتاب در یك جای دیگر بود. بنابراین ابتدا مورچه مدتی سرگردان شد و شروع به این طرف و آن طرف رفتن نمود. ولی بالاخره با یافتن یك نشانه زمینی به خانه خود رسید. دانشمندان با تعیین و حساب وقت این آزمایش ها به این نتیجه رسیده اند كه بعضی اوقات یك مورچه ممكن است چندین ساعت برای پیدا كردن نشانه زمینی كه راهنمای او در رسیدن به لانه اش است، به جستجو بپردازد و در آخر مورچه هایی نیز وجود دارند كه با بو كشیدن لانه خود را می یابند.
آیا یك هزار پا واقعاً هزار پا دارد ؟
دانشمندانی كه دانسته یا ندانسته اسم این جانور را هزار پا گذاشته اند ، خواسته اند با ما شوخی كنند . چون هیچ هزار پایی وجود ندارد كه هزار پا داشته باشد . به طور متوسط هر هزار پا حدود 100 جفت پا دارد . كه البته بعضی ها بیشتر از 100 جفت وعده ای كمتر از 30 جفت پا دارند .
هزارپایان جزء قدیمی ترین موجودات این كره خاكی هستند . هزار پاها از تخم بیرون می آیند ، بعضی از گونه های آنان با پاهای كامل و بعضی با تعداد اندكی پا به دنیا می آیند كه هر چند وقت یكبار چند جفت پا اضافه می كنند تا به بلوغ كامل برسند . پاهای زیاد هزار پا هنگام پنهان شدن او زیر سنگ ها و صخره ها هنگام روز برایش مشكل درست می كند . برعكس ظاهر ترسناك آنها ، نباید از آنها زیاد ترسید ، چون مقدار سمی كه در شاخك های آنها وجود دارد ، فقط برای كشتن یك پرنده كافی است و نمی تواند آسیب جدی به انسان وارد كند.

.SendToNetwork { width: 70px; clear: right; height: 16px; border: 1px solid #8A9CC2; direction: rtl; text-align: right; padding: 5px; font-size: 8pt; background: #EAE7D6; float: left; margin: 5px 10px; } .SendToNetwork_text, .SendToNetwork_icon { float: right; } .SendToNetwork_text { width: 50px; margin-top: 2px; line-height: 1; } .SendToNetwork_icon { width: 20px; } .SendToNetwork_icon img { cursor: pointer; } a img { border: none; }

گروهی از جانوران چند ماه از سال را در خواب زمستانی می گذرانند این گروه در فصل زمستان، زمانی كه سطح زمین همه جا از برف پوشیده شده، به خواب می روند در چنین شرایطی دسترسی این جانوران به مواد غذایی مورد نیاز، عملاً غیر ممكن و یا بسیار مشكل می شود . به خواب زمستانی رفتن جانوران، در حقیقت تطبیق دادن خود با شرایط محیط زیست است.
اگر این جانوران به خواب زمستانی نروند به علت عدم دسترسی به مواد غذایی مصرفی و یا به سبب سرمای سخت زمستانی «احتمالاً» تلف گردیده و از بین خواهند رفت.
جانورانی كه به خواب زمستانی می روند برای این كه به زندگی خود ادامه دهند، اولاً فعالیت های بدنشان به حداقل ممكنه می رسد ثانیاً از ذخیره موجود بدنشان استفاده می نمایند. مثلاً «موش خرمایی كوهی» را مثال می زنیم: در دوران خواب زمستانی ضربان قلب موش خرمای كوهی از 140 بار در دقیقه به دو یا سه بار در دقیقه كاهش پیدا می كند دفعات تنفس از25 بار در دقیقهیك تا دو بار و درجه حرارات بدن از 38 درجه به 10 درجه سانتیگراد می رسد . معمولاً این جانور در اواسط فرودین یا اوایل اردیبهشت در حالی كه كاهش وزن پیدا كرده و بسیار لاغر و ضعیف شده، از خواب زمستانی بیدار می شود. جالب اینجاست كه با وجود لاغری، بسیار فعال و چابك هستند.
چطور مورچه ها راه لانه شان را پیدا می كنند؟

دانشمندان درباره انواع مختلف مورچه ها مطالعه كرده و به این نتیجه رسیده اند كه هر نوع مورچه ای طریقه مخصوصی در پیدا كردن راه لانه اش دارد. مثلاً بعضی از مورچه ها از طریقه نشانه گذاری در روی زمین استفاده می كنند، یعنی وقتی لانه شان را ترك می كنند علائم روی زمین را نشانه می گذارند تا در موقع برگشت بتوانند از روی آن نشانه ها راه لانه خود را پیدا كنند درست شبیه علائم ساختمان ها یا خیابان ها كه ما برای پیدا كردن خانه خود از آنها استفاده می كنیم. دسته ای از مورچه ها با نگاه كردن به ارتفاع خورشید و در بالای افق راه خود را می یابند كه بشر جز با استفاده از ابزار و وسایل مخصوص قادر به استفاده از این شیوه نیست.
بعضی دیگر از مورچه ها هم از نشانه های روی زمین و هم از خورشید كمك می گیرند، دانشمندان این را با تجربه هایی ثابت كرده اند. آنها ابتدا روی یك مورچه نشانه گذاری كردند و سپس آن را به حال خود گذاشتند و شروع به تعقیب آن نمودند و بعد از آنكه مورچه تكه خوراكی پیدا كرد و خواست به لانه اش برگردد، آنها آن را بلند كردند و در نقطه دیگری كه درست مخالف لانه اش بود قرار دادند یعنی اگر قبلاً رو به مشرق بود این بار رو به طرف مغرب گذاشته شد، در این حالت حشره نمی توانسته از آفتاب كمك بگیرد زیرا به نظر آن ظاهراً آفتاب در یك جای دیگر بود. بنابراین ابتدا مورچه مدتی سرگردان شد و شروع به این طرف و آن طرف رفتن نمود. ولی بالاخره با یافتن یك نشانه زمینی به خانه خود رسید. دانشمندان با تعیین و حساب وقت این آزمایش ها به این نتیجه رسیده اند كه بعضی اوقات یك مورچه ممكن است چندین ساعت برای پیدا كردن نشانه زمینی كه راهنمای او در رسیدن به لانه اش است، به جستجو بپردازد و در آخر مورچه هایی نیز وجود دارند كه با بو كشیدن لانه خود را می یابند.
آیا یك هزار پا واقعاً هزار پا دارد ؟

دانشمندانی كه دانسته یا ندانسته اسم این جانور را هزار پا گذاشته اند ، خواسته اند با ما شوخی كنند . چون هیچ هزار پایی وجود ندارد كه هزار پا داشته باشد . به طور متوسط هر هزار پا حدود 100 جفت پا دارد . كه البته بعضی ها بیشتر از 100 جفت وعده ای كمتر از 30 جفت پا دارند .
هزارپایان جزء قدیمی ترین موجودات این كره خاكی هستند . هزار پاها از تخم بیرون می آیند ، بعضی از گونه های آنان با پاهای كامل و بعضی با تعداد اندكی پا به دنیا می آیند كه هر چند وقت یكبار چند جفت پا اضافه می كنند تا به بلوغ كامل برسند . پاهای زیاد هزار پا هنگام پنهان شدن او زیر سنگ ها و صخره ها هنگام روز برایش مشكل درست می كند . برعكس ظاهر ترسناك آنها ، نباید از آنها زیاد ترسید ، چون مقدار سمی كه در شاخك های آنها وجود دارد ، فقط برای كشتن یك پرنده كافی است و نمی تواند آسیب جدی به انسان وارد كند.

.SendToNetwork { width: 70px; clear: right; height: 16px; border: 1px solid #8A9CC2; direction: rtl; text-align: right; padding: 5px; font-size: 8pt; background: #EAE7D6; float: left; margin: 5px 10px; } .SendToNetwork_text, .SendToNetwork_icon { float: right; } .SendToNetwork_text { width: 50px; margin-top: 2px; line-height: 1; } .SendToNetwork_icon { width: 20px; } .SendToNetwork_icon img { cursor: pointer; } a img { border: none; }